Chronologie
1299-1326: Osman, grondlegger van de Ottomaanse dynastie, regeert
1299-1922: Ottomaanse Rijk
1336-1405: Timur Lenk (Tamerlane)
+/- 1450: Koffiehuizen worden het centrum van de Islamitische mannelijke
gemeenschap
1453: Ottomanen veroveren Constantinopel (Mehmet II)
1501-1524: Shah Isma'il regeert het Safavidische Rijk
1501-1722: Safaviden Rijk
1504: Babur verovert Kabul
1520-1558: Hürrem oefent invoed uit in het Ottomaanse Rijk as Süleymans concubine en
daarna vrouw
1520-1566: Süleyman regeert het Ottomaanse Rijk als Süleyman I, het was een periode
van artistieke bloei
1521: Piri Reis produceert het Boek van de Zee, een boek met kaarten om mee te
navigeren
1526: Babur verovert Delhi en sticht het Mogolrijk
1526-1857: Mogol Rijk
1556-1605: Akbar regeert het Mogol Rijk
1570: De Ottomanen veroveren Cyprus
1571: Eerste grote nederlaag voor de Ottomanen door christenen, bij Lepanto
1587-1629: Shah Abbas regeert het Safaviden Rijk, hoogtepunt van de Safavidische macht,
het weven van tapijten wordt de grootse Perzische industrie
1631-1648: De Taj Mahal wordt gebouwd onder Shah Jahan in India
1658-1707: Aurangzeb regeert het Mogol Rijk, de macht van de Mogols begint af te
nemen
1763: Verdrag van Parijs erkent de Britse controle over een groot deel van India
Begrippen
Ottomans: Regerende familie van het Turkse Rijk (1299 – 1922), gesticht door Osman I.
Anatolia: Het moderne Turkije.
Sultan: Een Arabisch woord dat oorspronkelijk door de Seltsjoeken werd gebruikt. De
Ottomanen gebruikten het woord om politieke en militaire oppermacht aan te duiden.
Viziers: Hoofd assistenten van de kaliefen
Devshirme: Een proces waarbij christelijke jongens uit de Balkan werden gehaald en
opgeleid werden tot soldaten of ambtenaren.
Janissaries: Turks voor ‘rekruten’. Zij vormden het elite legercorps.
Concubine: Een vrouw die wordt erkent als een soort wederhelft, maar een lagere status
heeft dan een vrouw. Een soort maîtresse zou je kunnen zeggen.
Shah: Perzisch voor koning.
Safavid: De dynastie die Perzië en andere gebieden bevatte. De staatsgodsdienst was het
Sjiisme.
Qizilbash: Nomadische Sufi stammen die loyaal waren aan de vroege Safavidische staat.
Ulama: Religieuze geleerden die door de Soennieten vertrouwd worden om de Koran en de
Soenna te interpreteren (handelingen en uitspraken van de profeet Mohammed).
,Mughal: Een term die ‘Mongool’ betekent en gebruikt wordt om het moslim rijk in India aan
te duiden, het Mughalrijk, maar waarvan de stichters voornamelijk Turks, Afghaans of
Perzisch waren.
Jizya: Een hoofdelijke belasting voor niet-moslims.
Factory-forts: Een term die voor het eerst gebruikt werd door de Britten voor hun
handelsposten bij Surat en die later gebruikt werd voor alle ommuurde nederzettingen in
India.
Sepoys: De oorspronkelijke Indiase troepen die getraind werden tot infanteriemannen.
Belangrijke personen
Ottomaanse Rijk
- Osman (r. 1299-1326). Hoofd Turks nomadevolk dat Anatolië binnentrok.
- Mehmet II (r. 1444-1446 + 1451-1481). Sultan. Veroveraar van Constantinopel (1453).
Mimar Sinan (1491-1588). Architect, bouwde o.a. Süleyman moskee (1557).
- Süleyman (r. 1520-1566). Sultan, ook de Wettenmaker genoemd.
Safaviden Rijk
- Ismail I (r. 1501-1524). Shah.
- Abbas de Grote (r. 1587-1629). Shah.
Samenvatting
The Turkish Ruling Houses: The Ottomans, Safavids, and Mughals
De drie grote islamitische rijken waren: het Ottomaanse Rijk, het Safavidische Rijk (Perzië,
Irak) en het Mogolrijk (India).
The Expannsion of the Ottoman Empire
De Ottomanen hadden hun naam van Osman (r. 1299-1326) , hoofd van een Turks
nomadevolk dat vanaf centraal-Azië Anatolië (het huidige Turkije) was binnengetrokken. Ze
noemden zichzelf ghazis, frontier raiders. Het doel was om de bevolking te onderwerpen,
niet te vernietigen. Dit is de basis van het later Ottomaanse systeem waarin verschillende
religies naast elkaar konden bestaan onder één sultan/kalief. In de tweede helft van de
veertiende eeuw trokken ze de Balkan/Oost-Europa binnen. Het Ottomaanse Rijk werd groot
vanaf veertiende eeuw. In 1453 veroverden ze Constantinopel onder leiding van sultan
Mehmet II, waarmee ze in feite een einde maakten aan het Byzantijnse Rijk. De sultans
begonnen zichzelf te zien als opvolgers van de Byzantijnse keizer. De Ottomanen werden de
beschermers van de Orthodoxer kerk en de miljoenen Grieks-christenen in Anatolië en de
Balkan. In 1326 werd Bursa in west-Anatolië veroverd, in 1352 kregen ze vaste voet in
Europa met de verovering van Gallipoli.
Buskruit was erg belangrijk voor de uitbreiding van het rijk. De Ottomanen hadden land van
Noord-Afrika tot Palestina, Syrië, de westkust van het huidige Saoedi-Arabië, Turkije en de
Balkan. Dit gaf ze een belangrijke positie in de internationale handel. Totdat de Europeanen
, vanaf de late 15de eeuw zelf hun weg vonden naar Azië, waren de Ottomanen de
bemiddelaar tussen Aziatische en Europese handelsnetwerken. Ook hadden ze met dit
gebied alle heilige plekken van de islam in handen: Jeruzalem (Al Quds), Mekka, Medina.
Van de late 14de tot de vroege 17de eeuw was het Ottomaanse Rijk een belangrijke
politieke speler op het Europese toneel. Om Habsburgse dominantie te voorkomen, sloten
de Fransen en de Ottomanen in 1525 een deal en werkten de Ottomanen samen met Duitse
protestanten. Dit heeft bijgedragen aan de Vrede van Augsburg (1555), waarin
protestantisme officieel erkend werd door de Habsburgers.
De Ottomanen gebruikten slaven voor hun leger, wat een belangrijke pijler van hun militaire
macht was. Slaven kochten ze uit Spanje, Afrika of de Balkan, of namen ze gevangen
tijdens oorlog. Ze werden bekeerd tot de islam en opgeleid tot soldaat. Op de Balkan hielden
ze expedities om jongens te kopen van christelijke families, die ze konden gebruiken. Dit
systeem heette devshirme-systeem. De slimste 10% leerde lezen en schrijven en kreeg een
administratief baantje. De janitsaren waren de legerelite en die werd ingezet om machtige
Turkse families in toom te houden.
Concubines waren slaafvrouwen die in een paleis van de sultan verbleven. De sultan was
niet getrouwd. Alle zoons die de sultan kreeg bij zijn concubines zouden vechten om de
troon: de winnaar liet dan meestal al zijn halfbroers vermoorden.
De Ottomaanse heersende klasse was een mix van oude machtige Turkse families en via
ambtelijke of militaire weg omhoog geklommen slaven. Ze kregen stukken land om te
beheren tijdens hun leven, maar het land bleef eigendom van de sultan. Zo ontstond er een
ander systeem dan het Europese feodalisme, omdat de Turkse adel geen eigen land bezat
en dus zelf geen macht over de boeren kon uitoefenen.
Sultan Suleiman (r. 1520-1566) was een van de belangrijkste sultans. Hij veroverde veel
gebieden in Europa, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Hij staat bekend als de
Wettenmaker omdat hij wetten liet opstellen die gestandaardiseerde straffen oplegde voor
‘gewone’ misdaad zoals diefstal en moord. De sultan werd nu definitief het hoofd van het
rijk.
Viziers waren zijn hoofdassistenten. Andere religies dan de islam konden in het rijk blijven
leven en hun godsdienst uitoefenen, als ze extra belasting betaalden en loyaal waren aan de
sultan.
The Safavid Empire in Persia
Na 1450 verviel het Timoerrijk, waarna Perzië onder heerschappij van verschillende Turkse
krijgers stond. In 1501 veroverde de 14-jarige Isma’il I Tabriz en verklaarde hij zichzelf shah
(koning). Dit was het begin van het Safavidische Rijk, dat op drie dingen steunde:
1. (Militaire) steun van de Qizilbash (‘rode mutsen’), een Turks soefi volk. In ruil voor
troepen gaf de shah hen land.
2. Stedelijke bureaucraten vormden het centrum van het bestuurlijke apparaat.
3. Het shi’a geloof werd opgelegd aan alle onderdanen. Shi’a moslims geloven dat
alleen afstammelingen van Mohammed rechtmatige heersers zijn. Isma’il kon die
claim maken.
Het Safavidische rijk kwam op een hoogtepunt onder shah Abbas de Grote (r. 1587-1629) .
Hij nam een stuk van Mesopotamië in van de Ottomanen. Handel en kunst floreerden. Hij
nam de Ottomaanse stijl van leger bouwen over: hij nam slaven uit de Caucasus en
rekruteerde ze voor het leger. Hij bouwde allianties met Europeanen tegen de Ottomanen
en de Portugezen. Na Shah Abbas verviel het rijk in burgeroorlog omdat verschillende facties
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller historybook. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $4.82. You're not tied to anything after your purchase.