De Beleidscyclus 1 Agenda- En Besluitvorming (MANBCU3017)
Institution
Radboud Universiteit Nijmegen (RU)
Book
Understanding Public Policy
Samenvatting van het vak De Beleidscyclus 1 Agenda- en Besluitvorming voor de opleiding bestuurskunde aan de Radboud Universiteit. In deze samenvatting is alle literatuur samengevat, dus alle voorgeschreven artikelen en bijbehorende literatuur van het boek van Cairney.
De Beleidscyclus 1 Agenda- En Besluitvorming (MANBCU3017)
All documents for this subject (6)
1
review
By: lucvoorter • 1 year ago
Seller
Follow
ICEWELDERS
Reviews received
Content preview
Samenvatting: De beleidscyclus 1 (agenda- en besluitvorming)
College 1 Inleiding: wicked problems en
Cairney h1, h2, h3 probleemdefinities
Rittell en Webber
College 2 Waarom hervormingen moeilijk zijn
Cairney h9, h11
Bannink en Resodihardjo
Yerkes en den Dulk
College 3 Group Model building: wat is het en
Bleijenbergh et al waarom gaan we het doen?
Rouwette et al
College 4 Structuren, netwerken en instituties
Cairney h5, h6, h7 in beleid
Koppenjan
College 5 Voorgaande stof
College 6 Besluitvormingstheorieën
Cairney h4
Lindblom
Allison en Zelikow
College 7 Toepassen besluitvormingstheorieën
College 8 Multilevel governance
Cairney h8
College 9 Beïnvloeding van besluitvorming:
Entman media
Robinson
College 10 Beïnvloeding van besluitvorming:
Beyers en Braun lobbygroepen en politiek
Newsome
College 11 Leiderschap en hervormingen
Cairney h11
Goldfinch en ’t Hart
College 12 Voorgaande stof
College 13 Leren van beleid
Cairney h10, h12, h13
,Cairney H1: Inleiding tot beleid (policy) en beleidsvorming
(policymaking)
College 1
1. Introductie: waarom zouden we het publiekbeleid/overheidsbeleid bestuderen?
Public policy (overheids/publieks/openbaarbeleid of openbaarbestuur) is de som van het
overheidshandelen, van signalen van intentie tot de uiteindelijke uitkomsten. Public policy is zo
belangrijk omdat het elk aspect van ons leven beïnvloedt. Het is lastig om een aspect van ons sociale
leven te bedenken dat geen connectie heeft met beleid. Daarom is het zo belangrijk om het goed te
krijgen, of op zijn minst kunnen verklaren wat er mis gaat en wat er aan gedaan kan worden.
We bestuderen theorieën die gaan over public policy omdat we patronen herkennen in het gedrag
van de overheid. We kunnen veel leren van het vergelijken van verschillende perspectieven. In een
groter geheel is het mogelijk om kleine dingen van meerdere theorieën te herkennen en zo
policymaking uit te leggen. Meest simpel uitgelegd proberen theorieën de rol van de individuele
keuze te bevangen binnen de complexe omgeving van policymaking. Dit complexe veld bevat
actoren (de organisaties of mensen die actie ondernemen), regels en netwerken verspreid over
verschillende levels en typen overheid. Daarnaast is er binnen de relaties van beleidsmilieus sprake
van boudned rationality; de limieten van de menselijke kennissen (beschreven in h4).
Er is geen theorie die alle benaderingen van public policy kan omvatten enkel concepten van het
proces. Dit conceptuele begrijpen van beleidsvorming informeert over hoe beleid gemaakt zou
moeten worden. Op dit moment is er een grote interesse in het idee van ‘evidence-based
policymaking’ (EBPM). Deze theorie gaat over de potentiele afweging tussen (1) vertrouwen in
expertise en het nastreven van goede beleidsuitkomsten en (2) zo veel mogelijk mensen aan te
moedigen om te participeren ter verzekering van een goed beleidsproces. Natuurlijk willen we beide,
maar het maken van beleid gaat over keuzes tussen meerdere voorkeuren. De spanning tussen
expertise en participatie zoals hierboven beschreven komt in veel situaties voor.
Beleidstheorieën zijn cruciaal voor een kritische analyse en volledig begrip over wat men kan
noemen ‘good policymaking’. Zonder deze inzichten is het verleidelijk om te verklaren dat politiek en
beleidsontwerpen disfunctioneel zijn. Echter is er een groot verschil tussen beleidsproces dat niet
werkt en een proces dat we niet begrijpen. Zonder kennis zullen we moeite hebben met het
produceren van een doordacht en praktisch begrip van goede tegenover slechte policymaking.
Een focus op macht vergeeft de meest belangrijke weg om te denken over de relatie tussen hoe
beleid is gemaakt en gemaakt zou moeten worden. De meest zichtbare illustratie hiervan is wanneer
gekozen politici de autoriteit hebben om te regeren door de kiezers. Ons doel in deze context is te
onderzoeken tot in welke mate deze macht wordt gebruikt in goed geloof. Als voorbeeld hiervan kan
men de responsiviteit van beleid vergelijken met de heersende publieke opinie of de gekozen en de
legale mechanismen die beleidsmakers op hun plaats houden.
Daarnaast onderzoeken beleidsstudies ook de minst zichtbare elementen van macht. Deze
elementen komen vaak weg bij niet gekozen actoren. Ter illustratie; machtige groepen behouden
hun status en krijgen wat zij willen door de aandacht voor bepaalde problemen te minimaliseren.
Beleidsverandering vereist de aandacht van beleidsmakers en andere geïnteresseerden. Maar zulke
aandacht is niet veel voorkomend, beleidsmakers kunnen zich maar buigen over een beperkt aantal
problemen en veel van het volk heeft alleen vluchtig aandacht voor politieke problemen. Hierdoor
oefenen actoren macht uit om er zeker van te zijn dat belangrijke problemen niet bovenaan de
agenda komen te staan. Want meer aandacht kan de status quo van de actor ondermijnen. Deze
uitkomst kan via verschillende manieren bereikt worden:
,• Ten eerste door problemen te bestempelen als niet aandacht waardig. Ze kunnen afgebeeld
worden als problemen die al zijn opgelost. Of beschreven als private problemen voor de overheid
zich niet in moet mengen.
• Ten tweede kan men problemen uit de agenda duwen doordat er andere problemen zijn die
meer aandacht vereisen (‘issues van be ‘crowded out’’)
• Ten derde kunnen de regels en procedures van de overheid worden gemanipuleerd om ervoor te
zorgen dat voorstanders van bepaalde problemen het lastig vinden om de aandacht van de
beleidsmakers te vergaren.
Emperical or descriptive: gaat over hoe de situatie werkelijk is
Normative or prescriptive: gaat over hoe het zou moeten zijn
2. De algemene benadering van dit boek
Er zijn manieren vastgesteld om te kijken naar het proces als geheel van public policy. De eerste stap
is vaststellen van duidelijke taal zodat we er zeker van zijn dat we hetzelfde bespreken. De tweede
stap is besluiten hoe de study of policymaking manage baar is.
3. Eenvoudige modellen helpen ons te begrijpen hoe beleid niet wordt gemaakt
Het ideaal type (= een abstract idee dat wordt gebruikt om hypothetische eigenschappen te
benadrukken van een organisatie of actie) comprehensive rationality suggereert dat gekozen
beleidsmakers hun waarden vertalen op een duidelijke manier in hun beleid. Ze hebben een
samenhangend en rangordelijke set van preferenties die organisaties uitdragen is een logische en
neutrale weg. Er zijn duidelijke en geordende fasen van het proces en de analyse van het beleid in
context is goed te begrijpen. Deze vaardigheid en dit proces geven beleidmakers de ruimte om de
voordelen te maximaliseren van beleid voor de maatschappij. Dit kan beschreven worden als een
normatief of prescriptief beleidsanalyse. Er zijn echter ook theorieën die worden gebruikt om te
vergelijken met hoe beleid wordt gemaakt. Dit is een descriptieve manier van beleidsanalyse.
Bounded rationality zijn mensen of organisaties die zich aanpassen aan de limieten van de echte
wereld. Hiervoor gebruiken ze liever snelkoppeling besluiten dan uitgebreide analyses. Ook zoeken
ze eerder naar oplossingen die bevredigend zijn dan optimale oplossingen voor beleidsproblemen.
Lindblom over incrementalisme zegt dat beleidsmakers over het algemeen niet overal kijken naar
beleidsoplossingen. Zij baseren zich eerder op besluiten die al in het verleden zijn gemaakt.
Beleidsmakers psychologie
Er is ook een groeiende focus naar de irrationele manier van actoren. Zij limiteren hun attentie voor
informatie en houden vast aan ideeën van vroeger. Ook emoties, voorgevoel, gewoontes en ervaring
vanuit het leven zijn irrationele manieren van denken.
Social construction and policy design (SCPD) laat zien dat morele oordelen door politici worden
beschreven als wie beloont en wie gestraft moet worden door de overheid. De impact hiervan op
inwoners kan je terugzien in de manier waarop zij participeren. Dit staat in lijn met hoe zij worden
neergezet door politici. Hoe belonend dit beeld is hoe meer zij participeren.
4. De macht van het centrum is beperkt
Een elite groep in ‘het midden’ besluit wat zij willen en gebruikt een serie van fases om dit te
bereiken. Als we policy rationality en policy cycles als idealen beschouwen dan betekent dit dat de
macht inderdaad in het midden moet liggen. Beleidsuitkomsten zijn lastig te voorspellen omdat
formelen verantwoordelijkheid voor beleidsproblemen veranderen over de tijd. Verschillende
actoren worden betrokken en er is ruimte om invloed uit te drukken en beleid te veranderen op
verschillende punten.
, 5. Beleidsnetwerken en subsystemen zijn doordringend
Het beleidsproces is rommelig, maar de logica van machtsverspreiding is vaak simpel. De schaal van
overheidsverantwoordelijkheden is zo groot, de omgeving zo complex dat veel besluiten effectief
buiten de controle van individuele beleidsmakers liggen. Bounded rationality stelt dat zij een manier
moeten vinden om zoveel mogelijke informatie en problemen te negeren zodat zij aandacht kunnen
geven aan een gedeelte. Deze manier van besluiten nemen is zo routine matig dat het is
geïnstitutionaliseerd binnen de overheid. Public policy wordt opgebroken in een serie van sectoren
(brede beleidsterreinen, zoals economie, buitenland, landbouw, gezondheid of onderwijs) en sub
sectoren (specifiek beleidsvraagstukken) en verantwoordelijkheid gedelegeerd groots aan ongekozen
beleidsmakers. Het gevolg hiervan is dat overheden niet goed in staat zijn de besluitvorming te
centraliseren en isoleren. Het beleidsproces bevat een grotere groep van actoren waar de centrale
overheid mee moet onderhandelen.
Punctuated equilibrium theorie legt uit waarom politieke systemen gezien kunnen worden als stabiel
en dynamiek tegelijk. Veel beleid blijft voor een lange periode gelijk terwijl ander beleid snel en
dramatisch kan veranderen.
6. Complexe beleidsomgevingen beperken de controle van beleidsmakers
Wanneer we beleidsverandering uit proberen te leggen, focussen we dan op de individuen of de
omgeving waar zij in opereren. Binnen deze omgeving vallen de beleidscondities en sociaal
economische druk die ze voelen. Het antwoord is beide. In analytische termen onderscheiden we
effecten van structuur en agency. Structuur is een set van delen bij elkaar gevoegd om een geheel te
vormen. Een structuur is relatief gemaakt en moeilijk af te breken. En het heeft invloed op de
besluiten van de actoren. De agency is de mogelijkheid van actoren om te handelen naar het
bereiken van doelen. Het is de opzettelijke actie gebaseerd op het gedachteproces van een actor en
de mogelijkheid om te kiezen.
Veel beleidstheorieën zien de omgeving van beleidsmakers als volgt:
1. Er zijn veel beleidsmakers verspreid over veel beleid makende terreinen.
2. Elk terrein heeft eigen instituties, of formele en informele regels
3. Elk terrein produceert eigen netwerkers van beleidsmakers en beïnvloedingen
4. Participerende in elk terrein refereren aan een dominante set van ideeën over de natuur van
beleidsproblemen en de acceptabele set van oplossingen hiervoor.
5. Sociale en economische condities en gebeurtenissen ontwerpen de beleidsagenda en limiteren
de mogelijkheid van de beleidsmaker om problemen te adresseren en op te lossen.
New institutionalism behandelt instituties als een set van regels, normen, vastgestelde praktijken en
relaties die patronen produceren over gedrag in beleid maken. Regels kunnen formeel en informeel
zijn. In de studie van institutional rational choice combineren we de focus op keuze en instituties.
7. Ideeën doen ertoe
Veel beleidstheorieën hebben het over een set van ideeën, of gedeelde overtuigingen. Ideeën
representeren standaard gedragingen welke worden gezien als normaal. Ideeën worden vergeleken
met virussen omdat ze zich zo snel verspreiden. Multiple streams analysis (MSA) suggereert dat het
aannemen van een nieuwe beleidsoplossing de samenkomst van 3 factoren nodig heeft:
1. Het probleem staat hoog op de agenda en is ‘framed’ op een bepaalde manier
2. Een technische en bereikbare oplossing bestaat al
3. Beleidsmakers hebben motief en kans om de oplossing aan te nemen en om te zetten in beleid.
8. Hoe beleid en beleidsvorming te analyseren
We moeten weten wat beleid is om het te kunnen meten aan theorieën. We moeten het meten, en
grote en kleine veranderingen identificeren om te weten wat we uit willen leggen. We moeten het
beleidsproces uitleggen om de rol van key elementen te begrijpen. Policy cycle models identificeren
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller ICEWELDERS. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $7.79. You're not tied to anything after your purchase.
