Samenvatting blok 1 volledig
Definities van geweld!!!
Achterhuis: geweld bestaat dat in het in of meer intentioneel toebrengen of dreigen toe te
brengen van schade aan mensen of voorwerpen
Arendt: Geweld heeft van nature een instrumenteel karakter en wordt geleid en
gerechtvaardigdheid door het doel dat het najaagt
De vries: geweld is die kracht of energie die de integriteit of de entiteit van iemand of
iemands bestaanswijze beschadigt of dat poogt te doen (slachtoffer)
Nusbaumm: het behandelen van iemand als middel in plaats als van een doel, is de kern
van objectiviteit
Week 1:
Achterhuis:
Definitie van Hans Achterhuis: geweld bestaat dan in ‘het min of meer intentioneel
toebrengen of dreigen toe te brengen van schade aan mensen of voorwerpen.
6 perspectieven op geweld (verklaringen)
het doel-middel schema. Medemens wordt gezien als obstakel dat weg moet. Het
doel kan zijn zelfverdediging, zelfverrijking of verheven idealen. Geweld gebruiken
om een doel te bereiken. (instrumenteel geweld)
structureel geweld: voortdurend in de samenleving. Dit is minder goed zichtbaar
omdat het als vanzelfsprekend wordt ervaren. (vb: protest tegen discriminatie).
Ongelijkheid zorgt voor voortdurende schade. Ontstaat door structuren in de
samenleving
De strijd om erkenning: erkenning van maatschappelijke hiërarchische posities.
Reactie van het individu of groep op gebrek van erkenning van de eigen identiteit.
Het gebrek hieraan moet opgeheven worden. ontstaat door het gevoel afgewezen
te worden.
Het wij-zij denken: door onveilige situaties, meer behoefte om terug te vallen op
eigen identiteit. Tegenstellingen tussen groepen. (vb: 2e wo.) hokjes denken
Mimetische begeerte: het ene mens vergelijkt zichzelf met de ander. Met geweld
voor elkaar krijgen wat een ander bezit. Afgunst en jaloezie.
De dierlijke natuur van de mens: Menselijke agressie is evolutionair. Rationeel
denken beperkt dit. Hierdoor wordt het in de wetenschap gebagatelliseerd. De
mens is aangeboren gewelddadig.
Hanna arendt:
Definitie: geweld heeft van nature een instrumenteel karakter en wordt geleid en
gerechtvaardigd door het doel dat het na jaagt.
Macht en geweld zijn niet hetzelfde. Geweld verschijnt wanneer macht in gevaar is. Geweld
kan macht ook laten verdwijnen.
Kracht: de energie die door fysieke en sociale bewegingen wordt vrijgemaakt
,Sterkte: Sterkte hoort bij een individu (maar zelfs de sterkste man wordt verslagen door de
massa. Een eigenschap van sterke mensen is dat ze onafhankelijk zijn en de massa keert
zich vaak af van onafhankelijke geesten (dat is het kenmerk van de groep)
Autoriteit: dit wordt gekenmerkt door onvoorwaardelijke erkenning door degene die moeten
gehoorzamen. Minachting is de grootste vijand van autoriteit
Persoonlijke autoriteit: kan berusten bij personen zoals ouder/kind en leraar/leerling
Institutionele autoriteit: zoals in hiërarchische instituten of de kerk
Geweld:
- het is instrumenteel en wordt geleid door het doel dat wordt nagestreefd (denk aan de
nazi tijd).
- Geweld verschijnt waar macht in gevaar is.
- geweld kan macht vernietigen.
- Geweld kan gerechtvaardigd zijn maar het is nooit legitiem.
- De uiterste vorm van geweld is een tegen allen.
Macht: is het instrument van besturen en het bestuur dankt het bestaan aan overheersing.
Door macht gedragen anderen zich zoals jij wilt. Macht is bevoegd of geïnstitutionaliseerd
geweld. Bureaucratie is een indrukwekkende vorm van overheersing en dus macht.
- uiterste vorm van macht is allen tegen een.
- Als je macht hebt, is er geen geweld nodig.
- Macht ontstaat overal waar mensen bij elkaar zijn en in overeenstemming handelen.
- Macht ligt bij de massa, nooit bij een individu. En als de groep uit elkaar valt is de
macht ook weg.
- Macht wordt vaak verward met sterkte.
Als je geweld inzet dan kan je macht vernietigen. Als je geweld niet kan legitimeren gaat het
ten koste van de macht, maar niet andersom.
Sprake van een combinatie tussen geweld en macht.
Er is nooit een regering die volledig steunt op geweldsmiddelen, er is altijd een machtbasis
nodig.
Geweld is van nature instrumenteel. Zoals alle middelen moet het altijd worden
gerechtvaardigd door het doel. Macht is een doel opzichzelfstaand. Geweld is hierdoor
rechtvaardig maar niet aanvaardbaar.
Nussbaum objectificatie:
Objectificatie: mensen als dingen behandelen is de kern van (seksueel) geweld
van vrouwen komt voort uit de cultuur waar vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen en niet
als mens gezien worden maar als lust object. Dit kan zorgen dat ze zichzelf als minder zien
(vrijwillige onderwerping). Mannen ervaren dit heel anders en herkennen dit niet als
onderdrukking
, Definitie geweld: het behandelen van iemand als middel in plaats van als een doel, is
de kern van objectificatie. Mensen als dingen behandelen is kern van geweld
Wezenkenmerken die een mens tot mens maakt:
Autonomie: mens is in staat zelf keuzes te maken en moet hierdoor de kans hebben
om de levensbepalende keuzes ook zelf, autonoom, te maken
Subjectiviteit: Mensen hebben als subjectief een innerlijk leven met eigen ervaringen,
gevoelens en gedachten die er toe doen. (vb: geloof, huwelijk, politieke voorkeur,
beroep, geaardheid)
Pseudosubjectiviteit: gedachten en gevoelens van de vrouw sluiten aan bij de man. (vb:
als vrouw nee zegt bedoelt ze ja)
onderwerping van de vrouw: ideale vrouw (vrijwilige gehoorzaamheid)
anti-autonomiehouding en antisubjectiviteitssubjectiviteits: vrouw leert aan dat
ze zichzelf moet wegcijferen en het slecht is om je te verzetten. Ze zijn alleen
aantrekkelijk als ze zachtaardig, onderdanig en volledige overgave aan de wil van de
man hebben
Twee drijfveren om vrouwen bepaalde rechten of voorrechten te ontzeggen: vaak
gecombineerd
- seksisme: geheel van opvattingen met als strekking dat vrouwen op bepaalde
manieren de mindere zijn van mannen
- vrouwenhaat: een handhavingsmechanisme: de vrouwenhater graaft zich in om zijn
bevoorrechte positie maar niet met vrouwen te hoeven delen. Hij handelt puur uit
egoïsme en wil gewoon het mannen privilege waar hij van geniet voor zichzelf
houden
8 manieren om van een mens een ding te maken. Wegen niet even zwaar en komt niet
allemaal voor.
1. Instrumentalisering: behandelt zijn object (slechts) als een middel om zijn doel te
bereiken. Vrouw is het middel om een doel te bereiken (vb: bevrediging)
2. Ontkenning van autonomie: behandelt zijn object alsof het geen autonomie heeft en
geen eigen keuzes kan maken. Er moeten keuzes worden gemaakt voor de vrouw
3. Inertie; behandelt zijn object (de vrouw) alsof het in staat is zelfstandig te handelen of
zelfs überhaupt iets te doen.
4. Inwisselbaarheid: behandelt zijn object alsof het probleemloos vervangen kan worden
door andere objecten van hetzelfde soort en/of andersoortige objecten.
5. Aantastbaarheid: behandelt zijn object alsof dat geen te respecteren grenzen heeft,
alsof men er alles mee mag doen, alsof het kapot mag.
6. Eigendom: behandelt zijn object als iets wat het eigendom van iemand is of kan zijn,
dat verhandelbaar is of anderszins als bezit behandeld kan worden. Net als bij
kinderen- volgens Baartman de eerste stap naar kindermishandeling.
7. Ontkenning van subjectiviteit: behandelt zijn object als iets waarvan eventuele
ervaringen en gevoelens niet ter zake doen. Ze zijn niet belangrijk of kloppen niet.
8. Het zwijgen opleggen: behandelt zijn object alsof het niet kan praten. (aangevuld
door andere auteur: Rae Langton)
Nussbaum over de verantwoording van slachtoffer.
Definities van geweld!!!
Achterhuis: geweld bestaat dat in het in of meer intentioneel toebrengen of dreigen toe te
brengen van schade aan mensen of voorwerpen
Arendt: Geweld heeft van nature een instrumenteel karakter en wordt geleid en
gerechtvaardigdheid door het doel dat het najaagt
De vries: geweld is die kracht of energie die de integriteit of de entiteit van iemand of
iemands bestaanswijze beschadigt of dat poogt te doen (slachtoffer)
Nusbaumm: het behandelen van iemand als middel in plaats als van een doel, is de kern
van objectiviteit
Week 1:
Achterhuis:
Definitie van Hans Achterhuis: geweld bestaat dan in ‘het min of meer intentioneel
toebrengen of dreigen toe te brengen van schade aan mensen of voorwerpen.
6 perspectieven op geweld (verklaringen)
het doel-middel schema. Medemens wordt gezien als obstakel dat weg moet. Het
doel kan zijn zelfverdediging, zelfverrijking of verheven idealen. Geweld gebruiken
om een doel te bereiken. (instrumenteel geweld)
structureel geweld: voortdurend in de samenleving. Dit is minder goed zichtbaar
omdat het als vanzelfsprekend wordt ervaren. (vb: protest tegen discriminatie).
Ongelijkheid zorgt voor voortdurende schade. Ontstaat door structuren in de
samenleving
De strijd om erkenning: erkenning van maatschappelijke hiërarchische posities.
Reactie van het individu of groep op gebrek van erkenning van de eigen identiteit.
Het gebrek hieraan moet opgeheven worden. ontstaat door het gevoel afgewezen
te worden.
Het wij-zij denken: door onveilige situaties, meer behoefte om terug te vallen op
eigen identiteit. Tegenstellingen tussen groepen. (vb: 2e wo.) hokjes denken
Mimetische begeerte: het ene mens vergelijkt zichzelf met de ander. Met geweld
voor elkaar krijgen wat een ander bezit. Afgunst en jaloezie.
De dierlijke natuur van de mens: Menselijke agressie is evolutionair. Rationeel
denken beperkt dit. Hierdoor wordt het in de wetenschap gebagatelliseerd. De
mens is aangeboren gewelddadig.
Hanna arendt:
Definitie: geweld heeft van nature een instrumenteel karakter en wordt geleid en
gerechtvaardigd door het doel dat het na jaagt.
Macht en geweld zijn niet hetzelfde. Geweld verschijnt wanneer macht in gevaar is. Geweld
kan macht ook laten verdwijnen.
Kracht: de energie die door fysieke en sociale bewegingen wordt vrijgemaakt
,Sterkte: Sterkte hoort bij een individu (maar zelfs de sterkste man wordt verslagen door de
massa. Een eigenschap van sterke mensen is dat ze onafhankelijk zijn en de massa keert
zich vaak af van onafhankelijke geesten (dat is het kenmerk van de groep)
Autoriteit: dit wordt gekenmerkt door onvoorwaardelijke erkenning door degene die moeten
gehoorzamen. Minachting is de grootste vijand van autoriteit
Persoonlijke autoriteit: kan berusten bij personen zoals ouder/kind en leraar/leerling
Institutionele autoriteit: zoals in hiërarchische instituten of de kerk
Geweld:
- het is instrumenteel en wordt geleid door het doel dat wordt nagestreefd (denk aan de
nazi tijd).
- Geweld verschijnt waar macht in gevaar is.
- geweld kan macht vernietigen.
- Geweld kan gerechtvaardigd zijn maar het is nooit legitiem.
- De uiterste vorm van geweld is een tegen allen.
Macht: is het instrument van besturen en het bestuur dankt het bestaan aan overheersing.
Door macht gedragen anderen zich zoals jij wilt. Macht is bevoegd of geïnstitutionaliseerd
geweld. Bureaucratie is een indrukwekkende vorm van overheersing en dus macht.
- uiterste vorm van macht is allen tegen een.
- Als je macht hebt, is er geen geweld nodig.
- Macht ontstaat overal waar mensen bij elkaar zijn en in overeenstemming handelen.
- Macht ligt bij de massa, nooit bij een individu. En als de groep uit elkaar valt is de
macht ook weg.
- Macht wordt vaak verward met sterkte.
Als je geweld inzet dan kan je macht vernietigen. Als je geweld niet kan legitimeren gaat het
ten koste van de macht, maar niet andersom.
Sprake van een combinatie tussen geweld en macht.
Er is nooit een regering die volledig steunt op geweldsmiddelen, er is altijd een machtbasis
nodig.
Geweld is van nature instrumenteel. Zoals alle middelen moet het altijd worden
gerechtvaardigd door het doel. Macht is een doel opzichzelfstaand. Geweld is hierdoor
rechtvaardig maar niet aanvaardbaar.
Nussbaum objectificatie:
Objectificatie: mensen als dingen behandelen is de kern van (seksueel) geweld
van vrouwen komt voort uit de cultuur waar vrouwen ondergeschikt zijn aan mannen en niet
als mens gezien worden maar als lust object. Dit kan zorgen dat ze zichzelf als minder zien
(vrijwillige onderwerping). Mannen ervaren dit heel anders en herkennen dit niet als
onderdrukking
, Definitie geweld: het behandelen van iemand als middel in plaats van als een doel, is
de kern van objectificatie. Mensen als dingen behandelen is kern van geweld
Wezenkenmerken die een mens tot mens maakt:
Autonomie: mens is in staat zelf keuzes te maken en moet hierdoor de kans hebben
om de levensbepalende keuzes ook zelf, autonoom, te maken
Subjectiviteit: Mensen hebben als subjectief een innerlijk leven met eigen ervaringen,
gevoelens en gedachten die er toe doen. (vb: geloof, huwelijk, politieke voorkeur,
beroep, geaardheid)
Pseudosubjectiviteit: gedachten en gevoelens van de vrouw sluiten aan bij de man. (vb:
als vrouw nee zegt bedoelt ze ja)
onderwerping van de vrouw: ideale vrouw (vrijwilige gehoorzaamheid)
anti-autonomiehouding en antisubjectiviteitssubjectiviteits: vrouw leert aan dat
ze zichzelf moet wegcijferen en het slecht is om je te verzetten. Ze zijn alleen
aantrekkelijk als ze zachtaardig, onderdanig en volledige overgave aan de wil van de
man hebben
Twee drijfveren om vrouwen bepaalde rechten of voorrechten te ontzeggen: vaak
gecombineerd
- seksisme: geheel van opvattingen met als strekking dat vrouwen op bepaalde
manieren de mindere zijn van mannen
- vrouwenhaat: een handhavingsmechanisme: de vrouwenhater graaft zich in om zijn
bevoorrechte positie maar niet met vrouwen te hoeven delen. Hij handelt puur uit
egoïsme en wil gewoon het mannen privilege waar hij van geniet voor zichzelf
houden
8 manieren om van een mens een ding te maken. Wegen niet even zwaar en komt niet
allemaal voor.
1. Instrumentalisering: behandelt zijn object (slechts) als een middel om zijn doel te
bereiken. Vrouw is het middel om een doel te bereiken (vb: bevrediging)
2. Ontkenning van autonomie: behandelt zijn object alsof het geen autonomie heeft en
geen eigen keuzes kan maken. Er moeten keuzes worden gemaakt voor de vrouw
3. Inertie; behandelt zijn object (de vrouw) alsof het in staat is zelfstandig te handelen of
zelfs überhaupt iets te doen.
4. Inwisselbaarheid: behandelt zijn object alsof het probleemloos vervangen kan worden
door andere objecten van hetzelfde soort en/of andersoortige objecten.
5. Aantastbaarheid: behandelt zijn object alsof dat geen te respecteren grenzen heeft,
alsof men er alles mee mag doen, alsof het kapot mag.
6. Eigendom: behandelt zijn object als iets wat het eigendom van iemand is of kan zijn,
dat verhandelbaar is of anderszins als bezit behandeld kan worden. Net als bij
kinderen- volgens Baartman de eerste stap naar kindermishandeling.
7. Ontkenning van subjectiviteit: behandelt zijn object als iets waarvan eventuele
ervaringen en gevoelens niet ter zake doen. Ze zijn niet belangrijk of kloppen niet.
8. Het zwijgen opleggen: behandelt zijn object alsof het niet kan praten. (aangevuld
door andere auteur: Rae Langton)
Nussbaum over de verantwoording van slachtoffer.
