Summary
Samenvatting van alle literatuur van Reclassering
- Course
- Institution
Samenvatting van alle literatuur van Reclassering aan de Vrije universiteit VU Leerjaar 3 Jaar 3
[Show more]
Seller
Follow
lisabuwalda
Reviews received
Content preview
SamenvattingPeriode 3: Reclassering
Week 1
College 1: Introductie & Advies en risicotaxatie
Artikel 1: “The Netherlands”. In A. van Kalmthout en I. Durnescu (red.), Probation in Europe.
Utrecht: Confederation of European Probation.
1. Introduction
1.1 The Dutch Probation in a nutshell
De proeftijd in Nederland heeft bijna tweehonderd jaar geschiedenis (zie hoofdstuk 2). Het
proeftijdsysteem bestaat uit 3 particuliere organisaties met elk een eigen Raad van Toezicht,
gefinancierd door het Ministerie van Justitie en Veiligheid (zie hoofdstuk 7). Het richt zich
voornamelijk op volwassen criminelen, met aparte diensten voor minderjarigen (zie 3.2). De
proeftijdservice is actief in alle fasen van het strafrechtelijke proces, van pre-trial tot handhaving en
zelfs na het einde van de straf, wat het een stabiele factor maakt voor zowel het rechtssysteem als
de overtreders.
Belangrijke taken omvatten het opstellen van adviesrapporten, toezicht op straffen, uitvoeren van
gedragstraining en uitvoeren van taakstraffen (zie hoofdstuk 5). In 2019 bereidden de organisaties
42.141 rapporten voor, ondersteunden ze 31.562 toezichtgestelden en voltooiden ze 25.313
taakstraffen (zie 5.2.1, 5.2.2, 5.2.6).
Door het gebruik van gemeenschapsstraffen is het aantal gevangenen laag, met een lage
gevangenisbevolkingsgraad (65 per 100.000 inwoners in 2019), waarbij de meeste gevangenen korte
straffen uitzitten (85% minder dan 6 maanden, zie 5.2.7). De proeftijdorganisatie werkt nauw samen
met de politie, Openbaar Ministerie, gevangenissysteem en andere instanties (zie 4.7.1).
Het ontvangt instructies van verschillende actoren in het rechtssysteem, inclusief gemeenten voor
specifieke opdrachten (zie 5.2.8). Samenwerking met gemeenschapsinstellingen is cruciaal voor het
opbouwen van veiligere gemeenschappen (zie 5.2.7 en 10). Ex-gedetineerden kunnen ondersteuning
krijgen van gemeentelijke organisaties.
Er is ook samenwerking met hoger onderwijsinstellingen voor de ontwikkeling van methodologie en
professionalisering van onderzoek naar proeftijd (zie 6.2). De Nederlandse proeftijdservice speelt
een actieve rol op internationaal niveau, met ondersteuning voor Nederlandse gevangenen in het
buitenland en deelname aan de Confederatie van Europese Proeftijd (zie 4.4, 4.7.2).
In de afgelopen 25 jaar heeft de proeftijdservice waardering gekregen in zowel het rechtssysteem als
de samenleving, met groeiend bewijs van effectiviteit. Onderzoek toont aan dat
gemeenschapsdienst leidt tot 47% minder recidive dan korte gevangenisstraffen (Wermink, 2010),
en toezicht op proeftijd resulteert in minder recidive dan bij ex-gevangenen (Weijters, 2019).
,1.2. Probation organisations
Het Nederlandse proeftijdsysteem is uniek door zijn structuur met drie organisaties die proeftaken
uitvoeren voor volwassenen: de Nederlandse Reclassering, het Leger des Heils Jeugdbescherming &
Reclassering, en de Verslavingsreclassering en Reclassering Geestelijke Gezondheidszorg (SVG).
Financiële steun komt van het Ministerie van Justitie en Veiligheid, maar de organisaties opereren
onafhankelijk. De focus ligt voornamelijk op volwassen overtreders, terwijl de Raad voor de
Kinderbescherming zorgt voor proeftijdactiviteiten bij overtreders onder de achttien jaar. In 2019
waren er 81,143 unieke personen met proeftijdbetrokkenheid, verdeeld over de drie organisaties:
Nederlandse Reclassering (71%), SVG (21%), en Leger des Heils Jeugdbescherming & Reclassering
(9%).
1.3 General remarks about the implementation of European Probation Rules
De Proeftijdregels zijn niet erg bekend bij het algemene proeftijdspersoneel en worden niet breed
gebruikt als referentiepunt. Desondanks sluiten de meeste regels goed aan bij zowel de wettelijke als
praktische proeftijdswerkzaamheden. De Inspectie van Justitie en Veiligheid inspecteert onder
andere de toepassing van sancties in Nederland, waarbij de Europese Proeftijdregels als onderdeel
van het beoordelingskader worden gebruikt. De inspectie beoordeelt periodiek de prestaties van
proeftijdorganisaties, waarbij nationale en internationale wetgeving als uitgangspunt dient. Deze
beoordeling richt zich niet alleen op de interne organisatie van volwassenenproeftijd, maar ook op
ketenaspecten, met aandacht voor samenwerking met andere instanties. De rapporten van de
inspectie zijn openbaar en worden aan het Nederlandse parlement gepresenteerd. Proeftijd is ook
een apart aandachtsgebied binnen de Raad voor de Strafrechtspleging en Jeugdbescherming (RSJ),
waar regelmatig vergaderingen plaatsvinden tussen de Raad en de Proeftijdservice.
2. Historical development of the Probation Service
2.1 History from the origins to 2008
Het proeftijdsysteem in Nederland heeft een lange geschiedenis, beginnend in 1823 met de
oprichting van de Nederlandse Vereniging tot Zedelijke Verbetering der Gevangenen. In 1886 werd
voorwaardelijke invrijheidstelling geïntroduceerd, en lokale proeftijdorganisaties ontstonden in de
religieuze zuilen die de Nederlandse samenleving kenmerkten. In 1905 ontvingen deze organisaties
voor het eerst overheidssubsidies, en in 1910 werd de Reclasseringsregeling van kracht.
In 1915, met de introductie van de voorwaardelijke veroordeling, kregen proeftijdorganisaties
nieuwe taken, zoals toezicht op bijzondere voorwaarden en het verstrekken van
informatieverslagen. Rond 1970 was er een identiteitscrisis in het proeftijdsysteem, die werd
opgelost door een focus op een veiligere samenleving en een positieve invloed op het gedrag van
overtreders.
In 1974 werd voorlopige bijstand opgenomen in het Wetboek van Strafvordering, en sindsdien is het
proeftijdsysteem betrokken bij alle fasen van het strafproces. Vanaf 1989 werden naast
voorwaardelijke straffen, boetes of gevangenisstraf ook taakstraffen opgelegd. In 1994 werd de
Nederlandse Reclassering opgericht, en in 1995 kreeg de Proeftijdservice een nieuwe taak: de
uitvoering van elektronisch toezicht.
,In 2004 startte het Ministerie van Justitie het programma 'Reducing Recidivism', dat de oriëntatie
van proeftijdorganisaties op het werken met overtreders sterk beïnvloedde. Dit leidde tot een
evidence-based benadering en de introductie van het Risk Needs Responsivity Model, gericht op
risicoanalyse, behoeften en responsiviteit van overtreders. De focus verschoof naar het verminderen
van crimineel gedrag, met nadruk op gedragsanalyse en interventies om recidive te verminderen.
2.2 Recent history from 2008 to the present day
De Nederlandse Reclassering heeft in 2010 het succesvolle CoSA (Circles of Support and
Accountability) uit Canada overgenomen om recidive van zedendelinquenten te verminderen. CoSA
omvat drie tot vijf vrijwilligers die onder toezicht van een cirkelcoördinator van de Reclassering de
zedendelinquent begeleiden. Ze bieden sociale steun en identificeren en monitoren risico's.
Resultaten uit 2015 tonen aan dat CoSA aanzienlijk de kans op recidive door zedendelinquenten
vermindert.
In 2008 werd een nieuw systeem voor forensische zorg geïntroduceerd, gericht op geestelijke
gezondheidszorg, drugsrevalidatie en zorg voor verstandelijk gehandicapten binnen het
strafrechtssysteem. De Reclassering is verantwoordelijk voor behoeftebeoordeling en plaatsing in
forensische zorg, met advisering aan de rechtbank. Er zijn drie modaliteiten voor forensische zorg:
poliklinisch, klinisch of beschermd wonen.
In 2012 werd het TER Team opgericht om terrorisme, extremisme en radicalisering aan te pakken.
Onderzoek toonde aan dat recidive onder deze doelgroep slechts 4,4% was, wat het TER Team als
effectief bestempelde.
Sinds 2014 is er meer aandacht voor slachtoffers in de gehele strafrechtsketen. De Reclassering
benadrukt het belang van herstellende rechtvaardigheid om recidive te verminderen en integreert
de positie van slachtoffers in de dagelijkse praktijk van het proeftijdswerk.
Ondanks de afname van de geregistreerde criminaliteit sinds 2008, is de werklast van de
Reclassering hoog gebleven, mede door de focus op effectievere maatregelen dan
gevangenisstraffen en de toename van complexe zaken, waaronder cybercriminaliteit, personen met
lichte verstandelijke beperkingen en verslavingsproblemen.
3. Legislative basis of the Probation System
3.1 Relevant European Probation Rules
De wetgeving van de Reclassering is in overeenstemming met de Europese Regels voor Reclassering
van de Raad van Europa. De Reclassering streeft naar het verminderen van recidive door positieve
relaties met overtreders te vestigen, hen te begeleiden en te ondersteunen, en bij te dragen aan hun
succesvolle sociale inclusie. De taken en verantwoordelijkheden van de Reclassering worden bepaald
door nationale wetgeving, en hun expertise kan worden ingezet bij het ontwikkelen van
misdaadverminderingsstrategieën in overeenstemming met nationale wetgeving.
3.2 Legislative basis
Het Nederlandse Wetboek van Strafrecht, aangenomen in 1881, vormt de basis van het strafrecht in
Nederland. De huidige wetgevende basis voor de Reclassering is vastgelegd in de
Reclasseringsregeling van 1995, evenals in enkele artikelen in het Wetboek van Strafrecht en het
, Wetboek van Strafvordering. In 2005 werd een aparte bepaling aangenomen, de Uitvoeringsregeling
Reclassering, met verdere regels voor de uitvoering van reclasseringsactiviteiten.
De Reclassering, zoals beschreven in dit hoofdstuk, richt zich voornamelijk op volwassen
overtreders. De Probation Regulation bepaalt dat erkende reclasseringsorganisaties
verantwoordelijk zijn voor de uitvoering van straffen. Het wetgevingskader stelt ook de taken en
verantwoordelijkheden van de Reclassering vast, evenals de financieringsregelingen,
klachtenprocedures en toezichtsmechanismen.
De Reclassering kan worden toegepast bij elke overtreder, ongeacht het strafbare feit waarvan zij
worden verdacht of veroordeeld. In 2019 was 16% van de personen met reclasseringsbetrokkenheid
jonger dan 23 jaar. De Probation Service werkt ook met minderjarige overtreders onder de achttien,
en sinds 2014 is er wetgeving van toepassing op jongvolwassenen (16-23 jaar) die flexibel gebruik
maakt van zowel jeugdstrafrecht als volwassenenstrafrecht.
In 2020 trad een nieuwe wet in werking met aanzienlijke gevolgen voor de Reclassering, gericht op
het verbeteren van de uitvoering van straffen en het bevorderen van samenwerking in de justitiële
keten. De implementatie van straffen wordt nu beheerd door de Minister van Justitie in plaats van
het Openbaar Ministerie, met administratieve ondersteuning van het Administratie- en
Informatiecentrum voor de Executieketen. Deze verandering heeft invloed op de relatie tussen de
Reclassering en het Openbaar Ministerie, met de nadruk op meer autonomie voor de Reclassering in
de uitvoering van toezicht en advisering over de handhaving van straffen.
3.3 Mission and Mission Statement
3.3.1 Probation Foundation (RN)
De Reclassering Nederland (RN) is een particuliere organisatie met ongeveer 2000 medewerkers in
vijf regio's, beheerd door vijf regionale directeuren. Het ontvangt ongeveer 60% van het budget en
heeft 51 lokale kantoren. De organisatie richt zich op een veiligere samenleving door samen te
werken met het justitiële systeem, politie, gemeenten en het gevangenissysteem. De focus ligt op
het voorkomen van strafbare feiten en recidive door risico's te beheersen en gedragsverandering te
bevorderen. De aanpak omvat het ondersteunen van individuen bij het vergroten van motivatie, het
maken van verantwoorde keuzes en zelfreflectie, rekening houdend met risico's voor de
samenleving.
3.3.2 The Addiction Probation Service (SVG)
SVG heeft als doel de re-integratie van mensen met justitiële betrokkenheid en verslavings- of
psychiatrische problemen. Ze worden begeleid met zorg om herhaling te voorkomen. De forensische
zorgmodaliteiten omvatten ambulante, klinische of beschermde woonzorg, vaak als onderdeel van
een gevangenisstraf. SVG-cliënten hebben doorgaans bredere levensproblemen die bijdragen aan
hun crimineel gedrag.
3.3.3 Salvation Army Youth Care & Probation Service
Leger des Heils Jeugdhulp en Reclassering (LJ&R) speelt een essentiële rol in de
overheidsinspanningen om recidive te verminderen. Met advies, toezicht, begeleiding en indien
nodig gedragsinterventies, nazorg en ondersteuning in resocialisatie richt de organisatie zich vooral
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller lisabuwalda. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $7.64. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
56326 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now