08. Reageert op onvoorziene en crisissituaties
Organisator (B1-K1-W8) 2021
Leerling: Annemarie Topelen
Klas: KMVZ3D_SE22B
Werkbegeleider: Lydia Woldendorp
Werklocatie: De Dilgt, PG Woning 7, Haren
Examinator werk: Greta Graafhuis
Examinator school: Kirsten Emerenciana
1
, Inhoudsopgave
Voorblad Blz. 1
Inhoudsopgave Blz. 2
O1. In gesprek over zorg en dwang Blz. 3 t/m 7
O2. Omgaan met ongewenste intimiteiten Blz. 8
O3. Conflicten Blz. 9
O4. Omgaan met agressie Blz. 10
O5. Invullen formulier Blz. 11 t/m 12
O6. Eerste hulp bij ongelukken Blz. 13 t/m 20
O7. Handelen in onvoorziene en crisissituaties Blz. 21 t/m 23
Bijlagen Blz. 24 t/m 75
2
, O1. In gesprek over zorg en dwang
Gespreksverslag
Mw. M. is al +/- 3 maanden bekend met het ’s nachts verscheuren van haar
incontinentiemateriaal. Wij als zorgpersoneel zijn al enige tijd aan het zoeken naar een
passende oplossing voor mw. M. Eerst had mw. in haar onderbroek een inlegger. Deze
versnipperde ze echter ook ’s nachts. Na de inlegger hebben wij een pantsbroekje
geprobeerd om te doen, ook deze versnipperde zij ’s nachts. Na het pantsbroekje hebben wij
de flex broek geprobeerd. Ook dit gaf hetzelfde resultaat namelijk dat zij ’s nachts het flex
broekje verpulverd.
Hierop werd uitgesproken om mw. misschien toch een hansop aan te doen ’s nachts.
Wat is een hansop:
pakje met bovenlijf en broek. Als ondergoed of als kledij voor sport en spel gedragen
kledingstuk dat bestaat uit een bovenlijf, broek, en soms pijpen en voeten in één stuk, veelal
met de sluiting op de rugzijde; pakje met bovenlijf en broek.
Reactie arts:
Met deze informatie ben ik dus eerst naar de dienstdoende arts gegaan. In ons geval is dat
onze eigen arts, die toegewezen is aan onze woning.
Zij zei hierover het volgende:
“Als er WZD maatregelen worden ingezet ben ik met de volgende vragen bezig:”
Wat is het nadeel voor de patiënt of andere bewoners/medewerkers?
Mw. verpulvert haar incontinentiemateriaal waardoor mw. zelf, mw. haar bed, mw.
haar vloer onder de witte restjes incontinentiemateriaal zit.
3
, Gaat het om gevaar of ongemak? En vinden wij als medewerkers/familie dat, of uit
de patiënt dat ook?
Ongemak, mw. zelf geeft niet aan last te hebben van het verpulveren van de inco.
Dus het gaat dan alleen om de medewerkers die zoeken naar een oplossing om het
verpulveren tegen te gaan.
Gevaar, mw. kan uitglijden over de incontinentiemateriaal snippers op de grond.
Wat is er allemaal al geprobeerd?
Sensor, verschillende incontinentiematerialen (inlegger, pants, flex),
ballendeken/verzwaringsdeken, wel of geen pyjamabroek aan in bed, wel of geen
inco. materiaal aan in bed, wel of geen onderbroek aan in bed (deze informatie heb
ik uit de rapportages gehaald).
Welke minder invasieve maatregelen zijn er nog mogelijk?
Psycholoog met mw. mee laten kijken, om te kijken of de psycholoog achter de reden
kan komen van dit gedrag. Extra controle in de nacht om te kijken of mw. wakker is
en plukt aan haar incontinentiemateriaal.
Zijn de mogelijk relevante disciplines allemaal betrokken (psycholoog, ergo, fysio,
bewegingsagoog)?
In dit geval is het alleen nuttig om de psycholoog erbij te betrekken. Dit gaan we dan
ook doen. Tevens is het nuttig om de nachtdienst te vragen wat zij observeren ’s
nachts, dus extra controles in de nacht in zetten.
Is de mogelijk in te zetten maatregel proportioneel t.a.v. het verwachte nadeel voor
de patiënt?
Nee, want we zien in dat mw. misschien zo erg uit de hansop wil komen dat zij
misschien in onaangename houdingen in het pak terecht kan komen bijvoorbeeld dat
het pak strak gaat zitten rond de hals/keel omdat mw. haar handen bij de hansop in
probeert te steken.
Wat is er nodig om de maatregel t.z.t. weer af te bouwen?
Achter de reden komen waarom mw. de inco. verpulverd, dit dus met medewerking
van de psycholoog. Samen met mijn collega’s mw. observeren en rapporteren wat de
observaties zijn. Tevens kunnen wij de familie vragen naar het slaappatroon van mw.
vroeger. Had zij vroeger ook al onrust in de nacht? Ook de nachtdienst vragen om ’s
nachts extra controles bij mw. uit te voeren aangezien deze meer zicht hebben op de
situatie, aangezien dit altijd ’s nachts gebeurd.
“Dat zijn dus ook vragen waar ik antwoord op zou willen hebben alvorens ik een beslissing
kan nemen of ik een hansop wel of niet aanvaardbaar zou vinden.
Daarnaast bespreek ik op de PG-woningen dit standaard ook met de psycholoog.”
Reactie 1e contactpersoon:
Daarna ben ik naar de 1e contactpersoon van mw. M. gegaan, dit is haar dochter Clementine.
Haar gedachten hierover zijn dit:
4
,Verzwaringsdeken/ballendeken
Een verzwaarde deken helpt personen die harde prikkels nodig hebben om te ontspannen.
Denk hierbij aan ADHD, spasmen, ernstige gedragsproblemen en ziekten met
ontspanningsproblemen, bijvoorbeeld Huntington en Korsakov. Maar ook bij pijn, depressie
of dementie kun je het verzwaarde deken inzetten.
Het verzwaarde deken stimuleert het lichaam puntsgewijs en geeft een gevoel van
geborgenheid. De druk van het deken stimuleert een gewaarwording van aanraking
(oppervlakkig gevoel) en van spieren en gewrichten (diep gevoel). Dit stimuleert de aanmaak
van hormonen die een ontspannen en kalmerend gevoel geven.
De Wet Bopz
Eerder was er de Wet Bopz, de Wet Bijzondere Opnemingen in Psychiatrische Ziekenhuizen.
Per 1 januari 2020 is de Wet BOPZ vervangen door de Wet Verplichte GGZ (Wvggz) en de
Wet zorg en dwang (Wzd). Per 1 januari 2021 gelden de overgangsbepalingen uit de Wet
Bopz niet langer.
De Wet Zorg en Dwang (Wzd)
De Wet zorg en dwang (Wzd) beschrijft de rechten van mensen met een verstandelijke
beperking en mensen met psychogeriatrische aandoeningen zoals dementie, die onvrijwillige
zorg krijgen. Daarnaast regelt deze wet de onvrijwillige opname van deze mensen. De Wzd is
er om de rechten van deze mensen te beschermen.
Het uitgangspunt van de Wzd is: géén onvrijwillige zorg, behalve wanneer het niet anders
kan. De zorg voor ouderen met dementie en mensen met een beperking moet zoveel
mogelijk op vrijwillige basis gebeuren. Soms kunnen mensen met dementie of een
verstandelijke beperking niet (meer) zelf inschatten wat goed voor hen is. Zorgverleners en
cliëntvertegenwoordigers helpen ze dan hierbij of maken keuzes voor ze.
In het stappenplan van de Wzd staan de stappen die de zorgverantwoordelijke moet zetten
om te beoordelen of onvrijwillige zorg noodzakelijk is. In het stappenplan staat ook welke
deskundigen de zorgverantwoordelijke daarbij moet betrekken.
5
,6
, M&M
Middelen en maatregelen (M&M) zijn bedoeld om een noodsituatie op te lossen. Ze mogen
alleen gebruikt worden als het echt niet anders kan. Het kan gaan om separatie, afzondering,
fixatie, medicatie of toediening van vocht/voedsel. Alles wat de vrijheid van de cliënt beperkt
valt hieronder.
7
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper annemarietopelen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor $8.30. Je zit daarna nergens aan vast.