Per gebied twee interventies beschreven aan de hand van de punten die je moet noemen op het tentamen. Als je per gebied 1 interventie goed leert, is dit voldoende voor het tentamen.
Interventies beschreven in lopende tekst
Verstandelijke beperking
LACCS
LACCS is een visie en programma gebaseerd op het ‘Goed Leven’ van hun cliënten. LACCS is voor mensen
met een ernstige verstandelijke of meervoudige beperking. Er zijn geen contra-indicaties. LACCS is zowel
voor volwassenen als kinderen. Een verstandelijke beperking is een ontwikkelingsstoornis waarbij iemand
zich minder snel ontwikkelt dan leeftijdsgenoten. De gevolgen zijn merkbaar op school (niet meekomen met
de stof), in omgang met anderen (sociaal onhandig) en in hoeverre ze zichzelf kunnen redden in het
dagelijks leven (zelfstandig kunnen douchen/koken etc.). Een meervoudige beperking is zowel een
verstandelijke beperking als een lichamelijke beperking (bijvoorbeeld epilepsie of oogklachten). Het doel
van LACCS is een zo goed mogelijk leven geven aan de cliënt. Dit houdt in dat de cliënt de beste
behandeling moet krijgen in de situatie. Het leven moet goed zijn op de vijf gebieden van LACCS:
Lichamelijk welzijn (gezondheid), Alertheid (in welke fase van begrip zit de cliënt?), Communicatie (hoe kan
de persoon communiceren), Contact (met ouders/familie) en Stimulerende tijdsbesteding (activiteiten als
zwemmen). De fases van begrip zoals genoemd bij alertheid zijn als volgt:
- Sensatiefase: de cliënt neemt bijvoorbeeld geluid waar, maar maakt hier geen verdere verbinding
van (weet niet wat het dan voor geluid is)
- Klikfase: de cliënt kan verbindingen leggen tussen wat hij ziet/hoort. Je hoort een geluid en weet dat
het een helikopter is
- Begripfase: de cliënt weet waarom iets op die manier verloopt je doet je zwembroek aan, dus je
weet dat je gaat zwemmen.
De meeste cliënten zitten in de sensatiefase of de klikfase (of een combinatie hiervan).
In de aanpak van LACCS werken vele disciplines samen en wordt aandacht besteed aan alle gebieden van
LACCS. Er zijn dus zowel medici, begeleiders, orthopedagogen, fysiotherapeuten etc. betrokken in de
behandeling van de cliënt (multidisciplinair). LACCS heeft een aantal elementen die altijd voorkomen. Om te
beginnen een ontwikkelingsfasegesprek. Hier wordt multidisciplinair besproken in welke fase van begrip
iemand zit en wat je dus van diegene mag verwachten. Verder wordt er 1 keer per jaar bij de cliënt een
LACCS-proef afgenomen. In deze proef worden alle LACCS-gebieden besproken en bekeken. Ieder gebied
krijgt een cijfer voor hoe het met dit gebied gaat. Na het afnemen van de proef ga je met het cliëntsysteem
in gesprek om te bespreken hoe zij het leven van de cliënt op dit moment vinden. Als laatste wordt er
gebruik gemaakt van de Vijf-Olifanten-methode. De begeleiders van de cliënten worden gecoacht in hun
omgang met de cliënten met behulp van videotraining. Hierdoor worden de begeleiders vaardiger. De
aanpak is dus voor iedere cliënt verschillend en er is geen standaard aanpak. De ene cliënt zal activiteiten
ondernemen als zwemmen/spellen doen met begeleiding, terwijl de andere cliënt meer behoefte heeft aan
lichamelijke zorg. Bij LACCS wordt er dus modulair gewerkt.
De werkzame elementen van LACCS zijn: het kijken naar het hele plaatje van de cliënt. Alle aspecten van
het leven worden betrokken in de aanpak. Daarnaast is het werkzaam dat de verschillende disciplines
samenwerken, de professionals zien het hele plaatje en leren van elkaar.
De school van denken die gekoppeld kan worden aan LACCS is gedragsmatig. De manier van ondersteunen
is vooral gekoppeld aan het gedrag van cliënt. Er wordt getracht dat de cliënt een koppeling kan maken
tussen gedrag en situatie (ik trek zwembroek aan, dus ik ga zwemmen).
Het is lastig om de effectiviteit (de mate waarin een interventie werkzaam is) van LACCS te onderzoeken,
aangezien de meeste cliënten vanwege hun beperking niet zelf kunnen aangeven hoe zij de aanpak
ervaren. Er moet dus van de observaties en rapportages van de begeleiders worden uitgegaan. In een
onderzoek van Schuurman (2017) is de LACCS-methode onderzocht door middel van zeven N=1 studies. De
leeftijd van de cliënten ging van 9-59 jaar. Hierin werd gekeken hoe het de cliënt gedurende zes maanden
verging. Uit het onderzoek kwam naar voren dat er geen veranderingen waren in de begripfasen, maar wel
dat het goed leven van de cliënten verbeterd was. Deze resultaten kwamen uit de LACCS proef en overleg
met behandelaren. De beginsituatie en eindsituatie werden met elkaar vergeleken. Er kwamen hier vier
algemene conclusies uit: er wordt met LACCS breder gekeken naar cliëntzorg, binnen de organisatie is er
door LACCS een gemeenschappelijk referentiekader, LACCS is praktisch toepasbaar en het werken met
LACCS zorgt voor professionalisering (leren van elkaar).
, Er is beschrijvend onderzoek gedaan naar LACCS en er zijn een aantal N=1 studies uitgevoerd. LACCS staat
op trede 2 van de effectiviteitladder (manier om effectiviteit van interventies te beoordelen): Theoretische
aanwijzingen voor effectiviteit.
Evaluatiepunten:
- LACCS is aan te passen aan de behoeften van de cliënt
- LACCS bevordert de professionaliteit van de medewerkers
- Er wordt vanuit de casus beschreven wat er gebeurt en hoe er gewerkt wordt.
- Door verschillende betrokkenen is er veel informatie over de cliënt beschikbaar
- De medewerkers worden eerst getraind in de LACCS-methode voordat zij hiermee werken
- 6 maanden is voor mensen met een EVMB kortverandering gaat niet snel
- Er is nog geen sprake van structuur binnen het MO
- De resultaten waren afhankelijk van de rapportage van begeleiderssubjectief
- Er zijn geen conclusies te trekken
- De omstandigheden zijn van invloed op het resultaat.
- De cliënt is zelf soms niet in staat om het welzijn toe te lichten. Je vertrouwt voor de resultaten op
het systeem
- Voor de beginnende orthopedagoog biedt LACCS weinig houvast qua protocol dit kan lastig zijn
als je net begint
- Geen controlegroep
Triple-C
Triple-C (Cliënt, Coach en Competentie) is een behandelmethode voor mensen met een verstandelijke
beperking (VB) die ernstige gedragsproblemen vertonen. Het doel van Triple-C is het herstel van het
gewone
leven voor de cliënt. Hiermee wordt bedoeld dat de gedragsproblemen verminderd worden en de
competenties als wonen, zelfzorg, school en werk vergroot worden. Een contra-indicatie voor Triple-C is het
niet hebben van ernstige gedragsproblemen.
In de aanpak van Triple-C wordt als eerste geprobeerd om tussen de begeleider en cliënt een
hechtingsrelatie op te bouwen. Mensen met een VB zijn vaker onveilig gehecht en hebben hierdoor ook
meer risico op gedragsproblemen. Dit deel van de aanpak is gekoppeld aan de hechtingstheorie, aangezien
de cliënten een veilige basis moeten kunnen vinden bij de begeleider. Verder worden de
omgevingsvariabelen in het leven van de cliënt aangepakt om een zo gewoon mogelijk leven te creëren
voor de cliënt. Denk hierbij aan contact met familie, een baan zoeken, activiteiten doen in vrije tijd,
geschikte scholing vinden etc. In de aanpak wordt ook gebruik gemaakt van extinctie: de
gedragsproblemen laten afnemen. Deze aanpak past bij de gedragstherapeutische school van denken. Hier
wordt ook gebruik gemaakt van klassieke conditioneringsprincipes (een aangeleerde respons laten
optreden bij een neutrale stimulus). De hechtingsrelatie met begeleider wordt hier onder andere bij ingezet.
De werkzame elementen zijn de hechtingsrelatie met begeleiders, de omgeving wordt bij de behandeling
betrokken en de zelfstandigheid van de cliënt wordt vergroot.
Het gebruik van Triple-C is modulair. Voor iedere cliënt zal de precieze aanpak anders zijn. Het is hierdoor
moeilijk om de effectiviteit van de interventie te meten. In een longitudinaal onderzoek van Wouwe (2013)
is er bij een nieuwe instelling waar met Triple-C gewerkt ging worden gekeken hoe het de cliënten verging
gedurende de overgang van hun eerdere instelling naar de nieuwe instelling. Er zaten 47 cliënten in de
steekproef, 35 mannen en 12 vrouwen. Er zijn twee voormetingen verricht voor de overgang naar de
nieuwe instelling en na 2, 3, 6, 9 en 12 maanden nametingen in de nieuwe instelling. Er werden correlaties
berekend voor de effecten. In de methode werd de nadruk gelegd op de voorspelbaarheid van de dag en
regels. Als het nodig was werd de behandeling aangepast aan de behoeften van de cliënt. Om het
probleemgedrag van de cliënten te meten werd de CBCL-vragenlijst gebruikt, voor de vaardigheden
(communicatief, sociaal en dagelijkse) van de cliënt de Vineland en voor de relatie met begeleider de Triple-
C index. Als resultaat kwam naar voren dat de gemiddelde vaardigheden van de hele groep steeg vanaf
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller studentdiesamenvattingenmaakt. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $9.74. You're not tied to anything after your purchase.
