Summary
samenvatting policy analysis
- Course
- Institution
- Book
samenvatting van het boek gecombineerd met de powerpoint. Begonnen met de conclusies thoughts om vervolgens meer toelichting te geven
[Show more]
Connected book
Book Title:
Author(s):
- Edition:
- ISBN:
- Edition:
1 review
By: tomerpenbeek • 8 months ago
Seller
Follow
nlerasmus
Reviews received
Content preview
Samenvatting H1 – Public Policy, macht, het volk, Pluralisme, en jijAnalisten moeten een filosofische keuze maken over wie hun stakeholders zijn en
uiteindelijk wie hun klanten zijn. Het is niet noodzakelijkerwijs een keuze om elitair te zijn en
je stakeholders eng te definiëren of om democratischer te zijn en ze breed te definiëren. De
voorkeurskeuze zou wel eens kunnen zijn wat Danziger (1995, p. 445) suggereert:
Zodra ze de politieke macht van technologische analyse hebben erkend, moeten
beleidsanalisten hun verantwoordelijkheid erkennen om rechtstreeks met het publiek te
communiceren - waarschijnlijk via de populaire pers - om ervoor te zorgen dat
geïnteresseerde burgers de intellectuele munitie hebben om zichzelf te verdedigen in het
midden van beleidsgevechten die hen aangaan. Dit betekent dat studenten de retorische
vaardigheden moeten leren waarmee ze de resultaten van bijvoorbeeld hun complexe
regressieanalyses kunnen vertalen naar het lekenpubliek. Net zo belangrijk is dat ze de taak
op zich nemen om burgers te leren die kwantitatieve resultaten in twijfel te trekken,
misschien door ervoor te zorgen dat de relevante tegengegevens ook beschikbaar worden
gemaakt voor publieke consumptie.
Deze zienswijze van Danziger ziet de analist als een potentiële neutrale partij omdat hij of zij
de verborgen veronderstellingen, ideologieën en waarden kan onthullen bij het verzamelen
van gegevens, het definiëren van problemen, het opstellen van criteria en bijgevolg bij het
beleid dat al dan niet overwogen wordt. In deze visie betekent neutraal zijn dus niet dat je er
niet bij betrokken bent. We zullen expliciet stellen wat Danziger impliciet stelt:
beleidsexperts (inclusief eerstelijns ambtenaren) hebben kennis en expertise die ze moreel
verplicht zijn te delen. Onderwijs is vaak een voorrecht genoemd, en voorrechten scheppen
verantwoordelijkheden. Inderdaad, als je niet toegewijd bent om een verschil te maken, zou
je je keuze om openbaar bestuurder, maatschappelijk werker, beleidsanalist,
reclasseringsambtenaar of iets dergelijks te worden moeten heroverwegen.
Binnen dit kader is het belangrijkste doel voor de analist om input te verzamelen van zoveel
mogelijk belanghebbenden, binnen een beperkt tijdsbestek. Realiseer je dat
beleidsbeslissingen vaak sommige groepen en individuen bevoordelen ten opzichte van
andere en dat beleidsvorming altijd gebaseerd is, bewust of onbewust, op een bepaalde
theorie over macht en bestuur. De analist moet zijn of haar beleidsbeslissingen op een
eerlijke manier doorgeven aan verkozen ambtenaren en misschien moet hij of zij
overtuigingskracht gebruiken om de verkozen ambtenaren te overtuigen om een beleid goed
te keuren dat een brede dwarsdoorsnede van de samenleving bevoordeelt. Uiteindelijk is
het de taak van de gekozen ambtenaar om het beleid goed te keuren, maar de beleidsanalist
kan een cruciale rol spelen in het kader
van het debat.
De casestudy die dit hoofdstuk afsluit -
"De 'Gig Economy' Case: Uber (and Lyft)
from Boise to Burlington" trekt je mee
in de wereld van de beleidsanalist,
dwingt je om de belangrijkste
concepten die in het hoofdstuk zijn
,behandeld te herzien en toe te passen en moedigt je aan om eerlijk na te denken over de
filosofische basis van waaruit je opereert.
Representatieve democratie: In een representatieve democratie kiezen mensen agenten die
namens hen handelen (en soms kiezen deze agenten andere agenten die namens het volk
handelen - bijvoorbeeld rechters van het Hooggerechtshof, die nog meer beschermd zijn
tegen de bevolking).
Pluralisme: Belangengroepen fungeren als tussenpersoon tussen de burger en de overheid,
maar de burger regeert uiteindelijk. Pluralisme stelt dat de democratie springlevend is, met
belangengroepen die de voorkeuren van de burgers vertegenwoordigen. Verder gelooft het
pluralisme dat de macht in de Amerikaanse samenleving wijdverspreid is en dat macht
komt door middelen. Elke belangengroep (en dus elke burger) heeft toegang tot deze
politieke middelen.
Elitisme: Het idee dat er in elke grote organisatie (met inbegrip van
regeringen) er altijd een kleine heersende minderheid zal zijn (de elite) en een zeer
aanzienlijke meerderheid (de massa) grotendeels zonder macht.
Het is dan ook niet verrassend dat de kritiek van de elitetheorie op pluralisme gebaseerd is
op de ijzeren wet van de oligarchie (Michels, 1949), die de theorie van de
vertegenwoordiging van belangengroepen rechtstreeks aanvalt. De ijzeren
wet van oligarchie stelt dat er altijd twee klassen zullen ontstaan: de weinigen met macht en
de velen zonder macht.
Dominant sociaal paradigma: Een paradigma is een geaccepteerde manier om dingen te
doen. Dit omvat maatschappelijke waarden, cultuur en ideologie die dicteren wat
aanvaardbaar of onaanvaardbaar is binnen een samenleving.
Focusserende gebeurtenis (focusing event): Een gebeurtenis in het politieke systeem die de
aandacht vestigt op een kwestie die al dan niet overheidsactie vereist. In hoofdstuk 7 heb je
geleerd dat deze gebeurtenissen vaak erg dubbelzinnig zijn.
Hobson's choice: Dit is een argumentatiestrategie waarbij twee alternatieven worden
gepresenteerd. Beide alternatieven worden gedefinieerd door de spreker, maar slechts één
alternatief heeft de voorkeur. Het voorkeursalternatief is altijd het alternatief van de spreker.
De "keuze" is dus eigenlijk een niet-keuze. Bijvoorbeeld: "Wat we hier hebben zijn twee
keuzes: Ten eerste kunnen we doorgaan met economische ontwikkelingsstrategieën en onze
gemeenschap zien bloeien, of ten tweede kunnen we deze inspanningen staken en onze
gemeenschap veranderen in een moderne spookstad."
Belangengroepen: Dit zijn groepen die een gemeenschappelijk belang delen, of het nu gaat
om een enkel belang zoals wapenbeheersing, abortus of walvissen, of om een breder belang
zoals de belangen van leraren, of het spectrum van onderwerpen waar een groep als
,Common Cause voor staat; een georganiseerde groep die probeert het overheidsbeleid te
beïnvloeden.
Normatief: In de context van de sociale wetenschappen verwijst het meestal naar waarden
die ten grondslag liggen aan beleidskeuzes (of een individu bevolkingsgroei positief of
negatief vindt, hangt bijvoorbeeld af van de normen of waarden van die persoon).
Bovendien is een normatieve theorie een theorie waarbij een sociale wetenschapper
voorschrijft hoe een sociaal systeem zou moeten zijn, in tegenstelling tot een poging om te
beschrijven hoe het in werkelijkheid is (beschrijvende theorie). Een sociale wetenschapper
kan bijvoorbeeld elitisme of pluralisme gebruiken om het Amerikaanse politieke systeem te
beschrijven. Maar diezelfde sociale wetenschapper kan een meer participatief systeem
voorstellen als haar normatieve theorie. Interessant genoeg worden beschrijvende
theorieën en normatieve theorieën vaak met elkaar verward. Een sociale wetenschapper die
beschrijft hoe het politieke systeem wordt gedomineerd door beperkte speciale belangen,
kan door een andere sociale wetenschapper worden bekritiseerd omdat deze laatste vindt
dat de eerste de theorie in normatieve in plaats van beschrijvende zin gebruikt.
Paternalistisch: In politieke termen verwijst dit naar het beperken van vrijheid en
verantwoordelijkheid door middel van goedbedoelde overheidsregulering en -beleid. In de
Superpatriottheorie van instemming gehoorzamen burgers de overheid omdat ze geloven
dat de overheid een goedbedoelende ouder is wiens acties altijd in het belang van de
burgers zijn. Paternalisme is gebaseerd op het idee dat burgers, net als kinderen, vaak niet
begrijpen wat hun belangen echt zijn.
Publieke goederen: Dit zijn goederen die de kenmerken hebben van zowel gezamenlijk
gebruik als niet-uitsluiting. Het zijn goederen die door de overheid worden geleverd. Dit
betekent eenvoudigweg dat met publieke goederen, mijn gebruik van het stadspark (een
publiek goed) jouw gebruik van hetzelfde park niet beperkt. Ook als je geen belasting
betaalt, kun je niet worden uitgesloten van het gebruik van het park. Vergelijk dit met
privégoederen (geleverd door bedrijven). Bij een privégoed betekent mijn aankoop van een
Mercury Bobcat uit 1978 dat jij diezelfde auto niet kunt kopen. Bovendien, als ik niet betaal
voor de auto, zijn er methoden om mij uit te sluiten van het gebruik ervan. In de afgelopen
jaren hebben de privatisering van de overheid en de invoering van gebruikersvergoedingen
de definitie van goederen die door de overheid worden geleverd vaak veranderd.
Win-win beleid: Een beleid waarbij alle partijen aanspraak kunnen maken op een gelijke
overwinning. Wanneer, bijvoorbeeld, de strijdende partijen allebei hun verwachtingen
overtreffen, laten we de taart groeien. Dit in tegenstelling tot een traditionele "zero-sum"
kijk op beleid waarbij de winst van de ene kant het verlies van de andere kant is. Jouw stuk
van de taart kan alleen groter worden als het mijne kleiner wordt. Er bestaat grote
controverse over de vraag of publieke beleidsvorming noodzakelijkerwijs meer zero-sum dan
win-win is (d.w.z. moet het doel van de beleidsanalist zijn om win-win oplossingen te
promoten of creëert beleidsvorming in werkelijkheid noodzakelijkerwijs winnaars en
verliezers?)
, Positivisme: Er is een objectieve werkelijkheid buiten onze eigen ervaring.
Deductieve, hypothesetests, statistische technieken.
Het is duidelijk dat het rationele model een poging was om menselijke
besluitvorming te verplaatsen van de emotionele en soms corrupte wereld
van de politiek naar wat werd gezien als de berekende, onpartijdige en
eerlijke wereld van de wetenschap. In het algemeen wordt deze denkschool
logisch positivisme, of eenvoudigweg positivisme genoemd.
Postmodernisme: Interpretatie wordt geconstrueerd door middel van conversatie.
Taal speelt een belangrijke rol in metanarratieven en in het construeren van
onze werkelijkheid.
Postmodernisme is een vreemde vorm van postpositivisme
Postpositivisme: Sociale wereld is geen objectief proces; het is abstract, subjectief.
Onderzoekers zijn geen onafhankelijke waarnemers van de sociale wereld.
Postpositivisme daarentegen is beter in het begrijpen van de "rommelige,
perspectief-gedreven politieke domein van beleid" (p. 223) en is effectiever in
het rekening houden met belanghebbenden en het omgaan met de "waarde
van voorgestelde oplossingen" (p. 223) evenals het beter begrijpen van
beleidsimplementatie
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller nlerasmus. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $6.88. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
48298 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 15 years now