Summary
Samenvatting Het medisch Fundament: Het spierstelsel
- Course
- Institution
- Book
De samenvatting van hoofdstuk 20
[Show more]
Connected book
Book Title:
Author(s):
- Edition:
- ISBN:
- Edition:
Seller
Follow
evysteffers1
Content preview
Het spierstelselHet skelet en het spierstelsel vormen samen het
bewegingsapparaat. Bewegingsapparaat is een
verzamelnaam voor bot- en spierstelsel. We kunnen
twee soorten spierweefsel onderscheiden:
1. dwarsgestreept (willekeurig) spierweefsel dat
onder invloed van onze wil staat
2. glad (onwillekeurig) spierweefsel dat niet
onder invloed van onze wil staat.
We kunnen ons bewegen dankzij de samenwerking
van spieren en pezen. Pezen maken deel uit van de
spier; zij zitten aan de uiteinden ervan. Een spier is
altijd door middel van een pees verbonden met het
bot. We kunnen de pezen goed zien op onze handrug
als we de vingers bewegen. De reden waarom we
onze handbotjes door middel van pezen en niet door
middel van spieren bewegen, ligt letterlijk voor de
'hand'. Spieren zijn veel te dik en fijne motoriek zou niet mogelijk zijn zonder tussenkomst van pezen.
Een spier lijkt qua uiterlijk veel op een gestroopte muis vandaar de naam: musculus (meervoud:
musculi). De bewegingen die we door middel van de dwarsgestreepte spieren kunnen maken,
berusten op het feit dat spieren kunnen samentrekken. Zo´n samentrekking noemen we een
contractie.
Strekspieren noemen we extensoren en buigspieren flexoren. Spieren werken meestal samen in
koppels. Een koppel spieren dat in tegengestelde richtingen werkt, noemen we antagonisten en een
koppel spieren dat in dezelfde richting werkt synergisten.
Aanhechting van spieren
Om bewegingen mogelijk te maken, moeten onze spieren de botten in beweging brengen. De spieren
zijn aan de uiteinden van de botten bij het gewricht bevestigd. De aanhechtingszijde van de spier
waar de beweging optreedt noemen we de insertio en de zijde die niet in beweging komt, de origo.
Op deze manier komt de spier in beweging.
We kennen ook spieren die in plaats van skeletdelen onderling, ook een bot met de huid verbinden.
Deze spieren vinden we met name in ons gezicht en ze zijn verantwoordelijk voor onze
gezichtuitdrukkingen. Deze spieren noemen we mimische spieren.
Een derde groep wordt gevormd door spieren die niet aan een bot bevestigd zijn, maar alleen aan de
huid. Voorbeelden hiervan zijn de kringspieren van mond en anus.
Bewegingen
Bij willekeurige bewegingen vindt een nauwe samenwerking plaats tussen zenuw- en spierstelsel.
Hierbij speelt het zenuwstelsel een besturende en het spierstelsel een uitvoerende rol. Van het
zenuwstelsel gaan impulsen (prikkels) uit die de spier aanzetten tot samentrekken. Een beweging
bestaat uit een hele reeks contracties die we een contractiegolf noemen. Een aantal contractie-
golven achterelkaar zorgen voor een meervoudige of tetanische contractie. Onze willekeurige
bewegingen berusten allemaal op tetanische contracties.
Voor het uitvoeren van een willekeurige beweging hebben we de volgende drie onderdelen van ons
lichaam nodig:
1. onze hersenen om de aanzet tot de beweging te geven;
2. de zenuwvezel waarlangs de elektrische impuls verloopt die de informatie 'beweging' bevat;
, 3. de spieren die de beweging uitvoeren.
Het doorgeven van impulsen aan een zenuwvezel noemen we de innervatie van een spier en de
specialist die zich bezighoudt met aandoeningen van zenuwen en spieren, heet een neuroloog.
We kunnen het neuromusculaire systeem (het spier-zenuwsysteem) onderzoeken door middel van
elektromyografisch onderzoek. Hierbij wordt de elektrische activiteit van de te onderzoeken spier
gemeten en geregistreerd. Als de innervatie van een spier gestoord is dan spreken we van denervatie
ook wel enervatie van deze spier. In die gevallen is meestal sprake van een verminderde
spierwerking. De specialist die zich bezighoudt met het interpreteren van EMG-registraties, noemen
we een neurofysioloog.
Spieraandoeningen
Een aandoening van de spieren noemen we een myopathie en de leer die zich bezighoudt met
spieraandoeningen heet de myopathologie.
Een verschijnsel dat niet specifiek is voor een bepaalde spieraandoening, maar dat toch regelmatig
binnen het kader van verschillende spieraandoeningen (van ernstige tot onschuldige) kan
voorkomen, zijn tetanieën of spierkrampen. Dit zijn onwillekeurige spiersamentrekkingen.
Spierkrampen kunnen het gevolg zijn van lang in een bepaalde houding zitten, kalkgebrek of
bepaalde vergiftigingen. Er kunnen ook krampen voorkomen in het gladde of onwillekeurige
spierweefsel dat de binnenzijde van de inwendige organen bekleed. We spreken dan van een koliek.
Kolieken kunnen het gevolg zijn van een afsluiting van de galwegen bij galsteenkoliek of van de
urineleiders bij niersteenkoliek.
Voorbeelden van aangeboren spieraandoeningen die we kunnen tegenkomen zijn:
myotonica congenita: morbus Thomsen
progressieve spierdystrofie.
Bij myotonica congenita ook morbus Thomsen genoemd, is het zo dat een eenmaal samengetrokken
spier slechts met heel veel moeite weer tot ontspanning gebracht kan worden. Bij deze aangeboren
aandoening duurt de contractie van de spier langer dan gewenst. Soms treden deze verschijnselen
alleen bij koude op. Warmte doet de klachten weer verdwijnen. Verder bestaat de therapie uit
medicatie.
Bij progressieve spierdystrofie, een erfelijk bepaalde aandoening, is sprake van atrofie (afname van
spierweefsel) of van pseudo-dystrofie (een schijnbare toename van spierweefsel). De kracht van de
patiënt neemt intussen echter steeds verder af. Er treden paresen (onvolkomen verlammingen van
een spier) op, waarbij het spierweefsel vervangen wordt door bind- en vetweefselwoekeringen.
Mogelijk speelt een verstoring van de chemische processen, die de spiercontracties beïnvloeden, een
rol. De patiënt invalideert meer en meer en uiteindelijk kan een paralyse (een volledige verlamming
of krachte-loosheid van bepaalde spieren) optreden. Bij een spierverlamming spreken we ook wel
van myoplegie.
Een bekend spiertrauma waar we allemaal van tijd tot tijd last van hebben is myalgie: spierpijn.
Spierpijn is het gevolg van scheurtjes in de kleine spiervezels na ongewone inspanning. Na rust
herstellen de vezeltjes en verdwijnen de klachten weer.
Spieren als zodanig zijn nauwelijks vatbaar voor infecties. Als een spier ontstoken raakt, is dat
meestal het gevolg van een infectie in de buurt van die spier. Symptomen zijn pijn en
krachtsvermindering. Vaak komen myositis (ontsteking van één spier) en polymyositis (ontsteking
van meerdere spieren) voor als begeleidende aandoening van maligne aandoeningen of binnen het
kader van een infectieziekte. De behandeling bestaat uit toediening van corticosteroïden die de
ontstekingsreacties remmen.
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller evysteffers1. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $10.55. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
78252 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now