Deze samenvatting is heel uitgebreid en wellicht zelfs genoeg informatie, zodat je het boek zelf niet meer hoeft te lezen. Ook wanneer je het boek wel leest helpt het heel erg om te begrijpen wat er nou precies gebeurt. En als je het boek uit hebt is het handig om even je geheugen weer op te frisse...
La classe de neige – Emmanuel Carrère
H1-6: Nicolas, een buitenstaander, gaat met zijn klas op skivakantie. Hij heeft geen zin (is bang om
daar in bed te plassen etc.), zit nog niet zolang op die school en heeft geen vrienden (hij eet ook
iedere pauze, wanneer banden tussen leerlingen ontstaan, thuis met zijn moeder en broertje).
Bovendien mag hij van zijn vader niet mee in de schoolbus (10 dagen eerder was er een zwaar
voortuig ingereden op een schoolbus, waarbij leerlingen door brand overleden).
Nicolas werd gebracht door zijn vader (die vaak reed voor zijn werk, waardoor Nicolas met shell
vouchers kon sparen voor dingen, zoals een anatomisch lichaam) en kwam ’s avonds aan, een dag
nadat de schoolbus aan was gekomen. De anderen hadden hun eerste ski les de vorige ochtend al
gehad. Nicolas kwam tijdens een film de zaal binnen als nieuwkomer. Net na zijn aankomst, gaf
Patrick – een van de begeleiders – hem een Braziliaanse armband. Als je die om doet, moet je een
wens doen en wanneer hij vanzelf af valt, is de wens in vervulling gekomen.
Nadat zijn vader weg was, kwam zijn lerares erachter dat hij zijn tas was vergeten. Nicolas had
hierdoor geen spullen, ook niet een extra pyjama en een laken om het matras te beschermen, mocht
hij in bed plassen. Hij moest hierdoor een pyjama lenen. Niemand antwoorde toen de lerares dit
vroeg, maar uiteindelijk bood Hodkann – de grootste, dominantste jongen van de klas, waar iedereen
zowel bewondering als angst voor had – zijn pyjama aan. Ook liet hij Nicolas in zijn kamer slapen.
Hij vroeg ’s avonds naar het werk naar zijn vader (hij verkocht plastic protheses (arm, been, …) en
chirurgische instrumenten). Hij leek oprecht geïnteresseerd en moest zelfs eens oprecht om Nicolas
lachen – wat Nicolas heel trots maakte – (hij antwoordde op de vraag of hij ook hoofden verkocht dat
hij dat niet deed, maar alleen chirurgisch materiaal verkocht en geen grappen) , maar toen Hodkann
zei dat hij als hij zijn vader was Nicolas’ armen en benen af zou hakken om zijn protheses te
demonstreren, omdat dat een goede publiciteit zou zijn (de andere jongens in de slaapkamer
lachten), was Nicolas weer bang voor hem, ook toen hij daarna zei dat het maar een grapje was.
Hierna vroeg Hodkann of hij de protheses en chirurgische instrumenten een keer kon zien. Nicolas zei
dat alleen cliënten ze mochten zien. Toen Hodkann vroeg of het ook niet zou mogen als Nicolas in ruil
daarvoor niemand hem zou verslaan tijdens de sneeuwklas. Ook dit maakte Nicolas weer bang…
Hodkann zei ten slotte dat hij het zelf wel voor elkaar zou krijgen, zonder zijn hulp…
Omdat Nicolas bang was in bed te plassen (in Hodkanns pyjama, met Hodkann onder hem, zonder
matrasbeschermer…), bleef hij de hele nacht wakker (dit had hij vorig jaar ook gedaan, omdat hij na
een verhaal van zijn vader over het verkopen van organen uit kinderen in pretparken, ook niet meer
durfde te slapen vanwege de nachtmerries).
H7: In de familie werd echter gezegd dat hij het slecht kunnen slapen van zijn vader had, die slecht,
maar veel sliep. Wanneer hij thuis was van de weg, sliep hij hele dagen (waarschijnlijk met
slaappillen, want zijn zakken zaten vol medicijn verpakkingen en toen hij wakker werd, mompelde hij
wat over drugs die je verknoeien). Wanneer hij wakker werd was hij erg vergeetachtig en vroeg
Nicolas bijvoorbeeld in welke klas hij zit, scheen vergeten te zijn dat hij ooit is blijven zitten en zei
dingen, waarvan hij snel alweer vergat dat hij ze had gezegd.
H8: Nicolas denkt over Hodkanns plan om zijn vaders spullen te bekijken. Hij denkt dat hij misschien Nicolas wel
beschermt om vertrouwen te winnen bij zijn vader. Hij denkt aan Hodkanns vader, die is overleden. Wat voor
beroep zou hij hebben gehad? Hoe is hij gestorven? Dan haalt hij zich een scenario in zijn hoofd, dat hij bruut is
vermoord en Hodkann en zijn moeder bang zijn voor handlangers, die wraak op ze zullen nemen. Hij beeld zich
in dat er moordenaars het chalet inkomen, op zoek naar Hodkann. Dat iedereen wordt afgeslacht, behalve zij,
omdat Nicolas hem beschermt door samen te verstoppen in een holte in de muur.
, H9: Toen Nicolas’ vader de volgende ochtend nog niet terug was, belde de lerares zijn moeder. Ook
die wist niet waar hij was en zei ook dat hij onderweg altijd onbereikbaar was. Nicolas wist dat zijn
vaders tas ook in de kofferbak stond, net als die van hem. Hij moest zijn tas dus hebben gezien toen
hij zijn eigen tas pakte, bij zijn overnachtingsplek. Hij haalde zich weer een scenario in zijn hoofd: dat
zijn vader een ongeluk had gehad, dat zijn lerares werd gebeld en hem huilend troostte, dat hij wees
zou zijn en zijn hele klas hem zou troosten, inclusief Hodkann en dat hij ontroostbaar zou zijn…
H10: Patrick stelde voor om de noodzakelijke spullen voor Nicolas te gaan halen bij de supermarkt,
zodat hij toch mee kan doen met de rest. Zo ging Nicolas bij Patrick in de auto op weg. Patrick vroeg
hem of hij van muziek hield. Thuis draaiden ze nooit muziek, de enige herinnering die hij aan muziek
had is van zijn muziekles, van een kleine man die niemand respecteerde en waarvoor iedereen
minachtende medelijden had. Nicolas zat bij zijn zoon in de klas, die zich gek genoeg niet
doodschaamde voor zijn vader. Nicolas beeldde zich in dat hij nadat zijn vader voor de hele klas had
gezegd dat hij veel te weinig betaalt kreeg en er geen zin meer in had, de klas uit zou gaan, nooit
meer terug zou komen, later ziek zou blijken te zijn en dan (ondanks de goede kinderen, waaronder
hem, die hem opzochten in het ziekenhuis en cadeautjes meebrachten) zou overlijden, wat zijn vader
een enorm verdriet zou doen. Omdat hij verder niks weet van muziek, zei hij toen Patrick vroeg
welk genre hij leuk vond, dat hij van Schumann hield. Patrick zette toen een liedje op en Nicolas vond
het het mooiste wat hij ooit had gehoord en wilde wel altijd onderweg zijn, met muziek op en zo
beweeglijk meerijden op de muziek zoals Patrick dat kon.
H11: In de supermarkt hebben ze de spullen (wollen overhemd, skibroek, 2 onderbroeken, 2 T-shirts,
thee paar dikke sokken, een skimasker en een tandenborstel) gehaald voor Nicolas. Hij vertelde over
het kluisje in zijn tas, maar durfde het niet te hebben over zijn matrasbeschermer en durfde ook niet
te zeggen dat hij graag zo’n groen trainingspak zou hebben zoals Patrick had. In de auto zet Patrick
weer muziek op en zegt hij: ‘’Alors, tu trouves pas qu’on est ‘les rois du pétrole’?’’ (‘’Dus, denk je niet
dat we de ‘gelukkigste mensen van de wereld’ (lett. koningen v/d olie) zijn?’’), waarvan Nicolas heel
blij werd en bevestigend antwoordde.
H12: Patrick vraagt alle leerlingen om op hun rug op de grond te gaan liggen en begint met kalme
stem te praten: ‘’adem in, adem uit, adem in, ………’’ Denk aan je tong, als hij te zwaar wordt, slik dan
het speeksel in… Zo gaat hij elk lichaamsdeel langs, elke keer praat hij precies over wat Nicolas ook
op dat moment voelt, hij vind het erg bijzonder hoe hij het weet. Dan buigt Patrick één voor één over
de leerlingen, en drukte stil op hun borst om ze weer te ontspannen. Patrick moest hierna weer
denken aan zijn fantasieën over zijn vader die dood was, en besefte zich dat hij zich hierdoor schuldig
zou voelen als hij echt dood zou zijn. Toen mocht iedereen de ogen weer open doen…
H13: Vannacht droomde Nicolas dat hij met Patrick in de rups attractie zat en zijn broertje beneden
stond te kijken, met de vreemde man die ze eerder heel vriendelijk had aangeboden om op hem te
letten. Hij droomde dat hij zijn broertje meegenomen zag worden door de man, maar dat hij niks kon
doen, want hij zat nog in de attractie, die drie minuten duurde, als hij klaar was zou het te laat zijn…
H14: Nicolas wordt wakker doordat hij in vocht ligt. Eerst vreest hij dat hij in zijn broek is geplast,
maar dan merkt hij op dat het niet zo ruikt. Hij denkt aan een verhaal dat hij heeft gelezen in
Histoires épouvantables, over een jongen die langzaam in een plasje vloeistof veranderde. Omdat
Nicolas niet wilde dat iemand hem zo zou zien, ging hij uit de kamer, door de deur naar buiten, de
witte wereld in. H4: Uit Histoires épouvantables (boek van zijn ouders, die hij stiekem
las, net als het medische woordenboek) heeft hij ook een ander verhaal gelezen: La patte de singe:
een oud echtpaar vindt een afgehakte apenpoot (patte de singe), waarmee ze 3 wensen kunnen
laten uitkomen. De man wenst meteen een som geld voor zijn huis. Een paar uur later komt een
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller spamdresen. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $8.63. You're not tied to anything after your purchase.
