Summary
Samenvatting Marloes Marshuis - Quotum
- Course
- Level
Boek samenvatting van auteur Marloes Marshuis - Quotum. Overzicht van het boek, korte samenvatting, lange samenvatting, personages van het boek en anekdotes.
[Show more]
Seller
Follow
JeaninePiedritazul
Content preview
Boek SamenvattingQuotum – Marloes Marshuis
Overzicht van het Boek
Titel: Quotum
Auteur: Marloes Marshuis
Pagina's: 368
Uitgave Jaar: 2023
Genre: Jeugdboek
Oorspronkelijke taal: Nederlands
Onderwerpen: Dystopie, Overbevolking, Dwang, Vluchten.
Korte Samenvatting van het Boek:
De Wereldraad besloot dat er een Bevolkingsverdrag moest komen: tien miljard mensen en
niet één meer. Elk land moest aan een quotum voldoen, anders riskeerde men oorlog met
andere landen. Een groot deel van Europa vormde nu één land: de Euro-Unie. Ze wilden
geen mensen opgeven, dus bedachten ze een manier om mensen slechts voor de helft mee
te laten tellen - Slinkers. De familie van Axel en Tommy wordt ook in de Slinkstand gezet. In
eerste instantie denkt Axel dat het gewoon pech is, dat hun naam toevallig is geloot en dat
ze daarom in de Slinkstand worden geplaatst. Maar op de avond van de verkiezingen
worden hun ouders gearresteerd. Axel en Tommy ontsnappen precies net op tijd. Dan wordt
duidelijk dat hun moeder de Euro-Unie en de Wereldraad aan het onderzoeken was, en de
informatie die ze heeft achtergelaten, is gevaarlijk. Axel en Tommy ontdekken de waarheid.
De Wereldraad is slechts een marionet van een machtige organisatie, de Angeli Terrae – de
Aardengelen. Ze hebben één doel: de aarde moet bevrijd worden van veel meer mensen, bij
voorkeur in één keer. Axel en Tommy beginnen een race tegen de klok om alle Slinkers te
redden. Daarvoor moeten ze informatie van hun moeder ontcijferen. Wat is de Duivelslijst?
Wat betekent de Achtste Dag? Wat is Project Z? En wat heeft de nieuwe president van de
Euro-Unie hiermee te maken?
Lange Samenvatting van het Boek:
Let op! Er zijn notities gemaakt: Dit zijn aantekeningen, die vaak niet in het boek zelf staan.
Notities zijn bedoeld om je helpen, zodat je het verhaal beter kan volgen.
Auteur begint het boek met de betekenis van het woord quotum:
Quo●tum
1. Toegestane hoeveelheid
2. Vastgesteld deel
En volgt dat met twee zinnen van een bekend lied, No Sound but The Wind:
We can never go home.
We no longer have one.
(‘No Sound but The Wind’ – Editors)
Tip: Je kunt het lied met de volledige tekst op YouTube vinden. De tekst van het lied draait
vooral om het gevoel van verlangen naar thuis en veiligheid, waarbij thema's als verlies,
kameraadschap en doorzettingsvermogen worden onderzocht.
Opgelet!
De hoofdstukken in het boek zijn op twee manieren ingedeeld. Aan de ene kant krijg je het
verhaal in de ik-vorm van een jongen, zonder meteen te onthullen wie hij is. Het enige dat
wordt onthuld, is dat hij is opgegroeid in de machtigste organisatie ter wereld. Aan de andere
kant wordt het verhaal van Axel en Tommy verteld. Dit wordt in de derde persoonsvorm
verteld (hij/zij/ze).
1
,Zeven jaar geleden
De jongen zat bovenaan de trap te luisteren, zoals hij altijd deed wanneer er belangrijk
bezoek was. Zijn ouders wuifden hem dan weg, want er werden belangrijke zaken
besproken waar hij volgens hen geen deel van uitmaakte. Toch zat de jongen stiekem
bovenaan de trap en luisterde mee. Vanavond ging het gesprek over het Bevolkingsverdrag.
Het verdrag zou volgens hun voorwaarden worden opgesteld: tien miljard mensen en geen
persoon meer. De jongen schoof dichterbij om het beter te horen toen hij de man zag met
wie zijn moeder sprak, en die man keek de jongen recht aan. Betrapt! De man wenkte de
jongen om naar beneden te komen. De jongen gehoorzaamde, zij het op trillende benen.
(Heden)
De winter was bijna voorbij, maar in het huis van Axel en Tommy Stevens heerste een
ijskoude sfeer. Al twee jaar mochten de Stevens de verwarming niet meer gebruiken. Twee
jaar geleden werden ze Slinkers. Axel en Tommy wonen in de stad Bonnheim, die werd
uitgeroepen tot regeringshoofdstad toen een groot deel van Europa één land werd: de Euro-
Unie. De wereld was overvol. Toen kwam het Bevolkingsverdrag. De Wereldraad besloot de
bevolking terug te brengen tot tien miljard en geen mens meer. Elk land ondertekende het
Bevolkingsverdrag, inclusief de Euro-Unie, die liever geen mensen opgaf. Slechts weinig
landen weigerden het Bevolkingsverdrag te tekenen, met allerlei gevolgen van dien. Als je
werd uitgesloten, kon je niet meer handeldrijven met andere landen. Sommige landen
tekenden uiteindelijk toch, gedwongen door de omstandigheden. Het noordelijke deel van de
Euro-Unie scheidde zich volledig af om niet deel te nemen aan het Quotum. De voorzitter
van de Wereldraad drong erop aan dat de Euro-Unie zich aan de afspraken hield. Ondanks
het feit dat de Euro-Unie zei te veel mensen te hebben, beschouwde de Wereldraad dit als
een smoes. Dit kon niet. Voorzitter Morrigan verklaarde vernietigend: "De Euro-Unie weigert
inwoners op te geven. Dat is een klap in het gezicht van landen waar tranen en bloed
vloeien. Het is tijd om de Euro-Unie uit de droom te helpen. Dit is een waarschuwing. De
volgende bom zal raak zijn. Denk aan Londen, Parijs, Berlijn."
De Wereldraad liet een kernbom vallen op de verlaten toeristenoorden in het zuiden van de
Euro-Unie. De rest van de wereld juichte. Europa was in shock. Dat was slechts vijf jaar
geleden. Toen kwam justitieminister Julia Welting met een briljante oplossing. Er moesten
Slinkers komen! Mensen die Slinkers werden, mochten geen gas en stroom gebruiken, niet
naar school, niet autorijden en niet met de trein. Hierdoor halveerden ze hun ecologische
voetafdruk. Ze gebruikten zo weinig van de aarde dat ze als halve inwoners werden
beschouwd. Als de Wereldraad zei dat één miljoen mensen moesten verdwijnen, zette de
overheid van de Euro-Unie twee miljoen mensen in de Slinkstand. Probleem opgelost. Julia
Welting overtuigde de Wereldraad en werd gekozen als president van de Euro-Unie.
Het was nu vier jaar verder en de nieuwe verkiezingen braken aan. Julia Welting was vier
jaar eerder als een held onthaald. Toch merkten Axel en Tommy dat de kandidaat Philip
Foxen razendsnel populair werd. Foxen had maar één doel: het probleem van de Slinkers
aanpakken. Sinds hun familie in de Slinkstand was gezet, mochten Axel en Tommy niet
meer naar school. Ze moesten allebei zes dagen per week van acht tot vijf zwerfvuil oprapen
met de Stadsdienst. Ze werden door andere inwoners van de stad genegeerd, soms zelfs
gepest. Als Slinkers had je gewoon geen rechten meer. Er werd een maansikkel gestempeld
op je ID-kaart en dat was dat. Je leefde maar voor de helft. Sindsdien moest je het maar
redden met wat de overheid je gunde, en dat was niet veel. Inmiddels waren er een paar
miljoen Slinkers in de Euro-Unie, en nu wilde Foxen de situatie verergeren.
Op de avond van de verkiezingen zat de hele familie Stevens bij de buren, Letty en Jacob
Manning. Letty en Jacob waren ruim over de tachtig jaar oud. Ze waren geen Slinkers.
Eigenlijk mochten Slinkers niet bij Niet-Slinkers in huis zitten. Erger nog, als je betrapt werd
dat je Slinkers hielp, werd je opgepakt. Wat Letty en Jacob deden was dus heel gevaarlijk.
Niet alleen voor de Stevens, maar ook voor henzelf. Toch maakte Letty regelmatig een
ovenschotel en appeltaart voor hen, of zoals nu, zaten ze ondergedoken bij hen in de
2
, woonkamer naar het nieuws te kijken. Moeder Stevens kwam als laatste binnen om mee te
kijken. Axel keek haar onderzoekend aan. Ze deed de laatste tijd extra geheimzinnig, alsof
ze met iets heel gevaarlijks bezig was. Als hij het vroeg, zei ze altijd dat het beter was als hij
het niet wist. Om kwart over elf waren de stemmen geteld. Julia Welting: 38% en Philip
Foxen 62%. Een schok ging door ze. Philip Foxen werd president van de Euro-Unie.
Ontsteld keken ze hoe hij op het podium werd gehesen en een microfoon in de hand kreeg.
"Dank!" riep hij naar het publiek en begon meteen een toespraak. "Het Slinkersysteem is
een puinhoop. Slinkers die stiekem stroom krijgen van de buren, hun kinderen naar school
sturen onder een valse naam, geld verstoppen om illegaal voedsel en kleding te kopen. De
Wereldraad was kristalhelder. Het Slinkersysteem heeft een sterke hand nodig. We weten
wat ons te doen staat. We ruimen de rotzooi op. We beginnen vanavond."
Foxen meende het ook nog. De televisie schakelde over naar een journaliste die in een wijk
stond met loeiende sirenes. De politie voerde een enorme Slinkercontrole uit. Overal vielen
ze binnen bij Slinkerhuizen om te kijken of de Slinkers zich aan de regels hielden. Iedereen
die de regels overtrad, werd gearresteerd. Hele families werden afgevoerd. Axel keek toe
met een misselijk gevoel. Slinkers die werden opgepakt, werden naar een krimpkamp
gestuurd. Niemand wist precies hoe een krimpkamp eruitzag en niemand wist wat er daar
gebeurde, want journalisten waren niet welkom. De Wereldraad had krimpkampen ingericht
in de barre uithoeken van de wereld: Antarctica, het noorden van Groenland en de
woestijnen. De kampen werden gevuld met illegalen die waren opgepakt voor het IPF,
International Population Force. Slechts één ding wist iedereen: je kwam nooit meer terug.
Jacob zette de televisie uit. "Lieve mensen, ik kan dit niet meer aanzien."
Axel en Tommy's moeder stond op. "Kom, laten we naar huis gaan."
"Nee!" riep Tommy. "Ik wil niet naar huis! Straks komen ze naar ons toe! Ik wil vluchten!"
"Daar hoef je niet bang voor te zijn. Hier komen ze niet zo snel," probeerde hun vader hem
gerust te stellen, maar Tommy geloofde het niet. "Hier in de buurt is het toch anders."
Hun moeder zuchtte. "Voor de zoveelste keer: we kunnen nergens heen. Je weet dat de
dunbevolkte landen hermetisch afgesloten zijn. Je moet geduld hebben. Het komt goed."
Axel geloofde er ook niets van. "Niets voor jou om zo laf te doen."
Hun moeder werd kwaad. "Je hebt geen idee wat je zegt."
"Vertel me dan. Wat weet ik niet? Waar ben je mee bezig?"
Axel zag hoe ze kwader werd, maar er lag ook iets anders in haar ogen. Angst. Voor wat?
"Genoeg," zei Letty. "Ga maar vast, Simone. De jongens kunnen hier lekker douchen en een
beetje bijkomen. Ik stuur ze over een halfuurtje naar huis."
Hun ouders knikten en liepen door de achterdeur naar buiten.
Axel en Tommy mochten douchen met warm water, en Jacob had al thee en kaasbroodjes
voor ze klaargezet. Axel dacht met tegenzin aan morgenochtend. Zouden er veel Slinkers
weg zijn bij de stadsdienst? Hij was ver weg met zijn gedachten toen er opeens piepende
remmen klonken in de straat. Politie! Ze waren toch gekomen!
“Pap! Mam!” Tommy rende wanhopig naar de deur.
“Niet doen!” riep Letty. “Blijf hier!”
Axel pakte Tommy vast voordat hij door de deur was. Letty en Jacob lieten hen meteen in de
oude kolenkelder schuilen. Axel en Tommy hoorden via het verscholen rooster hoe hun
ouders werden weggevoerd. Hun moeder riep hun namen, maar het klonk vreemd. Dat
moest ze van de agenten doen, omdat ze wisten dat de jongens ergens moesten zijn. Het
huis van Letty en Jacob werd ook doorzocht. Het duurde uren voordat het eindelijk stil was,
en Letty kwam hen halen. Het was even veilig voor hen, maar hun ouders waren ze kwijt.
“De politie is er nog,” vertelde Jacob. “Er staat een auto op straat, en ze houden het huis in
de gaten. Jullie moeten hier weg. We hebben een plan nodig. Je moeder heeft een speciaal
talent om wespennesten te verstoren, en deze wespen zijn uitzonderlijk agressief.”
“Wil je zeggen dat het de schuld van mams is dat ze zijn opgepakt?” vroeg Tommy.
Jacob wilde niet antwoorden. Tommy zei verdrietig: “We hoorden haar roepen.”
3
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller JeaninePiedritazul. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $10.91. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
72841 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now