Anatomie en fysiologie, met MyLab NL toegangscode 6e editie
Deze samenvatting bevat alle onderdelen van de BIAZ, Centraal zenuwstelsel, Respiratie, Circulatie en Inleiding. Het document bevat 152 pagina's en is verduidelijkt met plaatjes.
Samenvatting van de BIAZ
Centraal zenuwstelsel (CZS)
Respiratie
Circulatie
De inleiding
, Centraal zenuwstelsel
BIAZ
. 1
,Het zenuwstelsel (hoofdstuk 8 blz. 291 t/m 359)
Het zenuwstelsel
Twee orgaanstelsels, het zenuwstelsel en het hormoonstelsel, coördineren de activiteiten van alle
orgaanstelsels om homeostase te handhaven in reactie op veranderingen in de buitenwereld. Het
zenuwstelsel reageert betrekkelijk snel maar kort op prikkels, terwijl hormonale reacties langzamer
ontstaan, maar veel langer duren. Het zenuwstelsel:
1. Meet het interne en externe milieu;
2. Integreert informatie van de zintuigen;
3. Coördineert gewilde en ongewilde reacties van vele
andere orgaanstelsels.
Anatomisch gezien bestaat het zenuwstelsel uit twee
gedeelten. Het centrale zenuwstelsel (CZS), dat uit de
hersenen en het ruggenmerg bestaat, integreert en
coördineert de verwerking van sensorische informatie en
het doorgeven van impulsen naar de spieren. In het CZS
zetelen ook de hogere functies, zoals intelligentie, het
geheugen en emoties. Alle communicatie tussen het
CZS en de rest van het lichaam vindt plaats via het
perifere zenuwstelsel (PZS), dat al het zenuwweefsel
buiten het CZS omvat. Sensorische informatie wordt
middels afferente banen an het CZS doorgegeven. Het CZS zendt motorische impulsen naar spieren
en klieren d.m.v. het efferente gedeelte van het PZS. Het efferente gedeelte van het PZS wordt
onderverdeeld in het somatische zenuwstelsel (SZS) en het autonome zenuwstelsel (AZS) of
visceromotorische systeem. Het AZS controleert
en coördineert de organen en functies die
homeostase in het lichaam bewerkstelligen. Het
AZS bestaat uit een sympathisch gedeelte en
een parasympatisch gedeelte, die overwegend
tegengesteld werken. Het sympathische
zenuwstelsel versnelt bijv. de hartslag terwijl het
parasympatische zenuwstelsel de hartslag
vertraagt.
Neuronen
Het zenuwstelsel bestaat uit verschillende typen
cellen. Het zenuwweefsel bestaat uit twee
soorten cellen: neuronen en gliacellen. Neuroglia
vormen het steunweefsel van het zenuwstelsel bestaande uit een netwerk waarin zich typisch vertakte
cellen, de neurogliacellen bevinden. In tegenstelling tot de meeste neuronen behouden gliacellen het
vermogen om zich te delen. Een
Neuron bestaat uit:
• Cellichaam;
• Dendrieten, vangen
binnenkomende signalen op;
• Axon, geleidt uitgaande
signalen naar de synapsknoop;
• Synapsknoop, communiceert
het neuron met een andere cel.
Neuronen kunnen verschillende
vormen hebben, de multipolaire
neuron (deze komt het meeste
voor, en zijn motorische
zenuwcellen), unipolaire neuron
(zijn sensibele neuronen) en de bipolaire neuron.
Neuronen kunnen zich doorgaans niet delen omdat er geen centriolen aanwezig zijn in de cel. Neurale
stamcellen zijn wel actief in de neus en de hypocampus.
Proprioceptoren registreren informatie over de positie en beweging van skeletspieren en gewrichten.
. 2
, Viscerale receptoren registreren de activiteiten van het:
• Spijsverterings-, ademhalings-, bloedvaten-, uitscheidings- en voortplantingsstelsel;
• gewaarwordingen van verwijding, pijn en diepe druk.
Doelweefsel van het AZS zijn de gladde spieren, klieren hartspieren. Het AZS werkt nauw samen met
het endocriene systeem.
Neurogliacellen zijn talrijk en maken grofweg de helft van het volume van het zenuwstelsel uit. Er zijn
4 typen neurogliacellen in het CZS:
• Astrocyten: hebben als functie, het handhaven van de bloed-hersenbarrière, vormen van een
structureel raamwerk voor neuronen en verrichten van reparaties in beschadigd zenuwweefsel;
• Oligodendrocyten: hebben kleinere cellichamen en minder uitlopers dan astrocyten, hun functie is
het vormen van een myelineschede rondom axonen. Het insnoeren in de myelineschede van
neuronen worden knopen van Ranvier genoemd. Het CZS bevat gebieden met witte stof, deze
witte stof bestaat hoofdzakelijk uit gemyeliniseerde axonen. De grijze stof in het CZS bestaat
voornamelijk uit cellichamen van neuronen;
• Microgliacellen: zijn de kleinste en minst talrijke neurogliacellen in het zenuwstelsel. Ze verrichten
een beschermende functies zoals het insluiten van celfragmenten en ziekteverwerkers;
• Ependymcellen: bekleden het centrale kanaal van het ruggenmerg en de compartimenten
(ventrikels) van de hersenen; deze holte in het CZS zijn met cerebrospinale vloeistof (CSF)
gevuld. Deze bekleding met
epitheelcellen wordt het ependym
genoemd.
In het PZS zijn 2 typen neurogliacellen
aanwezig, de satellietcellen en de
schwanncellen. Een oligodendrocyt kan in
het CZS gedeelten van verscheidene
aangrenzende axonen van een
mergschede voorzien. Een Schwann-cel
kan slechts één segment van één enkel
axon omgeven.
Demyelinistoornissen is een progressieve
vernietiging van myelinescheden van zowel het CZS als het PZS, MS, vergiftiging met zware metalen
en Guillain Barrésyndroom zijn voorbeelden van deze stoornissen.
Bundels axonen in het ruggenmerg vormen grote groepen die kolommen genoemd worden.
In het CZS wordt het centrum met een duidelijke afgrenzing een kern genoemd. Een verzameling
cellichamen van zenuwcellen met een gemeenschappelijke functie wordt een centrum genoemd.
Zenuwimpuls
Alle levende cellen zijn gekenmerkt door een gepolariseerd
plasma-membraan. Gepolariseerde plasma-membraan in
een cel in rust ontstaat door een overmaat aan positieve
lading aan de buitenkant en negatieve lading aan de
binnenkant van het membraan. Normaal ligt het
rustmembraan-potentieel van een motorneuron tussen -70
en -50 millivolt (mV). In dat geval bestaat er een hogere
natriumconcentratie (Na+) buiten de cel dan binnen de cel
en een hogere kaliumconcentratie (K+) binnen de cel dan
buiten de cel. De vloeistoffen binnen en buiten de cel
vertonen aanzienlijke verschillen met betrekking tot
ionensamenstelling. De vloeistof buiten de cel bevat relatief
hoge concentraties natriumionen en chloorionen. De vloeistof binnen de cel bevat relatief hoge
concentraties negatief geladen eiwitten (Pr-) en kaliumionen (K+). De verschillen tussen de
vloeistoffen buiten en binnen de cel worden gehandhaafd door de selectieve doorlaatbaarheid van de
plasmamembraan. De functie van de leak channels is het permanent open staan. De rustpotentiaal
van een cel blijft stabiel in de loop van de tijd als gevolg van de activiteit van een dragereiwit, de
. 3
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller claudiavdh. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $13.94. You're not tied to anything after your purchase.
