Summary
Samenvatting Minor High Care Klinisch Redeneren
- Course
- Institution
Minor High Care Klinisch Redeneren compleet uitgewerkt voor de toets.
[Show more]
Seller
Follow
evabie
Content preview
Minor High CareVoorbereidingsopdrachten Klinisch redeneren
Klinisch redeneren les 1 Leerdoelen
1. past de stappen van het klinisch redeneren toe.
2. kan het belang van klinisch redeneren verwoorden.
3. koppelt de stappen van het verpleegkundige proces aan de hand van de zes stappen van het
klinisch redeneren.
4. legt een relatie tussen het verpleegkundig proces en klinisch redeneren.
5. hanteert communicatiemiddelen (SBARR, ABCDE).
6. hanteert redeneerhulpen (SCEGS, EWS, RTS).
Week 1 - Klinisch redeneren 1
Met klinisch redeneren koppel je eigen observaties en interpretaties aan biomedische kennis
(fysiologie, anatomie, pathologie, farmacologie). Op die manier kun je als verpleegkundige goed
onderbouwen welke interventies je moet inzetten bij ziekte of een probleem van medische aard. Ik
heb tijdens de VPRF5 lessen door middel van de ABCDE methodiek klinisch geredeneerd. Ook heb ik
voor mijn PL2 de 6 stappen van het klinisch redeneren aan de stijl van Marc Bakker uitgewerkt.
De 6 stappen van het klinisch redeneren (oriëntatie op de situatie, klinische probleemstelling,
aanvullend onderzoek, beleid, verloop en evaluatie) vormen samen een leidraad die ervoor zorgt dat
je niets over het hoofd kunt zien en bij elke casus op een gestructureerde manier te werk kunt gaan.
Stappen van het klinisch redeneren
Stap 1 klinisch redeneren: Oriënteren op de situatie
Het eerste deel van het klinisch redeneerproces is het verzamelen van gegevens. Dit kan bestaan
uit het verkrijgen van informatie over de medische voorgeschiedenis, klachten en symptomen van
de patiënt. Het is ook belangrijk om relevante laboratoriumuitslagen, beeldvorming en andere
onderzoeksresultaten te bekijken.
Het is de bedoeling dat je de situatie van de patiënt overziet. Je gaat het (klinische) beeld van de
patiënt vormgeven en presenteren. Maar misschien nog wel belangrijker: het kunnen
beargumenteren wat je ziet. Daar leer je van! Een voorbeeld kan zijn: je vindt je patiënt tijdens de
nachtdienst naast zijn bed op de grond. Je zoekt in deze stap uit wat relevante bekende kennis is.
Je kunt bijvoorbeeld beknopt vertellen wat de huidige situatie is (man van 84, bekend met
Parkinson, diabetes mellitus en slechtziendheid, heeft temazepam gehad voor de nacht, is in de
nacht gevallen naast zijn bed).
Stap 2: (Klinische) probleemstelling
Nadat de gegevens zijn verzameld, moet je deze informatie analyseren. Wat is nu het probleem en
wat heeft prioriteit? In deze tweede stap is het de bedoeling dat je kunt aantonen wat feitelijk de
problemen zijn. Daarbij onderscheid je niet alleen lichamelijke (somatische) en mentale
(psychische) aspecten, maar je moet ze ook zo nodig kunnen linken met elkaar. Heeft het één met
het ander te maken? Lokt het lichamelijke het mentale wellicht uit? In deze stap onderzoek je welk
probleem prioriteit heeft en welke op de lange termijn behandeld kan worden. In deze stap
zoeken verpleegkundigen vaak uit welke orgaansystemen worden aangesproken bij dit probleem
(bijvoorbeeld het ademhalingsstelsel of het bewegingsstelsel). Een voorbeeld kan zijn: je patiënt is
uit bed gevallen, want hij is nachtblind en kon daardoor niet goed zien. Als prioriteit is het
somatische deel: bloedt de patiënt actief? Is er schade aan/in het hoofd? Minder prioriteit heeft
op dít moment het minder goed kunnen zien in het donker. Dat probleem pak je later aan,
wanneer de problemen met de hogere prioriteit zijn bekeken.
,Stap 3: Aanvullend onderzoek
In de volgende van de 6 stappen ga je bedenken wat je nog meer zou willen weten van de situatie
om alles goed te kunnen overzien. En om daarmee weloverwogen keuzes te maken. Is er meer
informatie nodig? Heb je de hulp van een andere discipline nodig, zoals een arts? Moet er een
bloedgasanalyse plaatsvinden? Moet je een bepaald meetinstrument inzetten? Een voorbeeld kan
zijn: ik wil graag weten of deze patiënt koorts heeft door het meten van de temperatuur. Of: om
eventuele verhoogde hersendruk te meten controleer ik zijn pupillen met het lampje.
Stap 4: Beleid
Nu kun je echt laten zien wat je waard bent als verpleegkundige. Als je met de arts moet
overleggen kun je alvast al je informatie paraat hebben. Eventuele materialen kun je in de
tussentijd al bij elkaar zoeken. Let op dat je je positie weet en niet iets doet wat buiten je
verantwoordelijk ligt. Je bent niet de dokter en hoeft zijn taken ook niet uit te voeren. Een
voorbeeld kan zijn: denk je dat de arts na de val van de patiënt alle vitale functies wil weten? Dat
heb jij reeds bedacht en dus heb je aan de telefoon al deze parameters al genoteerd. Weet jij dat
deze patiënt hoogstwaarschijnlijk gaat starten met infusie? Je kunt alvast de infuuspaal en
benodigdheden bij elkaar zoeken.
Stap 5: Verloop
Wat zou het gevolg kunnen zijn van het beleid dat is ingezet? Wat kunnen gevolgen zijn op de
korte termijn? En op de lange termijn? Welke risico’s loopt de patiënt met dit beleid en kan ik daar
als verpleegkundige iets aan doen? Een voorbeeld: je patiënt is gevallen, heeft geen ernstige acute
problemen en heeft hoofdpijn aan de val overgehouden. Op de korte termijn kun je hem
pijnmedicatie geven. Een oplossing voor het slechte zicht kun je op de lange termijn bedenken,
door bij de arts te opperen een oogarts in consult te vragen voor advies en eventueel behandeling
Stap 6: Evaluatie van de 6 stappen van klinisch redeneren
Je bent klaar met de situatie, maar de laatste stap is nog erg belangrijk. Namelijk: wat heb je
geleerd of wat zou je een andere keer anders of beter kunnen doen? Heb je soms te veel gefocust
op het één en heb je iets anders daardoor te weinig aandacht gegeven? Reflecteer op je eigen
handelen en evalueer met een collega of je werkbegeleider. Een voorbeeld kan zijn: mijn patiënt is
gevallen en ik heb in de situatie daarna erg gefocust op zijn huidbeschadigingen. Hij bloedde
gelukkig niet. Ik heb minder op zijn spraak gelet, daardoor kwam ik er pas later achter dat zijn hij
niet helemaal helder sprak. Ik had wellicht eerder zijn bloedsuiker kunnen meten om zo een
hypoglykemie te kunnen aantonen of uitsluiten.
Het klinisch redeneerproces kan iteratief zijn, wat betekent dat je terug kunt gaan naar eerdere
stappen om meer gegevens te verzamelen. Soms moet je je probleemstelling herformuleren
In de praktijk kan het klinisch redeneren veel tijd in beslag nemen, vooral als het gaat om
complexe gevallen. Het is belangrijk om de tijd te nemen om grondig te werk te gaan en samen te
werken met andere zorgverleners om de best mogelijke zorg voor de patiënt
Stappen van het verpleegkundig proces
1. Vraagverheldering (anamnese)
De anamnese is een geordende gegevensverzameling betreffende de gezondheid van de
zorgvrager (groep) in de eigen context (woon- en leefomgeving). Je beschrijft de
gezondheidssituatie van de zorgvrager inclusief mantelzorg/cliëntsysteem en context op een
geordende manier. (11 gezondheidspatronen van Gordon).
2. Diagnosestelling
Een beoordeling van de gezondheid(risico’s) na analyse van de anamnese, ook wel zorg- of
verpleegproblemen. Je beschrijft de verpleegkundige diagnose(s).
Bijvoorbeeld via de methodiek PES structuur (P = probleem, E = etiologie/oorzaken, S =
, signalen/symptomen). Hiermee maak je het objectief en toetsbaar. • Je geeft aan welke
meetinstrumenten hier eventueel bij gebruikt zijn
3. Vaststellen van gewenste resultaten (zorgdoelen)
Een uitspraak over de gewenste resultaten (zorgdoelen) van zorg op basis van prognoses en
voorkeuren van zorgvrager en diens mogelijkheden.
• Je beschrijft de zorgdoelen.
• Je formuleert de zorgdoelen SMART.
• Je legt vast wanneer (datum) de zorgdoelen
geëvalueerd dienen te worden (dit kan per
zorgdoel/zorgresultaat verschillen).
4. Vaststellen en organiseren van passende (EBP) interventies
Op basis van samen beslissen met zorgvrager (en/of diens netwerk) vaststellen welke interventies
door wie ingezet dienen te worden om de gewenste resultaten te behalen, waarbij het versterken
van zelfredzaamheid en behoud van eigen regie leidend is.
5. Plannen en uitvoeren van (EBP) interventies
In overleg (samen beslissen) met de zorgvrager (en diens netwerk) plannen wanneer welke
interventies uit te voeren, vervolgens deze volgens planning uitvoeren.
6. Monitoren en evalueren van zorg
Continue volgen van de resultaten van de interventies in relatie tot de zorgdoelen, op basis
hiervan doorgaan, bijstellen of beëindigen. De cyclus start opnieuw.
De ABCDE-methode is een werkwijze waarbij je hulpverleent vanuit het principe treat first what kills
first (ICverpleegkundige.com, z.d.). Deze methodiek zet je in stap 2 van het klinisch redeneren en
stap 1 van het verpleegkundig proces.
A – airway: beoordeeld wordt of de
lucht-/ademweg vrij is; zo nodig moet
deze vrijgemaakt worden. CWK-controle
B – breathing: zijn er symptomen van
een bedreigde oxygenatie/gaswisseling?
Is er een indruk van de
zuurstofsaturatie? Is toediening van
zuurstof nodig? Moet er beademing
worden toegepast, al of niet met
gebruik van hulpmiddelen?
C – circulation: zijn er symptomen van
een bedreigde circulatie? Wat zijn de eventuele oorzaken? Zijn er bloedingen?
D – disabilities: is er een bewustzijnsstoornis en/of andere acute neurologische symptomen?
Bij de objectivering van storingen in het bewustzijn wordt gebruik gemaakt van de Glasgow
Coma Scale.
E – exposure/environment: is de lichaamstemperatuur
gestoord en wat is daarvan de oorzaak? Hebben
omgevingsfactoren daarop invloed gehad (zoals koud water
bij dreigende verdrinking)? Denk ook aan koolmonoxide / de
omgeving van de patiënt.
Met de SBAR-methode (Situation, Background, Assessment,
Recommendation) kunt u de communicatie over een patiënt tussen
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller evabie. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $3.47. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
75323 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now