Ik fiets
Ik zit op de fiets en ik fiets zoals je vast al dacht.
Ik kijk om mij heen.
En ik zie het, en dan vraag jij je natuurlijk af wat ik dan zie.
Wat ik zie is de mooie natuur, en dan bedoel ik niet alle plastic flesjes en McDonald’s zakjes.
Ik kijk om me heen, het doet pijn om de werkelijkheid te begrijpen.
Wij hebben het gedaan, en dan weet jij al wat (voor de mensen die niet weten wat: de
plastic flesjes en Macdonalds zakjes overal neergekwakt).
En nu fiets ik weer.
Ik kom een oude vrouw op haar zeurende Stella e-bike tegen.
Ik zeg haar gedag, zij zegt goedemorgen.
Zo gaat het dus elke keer.
Ik fiets.
Ik overhoor mij zelf.
750 vo. Chr.: ontstaan Rome.
Ik kijk weer en het doet weer pijn alle koeien in de wei.
Dan vraag jij je zeker af, doet dat pijn? Ja zo komen we nooit aan onze CO2 doelen.
Althans dat zegt Schouten en misschien nu ook wel Staghouwer.
Boeren moet 123 weg net zoals de gaten in het fietswegdek.
Ik fiets weer.
Ik krijg vol in mijn gezicht mijn dagelijkse portie uitlaatgas.
Dan denk ik haal dan die auto’s gewoon van de weg.
Daar is de trippel B ook bij mee, oeps… dat mag je niet zeggen van Van der Plas
Ik corrigeer mij de BoerBurgerBeweging.
Dan mogen de koeien blijven.
Ik herinner mij de reclame van Ariel al in 1 pods.
Waarom denk jij.
Nou omdat de slogan is als we allemaal met pods wassen, hoeft het water minder heet, en
kunnen we hetzelfde bereiken als in heel Europa al de auto’s van de weg.
Ik word bijna aangereden door een racefietser.