Summary
Samenvatting Literatuursstromingen en kenmerken frans VWO5
- Course
- Level
Literatuursstromingen en kenmerken frans VWO5 helemaal uitgewerkt, 8,0 voor gehaald.
[Show more]
Seller
Follow
smulderthom
Content preview
Wat je gaat doen tijdens de toets: Vragen beantwoorden over verschillende teksten & kenmerken van stromingengeven.
Waiting for godot – Samuel Beckett
Het stuk opent met twee haveloze kennissen, Vladimir en Estragon, die elkaar ontmoeten bij een boom zonder
bladeren. Estragon brengt Vladimir op de hoogte van zijn meest recente problemen: hij heeft de vorige nacht in een
greppel gelegen en is geslagen door een aantal anonieme aanvallers. Het duo praat uitvoerig over allerlei zaken, die
geen van alle van belang zijn, en uiteindelijk wordt onthuld dat ze wachten op een man genaamd Godot. Ze weten
niet zeker of ze Godot ooit ontmoet hebben en of hij wel zal komen.
Vervolgens arriveert er een dwingende reiziger genaamd Pozzo, samen met zijn stille slaaf Lucky, die pauzeert om
met Vladimir en Estragon te praten. Lucky is gebonden aan een touw dat wordt vastgehouden door Pozzo, die Lucky
dwingt zijn zware tassen te dragen en hem fysiek straft als hij Lucky's bewegingen te traag vindt. Pozzo verklaart dat
hij op weg is naar de markt, waar hij Lucky met winst wil verkopen. Op Pozzo's commando "Denk!" voert de anders
zo stomme Lucky een plotselinge dans en monoloog uit: een stortvloed van academisch klinkende zinnen vermengd
met pure onzin.[8] Pozzo en Lucky vertrekken spoedig, de verbijsterde Estragon en Vladimir achterlatend om verder
te wachten op de afwezige Godot.
Uiteindelijk verschijnt er een jongen die Vladimir en Estragon uitlegt dat hij een boodschapper van Godot is, en dat
Godot niet vanavond, maar zeker morgen zal arriveren. Vladimir vraagt om beschrijvingen van Godot en krijgt
slechts uiterst korte of vage antwoorden van de jongen, die al snel weer vertrekt. Vladimir en Estragon kondigen dan
aan dat ze ook zullen vertrekken, maar ze blijven op het toneel staan zonder zich te bewegen.
Vragen bij Waiting for Godot:
Waarom kunnen ze niet vertrekken?
In het toneelstuk "Waiting for Godot" van Samuel Beckett kunnen de personages Vladimir en Estragon niet
vertrekken omdat ze wachten op de komst van Godot, een mysterieus figuur die nooit verschijnt. Hun wachten wordt
belemmerd door een gebrek aan tijd, ruimte en middelen om te vertrekken. Bovendien lijken ze zich te binden aan
een cyclus van herhaling en hun onvermogen om te vertrekken kan symbolisch zijn voor de menselijke conditie en de
zoektocht naar betekenis en doel in het leven. Hun wachten wordt gekenmerkt door een gevoel van zinloosheid en
absurditeit, wat suggereert dat hun onvermogen om te vertrekken misschien een metafoor is voor de menselijke
ervaring van gevangenschap en existentiële leegte.
Waarom kan god niet komen?
In Waiting for Godot van Samuel Beckett is er geen duidelijke reden waarom Godot niet kan komen. In feite is Godot
niet expliciet gedefinieerd als een persoon of een entiteit, en het is mogelijk dat Godot helemaal niet bestaat. Het
stuk draait om de existentiële angsten en de hopeloze wachttijd van de personages Vladimir en Estragon, die
uitkijken naar de komst van Godot, in de hoop dat hij hun leven zin zal geven.
De afwezigheid van Godot kan daarom worden geïnterpreteerd als een metafoor voor de leegte en zinloosheid van
het leven. Het stuk gaat over de menselijke condition humaine en het zoeken naar betekenis en doel in een wereld die
op zichzelf onbegrijpelijk en onverschillig lijkt.
Waarom plegen ze zelfmoord?
In het toneelstuk Waiting for Godot van Samuel Beckett plegen de personages Vladimir en Estragon geen zelfmoord.
Het is niet duidelijk of je mogelijk verwijst naar een andere scène uit het stuk of naar een ander stuk van Beckett.
In Waiting for Godot wachten Vladimir en Estragon op een personage genaamd Godot, maar hij komt nooit
opdagen. Door deze langdurige wachttijd ontstaan er momenten van wanhoop en existentiële angst bij de
personages. Er zijn momenten waarop de personages discussiëren over de mogelijkheid om zelfmoord te plegen,
maar ze doen dit uiteindelijk niet. In plaats daarvan gaan ze door met wachten, ondanks hun gevoelens van frustratie
en hopeloosheid.
Het thema van de zinloosheid van het menselijk bestaan en de leegte van het leven zonder doel, zijn belangrijke
thema's in het stuk. Vladimir en Estragon worstelen met deze existentiële problemen en lijken geen antwoorden te
vinden. Hun gedachten over zelfmoord kunnen gezien worden als een uiting van deze existentiële crisis, maar hun
,besluiteloosheid over het onderwerp geeft aan dat ze zich er nog niet toe hebben kunnen brengen om het leven op te
geven.
Hoe heeft deze tekst te maken met het Absurdisme?
Waiting for Godot van Samuel Beckett wordt beschouwd als een belangrijk stuk van het Absurdisme. Het Absurdisme
is een filosofische stroming die in de literatuur en kunst van de 20e eeuw is ontstaan en de betekenisloosheid en
absurditeit van het menselijk bestaan benadrukt.
In het stuk wachten de personages Vladimir en Estragon op een mysterieuze persoon genaamd Godot. De
personages weten niet wie Godot is of waarom ze op hem wachten, maar ze blijven toch wachten, in de hoop dat hij
op een dag zal komen en hun leven betekenis zal geven. Het stuk heeft geen duidelijk plot of verhaallijn, maar het
draait in plaats daarvan om de dialogen en de interacties tussen de personages.
Deze thema's van betekenisloosheid, absurditeit en het wachten op iets dat nooit lijkt te komen, zijn centraal in het
Absurdisme. Het stuk beeldt de zinloosheid van het bestaan af en benadrukt de hopeloosheid van de menselijke
zoektocht naar betekenis. Door de dialogen en acties van de personages worden de beperkingen van de taal en
communicatie ook benadrukt, wat nog een belangrijk thema is in het Absurdisme.
Kortom, Waiting for Godot van Samuel Beckett kan worden gezien als een belangrijk voorbeeld van het Absurdisme
vanwege de manier waarop het de betekenisloosheid en absurditeit van het menselijk bestaan onderzoekt.
Pere de goriot – Honore de Balzac
Dit verhaal speelt zich af aan het begin van de negentiende eeuw in Parijs, om precies te zijn in een pension genaamd
‘Maison Vauquer’ tussen de voorstad Saint-Marceau en ‘le quartier Latin’. Het verhaal gaat over meneer Goriot, hij
woont op de tweede verdieping van het pension dat beheerd wordt door mevrouw Vauquer. Zij woont ook in het
pension, andere bewoners zijn mevrouw Couture, Victorine Taillefer, meneer Poiret, meneer Vautrin, Juffrouw
Michonneau en Eugène de Rastignac. Ze hebben allemaal wel een reden om in het pension te verblijven. Meneer
Goriot wordt ook wel ‘de ouwe Goriot’ genoemd. Meneer Goriot is een 69 jaar oude man die in het bedrijfsleven
gezeten heeft, hij heeft daar aardig wat geld in verdiend. Maar evengoed blijft hij weinig geld uit geven, zodat hij kan
sparen. Meneer Goriot krijgt af en toe bezoek van een paar dames en de andere bewoners vragen zich af wie dat zijn.
Maar langzamerhand begint meneer Goriot te veranderen, hij gaat steeds minder geld uitgeven en neemt een
goedkopere kamer. De bewoners snappen er niets van. Dan ontmoet Eugène op een bal van zijn tante, de burggravin
de Beauséant, de jonge gravin Anastasie de Restaud. Hij vindt haar erg aantrekkelijk. Eugène vertelt de volgende dag
zijn huisgenoten alles over het bal. De bewoners van het pension krijgen dat van Vautrin te horen dat Goriot een brief
heeft gestuurd naar diezelfde Anastasie de Restaud. Eugène gaat dan op bezoek bij Anastasie en hoort de stem van
Goriot. Later vraagt Eugène aan de echtgenoot van Anastasie waarom ‘die ouwe Goriot’ bij hen was. Anastasies man
wordt dan zo kwaad en gooit Eugène eruit. Eugène gaat dan weer naar zijn tante toe en vraagt hoe het allemaal
precies zit. Zijn tante vertelt hem dat ‘de ouwe Goriot’ de vader is van Anastasie, maar zij en haar zus Delphine
mogen van hun mannen geen contact meer hebben met hun vader. Omdat hij niet van dezelfde stand is. Maar Goriot
betaalde hen om zijn dochters nog af en toe te kunnen zien. De dochters hebben ondertussen ook nog ruzie met
elkaar omdat ze jaloers op elkaar zijn. Eugène wil Goriot helpen en hij vraagt zijn moeder en zussen om geld. Als hij
het geld gekregen heeft, wil Vautrin met hem praten. De andere bewoners zijn bang dat hij het geld wil stelen. Maar
Vautrin zegt alleen maar tegen hem dat hij met een rijk meisje moet gaan trouwen. En Victorine kan een goede
kandidate zijn, want ondertussen heeft zij weer contact met haar vader. Die wilde haar eerst niet meer zien, maar
omdat haar broer op sterven ligt, wordt zij de erfgename. Eugène probeert Victorine dan te verleiden, maar zij zegt
dat ze al van hem houdt. Eugène gaat dan naar het theater waar Anastasie is en ook haar zus, Delphine de Nucingen,
zij is getrouwd met de baron de Nucingen. Hij raakt met Delphine aan de praat en ze leren elkaar goed kennen.
Eugène wordt verliefd op haar en hij denkt ook dat zij verliefd is op hem, maar dat is niet zo. Ondertussen liggen zij
en haar man bijna wel in scheiding. Delphine wil Eugène gebruiken om haar man terug te krijgen. Ze neemt Eugène
mee naar het casino. Daar mag hij voor haar spelen, omdat zij zo ongelukkig is, hij wint 7000 Franc. Ze besluit
Eugène dan toch te vertellen over de problemen met haar man. Haar man geeft haar geen geld om kleren te kopen,
daarom is ze ongelukkig, door Eugène heeft ze nu weer wat geld. Ze geeft hem dan nog wat geld, ook blijft hij bij
haar eten. Vautrin wil iemand inhuren om de broer van Victorine te vermoorden, zo wordt Victorine dus de enige
erfgename en kan Eugène met haar trouwen. De bewoners komen te weten dat Vautrin niet is wie hij zegt dat hij is.
Hij is namelijk een gevluchte dwangarbeider met de bijnaam ‘trompe-la-mort’. Hij beheert nu het geld van grote
criminelen en dwangarbeiders die nog in strafkampen zitten. Mevrouw Michonneau en meneer Poiret moeten hem
ontmaskeren door de letters T.F. op zijn schouders te ontdekken. Ondertussen heeft Vautrin er voor gezorgd dat de
, zieke broer van Victorine een duel aan zal gaan en zal gaan sterven. Eugène wil dan Victorines broer en vader
waarschuwen, omdat hij dit toch niet wil laten gebeuren. Ondertussen heeft hij bijna geen geld meer en Delphine
huurt een appartement voor hem. Zij zegt ook dat ze van hem houdt. Eugène redt het niet om de broer van Victorine
te waarschuwen, hij is namelijk beneveld door slaapwijn. De broer van Victorine gaat dus dood. Victorine is nu dus
heel rijk en ze wil nog steeds met Eugène trouwen, maar hij niet met haar omdat hij van Delphine houdt. Victorine
gaat nu samen met mevrouw Couture bij haar vader wonen. Mevrouw Michonneau en meneer Poiret hebben dan
T.F. op de schouder van Vautrin ontdekt en hebben hem een slaapmiddel toegedient, hij wordt dan gearresteerd.
Iedereen is boos op hen, want zij vinden dat ze Vautrin verraden hebben. Mevrouw Michonneau en meneer Poiret
verlaten nu ook het pension. Dan vertrekken ook Eugène en Goriot om in het appartement van Delphine te gaan
wonen. Mevrouw Vauquer heeft dus helemaal geen huurders meer. Delphine vertelt hen na een tijdje dat haar man
failliet is en hij wil de bruidschat terughebben. Ook Anastasie is in de problemen omdat zij de juwelen van de moeder
van haar man heeft verkocht om de schulden van haar minnaar af te betalen. Haar man is woedend op haar. De
zussen hebben onderling nog een hekel aan elkaar. Delphine wordt dan voorgesteld aan de tante van Eugène, zij
hoopt dat ze vrienden kan maken met mensen in de hoogste kringen, zodat ze weer wat geld kan krijgen. Dan wordt
Goriot ziek, hij krijgt een hersenbloeding en ligt op sterven. Maar zijn dochters komen niet. Goriot denkt dat dat is
omdat hij geen geld meer heeft. Het blijkt dat Delphine en ook Anastasie worden vastgehouden door haar mannen.
Maar uiteindelijk komen ze toch, maar dan is Goriot al buiten kennis. En dan sterft hij terwijl zijn dochters zijn handen
vasthouden.
Vragen bij Pere goriot:
Hoe zie je dat hij geen goede relatie had met zijn dochters?
In Pere Goriot van Honore de Balzac wordt duidelijk dat de titulaire personage, Pere Goriot, geen goede relatie had
met zijn dochters. Dit wordt op verschillende manieren in het verhaal getoond:
1. Verwaarlozing: Goriot's dochters, Anastasie en Delphine, tonen weinig tot geen interesse in hun vader en
verwaarlozen hem. Goriot geeft echter nog steeds om zijn dochters en is bereid om alles voor hen te doen,
waaronder het spenderen van al zijn geld en middelen om hen te ondersteunen.
2. Onverschilligheid: Zelfs wanneer Goriot hen financieel ondersteunt, tonen zijn dochters weinig dankbaarheid
en zijn ze onverschillig ten opzichte van zijn situatie. Ze negeren hem vaak en maken zich meer druk over hun
eigen rijkdom en sociale status.
3. Afwijzing: Wanneer Goriot hen persoonlijk bezoekt, worden zijn dochters boos en wijzen ze hem af. Ze geven
hem de schuld van hun eigen problemen en weigeren om hem te helpen. Dit laat zien dat de relatie tussen
Goriot en zijn dochters ernstig is beschadigd.
4. Manipulatie: Goriot's dochters zijn bereid om hun vader te manipuleren om te krijgen wat ze willen. Ze zijn
niet bereid om zelf hun eigen problemen op te lossen en gebruiken hem als een middel om hun eigen sociale
en financiële doelen te bereiken.
In het algemeen laat het gedrag van de dochters zien dat ze weinig tot geen respect of liefde voor hun vader hebben
en dat ze hem niet als een prioriteit zien. Dit alles duidt erop dat Pere Goriot geen goede relatie had met zijn
dochters.
Hoe zie je dat de dode man arm is?
In "Père Goriot" beschrijft Honoré de Balzac de begrafenis van de titulaire figuur Pere Goriot. In de roman wordt
expliciet vermeld dat de kist van Pere Goriot "van een goedkope houtsoort was gemaakt", wat suggereert dat de
overledene arm was en geen middelen had om een duurdere kist te betalen. Bovendien wordt opgemerkt dat er
slechts één koets aanwezig was bij de begrafenisstoet, wat opnieuw wijst op de financiële beperkingen van Pere
Goriot en zijn familie.
Daarnaast beschrijft Balzac ook hoe de uitvaart wordt bijgewoond door een kleine groep vrienden van Pere Goriot,
voornamelijk bestaande uit pensiongasten van het Maison Vauquer. Deze vrienden zijn allemaal van bescheiden
afkomst en hebben zelf ook niet veel geld. Dit contrasteert sterk met de grote, luxueuze begrafenis die wordt
bijgewoond door de rijke en invloedrijke personages in de roman, wat benadrukt dat Pere Goriot een arme,
onbelangrijke man was in de ogen van de hogere klassen.
Al deze aanwijzingen suggereren dat Pere Goriot arm was en weinig financiële middelen had.
Welke keuzes maakte Rastignac in het laatste deel?
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller smulderthom. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $4.28. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
53068 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now