100% satisfaction guarantee Immediately available after payment Both online and in PDF No strings attached
logo-home
Samenvatting Tomasello Origins of Human communication $4.23
Add to cart

Summary

Samenvatting Tomasello Origins of Human communication

 295 views  0 purchase
  • Course
  • Institution

Samenvatting van 47 pagina's voor het vak Opvoeding en Ontwikkeling 1 aan de UU

Preview 3 out of 47  pages

  • January 22, 2015
  • 47
  • 2013/2014
  • Summary
avatar-seller
Tomasello

Hoofdstuk 1:

Om te begrijpen hoe mensen met elkaar communiceren door middel van een taal en hoe
dit vermogen evolutionair ontstaan is, moeten we eerst begrijpen hoe mensen met elkaar
communiceren door middel van natuurlijke gebaren. Tomasello’s evolutionaire hypothese
is dat wijzen en pantomime de eerste unieke menselijke vormen van communicatie
waren. De sociaal-cognitieve en sociaal-motivationele infrastructuur die deze nieuwe
vormen van communicatie mogelijk maakten, werkten als een soort psychologisch
platform waar de verschillende systemen van conventioneel linguïstische communicatie
op gebouwd konden worden. Wijzen en pantomime waren dus de kritieke transitiepunten
in de evolutie van de menselijke communicatie, die de meeste van de unieke menselijke
vormen van sociale cognitie en motivatie al omvatten die vereist waren voor de latere
creatie van conventionele talen.

Het probleem is dat gebaren, in vergelijking met taal, veel minder informatie bevatten in
het communicatieve signaal zelf. Naar iets wijzen betekent op zichzelf bijvoorbeeld
helemaal niks (of het kan juist veel verschillende dingen in dezelfde situatie betekenen).
Daarom is de vraag hoe zoiets simpels als een wijzende vinger op zulke complexe
manieren kan communiceren, en hoe kan dit op zoveel verschillende manieren in
verschillende situaties? Een antwoord heeft te maken met cognitieve vaardigheden van
‘mindreading’ (‘intention-reading’). Om een wijzend gebaar te interpreteren, moet men in
staat zijn te bepalen wat de intentie ervan is. Om deze bepaling met enig vertrouwen te
maken, is er een gedeelde ervaring vereist. Het vermogen om gemeenschappelijke
conceptuele basis (common conceptual ground) te creëren, is een kritieke dimensie van
alle menselijke communicatie. Met common conceptual ground wordt gezamenlijke
aandacht, gedeelde ervaring en gemeenschappelijke culturele kennis bedoeld.

Het andere opmerkelijke aspect van wijzen vanuit evolutionair oogpunt is z’n prosociale
motivatie. Het communiceren van informatie op die manier om behulpzaam te zijn, is
zeldzaam onder dieren. Menselijke communicatieve motieven daarentegen, zijn zo
fundamenteel coöperatief dat we anderen niet alleen op een behulpzame wijze
informeren, maar één van de belangrijkste manieren waarop we dingen van anderen
vragen, is om onze wens simpelweg aan anderen kenbaar te maken.

Menselijke communicatie is dus een fundamenteel coöperatieve onderneming, het werkt
natuurlijk en soepel in de context van wederzijds aangenomen common conceptual
ground en wederzijds aangenomen coöperatieve communicatieve motieven. Om de
oorsprong van menselijke communicatie te begrijpen, moeten we meer kijken naar
menselijke samenwerking in het algemeen. Menselijke samenwerking wordt
gestructureerd door gedeelde intentionaliteit, datgene wat nodig is voor het deelnemen
aan menselijke vormen van collaboratieve activiteit waarin een pluraal subject ‘wij’
betrokken is (gezamenlijke doelen/intenties, wederzijdse kennis, gedeelde
overtuigingen).

De vraag is hoe de coöperatieve menselijke communicatie heeft kunnen ontstaan. Als de
infrastructuur ervan over het algemeen hetzelfde is als dat van andere collaboratieve
activiteiten, bestaat de kans dat het ontstaan is vanwege een adaptief voordeel. Vanuit
deze verklaring is coöperatieve communicatie ontstaan om collaboratieve activiteiten

,efficiënter te laten verlopen. De eerste stappen in dit proces vonden bijna zeker plaats
aan de hand van gebaren. Dit wordt duidelijk bij vergelijking van vocale en
gebarencommunicatie van apen, waarbij vocalisaties bijna geheel genetisch gebaseerd
zijn, terwijl gebaren geleerd moeten worden. Ook is het menselijk gebruik van gebaren
‘natuurlijk’ op een manier waarop arbitraire linguïstische conventies dat niet zijn.

De huidige hypothese is dat arbitraire linguïstische conventies evolutionair zijn ontstaan
in de context van collaboratieve activiteiten waarin participanten intenties en aandacht
deelden en de samenwerking gecoördineerd werd door gebaren. Conventionele talen
(eerst gebaren en daarna vocaal) ontstonden door al begrepen gebaren en vervingen
daarmee wijzen en pantomime. Dit proces werd mogelijk gemaakt door de unieke
vaardigheden van mensen van cultureel leren en imitatie. Mensen begonnen ook met de
creatie en het doorgeven van grammaticale conventies (georganiseerd in complexe
linguïstische constructies) voor complexe typen boodschappen die gebruikt werden in
telkens terugkerende communicatieve situaties.

Om de oorsprong van de onderliggende psychologische infrastructuur van menselijke
coöperatieve communicatie te verklaren, zijn dus basale evolutionaire processen nodig.
Maar om de vele verschillende talen te verklaren, zijn cultureel-historische processen
nodig waarbij alle conventies en constructies doorgegeven worden aan nieuwe generaties
via cultureel leren. Dit perspectief op menselijke communicatie en taal is heel anders dan
de Chomskiaanse benadering, omdat de meest fundamentele aspecten van menselijke
communicatie gezien worden als biologische adaptaties voor coöperatie en sociale
interactie in het algemeen, waarbij de meest pure linguïstische dimensies van taal
(inclusief grammatica) cultureel geconstrueerd en doorgegeven worden door individuele
linguïstische gemeenschappen.

Er worden drie specifieke hypothesen gesteld:

 Menselijke coöperatieve communicatie ontstond allereerst in de evolutie (en
ontstaat allereerst in de ontwikkelingsfysiologie) in de natuurlijke, spontane gebaren
van wijzen en pantomime.
 Menselijke coöperatieve communicatie leunt cruciaal op een psychologische
infrastructuur van gedeelde intentionaliteit, die evolutionair begon als ondersteuning
van collaboratieve activiteiten en omvatten de volgende dingen:
o Sociaal-cognitieve vaardigheden om met anderen gezamenlijke intenties
en gezamenlijke aandacht (en andere vormen van common conceptual ground) te
creëren
o Prosociale motivaties (en normen) om anderen te helpen en met anderen
te delen
 Conventionele communicatie (een menselijke taal) is alleen mogelijk als een
participant over de volgende dingen beschikt:
o Natuurlijke gebaren en hun gedeelde intentionaliteitsinfrastructuur
o Vaardigheden van cultureel leren en imitatie voor het creëren en
doorgeven van gezamenlijk begrepen communicatieve conventies en constructies

Hoofdstuk 2:

, In de biologische wereld hoeft communicatie niet intentioneel of coöperatief te zijn. Bij
biologen gaat het bij communicatie om alle fysieke en gedragsmatige kenmerken die het
gedrag van anderen beïnvloeden. Voor biologen maken de motieven van de
communicator niet uit, maar voor psychologen wel. Daarom moet er onderscheid
gemaakt worden tussen communicatieve vertoningen (fysieke kenmerken die het gedrag
van anderen beïnvloeden of gedrag dat opgewekt wordt door bepaalde stimuli of
emotionele staten en waarover het individu geen controle heeft, maar wat gecontroleerd
wordt door evolutionaire processen) en communicatieve signalen (strategisch gekozen en
geproduceerd door individuen voor bepaalde sociale doelen).

Als een communicator bewust het gedrag of de psychologische staat van een ander
probeert te beïnvloeden, is dat het startpunt voor communicatie vanuit psychologisch
gezichtspunt. Bij coöperatieve communicatie is het proximale doel van de communicator
de ontvanger te helpen of ermee te delen, ook al is er misschien ook een voordeel voor
de communicator.

2.1 Vocal displays

Apen leren waarschuwingssignalen (van de eigen soort, maar bv. ook van vogels) te
onderscheiden om informatie te verwerven over nabije roofdieren. Hoewel mensapen
geen specifieke kreten produceren, halen ze ook informatie uit kreten. In sterk contrast
met dit beeld van een flexibel begrip, leren (mens)apen de kreten niet te produceren en
ze hebben er weinig vrijwillige controle over. Wat belangrijke feiten:

 Binnen elke (mens)apensoort hebben alle individuen hetzelfde basale vocale
repertoire, met vrijwel geen individuele verschillen
 Apen die opgroeien in sociale isolatie en apen die opgevoed worden door een
andere apensoort (met hele andere vocale kreten) produceren toch de vocalisaties
van hun eigen soort
 De connectie tussen een vocale kreet en de opwekkende emotie of situatie ligt
vaak erg vast: niet-menselijke primaten vocaliseren niet flexibel door zich aan te
passen aan de communicatieve situatie
 Menselijke pogingen om (mens)apen nieuwe vocalisaties te leren falen altijd en
pogingen om ze op commando hun eigen vocalisaties te laten produceren falen ook
De enige dimensie van flexibiliteit is dat individuen geen kreten produceren als ze alleen
of zonder familie zijn, terwijl ze dat wel doen als er anderen of familieleden aanwezig
zijn. Andere soorten produceren helemaal geen alarmkreten, wat duidt op genetisch
vastgelegde adaptieve specialisatie.

De reden voor dit gebrek aan flexibiliteit in vocale productie is dat vocalisaties van niet-
menselijke primaten meestal erg gebonden zijn aan emoties. Evolutionair gezien is dit
omdat vocale kreten vaak geassocieerd worden met urgente functies, waarbij weinig tijd
is voor overweging.

Een ander belangrijk kenmerk is dat ze de kreet uitzenden naar iedereen die in de buurt
is. Dit is een voordeel in dringende situaties, maar dit betekent dat de ‘caller’ geen
aandacht hoeft te besteden aan de ontvangers en de ‘caller’ kan dus niet makkelijk
kreten sturen naar geselecteerde individuen. Vocalisaties van primaten zijn hoofdzakelijk
individualistische expressies van emoties, geen kreten die aan anderen gericht zijn.

The benefits of buying summaries with Stuvia:

Guaranteed quality through customer reviews

Guaranteed quality through customer reviews

Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.

Quick and easy check-out

Quick and easy check-out

You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.

Focus on what matters

Focus on what matters

Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!

Frequently asked questions

What do I get when I buy this document?

You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.

Satisfaction guarantee: how does it work?

Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.

Who am I buying these notes from?

Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller ClaasjevanHaagen. Stuvia facilitates payment to the seller.

Will I be stuck with a subscription?

No, you only buy these notes for $4.23. You're not tied to anything after your purchase.

Can Stuvia be trusted?

4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)

48298 documents were sold in the last 30 days

Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 15 years now

Start selling
$4.23
  • (0)
Add to cart
Added