Grondtrekken Van Het Nederlands Strafrecht Samenvatting
Summary
Samenvatting Grondtrekken van het Nederlandse strafrecht, ISBN: 9789013125269 Grondtrekken Van Het Nederlands Strafrecht Samenvatting
76 views 0 purchase
Course
Grondtrekken Van Het Nederlands Strafrecht Samenvatting
Institution
Hogeschool Leiden (HSL)
Book
Grondtrekken van het Nederlandse strafrecht
In de samenvatting van de achtse druk van het boek 'Grondtrekken van het Nederlandse Strafrecht' zijn de hoofdstukken 1 t/m 11, met uitzondering van hoofdstuk 6, samengevat. Voor de HSL waren dit de hoofdstukken die van belang waren voor het tentamen in leerjaar 1.
behaald cijfer: 7.1
Grondtrekken Van Het Nederlands Strafrecht Samenvatting
All documents for this subject (13)
Seller
Follow
julianpronk
Content preview
Samenvatting Strafrecht
Hoofdstuk 1
Inleiding
1.2 Plaats van het strafrecht
Strafrecht houdt zich bezig met het bestraffen van personen die een strafbaar feit hebben
gepleegd. Dit doet niet onder aan de complexiteit van het rechtsgebied, maar geeft wel aan
waar het in de kern om draait. Het strafrecht regelt wie straf krijgt en waarvoor.
De bestraffing gebeurt niet door de burger zelf, maar door de overheid. De staat heeft het
monopolie op straffen. Dit is een kenmerkend verschil met bijvoorbeeld het civielrechtelijke
rechtsgebied. Het civiele, of burgerlijke recht regelt de verhouding tussen burgers onderling.
Hier blijft De Staat buiten. Als twee burgers een civielrechtelijk geschil hebben, dan is dat
hun zaak, en niet een zaak van de overheid.
Strafrecht is niet het enige rechtsgebied dat de verhouding tussen de burger en De Staat
regelt. De verhouding tussen beide wordt zelfs grotendeels geregeld in het bestuursrecht.
Dit rechtsgebied regelt onder meer de wijze waarop het openbaar bestuur moet
functioneren bij het nemen van beslissingen die de burger direct of indirect raken. Algemene
regels op het gebied van het bestuursrecht vindt men in de Awb. De verhouding tussen het
bestuursrecht en het strafrecht is vrij complex. Zo worden er tegenwoordig bestuurlijke
sancties opgelegd door bestuursorganen voor gedragingen die vroeger. Strafrechtelijk
werden afgedaan. Zo worden verkeersdelicten, zoals een snelheidsovertreding, afgedaan
met een bestuurlijke sanctie.
Burgers kunnen elkaar in strafrechtelijke zin niet dagvaarden, dit in tegenstelling tot het
civielrecht. De enige die een verdachte van een strafbaar feit voor de rechter kan brengen is
de officier van justitie. Hij kan een verdachte dagvaarden, waardoor hij deze voor zijn daden
verantwoording moet afleggen ten overstaan van een rechter.
Wanneer iemand een strafbaar feit pleegt jegens jou kan je hier niet zomaar doormiddel van
eigenrichting op reageren. De persoon tegen wie of jegens wie het strafbaar feit gepleegd is
zal aangifte moeten doen bij de politie. De politie zal de zaak onderzoeken en na verloop van
tijd zullen de resultaten bij de officier van justitie op het bureau belanden. De officier van
justitie kan dan een dagvaarding sturen en de persoon die wordt verdacht van het plegen
van een strafbaar feit voor de rechter brengen. De rechter kan dan uit eindelijk beslissen wat
voor een straf de persoon krijgt.
,Samenvatting Strafrecht
1.3 Doelen van straffen
Het opleggen van een straf dient voornamelijk twee doelen:
Vergelding: door het opleggen van een straf aan de dader, wordt in de eerste plaats het
strafbaar feit dat is toegedaan vergolden. De dader heeft kwaad afgeroepen over de
samenleving en daarom roept de samenleving kwaad af over de dader. De straf die hij
opgelegd krijgt, is voor de dader een voelbaar signaal van het overtreden van een strafbaar
feit.
Preventie: mensen willen geen straf krijgen, dus zullen zij gedrag dat mogelijk tot een straf
leidt, zoveel mogelijk proberen te voorkomen. Het opleggen van een straf zou er zo voor
moeten zorgen dat minder mensen strafbare feiten plegen. Er zijn twee soorten preventie:
Speciale preventie: de speciale preventie moet voorkomen dat een dader die in aanraking is
gekomen met de gevolgen van het plegen van een strafbaar feit, wordt ontmoedigd om
wederom in de fout te gaan. Het opleggen van een voorwaardelijke straf leunt zwaar op dit
principe.
Generale preventie: generale preventie moet ervoor zorgen dat ook andere lering trekken uit
het feit dat er voor het plegen van een strafbaar feit straf opgelegd kan worden. De gestrafte
dient als voorbeeld voor potentiële wetsovertreders.
1.4 Materieel strafrecht, formeel strafrecht en sanctierecht
Het rechtsgebied strafrecht kan men onderverdelen in drie delen:
Materieel strafrecht;
Formeel strafrecht en
Sanctierecht.
Materieel strafrecht:
Dit deel van het strafrecht vindt men voornamelijk in het Wetboek van Strafrecht. Het
materiële strafrecht bepaalt welk gedrag niet toegestaan is en welke personen daarvoor
kunnen worden gestraft. Het gaat hierbij om de strafbepalingen. Daarnaast behoren ook
algemene vraagstukken met betrekking tot de uitsluiting van strafbaarheid (bijv. noodweer)
en uitbreiding van strafbaarheid (bijv. poging en medeplichtigheid) tot het materiële
strafrecht.
Formeel strafrecht:
Het formeel strafrecht bepaalt welke regels moeten worden gevolgd wanneer een norm van
het materiële strafrecht (vermoedelijk) is overtreden. We noemen dit ook wel het
strafprocesrecht. Dit wordt voornamelijk geregeld in het Wetboek van Strafvordering. Het
geeft bijvoorbeeld de duur van voorlopige hechtenis, de inhoud van dagvaardingen en het
instellen van hoger beroep.
,Samenvatting Strafrecht
Sanctierecht: dit heeft betrekking op de voorwaarden waaronder bepaalde straffen mogen
worden opgelegd en ten uitvoer worden gelegd. Het gaat dan bijvoorbeeld om de vraag of
voor een bepaald strafbaar feit een taakstraf mag worden opgelegd.
1.5 Commuun en bijzonder strafrecht
Het strafrecht is verspreid over een groot aantal wetten. Het strafrecht dat in de wetboeken
is opgenomen, duidt men vaak aan aks het commune strafrecht.
Er bestaan ook veel strafbepalingen in andere wetten, bijvoorbeeld in de Wegenverkeerswet
1994 en de Wet wapens en munitie. Deze wetten worden bijzondere strafwetten genoemd
en vormen samen het bijzonder strafrecht. In deze bijzondere strafwetten treft men
strafbepalingen aan die zowel tot het materiële strafrecht als bevoegdheden die tot het
formeel strafrecht behoren.
De hiervoor genoemde wetten zijn wetten in formele zin. Er bestaan echter ook strafwetten
die niet in samenwerking tussen de Staten-Generaal en de regering tot stand zijn gekomen,
maar door lagere overheden. Hierbij kan men denken aan de APV van de gemeente.
1.6 De opbouw van het Wetboek van Strafrecht en het Wetboek van
Strafvordering
Het Wetboek van Strafrecht bestaat uit drie boeken:
Boek 1 regelt de algemene leerstukken van materieel strafrecht zoals
strafuitsluitingsgronden poging. Dit zijn algemene leerstukken, omdat deze van toepassing
zijn op alle delicten die strafbaar worden gesteld in Sr als in de bijzondere wetten. Ook zijn
er enkele regels met betrekking tot het sanctierecht opgenomen.
Boek 2 stelt alleen misdrijven strafbaar en Boek 3 bevat alleen overtredingen. De laatste
twee boeken bevatten uitsluitend stafbepalingen.
Het wetboek van Strafvordering kent zes boeken:
Boek 1 algemene bepalingen
Boek 2 strafvordering in eerste aanleg
Boek 3 is geheel geweid aan rechtsmiddelen
Boek 6 de tenuitvoerlegging.
, Samenvatting Strafrecht
Hoofdstuk 2
Inleiding materieel strafrecht
2.1 Plaats en structuur van strafbepalingen
Een strafbepaling bestaat in de meest volledige vorm uit een delictsomschrijving, een
kwalificatie-aanduiding en een strafbedreiging.
Delictsomschrijving: geeft aan welk gedrag strafbaar wordt gesteld.
Kwalificatie-aanduiding: geeft de juridische bewoording van het gedrag aan
Strafbedreiging: geeft de straf aan die mag worden opgelegd.
2.2 De opbouw van het strafbare feit in vier componenten
Het vierlagenmodel bestaat uit vier componenten:
1. Menselijke gedraging: dit betekent dat het strafbaar feit moet zijn gepleegd door een
mens.
2. wettelijke delictsomschrijving: dit houdt in dat een gedraging pas strafbaar is als deze ook
in een strafwet terug te vinden is.
3. wederrechtelijkheid: de wederrechtelijkheid geeft aan dat de gedraging van een eventuele
verdachte in strijd moet zijn met het recht. Iemand die niet in strijd hiermee handelt kan ook
niet gestraft worden.
4. schuld (als verwijtbaarheid): het gedrag van de dader moet hierin verwijtbaar zijn. Dit is
van toepassing als men van iemand in redelijkheid kon verwachten dat hij zich anders
gedroeg dan hij deed.
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller julianpronk. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $5.90. You're not tied to anything after your purchase.
