Complete samenvatting van alle 8 de problemen van Blok 2.5 Deviantie en Criminaliteit in de Stad. De stof is op een duidelijke manier weergegeven, inclusief heldere voorbeelden. De samenvatting is makkelijk te lezen zonder ook maar iets te missen! Deze bundel bereid jou goed voor op de bijeenkomste...
Samenvatting 2.5 – Probleem 1
Kattenkwaad of Criminaliteit – Wat is criminaliteit
Bronnen:
- Boek Newburn, 2013 – Pagina 6-11 & 740-744
- Boekhoofdstuk Becker, 1963
- Artikel van Swaaningen, 2010
LD1 – Wat is criminaliteit?
Boek Newburn – Wat is misdaad (pagina 6-11)
Criminologie omvat:
- De studie naar misdaad.
- De studie naar degenen die misdaden plegen
- De studie naar het justitiële systeem
Misdaad heeft een bepaalde vanzelfsprekendheid. Wanneer we de term gebruiken gaan we ervan
uit dat iedereen begrijpt waar we het over hebben. De makkelijkste manier om misdaad te zien is als
alles wat tegen de wet in gaat. Maar, deze overtredingen van de wet verschillen zowel historisch als
cultureel enorm en de wet wordt maar in een klein deel van de gedragingen ingezet die in principe
als crimineel gezien zouden kunnen worden.
Misdaad, en de studie ernaar, vinden altijd plaats binnen een bepaalde sociale en politieke
context. Hoe we denken over misdaad, en wat we erover denken te weten, reflecteert de tijd waarin
we leven.
Hillyard en Tombs pleiten voor een vervanging van de term ‘misdaad’ in sociale beschadiging (social
harm). Hiervoor geven zij 4 redenen:
1. ‘Misdaad’ heeft geen ontologische realiteit, het is alleen van toepassing op specifieke daden.
2. De criminologie vereeuwigd de mythe van misdaad (mythe, want zie punt 1). Dit blijkt
bijvoorbeeld uit de constante pogingen de oorsprong van misdaad te verklaren.
3. Veel ‘misdaden’ betreffen onbeduidende gebeurtenissen die weinig fysieke of financiële
schade berokkenen en ook vaak helemaal geen slachtoffer kennen.
4. ‘misdaad’ sluit ernstige beschadigingen (serious harms) uit. Veel dingen die in behoorlijke
schade resulteren worden niet behandeld door de wet.
Boek Newburn – Jeugdmisdaad (pagina 740-744)
Hoe vaak komt jeugddelinquentie voor?
Ongeveer een vijfde van de mensen die gewaarschuwd of veroordeeld worden zijn tussen de 10 en
17 jaar oud, 37% is jonger dan 21. Uit zelfrapporten is gebleken dat overtredingen redelijk vaak
voorkomen onder tieners. Meer dan de helft van de mannen en een derde van de vrouwen tussen de
14-25 jaar gaven aan minstens één keer iets crimineels te hebben gedaan. De piekleeftijd voor
criminaliteit ligt tussen de 15-18, mannen doen het vaker dan vrouwen. Vooral mannen uit de
arbeidsklasse zijn vaker betrokken bij misdaad dan alle andere sociale groepen.
Frequente / consistente jeugddelinquenten
1
,Van iedereen die misdaden pleegt, zijn er sommigen die veel meer misdaden plegen dan anderen.
De focus van beleidsmakers ligt vaak op het identificeren en aanpakken van deze zogenaamd kleine
groep overtreders die verantwoordelijk zou zijn voor een groot deel van de misdaden. Het idee is dat
als deze groepen worden aangepakt, dit een positief effect zal hebben op de misdaadcijfers. In
theorie is dit een logisch idee, in de praktijk is het echter moeilijk om drie redenen.
1. Het eerste probleem is identificatie: hoe ga je deze groepen identificeren? Door het aantal
arrestaties in kaart te brengen, door naar de ernst van de misdaad te kijken? Er is niet één
duidelijk te identificeren, consistente groep jongeren die consequent delicten plegen.
2. Het tweede probleem is dat de misdaden van de consequente overtreders vaak
geconcentreerd zijn op relatief korte periodes. Dus, als deze mensen zijn geïdentificeerd,
zijn ze wellicht al gestopt met misdaden plegen.
3. Ten slotte zijn pogingen tot vroege identificatie van criminelen (dus proberen in kaart te
brengen wie een criminele carrière zal gaan volgen) vaak heel inaccuraat. Dit resulteert vaak
in valse positieven (jongeren die worden aangewezen als een grote kans hebbend om
crimineel te worden, maar dit helemaal niet worden) en valse negatieven (jongeren die niet
als potentiele criminelen worden aangewezen, maar dit wel worden).
Trends in jeugdcriminaliteit (NIET VERPLICHT, is EXTRA)
Om de mate van jeugdcriminaliteit in te schatten kun je verschillende dingen doen…
1. Je kunt kijken naar criminaliteitsstatistieken, maar deze omvatten alleen wat aangegeven is
bij, en wat opgemerkt is door de politie. Deze statistieken kunnen een indicatie geven van
trends maar je moet er voorzichtig naar kijken. Je kan bijvoorbeeld kijken naar het totaal
aantal overtredingen door 10-17 jarigen. Hieruit blijkt voor de mannen een daling van
230.700 overtredingen in 1981 tot 145.700 in 1999 (een daling van 37%). Voor vrouwen was
dit een daling van 42.200 in 1981 tot 35.900 in 1999 (een daling van 15%).
2. Maar, omdat bovenstaande methode enigszins misleidend is omdat er geen rekening wordt
gehouden met de populatie (zijn er tegenwoordig bijvoorbeeld gewoon minder 10-17
jarigen?) kun je beter kijken naar het aantal overtredingen per 100.000 inwoners. Dit geeft
een daling aan voor mannen van 7000 in 1981 tot 5400 in 1999 en voor vrouwen juist een
stijging van 1300 in 1981 tot 1400 in 1999.
3. Ten slotte kun je self-reports gebruiken waaruit is gebleken dat er tussen 1992/1993 en
1998/1999 geen verschil was in de proportie van 14-25 jarige mannen en vrouwen die
aangaven een overtreding te hebben gepleegd. Wel waren er verschillen in leeftijdsgroepen
onder de mannen: er was een toename van 14% van de 14-17 jarige jongens die aangaven
een overtreding te hebben gepleegd en een afname van 6% voor de 18-25 jarige mannen.
Etnische minderheden en misdaad
In de laatste decennia is er veel focus geweest op jongeren uit etnische minderheidsgroepen met
betrekking tot misdaad. De resultaten zijn verschillend en er lijken grotere verschillen te zijn in hoe
het justitiële systeem met hen omgaat.
Boekhoofdstuk Becker (1963)
De buitenstaander
Alle sociale groepen maken regels en proberen om deze af te dwingen. Sociale regels definiëren
situaties en het gedrag wat binnen deze situaties past. Sommige gedragingen zijn ‘goed’ andere zijn
‘slecht.’ Wanneer iemand zo’n regel breekt wordt hij/zij als een bijzonder iemand gezien, als iemand
2
,die je niet kan vertrouwen om samen met de groep te leven. Zo iemand wordt gezien als een
buitenstaander (outsider), als een deviant (afwijkende) van de groepsregels. Maar, de
buitenstaander zelf accepteert de regels misschien niet en ziet degenen die hem of haar veroordelen
wellicht juist als buitenstaanders. Zo heeft de term deviantie twee betekenissen:
- De persoon die de regels van de samenleving breekt die door deze samenleving als deviant
wordt gezien.
- Maar ook de samenleving zelf, degenen die de regels opstellen, die door de overtreder van
deze regels als deviant wordt gezien.
Daarbij moet wel worden opgemerkt dat niet iedereen in dezelfde mate wordt gezien als
buitenstaander. Als je bijvoorbeeld te snel rijdt, wordt daar veelal tolerant mee omgegaan en wordt
je niet gezien als heel erg verschillend van de rest van de mensen, je bent niet echt een
buitenstaander. Een moordenaar, verkrachter of verrader daarentegen wel, zij worden als minder
gezien en zwaar gestraft. Ook is het begrip ‘regel’ heel breed, het kan wetten betreffen, maar ook
informele regels.
Mensen willen vaak het ‘waarom’ weten. Waarom vertoont iemand deviant gedrag. De wetenschap
heeft geprobeerd deze vraag te beantwoorden en heeft daarbij het algemene denkbeeld
geaccepteerd dat er iets inherent afwijkend is aan dingen die de sociale regels breken. Daarnaast
wordt er vanuit gegaan dat bepaalde eigenschappen van de buitenstaander het nodig of
onontkoombaar maken dat dit gebeurt. Daarmee accepteert de wetenschap de denkbeelden van de
oordelende groep. Maar, verschillende groepen vinden verschillende dingen deviant waarmee een
belangrijk element van deviantie wordt gemist.
Definities van deviantie
- De simpelste definitie betreft een statistisch denkbeeld: deviant is alles wat te ver van het
gemiddelde afwijkt. Maar, deze definitie is te simpel en staat te ver af van deze kwestie.
- Een veel vaker gebruikte visie ziet deviantie als iets pathologisch, als een soort ‘ziekte.’
Maar er is weinig overeenstemming over wat dan precies gezond gedrag in zou houden.
Sommige socialisten gebruiken zo’n model ook voor de samenleving als geheel. Zij kijken
naar een samenleving en labelen processen die de stabiliteit (en dus de overleefbaarheid)
van de samenleving aantasten als deviant of disfunctioneel. Eigenschappen van een
samenleving die juist voor meer stabiliteit zorgen zijn functioneel. Het voordeel van deze
denkwijze is dat het probleemgebieden binnen een samenleving kan aanwijzen waarvan
mensen zich niet bewust zijn. Maar, in de praktijk is het aanwijzen van (dis)functionele zaken
moeilijk. Verschillende politieke groepen hebben eigen ideeën over wat het doel van de
groep is en dus ook over wat functioneel is. Op deze manier zijn dus de geldende regels en
dus ook wat deviant binnen deze benadering een politieke kwestie.
- Een ander sociologisch denkbeeld is meer relativistisch en beschrijft deviantie als: niet aan
de groepsregels voldoen. Als we de regels beschrijven die een groep handhaaft, kunnen we
ook redelijk precies aangeven of iemand die regels overtreed en dus deviant is. Maar, ook
hier moet weer worden opgemerkt dat een samenleving verschillende groepen kent, met
verschillende regels, en mensen behoren altijd tot meer dan één groep. Kan je iemand die de
regels van de ene groep breekt maar daarmee de regels van de andere groep volgt deviant
noemen? Voorbeeld: weigeren om naar school te gaan kan gezien worden als deviant
gedrag, maar wat nou als de ouders van een kind zouden eisen dat hij/zij niet naar school
gaat? Is het luisteren naar de ouders dan wel deviant? Wel zijn er waarschijnlijk door
praktisch iedereen geaccepteerde, algemene regels.
3
, Deviantie wordt gecreëerd door de samenleving, doordat de samenleving de regels opstelt en
handhaaft. Dus, deviantie is niet een eigenschap van de buitenstaander die de regels breekt, maar
een gevolg van het opstellen en handhaven van regels door anderen. ‘Devianten’ zijn dan ook geen
homogene groep. Of iets deviant is, is afhankelijk van hoe anderen erop reageren, dit is ook weer
afhankelijk van een aantal factoren:
- Deze reactie verschilt weer door de tijd heen, op sommige momenten zal deviant gedrag
strenger bestraft worden dan op andere momenten (soms focust de politie zich bijvoorbeeld
heel erg op een bepaalde vorm van criminaliteit, zoals drugshandel).
- De mate waarin er wordt gehandeld naar deviant gedrag is ook afhankelijk van de persoon
zelf (voorbeeld: jongens uit de middenklasse worden, in tegenstelling tot arme jongens,
minder snel opgepakt door de politie en zeer zelden veroordeeld).
- Sommige regels worden ook alleen gehandhaafd als aan het doorbreken bepaalde
consequenties zitten. (voorbeeld: jonge vrouwen / meisjes die seksueel actief zijn worden
niet gestraft en ondervinden geen tot weinig sociale nadelen… Maar! Als ze zwanger zouden
raken worden ze ineens met de nek aangekeken, iets wat meestal niet bij de vader gebeurt).
Ten slotte hangt de mate waarin mensen regels handhaven en wanneer zij dit doen ook af van de
groepen waartoe zij behoren:
- Alleen leden van een bepaalde groep zijn geïnteresseerd in het maken en handhaven van
regels. Voorbeeld: Als een orthodoxe jood zijn/haar geloofsregels overtreed heeft een moslim
of een christen over het algemeen weinig interesse in het straffen van deze persoon.
- Maar, in sommige gevallen vinden mensen het juist belangrijk voor hun welzijn dat
mensen uit andere groepen toch bepaalde regels naleven. Voorbeeld: iedereen vind het over
het algemeen belangrijk dat medisch personeel een vergunning / diploma heeft. Niemand zit
te wachten op een “do-it-yourself” thuisgeschoolde tandarts.
Uiteraard is er ten slotte nog verschil in de groepen die de regels daadwerkelijk handhaven. Zo zijn
het bijvoorbeeld meestal de volwassenen of ouderen die regels opstellen voor jongeren of kinderen.
Artikel van Swaaningen (2010)
Wat als crimineel gedrag wordt gezien ligt niet vast, dit verschilt per tijd, per cultuur en per
individu. Hiermee samengaand is er ook geen goede definitie van wat criminologie nou precies
inhoudt. Het verwijt wordt bijvoorbeeld gemaakt dat criminologen zich altijd zijn blijven richten op
het kleine ‘straatkwaad’ en het grote kwaad als genocide geen aandacht geven. Criminologie gaat
over diefstal, verkrachting en moord. Maar dan wel graag op kleine schaal en vooral ook gepleegd in
vredestijd. Hoewel het ‘grote kwaad’ vaak een moeilijke kwestie blijft, lijkt vrijwel niemand
problemen lijkt te hebben met het feit dat steeds meer relatief ‘klein kwaad’ wordt gecriminaliseerd:
de woorden ‘criminaliteit’, ‘antisociaal gedrag’, ‘overlast’ en ‘onveiligheid’ worden tegenwoordig
zonder enig onderscheid door elkaar gebruikt en zijn allemaal object van criminologisch onderzoek.
In de jaren zeventig bepleitten Herman en Julia Schwendinger (1970) een aan mensenrechten
gerelateerde definitie van criminaliteit. De primaire taak van politie en justitie zou niet zo zeer
moeten liggen op ordehandhaving, maar op het beschermen van mensenrechten.
Wat is criminaliteit?
Criminaliteit is een containerbegrip, waaronder zeer uiteenlopende handelingen vallen; van het
illegaal downloaden van muziek en hasj roken tot het illegaal lozen van chemisch afval en genocide
4
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller PedaPower. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $4.79. You're not tied to anything after your purchase.
