Eenmanszaak deel 2
Categoriale kostenindeling en functionele kostenindeling
We kunnen kosten indelen per functie, zoals werd gedaan bij de eenmanszaak deel
1, maar kosten kunnen ook ingedeeld worden op functie. De scheidslijn van welke
functies kosten uit de verschillende categorieën hebben is vaag. De verschillende
kostenfuncties zijn:
Inkoopkosten
Verkoopkosten
Algemene kosten
Financieringskosten
Inkoopwaarde van de omzet
De verkoopkosten, algemene kosten en de financieringskosten vormen samen de
overheadkosten. De overheadkosten en de inkoopkosten vormen samen de
bedrijfskosten.
Voorraden
Voorraden zijn zogenaamde tijdstipgrootheden of voorraadgrootheden. Dit houdt in
de omvang op een bepaald tijdsstip wordt vastgesteld: tijdstipgrootheid, of dat deze
juist over een bepaalde periode wordt bekeken.
De kosten die gepaard gaan met voorraden zijn opslagkosten en bestelkosten.
Wanneer men de opslagkosten zo laag mogelijk wil houden houdt men de voorraad
zo laag mogelijk en wanneer men de bestelkosten zo laag mogelijk wil houden houd
men de voorraad zo groot mogelijk. Hieronder een overzicht waaruit de verschillende
kosten bestaan:
Opslagkosten:
Magazijnhuur
Verzekeringskosten
Bestelkosten:
Telefoon/portokosten
Inkoopkosten
Vervoerskosten
Vervoersverzekeringskosten
De verzekeringskosten van de opslag dekken een aantal risico’s af:
Kwantiteitsrisico Het risico dat de hoeveelheid voorraad verminderd,
bijvoorbeeld: brand of diefstal
Kwaliteitsrisico Het risico dat de kwaliteit van het product achteruitgaat,
bijvoorbeeld: bederven of lekken
Prijsrisico Het risico dat de inkoopprijs van de voorraad daalt waardoor
de aankoop beter later had kunnen plaatsvinden
,Verder spreken we van een aantal verschillende soorten voorraad in zienswijze van
het doel van de voorraad. We onderscheiden technische voorraad en
economische voorraad.
Technische voorraad De voorraad die staat opgeslagen in de winkel
Economische voorraad De voorraad waarvoor de ondernemer een prijsrisico
loopt, kortom de voorraad die nog verkocht moet
worden.
Een vergelijking van de economische voorraad luidt dan ook:
𝐸𝑐𝑜𝑛𝑜𝑚𝑖𝑠𝑐ℎ𝑒 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑟𝑎𝑎𝑑 = 𝑡𝑒𝑐ℎ𝑛𝑖𝑠𝑐ℎ𝑒 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑟𝑎𝑎𝑑 + 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑖𝑛𝑘𝑜𝑝𝑒𝑛 − 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑣𝑒𝑟𝑘𝑜𝑝𝑒𝑛
Voorraadwadering
Een voorraad wordt gewaardeerd aan de hand van de historische inkoopprijs. Dus
waartegen het is goed is ingekocht. Een historische inkoopprijs kan echter fluctueren,
dit vormt een probleem wanneer men zaken verkoopt en niet weet wat nu de waarde
is van de voorraad. We hanteren drie verschillende methodes voor de
voorraadwadering waarbij de historische inkoopprijzen veranderen.
Fifo-methode
De Fifo-methode staat voor First In First Out. Dit houdt in dat men als eerste de
oudste historische inkoopprijzen van de voorraad afhaalt als inkoopwaarde omzet.
Bijvoorbeeld:
1 Januari: geen voorraad
Debet Credit
Voorraad €0 Eigenvermogen € 5.000
Bank € 5.000
1 februari: aanschaf 10 computers voor 1.500 per stuk, totaal: 15.000
1 maart: aanschaf 10 computers voor 2.000 per stuk, totaal 20.000
Debet Credit
Voorraad € 35.000 Eigenvermogen € 40.000
Bank € 5.000
1 mei: verkoop van 15 computers voor 3.000 per stuk, totaal: 45.000
Debet Credit
Voorraad € 10.000 Eigenvermogen € 60.000
Bank € 50.000
Zoals te zien valt is de voorraad met 25.000 afgenomen en de bank met 45.000
gestegen. De bank is toegenomen met 45.000 en dat is gewoon de omzet. De
, voorraad is met 25.000 afgenomen, er wordt Fifo toegepast dus we hanteren de
volgende opzet:
10 1.500 = 15.000
5 2.000 = 10.000 .
25.000
Er zijn dus eerst de 10 computers van 1.500 per stuk in mindering gebracht en dan
pas de overige 5 op de computers van 2.000 per stuk.
Lifo-methode
De Lifo-methode staat voor Last In First Out. Dit houdt in dat men als eerste de
jongeste historische inkoopprijzen van de voorraad afhaalt als inkoopwaarde omzet.
Bijvoorbeeld:
1 Januari: geen voorraad
Debet Credit
Voorraad €0 Eigenvermogen € 5.000
Bank € 5.000
1 februari: aanschaf 10 computers voor 1.500 per stuk, totaal: 15.000
1 maart: aanschaf 10 computers voor 2.000 per stuk, totaal 20.000
Debet Credit
Voorraad € 35.000 Eigenvermogen € 40.000
Bank € 5.000
1 mei: verkoop van 15 computers voor 3.000 per stuk, totaal: 45.000
Debet Credit
Voorraad € 7.500 Eigenvermogen € 57.500
Bank € 50.000
Zoals te zien valt is de voorraad met 27.500 afgenomen en de bank met 45.000
gestegen. De bank is toegenomen met 45.000 en dat is gewoon de omzet. De
voorraad is met 27.500 afgenomen, er wordt Lifo toegepast dus we hanteren de
volgende opzet:
10 2.000 = 20.000
5 1.500 = . 7.500 .
27.500
Er zijn dus eerst de 10 computers van 2.000 per stuk in mindering gebracht en dan
pas de overige 5 op de computers van 1.500 per stuk.
Categoriale kostenindeling en functionele kostenindeling
We kunnen kosten indelen per functie, zoals werd gedaan bij de eenmanszaak deel
1, maar kosten kunnen ook ingedeeld worden op functie. De scheidslijn van welke
functies kosten uit de verschillende categorieën hebben is vaag. De verschillende
kostenfuncties zijn:
Inkoopkosten
Verkoopkosten
Algemene kosten
Financieringskosten
Inkoopwaarde van de omzet
De verkoopkosten, algemene kosten en de financieringskosten vormen samen de
overheadkosten. De overheadkosten en de inkoopkosten vormen samen de
bedrijfskosten.
Voorraden
Voorraden zijn zogenaamde tijdstipgrootheden of voorraadgrootheden. Dit houdt in
de omvang op een bepaald tijdsstip wordt vastgesteld: tijdstipgrootheid, of dat deze
juist over een bepaalde periode wordt bekeken.
De kosten die gepaard gaan met voorraden zijn opslagkosten en bestelkosten.
Wanneer men de opslagkosten zo laag mogelijk wil houden houdt men de voorraad
zo laag mogelijk en wanneer men de bestelkosten zo laag mogelijk wil houden houd
men de voorraad zo groot mogelijk. Hieronder een overzicht waaruit de verschillende
kosten bestaan:
Opslagkosten:
Magazijnhuur
Verzekeringskosten
Bestelkosten:
Telefoon/portokosten
Inkoopkosten
Vervoerskosten
Vervoersverzekeringskosten
De verzekeringskosten van de opslag dekken een aantal risico’s af:
Kwantiteitsrisico Het risico dat de hoeveelheid voorraad verminderd,
bijvoorbeeld: brand of diefstal
Kwaliteitsrisico Het risico dat de kwaliteit van het product achteruitgaat,
bijvoorbeeld: bederven of lekken
Prijsrisico Het risico dat de inkoopprijs van de voorraad daalt waardoor
de aankoop beter later had kunnen plaatsvinden
,Verder spreken we van een aantal verschillende soorten voorraad in zienswijze van
het doel van de voorraad. We onderscheiden technische voorraad en
economische voorraad.
Technische voorraad De voorraad die staat opgeslagen in de winkel
Economische voorraad De voorraad waarvoor de ondernemer een prijsrisico
loopt, kortom de voorraad die nog verkocht moet
worden.
Een vergelijking van de economische voorraad luidt dan ook:
𝐸𝑐𝑜𝑛𝑜𝑚𝑖𝑠𝑐ℎ𝑒 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑟𝑎𝑎𝑑 = 𝑡𝑒𝑐ℎ𝑛𝑖𝑠𝑐ℎ𝑒 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑟𝑎𝑎𝑑 + 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑖𝑛𝑘𝑜𝑝𝑒𝑛 − 𝑣𝑜𝑜𝑟𝑣𝑒𝑟𝑘𝑜𝑝𝑒𝑛
Voorraadwadering
Een voorraad wordt gewaardeerd aan de hand van de historische inkoopprijs. Dus
waartegen het is goed is ingekocht. Een historische inkoopprijs kan echter fluctueren,
dit vormt een probleem wanneer men zaken verkoopt en niet weet wat nu de waarde
is van de voorraad. We hanteren drie verschillende methodes voor de
voorraadwadering waarbij de historische inkoopprijzen veranderen.
Fifo-methode
De Fifo-methode staat voor First In First Out. Dit houdt in dat men als eerste de
oudste historische inkoopprijzen van de voorraad afhaalt als inkoopwaarde omzet.
Bijvoorbeeld:
1 Januari: geen voorraad
Debet Credit
Voorraad €0 Eigenvermogen € 5.000
Bank € 5.000
1 februari: aanschaf 10 computers voor 1.500 per stuk, totaal: 15.000
1 maart: aanschaf 10 computers voor 2.000 per stuk, totaal 20.000
Debet Credit
Voorraad € 35.000 Eigenvermogen € 40.000
Bank € 5.000
1 mei: verkoop van 15 computers voor 3.000 per stuk, totaal: 45.000
Debet Credit
Voorraad € 10.000 Eigenvermogen € 60.000
Bank € 50.000
Zoals te zien valt is de voorraad met 25.000 afgenomen en de bank met 45.000
gestegen. De bank is toegenomen met 45.000 en dat is gewoon de omzet. De
, voorraad is met 25.000 afgenomen, er wordt Fifo toegepast dus we hanteren de
volgende opzet:
10 1.500 = 15.000
5 2.000 = 10.000 .
25.000
Er zijn dus eerst de 10 computers van 1.500 per stuk in mindering gebracht en dan
pas de overige 5 op de computers van 2.000 per stuk.
Lifo-methode
De Lifo-methode staat voor Last In First Out. Dit houdt in dat men als eerste de
jongeste historische inkoopprijzen van de voorraad afhaalt als inkoopwaarde omzet.
Bijvoorbeeld:
1 Januari: geen voorraad
Debet Credit
Voorraad €0 Eigenvermogen € 5.000
Bank € 5.000
1 februari: aanschaf 10 computers voor 1.500 per stuk, totaal: 15.000
1 maart: aanschaf 10 computers voor 2.000 per stuk, totaal 20.000
Debet Credit
Voorraad € 35.000 Eigenvermogen € 40.000
Bank € 5.000
1 mei: verkoop van 15 computers voor 3.000 per stuk, totaal: 45.000
Debet Credit
Voorraad € 7.500 Eigenvermogen € 57.500
Bank € 50.000
Zoals te zien valt is de voorraad met 27.500 afgenomen en de bank met 45.000
gestegen. De bank is toegenomen met 45.000 en dat is gewoon de omzet. De
voorraad is met 27.500 afgenomen, er wordt Lifo toegepast dus we hanteren de
volgende opzet:
10 2.000 = 20.000
5 1.500 = . 7.500 .
27.500
Er zijn dus eerst de 10 computers van 2.000 per stuk in mindering gebracht en dan
pas de overige 5 op de computers van 1.500 per stuk.
