Judgments
Materieel strafrecht arresten en artikelsamenvatting
- Course
- Institution
Alle artikelen en jurisprudentie samengevat
[Show more]
Seller
Follow
Tjaka
Reviews received
Content preview
Materieel Strafrecht arresten en artikelenWeek 2 – Legaliteit en daderschap
HR 23 februari 1954, NJ 1954/378, m.nt. BVAR (IJzerdraad)
Ziet op de daderschap van natuurlijke personen en niet rechtspersonen. De daderschap kan worden
toegerekend als:
Functionele dader een natuurlijke persoon is;
Beschikkingscriterium: de natuurlijke persoon heeft de beschikkingsmacht over de fysieke
gedraging. Dus de feitelijke macht;
Aanvaardingscriterium: een zeker aanvaarding die is gedaan door de natuurlijke persoon is
vereist. Laten gebeuren, hij had moeten ingrijpen
HR 2 april 1985, NJ 1985/796 (Onbehoorlijk gedrag)
Volgens het legaliteitsbeginsel moet een delictsomschrijving voldoende concreet zijn om een
gedraging strafbaar te laten zijn. Volgens de Hoge Raad is het echter in sommige situaties
onvermijdelijk om vage termen te gebruiken in delictsomschrijvingen. Het is dan niet mogelijk om
een concretere delictsomschrijving te geven omdat er soms honderden gedragingen onder een
bepaald begrip/norm vallen, waardoor een open formulering noodzakelijk is (i.v.m. de
toegankelijkheid en inzichtelijkheid van de wetgeving). In casu ging het om de term ‘onbehoorlijk
gedrag’ binnen de context van stations en treinen. Op basis van wat gebruikelijk (algemene waarden
en normen) is, kan men afleiden wat in een bepaalde situatie als onbehoorlijk gedrag aangemerkt
moet worden. Daarom was er in casu geen schending van het lex certa-beginsel. (1 Sr en art. 7 EVRM
EHRM 22 november 1995, NJ 1997/1, m.nt. Knigge (Legaliteit in Straatsburg)
Een vrouw werd verkracht door haar man, maar dit was niet strafbaar op grond van de Engelse
strafwet. Desondanks, zo overweegt het Hof, vormt art. 7 EVRM geen beletsel voor strafrechtelijke
aansprakelijkheid, mits aan twee voorwaarden is voldaan. De jurisprudentiële ontwikkeling moet (1)
in overeenstemming zijn met de essentie van het delict en zij moet (2) in redelijkheid voorzienbaar
zijn geweest. Het legaliteitsbeginsel ziet erop toe dat wettelijke bepalingen toegankelijk en
voorzienbaar zijn (de delictsomschrijving en de straf).
HR 29 januari 2010, NJ 2010/231 (Art. 1 lid 2 Sr en verjaring)
In geval van verandering van wetgeving met betrekking tot de verjaring geldt als uitgangspunt dat
deze verandering direct van toepassing is, voltooide verjaring wordt geëerbiedigd. Er moet hier
worden uitgegaan van de regeling, zoals die gold ten tijde van de aanvang van de tenuitvoerlegging
tenzij uit de wet anders volgt. Op het moment van de intreding van de wetswijziging was de
verjaringstermijn nog niet verstreken en daardoor is de verjaringstermijn veranderd en recht tot
uitvoering van de straf nog niet vervallen
HR 16 februari 2010, NJ 2010/232, m.nt. Borgers (Verjaring)
Elke daad van vervolging stuit de verjaring. Nu uit de stukken niet blijkt dat gedurende zes jaar
voorafgaand een daad van vervolging is verricht, is de verjaringstermijn vervuld en is het recht tot
strafvordering vervallen.
HR 31 januari 2012, NJ 2012/536, m.nt. Keijzer (RuneScape)
, De virtuele aard van het goed staat niet in de weg. Stoffelijkheid is immers ook geen vereiste
(Elektriciteit). Het gaat om:
- het individualiseerbaar is (=zelfstandig bestaan heeft)
- er feitelijke en exclusieve beschikkingsmacht over kan worden uitgeoefend
- reële waarde heeft (en dus verhandelbaar is).
Week 3 – Wederrechtelijkheid en causaliteit
HR 20 februari 1933, NJ 1933/918, m.nt. T (Veearts)
De dader van een strafbaar feit is niet strafbaar indien door het overtreden van de strafrechtelijke
norm de doelstelling van die norm juist beter wordt nageleefd, ook al is de daad formeel gezien wel
wederrechtelijk. De Hoge Raad introduceerde derhalve in dit arrest de ongeschreven
rechtvaardigingsgrond: het ontbreken van de materiële wederrechtelijkheid.
HR 9 februari 1971, NJ 1972/1, m.nt. CB (Dreigbrief)
Indien men een onbehoorlijk middel gebruikt om een voordeel na te streven kan er sprake zijn van
wederrechtelijke bevoordeling. Hiervan is ook sprake indien de bevoordeling op zichzelf niet
wederrechtelijk is, nu verdachte claimt recht te hebben op de in de dreigbrief genoemde bedragen
HR 12 september 1978, NJ 1979/60, m.nt. Th.W.v.V (Letale Longembolie)
Het belang van het arrest schuilt met name in het criterium dat de Hoge Raad voor de causaliteit
hanteert. Was bij eerdere arresten dikwijls de voorzienbaarheid of zeldzaamheid van het gevolg
doorslaggevend, in dit arrest wordt met zoveel woorden het criterium van de 'redelijke toerekening'
geïntroduceerd.
De Hoge Raad maakte in dit arrest voor het eerst gebruik van de redelijke toerekening en stelde dat
de letale longembolie niet van een zodanige aard was dat het overlijden hieraan niet aan de
verdachte als gevolg van de aanrijding kon worden toegerekend. Een medische complicatie staat niet
altijd aan toerekening in de weg
HR 23 december 1980, NJ 1981/534, m.nt. GEM (Aortaperforatie)
Voor de vaststelling van het causaal verband tussen de messteek in de maag en de aorta van T.
enerzijds en de dood van T. anderzijds, is beslissend of die dood redelijkerwijs als gevolg van die
gedraging aan de dader kan worden toegerekend. In casus staat de medische misser er hier niet aan
in de weg om de verdachte het ingetreden gevolg toe te rekenen. Voor de causaliteit was beslissend
dat de dood een redelijkerwijs toe te rekenen gevolg was van de messteek die op zichzelf al tot de
dood zou hebben geleid
HR 25 juni 1996, NJ 1997563, m.nt. ‘tH (Niet behandelde longinfectie/Dwarslaesie)
De voltooide dood kun je toerekenen aan de verdachte. Ondanks dat het de eigen keuze van het
slachtoffer was om zich niet te laten behandelen staat dit geen toerekening aan de verdachte in de
weg. Het hof stelt dat de longinfectie een rechtstreeks gevolg was van het letsel dat de verdachte
aan zijn vriendin had toegebracht. Het feit dat de vriendin had besloten om de longinfectie niet te
behandelen, doet hier niet aan af gelet op het feit dat de behandeling, als die al tot enige
levensverlenging zou hebben geleid, naar verwachting geen menswaardig bestaan zou opleveren.
Het hof stelt derhalve dat er sprake is van een causaal verband en veroordeelt de verdachte voor
doodslag. De Hoge Raad sluit zich aan bij het oordeel van het hof en stelt dat de dood van de vrouw
op basis van de redelijke toerekening aan de verdachte kan worden toegerekend
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller Tjaka. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $4.31. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
66579 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now