Capita Selecta Criminologie – Bijeenkomst 1
Wat is criminaliteit?
De definitie van criminaliteit is vanzelfsprekend relevant binnen de criminologie. Hoe weet de
criminoloog immers anders welke gedragingen bestudeerd moeten worden? Waar de lijn
wordt getrokken met betrekking tot crimineel gedrag is echter lastig. Als de definitie te
beperkt is betekent dat bepaalde gedragingen die wel schadelijk zijn niet bestudeerd worden.
Bij een te brede definitie wordt bijna elke deviatie een misdrijf. Belangrijk is dat criminaliteit
contextueel is. Wat het inhoudt is afhankelijk van de tijdsperiode, de specifieke context, de
sociale setting, de locatie, etc. We criminaliseren en decriminaliseren gedrag wanneer de
publieke opinie verandert. Verder is criminaliteit een ‘sociale constructie’. De inhoud van het
begrip berust op door mensen gemaakte afspraken en conventies. Het spreekt niet voor zich.
Advocaten en criminologen zullen vaak anders denken over wat nou ‘crime’ is. Advocaten
zien het als datgeen wat door de wet strafbaar wordt gesteld. Criminologen vinden dit te
beperkt en vinden dat een beperkt beeld voor problemen kan zorgen.
- Tappan definieert crimineel gedrag als gedragingen (of juist nalatigheid) die in strijd
zijn met het strafrecht, zonder justificatie of verdediging, die door de staat als misdrijf
of overtreding worden gedefiniëerd. Alleen personen die door een strafrechter zijn
berecht zijn criminelen.
- Sutherland stelt dat als we dat als startpunt nemen, er te veel gedragingen niet door
criminologen bestudeerd kunnen worden. Het gaat dan vooral om gedragingen die
nauwelijks onderzocht kunnen worden, laat staan vervolgd. Een voorbeeld hiervan is
witteboordencriminaliteit. Dit wordt vaak via andere rechtsgebieden bestreden. Een
ander argument van Sutherland is dat de wet ten alle tijden beïnvloed wordt door
cultuur, plaats en de tijd waarin hij geschreven wordt. Sutherland vindt dan ook dat
alle gedragingen die sociaal schadelijk zijn als crimineel bestempeld moeten worden.
Over het algemeen wordt gedrag dat schadelijk, immoreel, anti-sociaal is gezien als crimineel
door criminologen. Volledige overeenstemming bestaat echter nog altijd niet.
Consensusbenadering: dat is strafbaar waarover de hele samenleving het eens is. Misdrijven
zijn gedragingen die de samenleving als geheel als onacceptabel aanmerkt. ‘Moral outrage’ is
hier het sleutelpunt, die moet vanuit de samenleving komen. Er zou volgens aanhangers van
deze benadering een consensus zijn tussen alle mensen van elke economische, sociale en
politieke status over welke gedragingen acceptabel zijn, en welke dat niet langer zijn en dus
als crimineel aangemerkt moeten zijn. Probleem van deze benadering: er is eigenlijk geen
, enkele gedraging die door iedereen wordt afgekeurd. Zelfs moord niet. Er zijn altijd
uitzonderingen. Verder komt de vraag omhoog wiens moraliteit belangrijk is bij het trekken
van de morele grens. Wat als er een minderheid kwaad aan wordt gedaan? Keurt de
meerderheid dit dan af?
Conflictbenadering: criminaliteit is niet een gegeven, geen enkele gedraging is per definitie
crimineel. Hier is namelijk discussie over mogelijk. Welke gedragingen bestempeld worden
als crimineel is afhankelijk van wie de discussie wint en welke belangen deze winnaar
behartigt. Het conflict kan gebaseerd zijn op verschillende factoren: cultuurverschillen,
verschil in financiële middelen
De ‘Crime Prism’
De Crime Prism, die voortkomt uit de crime pyramid van Hagan, komt voort uit de
conflictbenadering (criminaliteit is niet een gegeven, niks is per definitie crimineel. Hier is
discussie over mogelijk.), niet uit de consensusbenadering (Sr = strafbaar, daar is consensus
over en dus is dat gedrag crimineel). Hagan, de criminoloog die voor het eerst kwam met het
idee van de ‘crime pyramid’, definieert crime als “a kind of deviance, which in turn consists
of variation from a social norm that is proscribed by criminal law”. Volgens hem is er een
glijdende schaal van criminaliteit, waarbij het varieert van kleine doorbrekingen van regels
naar grote misdrijven. Verder definieert hij misdaden gebaseerd op drie elementen. Zo maakt
hij ten eerste een onderscheid op basis van de de hoeveelheid consensus over een misdaad.
Tot in hoeverre zijn mensen het eens over de goed- of foutheid van een daad? Vind iedereen
een daad fout of is daar verwarring over? Ten tweede kijkt Hagan naar de reactie van de
samenleving op een daad. Wordt iemand verstoten uit de samenleving of volgt er slechts een
waarschuwing? Ten slotte moeten volgens Hagan de gevolgen beoordeeld worden. Hoe veel
leed veroorzaakt een daad?
John Hagen onderscheidt dus de volgende drie factoren binnen zijn piramide:
1. Consensus about the norm
2. The level of social harm
3. The severity of societal responses
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller carmenftr. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $3.74. You're not tied to anything after your purchase.