Dit is een redelijk beknopte samenvatting van alle artikelen die verplicht zijn voor het vak Youth Culture in a Digital World. In het Nederlands opgeschreven. Artikelen komen overeen met de artikelen voor het vak in het collegejaar .
Lecture 1
Gentile & Semsa (2003) Developmental approaches in
understanding media effects
7 mythes over media-effecten:
1. Media-effecten zijn simpel en direct:
a. De meeste media-effecten zijn cumulatief en subtiel, zelfs als ze bedoeld zijn
om gedrag te beïnvloeden. Deze subtiliteit maskeert opmerkelijke kracht en
overtuigingskracht. De effecten van media vinden meestal plaats op een
niveau waarvan we ons niet bewust zijn. We merken zelden dat advertenties
ons beïnvloeden. Dit komt omdat advertenties over het algemeen worden
gepresenteerd als entertainment, waardoor kijkers minder snel enig effect
zullen merken of zich tegen hun berichten zullen verzetten. Uit onderzoek
blijkt dat hoe meer men deelneemt aan deze poppenkast, door te beweren
dat advertenties geen invloed op zichzelf hebben, hoe waarschijnlijker het is
dat men er wel door wordt beïnvloed.
2. De gevolgen van mediageweld zijn ernstig:
a. De meeste mensen die naar mediageweld kijken zullen bijna nooit andere
mensen of zichzelf verwonden. Omdat mediageweld hen niet tot hetzelfde
soort geweld aanzet, trekken veel mensen de conclusie dat het geen effect op
henzelf of op de meeste andere mensen heeft. Het kijken naar gewelddadige
media kan veel gevolgen hebben, en we moeten niet verwachten dat
blootstelling aan mediageweld ertoe zal leiden dat mensen elkaar gaan
vermoorden.
b. In feite wordt het grootste effect van mediageweld waarschijnlijk niet
geïllustreerd door individuele voorbeelden van gewelddadig gedrag, maar
door de “cultuur van gebrek aan respect” die het heeft bevorderd en gevoed.
Interpersoonlijk geweld is slechts het eindpunt van een continuüm van
respectloos gedrag.
c. Positieve en negatieve emotionele en fysiologische reacties op gewelddadige
media zijn media-effecten. Het is duidelijk dat veel mensen op zoek zijn naar
dit soort stimulatie. Wie wil er tenslotte een ‘saaie’ film kijken? Gewelddadige
media hebben veel effecten, waaronder emotionele, fysiologische, cognitieve,
attitude- en gedragseffecten.
3. Media-effecten zijn duidelijk:
a. Omdat de effecten van gewelddadige media meestal indirect, subtiel en
cumulatief zijn (en dus niet voor de hand liggend), beweren veel mensen
vervolgens dat onderzoekers en beleidsmakers een gemakkelijke zondebok
proberen te vinden om gewelddadig gedrag te verklaren.
b. Omdat de effecten doorgaans subtiel en cumulatief zijn, kunnen mensen, zelfs
als ze merken dat iemand in de loop van de tijd agressiever wordt, niet
concluderen dat de geleidelijke verandering deels te wijten zou kunnen zijn
aan het kijken naar gewelddadige media. Voor zover we verwachten dat
media-effecten op een voor de hand liggende manier tot uiting komen,
missen we kansen om andere, minder voor de hand liggende en misschien
meer doordringende effecten te zien.
,4. Gewelddadige media beïnvloeden iedereen op dezelfde manier:
a. Meta-analyses (onderzoeken die gegevens uit grote aantallen onderzoeken
analyseren) hebben aangetoond dat er minstens vier hoofdeffecten zijn als je
naar veel gewelddadige media kijkt.
i. Het agressoreffect: dit effect beschrijft hoe kinderen en volwassenen
die veel naar gewelddadig amusement kijken de neiging hebben om de
wereld als een engere plek te zien, banger te worden en meer
zelfbeschermend gedrag te vertonen (waaronder zo ver te gaan dat ze
wapens naar school dragen, wat, ironisch genoeg, de kans vergroot dat
je wordt neergeschoten).
ii. Het omstandereffect: beschrijft hoe kinderen en volwassenen die veel
gewelddadig amusement bekijken de neiging hebben om te wennen
aan geleidelijk toenemende hoeveelheden geweld, waardoor ze
ongevoeliger en minder sympathiek worden tegenover slachtoffers van
geweld (zowel in de media als in het echte leven).
iii. Het eetlusteffect: beschrijft hoe kinderen en volwassenen die veel
gewelddadig entertainment kijken, doorgaans meer gewelddadig
entertainment willen zien. Simpel gezegd: hoe meer je kijkt, hoe meer
je wilt kijken.
b. Wat minder bekend is, is welke mensen gevoeliger zijn voor welke effecten.
Over het algemeen hebben vrouwen meer last van het slachtoffereffect,
terwijl mannen meer last hebben van de agressor-, omstander- en
eetlusteffecten. Maar het is nog steeds onduidelijk hoe precies kan worden
voorspeld hoe een bepaald individu zal worden beïnvloed door een bepaalde
presentatie van mediageweld.
c. Om te begrijpen waar kinderen hun houding, waarden en gedragspatronen
leren, kunnen we de effecten van verschillende factoren zien. Het gezin staat
het dichtst bij kinderen, en de houding, waarden en gedragspatronen van
kinderen worden duidelijk door hun familie gevormd en aangepast. Het
gedrag dat binnen elk gezin als ‘normaal’ wordt gedefinieerd, beïnvloedt het
gedrag van de individuen binnen dat gezin. Naast het niveau van het gezin
beïnvloeden de normen van de gemeenschap de normen van gezinnen en de
individuen daarbinnen. Buiten het niveau van de gemeenschap beïnvloeden
de normen van de samenleving de normen van gemeenschappen, gezinnen
en individuen daarbinnen. De media opereren op dit maatschappelijke niveau
en media-effecten zijn op alle niveaus zichtbaar. De media kunnen ons dus
niet alleen één-op-één beïnvloeden, bijvoorbeeld als we tv kijken, maar ze
beïnvloeden ons ook door de normen, verwachtingen en gedragspatronen van
onze families en gemeenschappen te beïnvloeden. Dit is een ander aspect van
de subtiliteit van de media: ze kunnen ons via meerdere richtingen tegelijk
beïnvloeden. Hoewel dit het waarschijnlijk maakt dat iedereen op de een of
andere manier te maken krijgt met gewelddadige media, is het ook
waarschijnlijk dat de effecten niet voor alle mensen hetzelfde zullen zijn.
5. Causaliteit betekent noodzakelijk en voldoende:
a. Ferguson stelde in een reactie op de meta-analyses van Bushman en Anderson
over mediageweld en agressie het volgende: (a) omdat mensen altijd
, gewelddadig zijn geweest, “zijn gewelddadige media dus geen noodzakelijke
voorloper van gewelddadig gedrag”, en (b) omdat veel mensen die worden
blootgesteld aan mediageweld nooit gewelddadig gedrag vertonen, “zijn
gewelddadige media dus niet voldoende om gewelddadig gedrag te
veroorzaken”.
i. Maar dit is een te simpel idee van causaliteit.
b. De meeste complexe kwesties zijn multi causaal, net zoals agressief gedrag.
Mediageweld is waarschijnlijk een van de impulsen die in wisselwerking staan
met andere krachten die aan het werk zijn. In de meeste situaties is dit niet
nodig en ook niet voldoende. Dat betekent echter niet dat het geen oorzaak
is; het betekent alleen dat het een van de oorzaken is. Mediageweld is
waarschijnlijk een van de impulsen die in wisselwerking staan met andere
krachten die aan het werk zijn. In de meeste situaties is dit niet nodig en ook
niet voldoende. Dat betekent echter niet dat het geen oorzaak is; het betekent
alleen dat het een van de oorzaken is.
6. Causaliteit betekent onmiddellijkheid:
a. Met betrekking tot mediageweld gaan veel mensen ervan uit dat de effecten
op de korte termijn zichtbaar moeten zijn voordat ze door blootstelling
kunnen worden veroorzaakt, maar dit is niet het geval. Sommige
onderzoekers hebben bewijs geleverd dat de gevolgen van mediageweld op
lange termijn kunnen aanhouden.
b. Er wordt verondersteld dat er ongeveer vijftien jaar moeten verstrijken
voordat het volledige effect zichtbaar wordt, aangezien dat de tijd is die een
generatie nodig heeft om op te groeien met de gewelddadige media en een
leeftijd te bereiken waarop zij misdaad kan plegen.
7. Effecten moeten groot zijn om belangrijk te zijn:
a. Ferguson merkt bijvoorbeeld op dat de hoeveelheid variantie in gewelddadig
gedrag die in meta-analyses wordt verklaard door mediageweld ergens tussen
de 1 en 10 procent ligt. Dit betekent dat als we een cirkel zouden tekenen die
alle redenen weergeeft waarom iemand gewelddadig zou kunnen handelen,
mediageweld tussen de 1 en 10 procent van de taart zou uitmaken.
Samenvatting
Deze hardnekkige mythen onderstrepen het belang van zorgvuldig nadenken over de
mogelijke gevolgen van mediageweld voor individuen. We moeten begrijpen dat iedereen
erdoor kan worden getroffen, maar niet op dezelfde manier. We moeten erkennen dat de
meeste kinderen er mogelijk last van hebben, ook al merken we de effecten misschien alleen
in extreme gevallen. Twee ontwikkelingstheoretische benaderingen zijn veelbelovend om
onderzoekers te helpen de effecten van mediageweld op kinderen te begrijpen: de
ontwikkelingstakenbenadering, en de risico- en veerkrachtbenadering.
Ontwikkelingstakenbenadering
Taalverwerving, ontwikkeling van hechtingsrelaties en de vorming van relaties met
leeftijdsgenoten – is een ontwikkelingstaak – een capaciteit of vaardigheid die belangrijk is
voor gelijktijdige en toekomstige aanpassing.
In de ontwikkelingspsychopathologie wordt adaptatie vaak gedefinieerd in termen van
ontwikkelingstaken. Het basisidee is dat, wil een persoon zich kunnen aanpassen, er
, ontwikkelingsuitdagingen zijn waaraan moet worden voldaan. Sommige ontstaan door
biologische rijping, andere worden opgelegd door families en de samenleving, terwijl andere
voortkomen uit het zich ontwikkelende zelf.
- Er wordt aangenomen dat alle kinderen van een bepaalde samenleving op een
bepaald punt in hun ontwikkeling met deze taken te maken krijgen.
- Ten tweede biedt de ontwikkelingstaakbenadering onderzoekers en praktijkmensen
een raamwerk om te begrijpen hoe de ontwikkeling zich in de kindertijd ontvouwt.
Kenmerken:
- Hiërarchie in taken: Afhankelijk van het ontwikkelingsniveau van het kind worden
verschillende kwesties belangrijker.
- Ontwikkeling is cumulatief en bouwt voort op eerdere aanpassingen.
- Toekomstige ontwikkelingsvoortgang wordt niet bepaald of vastgelegd als gevolg van
de manier waarop eerdere ontwikkelingstaken zijn georganiseerd.
- Verandering is mogelijk, maar wordt beperkt door voorafgaande aanpassing. Hoe
langer een kind zich op een adaptief pad bevindt (dat wil zeggen: succesvol
onderhandelen over eerdere ontwikkelingsproblemen), hoe kleiner de kans is dat de
huidige omstandigheden het kind op een onaangepast pad kunnen brengen.
Samenvatting van de belangrijkste ontwikkelingstaken
De effecten die gewelddadige (of andere) media kunnen hebben op kinderen en jongeren
kunnen zeer verschillend zijn, afhankelijk van de leeftijd van het kind in kwestie. Omdat
kinderen met verschillende ontwikkelingstaken te maken krijgen, zullen de media
waarschijnlijk een groter of kleiner effect hebben, afhankelijk van de specifieke problemen
waarmee de kinderen op dat moment worden geconfronteerd.
- Kindertijd (ongeveer 0-12 maanden): Tijdens de kindertijd is het ontwikkelen van een
vertrouwensrelatie met een verzorger de belangrijkste ontwikkelingstaak voor een
gezonde ontwikkeling. Bij de fysieke ontwikkeling ondergaan de hersenen een
enorme hoeveelheid neurale netwerkontwikkeling. Bij de cognitieve ontwikkeling
vertonen baby's leren door middel van klassieke conditionering, operante
conditionering en imitatief leren. Bij de emotionele ontwikkeling begint de expressie
van emoties zich te ontwikkelen en zien we het begin van emotionele regulatie.
- Peutertijd (ongeveer 1–21⁄2 jaar): Tijdens de peutertijd ontwikkelen kinderen een
aantal capaciteiten die door de media kunnen worden beïnvloed. In de cognitieve
ontwikkeling ontwikkelen kinderen op deze leeftijd het vermogen tot symbolische
representatie, inclusief taal. Kinderen beginnen zichzelf ook te onderscheiden van
anderen. De cognitie van kinderen wordt echter nog steeds beperkt door beperkte
geheugencapaciteiten, een gebrek aan logica en de moeilijkheid om onderscheid te
maken tussen wat echt is en wat fantasie is. Bij de sociale ontwikkeling zijn de
onafhankelijkheid van het handelen en het gevoel van competentie van kinderen
bijzonder belangrijk tijdens de peutertijd. Dit is ook de periode waarin van kinderen
wordt verwacht dat ze leren hun gedrag en uitingen van emoties te reguleren en te
beheersen. Peuters beginnen de regels, normen en waarden van de samenleving te
verwerven via socialisatieprocessen. Kinderen beginnen naar anderen te kijken voor
aanwijzingen over hoe te handelen in nieuwe of dubbelzinnige situaties, en beginnen
de regels en waarden te internaliseren. Bij de emotionele ontwikkeling komen de
zogenaamde zelfbewuste emoties zoals schaamte, schuldgevoel en trots naar voren.
Alle Vorteile der Zusammenfassungen von Stuvia auf einen Blick:
Garantiert gute Qualität durch Reviews
Stuvia Verkäufer haben mehr als 700.000 Zusammenfassungen beurteilt. Deshalb weißt du dass du das beste Dokument kaufst.
Schnell und einfach kaufen
Man bezahlt schnell und einfach mit iDeal, Kreditkarte oder Stuvia-Kredit für die Zusammenfassungen. Man braucht keine Mitgliedschaft.
Konzentration auf den Kern der Sache
Deine Mitstudenten schreiben die Zusammenfassungen. Deshalb enthalten die Zusammenfassungen immer aktuelle, zuverlässige und up-to-date Informationen. Damit kommst du schnell zum Kern der Sache.
Häufig gestellte Fragen
Was bekomme ich, wenn ich dieses Dokument kaufe?
Du erhältst eine PDF-Datei, die sofort nach dem Kauf verfügbar ist. Das gekaufte Dokument ist jederzeit, überall und unbegrenzt über dein Profil zugänglich.
Zufriedenheitsgarantie: Wie funktioniert das?
Unsere Zufriedenheitsgarantie sorgt dafür, dass du immer eine Lernunterlage findest, die zu dir passt. Du füllst ein Formular aus und unser Kundendienstteam kümmert sich um den Rest.
Wem kaufe ich diese Zusammenfassung ab?
Stuvia ist ein Marktplatz, du kaufst dieses Dokument also nicht von uns, sondern vom Verkäufer clairenooijen. Stuvia erleichtert die Zahlung an den Verkäufer.
Werde ich an ein Abonnement gebunden sein?
Nein, du kaufst diese Zusammenfassung nur für 6,49 €. Du bist nach deinem Kauf an nichts gebunden.
