Samenvatting Micro-economics

MICRO ECONOMIE
CHAPTER 7 : THE COST OF PRODUCTION (ZS)

Probleemstelling : Hoe bepaal je de koste minimaliserende productiewijze?

7.1 KOSTEN METEN: WELKE KOSTEN ZIJN VAN BELANG?

Kosten:
 Boekhoudkundige kosten
o Retrospectieve kijk → ze kijken terug in de tijd
o Reële kosten plus afschrijvingen
 Economische kosten
o Vooruitziende blik (= managementperspectief)
o Houdt rekening met opportuniteitskosten
 Opportuniteitskosten
o Kosten in verband met gemiste kansen van het beste alternatieve gebruik van de middelen van de
onderneming
o Vb. huur voor een gebouw dat je zelf bezit en gebruikt
 Verzonken kosten
o Niet terug betaalbaar
o Moeten genegeerd worden bij toekomstige economische beslissingen!
o Vb. gespecialiseerde apparatuur
 Vaste kosten (= fixed Cost - FC)
o Variëren niet met het productieniveau
o Kosten van inputs die op korte termijn vastliggen (kapitaal)
 Variabele kosten
o Varieert met het productieniveau
o Kosten van inputs die variabel zijn op korte termijn (arbeid)


Vaste kosten vs. variabele kosten → vast kapitaal, variabele arbeid :
 Vaste kosten: altijd hetzelfde
 Variabele kosten: continu stijgend
Totale kosten :
 Totale kosten = vaste + variabele kosten
Marginale kosten:
 Marginale kosten = ∆TC/∆q = ∆VC/∆q, omdat ∆FC=0
 Marginale kosten dalen en stijgen → U-vorm
Gemiddelde kosten:
 Gemiddelde vaste kosten = FC/q
 Gemiddelde variabele kosten = VC/q
 Gemiddelde variabele kosten dalen en stijgen
→ U-vorm
 Gemiddelde totale kosten = TC/q
= AFC +AVC
AFC = Average fixed cost = gemiddelde vaste kost
AVC = Average variable cost
1

,7.2 KOSTEN OP KORTE TERMIJN

Verband tussen MC en MP :

 Marginale kosten = marginale kosten van de productie van één extra eenheid output
∆ TC ∆ VC w∆ L w
o MC= → MC= → MC= → MC=
∆q ∆q ∆q MP L
o MP L = Het marginale product van arbeid (= The marginal product of Labor)

 MP L en MC zijn omgekeerd evenredig = ze bewegen in tegengestelde richting.
o Als MP L groter wordt, dan wordt MC kleiner
o Als MP L kleiner wordt, dan wordt MC groter

 Korte termijn: vaste K, variabele L
→ wet van afnemende marginale opbrengsten
o Om meer productie te produceren, moet het bedrijf dus steeds meer extra arbeidskrachten inhuren.
o Er moeten dus steeds grotere uitgaven worden gedaan voor elke incrementele eenheid extra
output.
o Als gevolg hiervan is MC een toenemende functie van q
w
→ MC en MP L bewegen in tegengestelde richtingen : MC=
MP L


Vorm van de kostencurves op korte termijn :
 Wet van de afnemende marginale meeropbrengsten
o Bij lage outputniveaus neemt de productiviteit van de inputs toe dankzij specialisatie
 MP (=marginale productie) neemt toe en MC (=marginale kost) neemt af
o Bij hogere productieniveaus geldt de wet van de afnemende marginale meeropbrengsten
 MP neemt af en MC neemt toe



Kostencurve voor een bedrijf:
In (a) : TC = FC + VC
In (b) : ATC = AVC + AFC

 Verband AVC en MC :
o MC: helling van de raaklijn aan VC
(deze is dezelfde als de helling van
de raaklijn aan TC)
o AVC: helling van de rechte van
oorsprong naar een punt op VC
o ATC: helling van de rechte van
oorsprong naar een punt op TC

MC = AVC wanneer AVC zijn minimum bereikt (hier:
bij q=7)

MC = ATC wanneer ATC zijn minimum bereikt

 Wanneer MC > ATC, dan zal ATC stijgen
2

,  Wanneer MC < ATC, dan zal ATC dalen

7.3 KOSTEN OP LANGE TERMIJN
7.4 KOSTENCURVES OP LANGE VERSUS KORTE TERMIJN

Korte termijn:
 Vorm van AC en MC op de korte termijn : U-vorm
 Verklaring : wet van afnemende marginale meeropbrengsten (enkel gelding op KT)

Lange termijn:
 Verschil korte vs. lange termijn : alle factoren zijn variabel (K (=kapitaal per jaar) is niet vast)
 Vorm van AC en MC op lange termijn?
o U-vorm → Reden: Eerst toenemende, dan constante en uiteindelijk afnemende schaalopbrengsten
 Specialisatie vs. communicatie

o LAC = gemiddelde kostencurve op lange termijn (= Long-run
avarge cost curve)
o LMC = marginale kostencurve op lange termijn (= Long-run
marginal cost curve)
→ Marginale kost snijdt de LAC in zijn minimum



Kostencurve op lange termijn :
 Schaalvoordelen: kosten stijgen minder naarmate de output
toeneemt en daarom dalen de gemiddelde kosten
o Specialisatie!
o Schaalopbrengsten ≠ schaalvoordelen
 schaalnadelen: kosten stijgen meer dan de output omdat de
gemiddelde kosten stijgen
o Communicatie

→ U-vorm LAC vertoont eerst schaalvoordelen, gevolgd door schaalnadelen



MC
Kosten-output elasticiteit = procentuele verandering in kosten voor 1% toename in productie → Ec =
AC
 EC = 1 als MC = AC
 EC < 1 als MC < AC → schaalvoordelen
 EC > 1 als MC > AC → schaalnadelen

→ Schaalvoordelen wanneer LAC afnemen, en schaalnadelen wanneer LAC weer toenemen.



Conclusie :
 Korte termijn kostencurve
o De relatie tussen TC, MC, AC is vergelijkbaar maar tegengesteld aan de relatie tussen TP, MP, AP
→ Wet van afnemende marginale meeropbrengsten
3

,  Kostencurve op lange termijn
o Schaalvoordelen (economics of scale) of schaalnadelen

CHAPTER 8 : PROFIT MAXIMIZATION AND COMPETITIVE SUPPLY (HC 1)

Probleemstelling : Hoe beslissen bedrijven in concurrerende markten hoeveel ze produceren en tegen welke prijs?

Na dit hoofdstuk kun je:
 De aanbodcurve op korte termijn van een bedrijf en de bedrijfstak bepalen
 Bepalen wanneer een bedrijf moet sluiten
 Een winst maximaliserende prijs en productie kiezen op zowel de korte als de lange termijn
 De winst en het producenten surplus van een bedrijf berekenen

WINSTMAXIMALISATIE

Winst = opbrengst (revenu) – kosten → Π = R(q) – C(q)

Opbrengst = prijs  hoeveelheid
Kosten minimaliserende combinatie van inputs

→ Inbreng van middelen en arbeid die resulteert in de
kleinste hoeveelheid kosten om iets te produceren

→ opbrengsten en kosten in functie geschreven (afhankelijk) van q (= hoeveelheid) en niet p (= prijs), omdat het
bedrijf in normale omstandigheden geen invloed kan uitoefenen op de prijs. Dit is bepaald op de markt door het
snijpunt van vraag en aanbod.

Marginale opbrengsten (marginal revenues = MR) , kosten en winstmaximalisatie

 De winst is gemaximaliseerd waar:
o Afstand tussen R(q) - C(q) maximaal is
o MR = MC

 Vorm R(q) – inkomstenfunctie :
o Hoe meer u de productie verhoogt en hoe
meer u wilt verkopen, hoe meer u op een
gegeven moment de prijs moet verlagen.
o Concave functie, maar in concurrerende
markten rechte lijn

 Aantal punten bespreken :
o q 0 : kosten = inkomsten → winst = 0
 Kosten hier ruim boven 0 → vaste kosten
 Vóór q 0 : de omzet is negatief, omdat C(q) > R(q) vanwege de vaste kosten

¿
o q : verschil in opbrengsten R(q) en kosten maximaliseren C(q) → want winst maximaliseren
 MR = MC → gele lijn : winst maximaal
 De helling van de raaklijn in punt A = MR; De helling van de raaklijn in punt B = MC
 Helling is hetzelfde (want evenwijdig)
 π (q) = winst = verticale afstand tussen R(q) – C(q)


4