100% satisfaction guarantee Immediately available after payment Both online and in PDF No strings attached
logo-home
Klinisch Redeneren - samenvatting kwartiel 2 - leerjaar 1 - Saxion Enschede - HBO-V $7.77   Add to cart

Summary

Klinisch Redeneren - samenvatting kwartiel 2 - leerjaar 1 - Saxion Enschede - HBO-V

4 reviews
 99 views  1 purchase
  • Course
  • Institution
  • Book

Volledige samenvatting van het vak Klinisch Redeneren, kennistoets 2.1 getoetst in kwartiel 2. De literatuur is voornamelijk afkomstig uit Wilkinson, maar ook wat andere bronnen genoemd bij de lesvoorbereiding. Voor de samenvatting is de meest recente literatuur gebruikt. Ik heb met deze samenvatti...

[Show more]

Preview 3 out of 27  pages

  • No
  • H4, h5, h6, h7, h8
  • January 2, 2019
  • 27
  • 2017/2018
  • Summary

4  reviews

review-writer-avatar

By: inementing • 5 year ago

review-writer-avatar

By: jessevankleef • 5 year ago

review-writer-avatar

By: rianneslag • 5 year ago

review-writer-avatar

By: persiianax • 5 year ago

avatar-seller
Klinisch redeneren
Kwartiel 2

Les 1

Afbeelding 4-1 De diagnosefase: interpreteren van gegevens en verifiëren van de diagnosen

Diagnose is zowel een proces al een product:
1. Diagnose is de naam van een fase van het verpleegkundig proces
2. Diagnose (of diagnostisch redeneren) is het redeneerproces dat een verpleegkundige
gebruikt om patiëntengegevens te interpreteren
3. Het eindproduct van dit redeneerproces is een uitspraak over de
gezondheidstoestand van de patiënt en wordt verpleegkundige diagnose genoemd.
4. Om de diagnose te stellen, hanteren verpleegkundigen een gestandaardiseerde
begrippenlijst met verpleegkundige diagnosen.

Afbeelding 4-2 Diagnostische terminologie (zie mail meneer Boonstra)

In de tweede fase van het verpleegkundig proces gebruikt de verpleegkundige het
diagnostisch redeneren om gegevens te analyseren en conclusies te trekken over de
gezondheidstoestand van de cliënt. Ze bespreekt deze conclusies met de cliënt, kiest
gestandaardiseerde labels en legt deze vast in het zorgplan. De diagnose is in het
verpleegkundig proces de fase waar alles omheen draait. Alle activiteiten die aan deze fase
voorafgaan, hebben als doel een verpleegkundige diagnose te formuleren. Alle
planningsactiviteiten (plannings-, uitvoerings- en evaluatiefase) die na deze fase volgen, zijn
op de verpleegkundige diagnose gebaseerd.

Afbeelding 4-3 De diagnose: een cruciale fase binnen het verpleegkundig proces

Hoe beter de problemen en vermogens in de diagnosefase worden vastgesteld, des te
gerichter kan de verpleegkundige doelen stellen en interventies selecteren voor het zorgplan
(planning). De diagnose- en uitvoeringsfase vinden soms bijna tegelijkertijd plaats. Soms
overlappen de diagnose- en evaluatiefase elkaar ook. Bij de evaluatie bepaalt de
verpleegkundige of de gezondheidstoestand van de patiënt is veranderd. Als dit niet het
geval blijkt te zijn, worden de verpleegkundige diagnosen opnieuw onderzocht op juistheid
en volledigheid.

Richtlijn Verpleegkundige en verzorgende verslaglegging
Zorgprofessionals horen systematisch te handelen. Dit handelen bestaat uit de volgende
stappen of fasen:
1. Verzamelen van gegevens
2. Vaststellen van ondersteuningsvragen, zorgproblemen en zo mogelijk
verpleegkundige diagnosen.

Het doorlopen van deze fasen moet tot uitdrukking komen in het dossier. Dit betekent dat het
dossier in ieder geval de volgende onderdelen moet bevatten:
1. Gegevensverzameling
2. Ondersteuningsvragen, zorgproblemen en zo mogelijk verpleegkundige diagnosen.

Bij de invulling van deze onderdelen kan gebruikgemaakt worden van hulpmiddelen, zoals
standaardzorgplannen, klinische paden en classificaties als de NANDA, NOC, NIC, ICF en
Gordon.

Ondersteuningsvragen en zorgproblemen vormen de basis voor het zorgplan en de planning
van zorg. Het zijn verschijnselen waarop zorgprofessionals zich richten. Het betreft

,gezondheidsvragen en problemen en daarmee verband houdend bestaansproblemen die
feitelijk optreden of die een zorgprofessional op basis van haar deskundigheid voorziet.

Een zorgprobleem wordt bij voorkeur omschreven met behulp van de PES-structuur: een
omschrijving van het eigenlijke probleem (P), de mogelijke etiologie (oorzaken) van het
probleem of daaraan gerelateerde factoren (E), de symptomen/verschijnselen waaraan het
probleem herkend wordt (S).

De problemen van mensen waar verpleegkundigen zich in belangrijke mate op richten
kunnen geordend worden op vier gebieden van het menselijk functioneren: het lichamelijke,
het psychische, het functionele en het sociale.

Ondersteuningsvraag, zorgprobleem, gezondheidsvraag, bestaansprobleem en
patiëntprobleem worden aangeduid met de term verpleegkundige diagnose.

Voordelen van de verpleegkundige diagnose:
- Verpleegkundige diagnosen bevorderen dat de zorg op het individu wordt afgestemd.
o Ook al hebben patiënten hetzelfde medische probleem en hebben ze min of
meer dezelfde verpleegkundige zorg nodig, toch zullen de prioriteiten bij
iedere patiënt anders liggen. De verpleegkundige diagnose richt zich op de
individuele behoeften van de patiënt, waaraan een standaardzorgplan wellicht
niet tegemoet zou komen.
- Verpleegkundige diagnosen bevorderen de autonomie van de verpleegkundige door
het beschrijven van het onafhankelijke deel van de verpleegkundige
verantwoordelijkheid
o De verpleegkundige diagnosen laten zien dat verpleegkundigen veel meer
doen dan het uitvoeren van medische instructies.
- Verpleegkundige diagnosen zijn een effectief middel voor de communicatie met
collega’s en andere professionals in de gezondheidszorg.
o Omdat in een verpleegkundige diagnose een heleboel gegevens zijn
samengevat, kan zeer beknopt duidelijk maken hoe de gezondheidstoestand
van de patiënt is.
- Verpleegkundige diagnosen helpen parameters voor de anamnese vast te stellen
o Als je eenmaal weet wat de diagnose inhoudt, zal je bedacht zijn op
aanwijzingen die bij deze diagnose horen.


Verpleegkundige diagnose: een klinisch oordeel over de reactie van een individu, gezin of
gemeenschap op feitelijke of potentiële gezondheidsproblemen/levensprocessen.
Verpleegkundige diagnosen vormen de basis voor de keuze van verpleegkundige
interventies en resultaten, waarvoor de verpleegkundige verantwoordelijk is.

Verpleegkundigen diagnosticeren menselijke reacties op een gebeurtenis of een stress
veroorzakende factor zoals ziekte of letsel. Menselijke reacties komen in verschillende
dimensies voor: biologisch (fysiek), psychisch, intermenselijk//sociologisch of spiritueel.
- Menselijke reacties komen op alle niveaus voor: celniveau, systeem niveau,
weefselniveau of op het niveau van de gehele persoon. De verpleegkundige
diagnose richt zich meestal op de gehele persoon of op systeemniveau.
- Reacties op stress veroorzakende factoren kunnen zowel helpen als schadelijk zijn.
Sommige menselijke reacties zijn positief en helpen je om weer gezond te zijn
(adaptie); andere reacties maken je ziek en zijn schadelijk voor je gezondheid
(maladaptie). In feite kan dezelfde reactie in de ene situatie positief zijn, terwijl in de
andere situatie de reactie schadelijk is voor de gezondheid.

, Een reactie kan een stress veroorzakende factor oproepen en dat kan leiden tot een andere
reactie. Een verpleegkundige diagnose (maladaptie/schadelijke reactie) herken je aan:
- Het is een menselijke reactie op een levensproces, een gebeurtenis of een stress
veroorzakende factor.
- Het is een aan gezondheid gerelateerde toestand die de patiënt en de
verpleegkundige willen veranderen.
- Er is een interventie nodig om ziekte te voorkomen of te genezen, of om ermee te
leren omgaan.
- Het resulteert in een ineffectief copingsgedrag en heeft een negatief effect op het
dagelijks functioneren van de patiënt.
- Het is een onwenselijke situatie.

Tabel 4-1 Voorbeelden van stress veroorzakende factoren en menselijke reacties
Tabel 4-2 Misvattingen over gezondheidsproblemen

Af en toe zijn dingen op zichzelf geen probleem, maar roepen ze menselijke reacties op die
wel een probleem zijn.

Het doel van diagnosticeren is de huidige gezondheidstoestand van de patiënt vaststellen.

Het is belangrijk dat patiënten vermogens (en vermogens van het gezin, de groep en de
gemeenschap) in het zorgplan worden opgenomen. Vermogens (strengths) zijn die aspecten
van een normaal en gezond functioneren die de patiënt helpen een hoger niveau van
welbevinden te bereiken, of die problemen helpen voorkomen, beheersen of oplossen.

Verpleegkundige diagnosen kunnen feitelijke, potentiële of dreigende (risico)
verpleegkundige diagnosen zijn.

Een verpleegkundige diagnose is een bewering over de huidige gezondheidstoestand van de
patiënt. Deze beschrijft een feitelijk, dreigend (risico) of potentieel probleem.

Een feitelijke verpleegkundige diagnose is een probleem dat bij de anamnese duidelijk
aanwezig is en dat je herkent aan de aanwezigheid van bijpassende verschijnselen en
symptomen (bepalende kenmerken). De verpleegkundige zorg richt zich op het verlichten en
oplossen van die problemen of op het patiënt hiermee leren omgaan.

Een dreigende verpleegkundige diagnose wordt opgesteld aan de hand van de
aanwezigheid van risicofactoren waardoor een patiënt een probleem kan ontwikkelen. een
dreigende verpleegkundige diagnose wordt daarom ook wel een risicodiagnose of potentiële
diagnose genoemd. De verpleegkundige zorg richt zich op het voorkomen van het probleem
door de risicofactoren te minimaliseren of door een vroegtijdige onderkenning van het
probleem, waardoor de gevolgen tot een minimum beperkt blijven.
Een dreigende verpleegkundige diagnose moet alleen voor die patiënten gesteld worden die
een groter risico lopen op het ontwikkelen van een probleem – zij die meer risicofactoren met
zich meedragen dan de groep waartoe ze behoren.

Een potentiële verpleegkundige diagnose, vergelijkbaar met het ‘principe van uitsluiten’ dat
artsen hanteren, is een voorlopige diagnose omdat je er toch niet helemaal zeker van bent.
Je hebt nog net niet voldoende gegevens om de diagnose te kunnen bevestigen: er moeten
dus meer gegevens verzameld worden om een diagnose uit te sluiten of bevestigen. Door
het opstellen van een potentiële diagnose voorkom je dat een belangrijke diagnose ver het
hoofd wordt gezien, en dat je een onjuiste diagnose stelt doordat je nog niet over voldoende
gegevens beschikt. Een potentiële diagnose wordt ook wel een hypothetische diagnose
genoemd. Je moet onderzoeken of je hem wel/niet kunt aannemen als actuele- of dreigende
diagnose.

The benefits of buying summaries with Stuvia:

Guaranteed quality through customer reviews

Guaranteed quality through customer reviews

Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.

Quick and easy check-out

Quick and easy check-out

You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.

Focus on what matters

Focus on what matters

Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!

Frequently asked questions

What do I get when I buy this document?

You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.

Satisfaction guarantee: how does it work?

Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.

Who am I buying these notes from?

Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller KimMo. Stuvia facilitates payment to the seller.

Will I be stuck with a subscription?

No, you only buy these notes for $7.77. You're not tied to anything after your purchase.

Can Stuvia be trusted?

4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)

82956 documents were sold in the last 30 days

Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now

Start selling
$7.77  1x  sold
  • (4)
  Add to cart