Dit is de samenvatting van al de begrippen van de minor high care volwassenen. De A, B, C, D en E week + de begrippen van week 1 + uitwerking van Hoofdstuk 1 en 2 van de voorbereiding van de minor.
Ambulance ritten kunnen verdeeld worden in drie verschillende categorieën
- A1 rit: Levensbedreigende situatie: binnen 15 minuten ter plaatse vanaf het moment
van de melding.
- A2 rit: Enige spoed maar nog niet levensbedreigend, situatie kan wel verslechteren:
binnen een half uur vanaf het moment van de melding moet de ambulance aanwezig
zijn.
- B rit: Een bestelde rit van bijvoorbeeld ziekenhuis naar ziekenhuis vervoer.
Rapid Responder
De Rapid Responder is een klein ambulancevoertuig, waarin een
ambulanceverpleegkundige alleen rijdt. Door het kleinere formaat van het voertuig kan de
Rapid Responder zich onder meer sneller verplaatsen door het verkeer.
De Rapid Responder helpt mee om piekmomenten in het werk op te vangen. Hij ontlast de
reguliere ambulances (de A-wagens), door dáár te zijn waar niet per se een A-wagen nodig
is. Ook bewaakt hij de uitrukposten waarvan alle ambulances op pad zijn.
Functie en doelstelling RAV (regionale ambulance voorziening)
Wat doet de RAV?
- Spoed en besteld vervoer
- Hulp bij rampen
- Meldkamer stuurt in een van de 25 veiligheidsregio’s
Doelstelling RAV
Leveren van goede ambulancezorg
Functie en doelstelling MMT (mobiel medisch team)
Wat doet een MMT?
- Ondersteuning van het ambulance personeel.
- Snel beschikbare pre-hospitale medische expertise.
- Zorg voor vitaal bedreigde patiënten.
- Primair gericht op stabilisatie van vitale functies.
- Maximaal pijnbeleid.
- Verbeteren outcome, afname van mortaliteit, verminderen van morbiditeit.
Er is een primaire en secundaire inzet van het MMT.
- Primaire inzet: Er wordt bij de melding ingeschat of MMT nodig is. Zo ja wordt deze
meteen mee gestuurd. (HET, meerdere slachtoffers, triage, langdurige beknelling,
langdurige aanrijtijd, bedelvind, verdrinking, ernstige onderkoeling,
elektriciteitsongeval, kinderreanimatie, hoge traumatische amputatie, penetrerend
trauma, verbranding)
- Secundaire inzet: Ambulance vraagt ter plaatse naar MMT voor extra hulp.
Protocollen en triagesysteem.
LPA
Het Landelijk Protocol Ambulancezorg (LPA) voorziet de ambulancezorgprofessionals van
protocollen waarmee de zorg zoveel mogelijk evidence based kan worden verleend. Het LPA
is een hulpmiddel om tot goede ambulancezorg te komen.
,Manchester triagesysteem
Nederlands Triage Systeem (NTS)
Levelindeling ziekenhuizen
Level 1: Traumacentra, alle ernstige gewonden patiënten.
Level 2: Regionaal ziekenhuis, wel vitaal bedreigde patiënten, grenzen aan behandel opties
Level 3: Dichtstbijzijnd ziekenhuis met adequate opvang: Alleen geïsoleerde letsels.
Eerste, tweede en derdelijns zorg
- Eerste lijn zorg: Huisartsen
- Tweede lijn zorg: Ziekenhuizen
- Derde lijn zorg: Specialistische zorg
,Begrippenlijst
A/B week
Anatomie
Doel van de ademhaling (ATP)
Het doel van de ademhaling is energie opwekken in het lichaam. Lichaamscellen hebben
een intensieve stofwisseling, waarvoor veel energie nodig is. Ze halen deze energie
voornamelijk uit aerobe dissimilatie, ook celademhaling genoemd. Hierbij wordt zuurstof
verbruikt om glucose af te breken, waarna de chemische reactie energie uit glucose vrijkomt.
Glucose + zuurstof (O2) koolstofdioxide (CO2) + water (H2O) + energie (ATP + warmte)
Functies van de ademhaling
De functies van het ademhalen zijn je lichaamscellen voorzien van zuurstof, waardoor die
zuurstof de reactie met glucose kan aangaan om ATP te krijgen. En het CO2 uit je lichaam
vervoeren.
Bij een positieve druk adem je uit en bij het inademen is er sprake van negatieve druk. Bij
mechanische beademing is dit juist andersom: bij inademing is er sprake van positieve druk
en bij uitademing negatieve druk.
Anatomie ademhalingsstelsel
De anatomie van het ademhalingsstelsel bestaat uit:
- De neusholte
- Mondholte
- Pharynx (Bovenste gedeelte van de hals dat begint achter de neus en de mond en
eindigt in het gebied van de slokdarm)
- Larynx (Strottenhoofd)
- Trachea
- Os hyoideum (Tongbeen)
- Oesophagus (Slokdarm)
- Longen
- Diafragma
Het gebied tussen de longen ligt het mediastinum. Hierin liggen: het hart, de slokdarm, de
bloedvaten en de bronchiën.
Het deel van de longen wat tussen de ribben en de tussenribspieren ligt heet het costale
oppervlak. Het oppervlak aan de kant van het mediastinum heet het mediale oppervlak.
In het mediale oppervlak zit de longhilus, hierin zitten de wegen naar de longen, zoals de
vena pulmolis, arteria pulmonalis, lymfevaten, zenuwen en de bronchus. Dit alles is omhuld
door de pleura. De pleura bestaat uit de pleura visceralis (longvlies) en de pleura parientalis
(borstvlies). Tussen deze vliezen zit 10-20ml pleuravocht.
De long is omhuld in verschillende kwabben. De rechterlong heeft drie kwabben: lobus
superior, lobus medius, lobus inferior. De linkerlong heeft twee kwabben: lobus superior en
de lobus inferior. De afscheidingen tussen deze kwabben heten fissura.
De trachea splitst zich af in de linker en rechter primaire bronchus. Die vertakt weer in de
bronchus lobaris en vervolgens in de bronchus segmentalis. Deze vertakking gaat door tot
bronchiolen wat uiteindelijk uitloopt op de alveolus. In de alveolus vindt de gaswisseling
plaats.
, Bovenste luchtwegen
De bovenste luchtwegen bestaan uit neus, pharynx, larynx, bijholten (sinussen), middenoor
(tympanum), stembanden en trachea.
Onderste luchtwegen
De onderste luchtwegen bestaan uit de bronchiën, het longweefsel en de alveoli.
Pulmonale circulatie
De kleine bloedsomloop of pulmonale circulatie loopt van het hart naar de longen en weer
terug. Zuurstofarm bloed stroomt uit de rechter ventrikels door de arteria pulmonalis naar
beide longen. In de longen vertakken de arteria pulmonalis zich in kleinere arteria en deze
weer in capillaire (haarvaten). Deze capillaire geven CO2 af aan de alveoli. De alveoli geven
daarvoor O2 terug. Het inmiddels zuurstofrijk bloed stroomt verder en komt weer in de vena
pulmonalis terecht die terug gaat naar het hart. Het bloed komt binnen in het linker atrium.
Regulatie van de ademhaling
De ademhalingsspieren zijn opgebouwd uit dwarsgestreept spierweefsel. Normaal
gesproken staan dwarsgestreepte spieren onder invloed van het willekeurig zenuwstelsel en
kun je ze bewust laten samentrekken. Toch verloopt de ademhaling grotendeels reflexmatig.
In het verlengde merg en in de pons (onderdeel van de hersenstam) bevinden zich
concentraties zenuwcellen die zodanig samenwerken dat ze het functionele centrum voor de
ademregulatie vormen. Of terwijl het ademhalingscentrum. Het reguleert de in en
uitademing, de ademfrequentie en de ademdiepte.
Het ademhalingscentrum stuurt impulsen via de n. phrenicus naar de spieren van het
diafragma en via de nervi intercostales naar de tussenribspieren.
Het ademhalingscentrum zorgt er ook voor dat het CO2 gehalte in het bloed niet te hoog
wordt. Een hoog PCO2 (partiële druk (afkomstig uit gas) van koolstofdioxide in het bloed)
brengt een hoog gehalte aan H+ ionen met zich mee. Dit komt omdat HCO3- (bicarbonaat)
splitst in CO2 en H+.
In meerdere delen in het lichaam kunnen veranderingen van de pH-waarde (PCO2) van het
bloed geregistreerd worden. Dat gebeurt in de hersenstam zelf door de chemosensoren.
De centrale chemosensoren zitten in de hersenstam en reageren alleen op de pH en de
PCO2 van het hersenvocht.
De perifere chemosensoren liggen in de aorta en de halsslagaders. Deze reageren op de
pH, de PO2 en de PCO2 in het arteriële bloed.
Wanneer deze sensoren een te lage pH-waarde (te veel PCO2) meten worden er impulsen
naar het ademhalingscentrum gestuurd. Dan versnelt de ademhaling waardoor er meer CO2
uit het bloed kan.
Bij een te hoge pH-waarde en dus een te lage PCO2 wordt het ademhalingscentrum geremd.
Daalt de PO2 dan wordt het ademhalingscentrum geprikkeld om de ademhaling te versnellen.
Ademhalingsspieren
De ademhalingsspieren zijn opgebouwd uit dwarsgestreept spierweefsel.
Bij een rustige ademhaling is er vrijwel alleen sprake van een buikademhaling.
In rust zijn de ribben schuin naar beneden gericht. Worden de musculi intercostales externi
(buitenste tussenribspieren) aangespannen, dan worden de ribben opgetild. Hierdoor komt
de thoraxwand omhoog. Dit heet een borstademhaling. De borstademhaling neemt toe met
inspanning. Wanneer je deze ademhaling maakt heb je hulp nodig van je
hulpademhalingsspieren. Deze zitten in de hals en de schoudergordel. Deze spieren trekken
de ribben nog verder omhoog.
Surfactant
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller pleunloooij. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $20.05. You're not tied to anything after your purchase.
