Dit document bevat een samenvatting de voorgeschreven literatuur voor dit vak (worden in de tekst benoemd) en de hoorcolleges die zijn gegeven door Robby Roks.
Probleem 1
Carrabine et al. (2014). A sociological introduction. New York: Routledge.
(Hoofdstuk: “Introduction”
Newburn, T. (2013/ 2017). Abingdon: Routledge. (Hoofdstuk:
‘Understanding Crime and Criminology”)
Becker, H.S. (1963). Outsiders. Studies in the Sociology of Deviance.
New York: The Free Press. ( 2-18)
Wat is (de definitie van) criminaliteit?
Op welke manieren kun je naar het concept criminaliteit kijken?
Criminaliteit is een sociale constructie. Het is afhankelijk van factoren zoals tijd,
plaats en cultuur wat als criminaliteit wordt gezien. Er zou geen criminaliteit zijn
zonder de reactie erop. Er zijn afgesproken normen en waarden door de mensen
bedacht, dus criminaliteit is ook een concept dat door de mens is bedacht. We
bepalen met elkaar wat goed en fout is, en dit definieert criminaliteit.
Criminaliteit is een interdisciplinair onderwerp. Het heeft invloeden van veel
verschillende disciplines, waaronder de psychologie en de sociologie.
Juridisch gezien is criminaliteit een daad die schadelijk is voor de samenleving en
tegen de wetten in gaat. Deze daad wordt dan ook bestraft.
Criminalisatie is het proces waarin daden en personen als crimineel worden
gelabeld. Hierbij speelt macht een rol, wat ook weer aan kan tonen dat er
machtsverschillen en eigenbelangen zijn binnen een samenleving.
Deviantie heeft 4 soorten:
- Statistisch: iets dat verschilt van het ‘normale’ wordt als deviantie gezien.
- Pathologisch: deviantie is gebaseerd op een ‘ziekte’. (Medische analogie)
- Sociologisch: deviantie is het falen in het gehoorzamen van groepsregels.
- Onvermogen om een groep te volgen.
Sociale groepen creëren deviantie door het maken van regels, waarvan, bij
overtreding, deviantie geldt. Deze regels worden toegepast op mensen, wat ertoe
leidt dat zij gelabeld worden als ‘outsiders’.
Beckers visie: Criminaliteit is altijd deviant, maar deviant is niet altijd crimineel.
Afhankelijk van de sociale reactie: label ‘outsider’.
Deviantie is afhankelijk van bepaalde factoren:
- Tijd en plaats
- Wie de daad pleegt en wie de schade uiteindelijk toekomt
- Consequenties
Als ‘outsiders’ kunnen ook de mensen worden gezien, die de regels maken. De
verschillen in de mogelijkheid om regels te maken en aan anderen op te leggen zijn
eigenlijk machtsverschillen.
Piramide Hagan: Wat is criminaliteit als sociaal construct? Hoe hoger de volgende
factoren, hoe hoger het delict staat in de piramide.
- Mate van overeenstemming van de daad;
- Ernst van de maatschappelijke reactie op de daad;
- Schade van de daad.
Hoorcollege I
,Wat is criminologie?
Criminologie gaat over daders, slachtoffers, de term ‘criminaliteit’ en de
maatschappelijke reactie op criminaliteit. Criminologie is een multidisciplinaire,
empirische objectwetenschap. Wetenschappelijke kennis is geordende kennis van de
werkelijkheid. Het is objectief, algemeen geldig en empirisch te toetsen.
Criminologie is een empirische wetenschap, omdat kennis over de werkelijkheid uit
dezelfde werkelijkheid wordt gehaald. Ervaringen worden gemeten, waardoor het dus
gebaseerd is op waarneming en de eigen ervaring.
Het is multidisciplinair, omdat theoretische en methodologische perspectieven uit
verschillende wetenschappelijke disciplines worden samengevoegd.
Het is een objectwetenschap, omdat er niet alleen gekeken wordt naar de mensen,
maar naar het begrip criminaliteit in de volle breedte. We richten ons met
verschillende tools uit meerdere disciplines op één specifiek object.
Al voordat het begrip criminaliteit werd gebruikt, dacht men vanaf de
verlichtingsdenkers na over criminaliteit. Feiten over de werkelijkheid zijn objectief te
verzamelen. Dit hele proces is de opkomst van het positivisme. Positivisme is de
opkomst van de meer wetenschappelijke benadering.
Deelgebieden van de criminologie:
- Criminografie: in kaart brengen van criminologische fenomenen en deze
beschrijven. Hier worden statistische analyses op losgelaten.
o Voorbeelden: aantal steekincidenten; drugs in de Rotterdamse haven.
- Etiologie: verklaren van criminaliteit met oa theorieën. Micro-meso-macro
o Voorbeelden: Ridouan Taghi > verklaren hoe hij is geworden; Thijs H. >
voornamelijk micro door psychose verklaring
- Victimologie: de leer van het slachtoffer.
o Voorbeelden: WhatsApp-fraude; online geweld; cybercriminaliteit.
o Hoe te compenseren tegenover slachtoffers? Aandacht voor slachtoffer
in juridische straffen.
o Relatief nieuw onderzoeksgebied
- Penologie: de leer van de ‘straffen’. Werking van sancties en effecten ervan.
o Voorbeelden: mondkapjes-boete; strenger straffen heeft niet altijd het
gewenste effect op de overtreders.
- Criminaliteitsbeleid: hoe beleidsmatig wordt gekeken en gereageerd op
criminaliteit.
o De strijd tegen criminaliteit wordt steeds breder.
o Veiligheidsgevoel onder burgers.
o Voorbeelden: offensief tegen ondermijning; ook burgers worden
opgeroepen ogen en oren voor de politie te zijn.
Probleem 2
Elffers, H. & Bruinsma, G. (2005). Misdaadcijfers lopen terug! Politie,
proficiat of eh‚Ä Tijdschrift voor Criminologie, 47(4), 376-388.
Weerman, F.M. (2017). Social media en smartphones als verklaring voor
de daling in jeugdcriminaliteit? Justitiële verkenningen, 43(6), 71-78.
, Van der Laan, A., Rokven, J., Weijters, G., & Beerthuizen, M. (2018). De
daling in jeugddelinquentie: minder risico, meer bescherming?
Tijdschrift voor Criminologie, 60(1), 35-58.
Van der Laan, A. & M. Beerthuizen (2018). Monitor Jeugdcriminaliteit
2017 Ontwikkelingen in de geregistreerde jeugdcriminaliteit in de jaren
2000 tot 2017 (pp. 9-17; 117-131). Den Haag: WODC.
Wat zijn de trends ten aanzien van de omvang van jeugdcriminaliteit in
Nederland?
Hoe kan de recente daling van jeugdcriminaliteit worden geduid/verklaard?
2007: opkomst van smartphonetechnologie en de doorgroei van social media. Die
ontwikkelingen verlopen opmerkelijk parallel met de daling van de geregistreerde
jeugdcriminaliteit in een groot deel van de westerse landen. Door social media
kwamen er veranderingen in de tijdsbesteding van jongeren. De aard van het
rondhangen op straat veranderde hierdoor. Jongeren hebben met de opkomst van
social media veel meer mogelijkheden gekregen om in de sociale behoeften van
verbondenheid, erkenning en waardering te voorzien, om een eigen identiteit en
levensstijl te ontwikkelen en om vermaakt te worden. Delinquent gedrag is daarom
voor sommige jongeren misschien minder nodig als middel om ergens bij te horen,
als manier om grenzen te verkennen, om status en waardering te krijgen en om wat
te beleven.
Verklaringen voor de daling richten zich vooral op veranderingen in macrofactoren.
Verwacht kan worden dat als op microniveau veranderingen optreden in risico- en
beschermende factoren, dit uiteindelijk ook effect heeft op macroniveau.
Verklaringen daling delinquentie:
- Veranderingen in gevoeligheid voor risico-/beschermende factoren;
- Blootstelling aan risico- en beschermende factoren op meerdere
leefdomeinen;
- Cumulatie van risico- en beschermende componenten in verschillende
leefdomeinen;
- Veranderingen in rechtshandhaving, politiestrategieën;
- Groeiende welvaart;
- Verandering politiestrategieën, handhavingstekort;
- Factoren ‘willen-kunnen-durven’-theorie veranderen;
- Demografische, sociale en economische ontwikkelingen. Demografische
veranderingen zorgden onder andere voor een leegloop van de jeugd.
Simpele verklaringen betreffen seculiere veranderingen die zich in een specifieke
periode voordoen, zoals situationele beveiliging, aanpak van hotspots door politie,
bureaucratisering van het moderne leven of culturele veranderingen. Complexe
verklaringen voor de crime drop betreffen interacties tussen (sociaal)culturele en
seculiere ontwikkelingen die op hun beurt weer effect hebben op informele sociale
controle en individuele zelfcontrole en veranderingen op micro-niveau. Ook kan de
groeiende welvaart een rol hebben gespeeld. Deze verklaringen benoemen
meerdere maatschappelijke ontwikkelingen die gelijktijdig optreden en in interactie
effect hebben op de dalende criminaliteit.
, 1. de debut crime hypothese: eerste delicten zijn voorspellend voor de
daaropvolgende delicten in iemands carrière. Een centraal punt in het
argument is dat opeenvolgende age crime curves met name onder
adolescenten en jongvolwassenen de sterkste daling laten zien. Het
percentage jongeren dat recidiveert daalt licht.
2. de social media hypothese: De positieve functies van social media kunnen in
toenemende mate risicogedrag bij jongeren hebben geremd.
3. de veranderende sociaal culturele houding hypothese : De houding zou vooral
afwijzender zijn geworden ten opzichte van risico-gedrag. De blootstelling aan
beschermende factoren binnen het gezinsdomein is toegenomen en de
blootstelling aan risicofactoren binnen het individuele en gezinsdomein is
afgenomen. Ook is er een verminderde blootstelling aan alcoholgebruik en
delinquente vrienden. De daling in de prevalentie van ernstige delinquentie
kan verklaard worden doordat jongeren in het algemeen minder risico’s en
meer bescherming ervaren, waardoor ze minder neigen naar ernstige
delinquentie.
Een groot deel van de jongeren pleegt tegenwoordig delicten via het internet.
Deze delicten zijn echter niet of nauwelijks zichtbaar in de politieregistraties over
jeugdcriminaliteit. Het is zeer waarschijnlijk dat de daadwerkelijke online
jeugdcriminaliteit onder jongeren sterk is gestegen in de afgelopen jaren. Op dit
moment zijn er geen betrouwbare gegevens beschikbaar over eventuele trends in
online criminaliteit onder jongeren.
De leeftijd van het begin van criminaliteit is echter verschoven. De grootste
leeftijdsgroep van strafrechtelijke daders waarmee justitie te maken krijgt, lijkt ietsjes
ouder te worden.
De recidive cijfers waren lager, maar in de hotspots was niet altijd sprake van een
daling.
Welke databronnen bieden informatie over (jeugd)criminaliteit?
(voordelen/nadelen/beperkingen)
Politiestatistieken geven het aantal aangehouden verdachten van een misdrijf. Dit
zijn jeugdigen tegen wie een proces-verbaal van aangifte is opgemaakt en voor wie
de politie meent dat strafvervolging zinvol is. Justitiële statistieken geven onder meer
het aantal strafrechtelijke daders van een misdrijf tegen wie het OM strafvervolging
zinvol achtte en tegen wie een strafzaak is afgedaan.
Belangrijke meetinstrumenten voor de bepaling van de omvang van criminaliteit:
- Politie registratie over aantallen aangiften, eigen opsporingsactiveiten en
andere statistieken
o Nadelen:
Eigen inbreng;
Beleidsgevoelig;
Beperkt zich tot normale politiezaken;
Lang niet elke misdrijf wordt aangegeven.
o Voordelen:
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller LatishaHC. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $7.02. You're not tied to anything after your purchase.