Samenvatting Emilia Galotti
Hoofdstuk 1
De prins zit aan zijn bureau en leest een paar brieven van mensen die klagen en om gunsten vragen.
Hij opent dan nog een brief en ziet de naam "Emilia Bruneschi". Hij is er een beetje teleurgesteld over, want hij
had liever "Emilia Galotti" als een naam gezien, maar hij verleent zonder aarzelen wat hem gevraagd wordt in
de brief - ook al realiseert hij zich dat ze hem om een buitengewoon bedrag vraagt. Alleen al de naam "Emilia"
is een voldoende argument voor hem.
Een bediende komt binnen en brengt hem een brief van gravin Orsina. Hij was tot voor kort bij haar - maar nu
heeft hij blijkbaar geen interesse meer in haar. Hij legt het ongelezen neer kort nadat de bediende hem heeft
geïnformeerd dat Orsina in de stad is.
De bediende verschijnt dan weer en laat de prins weten dat de schilder Conti hem graag zou willen zien. De
prins is blij met de verandering en geeft de bediende de opdracht de schilder binnen te laten.
Conti klaagt in eerste instantie over de hoeveelheid werk die hij moet doen om in zijn levensonderhoud te
voorzien. Hij merkt op dat hij zich door de hoeveelheid werk nauwelijks kunstenaar kan noemen (niet meer
creatief kan zijn, maar snel het ene schilderij na het andere moet schilderen). Conti heeft twee schilderijen
meegebracht voor de prins. In eerste instantie zegt hij niets over het tweede schilderij, omdat de prins geen
opdracht had gegeven deze te schilderen. Maar met het eerste schilder die hij meebracht was het anders: het
toont gravin Orsina en de prins had hem opdracht gegeven om het portret een paar maanden geleden te
schilderen (toen hij nog verliefd was op Orsina). Omdat de gravin nooit de tijd heeft gehad om voor de foto te
poseren, is het nu pas af.
De prins reflecteert op zijn relatie met zijn voormalige geliefde, gravin Orsina. Ondertussen haalt de schilder
Conti de foto die dit laat zien (Orsina). De prins realiseert zich dat hij niet langer van haar houdt en vraagt zich
af of zijn vroegere liefde weer zal oplaaien als hij de foto ziet.
Maar dat zou niet zijn hoop zijn - in plaats daarvan wil hij niet weer verliefd op haar worden. Hij realiseert zich
dat hij gelukkiger was toen hij nog van Orsina hield en nu in een iets slechtere bui is; niettemin is hij van
mening dat het beter is zoals het nu is.
Conti toont de prins zijn twee foto's een voor een, en de prins beoordeelt ze en becommentarieert ze. De
eerste van de twee foto's is die van gravin Orsina. In eerste instantie gaf de prins Conti complimenten, die dan
opmerkt dat de prins met het schilderij van de gravin zelf er kennelijk niet blij mee was. Hij vond dat ze er
gewoon lelijk uitzag. De prins maakt er geen geheim meer van dat hij geen tranen heeft van zijn vroegere
relatie met Orsina: hij feliciteert Conti met het veel mooier schilderen van Orsina dan zij in werkelijkheid is.
Daarnaast beschrijft hij hoe Conti het hele personage van Orsina op de foto anders weergeeft: hij zette trots
om in waardigheid, minachting in glimlach en somber enthousiasme in zachte melancholie.
Met een lichte uithaal merkt de prins op dat Conti misschien iets te ijverig is geweest in zijn schilderij en
daarom gravin Orsina iets te goed heeft geportretteerd. Conti antwoordt enigszins geïrriteerd dat hij eigenlijk
verwachtte dat de prins nog steeds verliefd zou zijn op de gravin - zoals het geval was toen het contract werd
gegund.
De prins eist om het tweede schilderij te zien. Hij herkent onmiddellijk de persoon erop: het is Emilia Galotti.
Omdat Conti een beetje verbaasd is dat de prins Emilia kent, legt hij uit hoe hij haar heeft leren kennen. Hij
vermeldt dat hij haar voor het eerst ontmoette in "Vegghia" en haar daarna pas op "heilige plaatsen" zag. Hij
kent ook haar vader, die vanuit zijn oogpunt meer een pretbederver dan een vriend is.
Aanvankelijk is de prins gefascineerd door de foto en kijkt hij er afwezig naar. Zelfs een korte tijd merkt hij niet
hoe Conti met hem praat. Hij probeert zijn genegenheid voor Emilia te verbergen voor de schilder, maar dat
lukt hem niet echt. Dat hoeft natuurlijk niet, want Conti spreekt alleen positief over Emilia en vooral over haar
schoonheid.
, De prins stuurt Conti vervolgens weg met de taak om zoveel mogelijk geld van de penningmeester te krijgen als
hij wil (als factuur voor de schilderijen). Maar de prins geeft Conti meteen het schilderij van Orsina terug - de
schilder moet op zoek naar een geschikte lijst. Hij houdt alleen de foto van Emilia bij zich.
De prins is buitengewoon gefascineerd door Emilia's schoonheid. In gedachten verzonken, is hij enthousiast
over het "bezitten" van Emilia en herhaalt voor zichzelf hoeveel geld hij Conti (de schilder) gaf voor zijn foto:
zoveel als hij wilde. De prins zegt dat hij ook Emilia's vader en haar moeder alles zou geven waar ze om
vroegen. Dan verschijnt Marinelli. Wat erg opvalt in deze scène is dat de prins alleen spreekt over "eigen",
"kopen" of "prijzen" en "eisen". Voor hem lijkt het vanzelfsprekend om te krijgen wat hij wil - hij hoeft er volgens
hem maar een bepaald bedrag voor te geven.
In het begin verontschuldigt Marinelli zich voor zijn late aankomst, maar hij had niet verwacht dat hij zo vroeg
in de ochtend zou worden besteld (in de allereerste scène had de prins Marinelli besteld omdat hij wilde
vertrekken). De prins zegt dat hij geen zin meer heeft om brieven te openen. Hij wil daarom liever weten wat
nieuws weten van Marinelli.
Marinelli meldt dat gravin Orsina in de stad is en dat hij met haar heeft gesproken. Bij deze gelegenheid
vermeldt de prins dat hij de relatie met Orsina niet kon voortzetten omdat zijn hechte huwelijk met de prinses
van Massa dit verhinderde.
Orsina had dit argument blijkbaar voorzien omdat ze volgens Marinelli zei dat een politiek huwelijk een relatie
niet uit liefde beëindigt. Orsina lijkt er geen probleem mee te hebben om alleen de minnaar van de prins te
zijn. Maar ze zou er wel een probleem mee hebben als de prins ondertussen weer verliefd was geworden (wat
ook het geval is: Emilia Galotti).
Marinelli suggereert dat Orsina duidelijk aan liefdesverdriet lijdt (de prins wil niets meer over haar weten). De
prins reageert niet met medelijden op dit nieuws. In plaats daarvan lijkt hij haar te classificeren als een
hopeloos geval, een arme gek. Marinelli is het daar meteen mee eens.
De prins verandert snel van onderwerp en wil van Marinelli weten wat er nieuw is in de stad.
Marinelli doet verslag van het aanstaande huwelijk van graaf Appiani. Maar in eerste instantie zegt hij alleen
dat Appiani wil trouwen met een vrouw uit het volk (dus geen edelvrouw). Uit liefde spreekt hij zich enigszins
neerbuigend uit over dit huwelijk, waarop de prins met onbegrip reageert. Hij beoordeelt deze stap van
Appiani positief en prijst de graaf op de hoogste tonen. De prins wil dan weten met welke vrouw Appiani wil
trouwen. Als hij hoort dat het Emilia Galotti is, is hij stomverbaasd. Meerdere keren vraagt hij of het echt Emilia
Galotti is die hij kent. Hij houdt zelfs het schilderij met Emilia aan Marinelli voor en wil weten of het precies die
persoon is. De prins aarzelt dan tussen wanhoop en woede. Hij beschuldigt Marinelli ervan hem veel te laat
over het huwelijk te hebben verteld. Marinelli reageert een beetje verward, maar realiseert zich al snel dat de
prins van Emilia Galotti houdt. Hij maakt bezwaar dat hij hem niet eerder over het huwelijk zou hebben verteld
als hij had geweten hoe belangrijk dit voor de prins was.
Aangezien het huwelijk voor de deur staat, raadt Marinelli aan om Emilia "tweedehands" te gebruiken. De prins
zou pas na het huwelijk moeten proberen haar hart te winnen. Begrijpelijkerwijs is de prins helemaal niet
enthousiast over dit voorstel. Hij zou liever hebben dat het huwelijk wordt opgezegd.
Na even nadenken denkt Marinelli dat het mogelijk is om het huwelijk te voorkomen. Hij eist echter een
volledig vrij spel krijgt van de prins (zelf mag bepalen en doen) van de prins, die hij hem zonder veel overleg
gunt. Marinelli heeft duidelijk al een plan in gedachten. Hij vraagt de prins om graaf Appiani als afgevaardigde
naar Massa te sturen - en dat hij deze dag nog moet vertrekken. Marinelli raadt de prins ook aan om naar zijn
kasteel in Dosalo te gaan en af te wachten wat Marinelli organiseert (het kasteel van Dosalo ligt dicht bij het
pad dat Appiani en Emilia ook zullen rijden als ze op weg zijn naar hun huwelijk).
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller imkejanssen2. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $3.81. You're not tied to anything after your purchase.