100% satisfaction guarantee Immediately available after payment Both online and in PDF No strings attached
logo-home
Samenvatting inleiding muziek en media $7.68   Add to cart

Summary

Samenvatting inleiding muziek en media

 0 view  0 purchase
  • Course
  • Institution

Samenvatting van de teksten, hoorcolleges en werkcolleges

Preview 4 out of 47  pages

  • November 21, 2024
  • 47
  • 2023/2024
  • Summary
avatar-seller
Inleiding Muziek en Media
Noa Daamen


Week 1:
Leesvragen

McLuhan

1. Op welke manier worden media vaak benaderd volgens Marshall McLuhan? En wat is volgens hem
de juiste manier om dit te doen?

Media wordt vaak gezien als object, iets wat wij bedienen en gebruiken. Een medium is pas een medium als het
een message bevat. Het benaderen vanaf wat wij doen met media. Wij vormen media.

We letten helemaal niet op media -> somnambulism (slaapwandelen, we hebben helemaal niet door wat we
doen). Media vormt ons en heeft invloed op ons. In de context van de tekst, waar Marshall McLuhan spreekt
over "the spell can occur immediately upon contact, as in the first bars of a melody," en de impact van media op
menselijke associatie en actie, kan het begrip somnabulism worden geïnterpreteerd als een toestand waarin
mensen worden beïnvloed door media zonder zich volledig bewust te zijn van de diepgaande effecten ervan.
Het suggereert dat mensen vaak onbewust en automatisch reageren op media-invloeden, vergelijkbaar met
een soort slaaptoestand waarin ze handelen zonder volledig bewust te zijn van de manipulatieve kracht van de
media.

2. Leg in eigen woorden uit wat McLuhan bedoelt met 'the medium is the message.'

Het medium waarin informatie zich bevind bepaald de beeldvorming van deze informatie. Het medium brengt
niet de boodschap over maar is de boodschap. The message is hierbij niet alleen informatie maar een
verandering in tempo, schaal of een patroon. Hij zag media als een verlenging van de zintuigen die zowel de
maatschappij als het individu beïnvloedt. Het is een verlenging van onszelf, waarbij de media het menselijke
bereik van zintuigelijke waarnemingen verbreed. Een auto laat ons sneller vooruitbewegen, een extensie van
onze benen.

Het concept "het medium is de boodschap" van Marshall McLuhan benadrukt dat het medium waarmee
informatie wordt overgebracht belangrijker is dan de daadwerkelijke inhoud van de boodschap. De
eigenschappen en effecten van het medium zelf vormen en beïnvloeden hoe de boodschap wordt
waargenomen en begrepen, vaak meer dan de specifieke inhoud die wordt gecommuniceerd. McLuhan betoogt
dat het begrijpen van het medium cruciaal is om de ware impact en implicaties van communicatie te begrijpen.

Het maakt niet uit wat voor boodschap het overbrengt maar het feit dat het een boodschap overbrengt. Het
medium is de boodschap voor ons omdat het invloed heeft op ons. Dit wringt wel met het somnambulism.



3. Waarvoor dient het voorbeeld van elektrisch licht (pp. 13-14) in McLuhans argument?

Het lampje heeft pas een message als hij wordt gebruikt om bijvoorbeeld een boek te lezen. Echter zegt
Mcluhan dat het lampje zelf al een medium is omdat we er langer actief door kunnen zijn. Hiermee is het een
extensie van onszelf en dus een medium. We staan hier niet meer bij stil omdat het zo normaal geworden is. Dit
lampje geeft ons de mogelijkheid om te doen wat en wanneer we willen. Elektrisch licht helpt ons beter kijken.

,Mcluhan zelf is zich bewust van media en daarin spreekt hij zichzelf tegen. Hij is enorm macroperspectief en
generaliserend. Als je gaat inzoomen is er inderdaad wel bewustzijn maar hij spreekt over de grote schalen. Hij
is breder geïnteresseerd in wat het medium elektriciteit met de mensheid doet.

Wat is het muzikale medium? Volgens Mcluhan hoeven we hier niet over na te denken. Wat doet muziek als
medium met de samenleving. BIJNA alles kan een medium zijn, hij focust vooral op technologishe media.

Zou Mcluhan muziek een medium vinden? (Tentamen vraag potentieel)

Ja, Marshall McLuhan zou muziek zeker als een medium beschouwen. Hij geloofde dat alle vormen van
communicatie en expressie, inclusief muziek, als media fungeren die de manier waarop mensen denken, voelen
en handelen beïnvloeden. Muziek kan boodschappen overbrengen, emoties oproepen en culturele
betekenissen overbrengen, waardoor het een krachtig medium is dat de menselijke ervaring vormgeeft.
McLuhan zou waarschijnlijk benadrukken dat muziek niet alleen een vorm van entertainment is, maar ook een
diepgaande impact heeft op de manier waarop mensen de wereld om hen heen begrijpen en ervaren.

De voorbeelden van Othello en Shakespeare die Marshall McLuhan aanhaalt, dienen om zijn punt te illustreren
over de impact van media op menselijke perceptie en interactie. Door citaten uit Shakespeare's werk te
gebruiken, laat McLuhan zien hoe Shakespeare al in zijn tijd inzicht had in de transformerende aard van
communicatiemedia.

McLuhan gebruikt deze voorbeelden om te benadrukken dat Shakespeare's werk al hints bevatte over de
invloed van media op menselijke interactie en bewustzijn. Door Shakespeare te betrekken, laat McLuhan zien
dat de studie van media-effecten en communicatiepatronen niet nieuw is, maar al eeuwenlang wordt verkend
door visionaire denkers zoals Shakespeare. Dit ondersteunt McLuhan's argument dat de impact van media
diepgaand en alomtegenwoordig is, en dat het begrijpen van deze impact essentieel is voor het begrijpen van
de menselijke ervaring in relatie tot technologie en communicatie.

Cubism laat zien dat "the medium is the message" door de manier waarop het de traditionele artistieke
conventies en perspectieven uitdaagt en transformeert. In plaats van zich te richten op het weergeven van
objecten vanuit een enkel perspectief, zoals in traditionele kunst, benadrukt cubisme het weergeven van
objecten vanuit meerdere gezichtspunten tegelijkertijd.

Door het tonen van verschillende facetten van een object op hetzelfde vlak, zoals de binnenkant en buitenkant,
de bovenkant en onderkant, en de voorkant en achterkant, in twee dimensies, breekt cubisme met de
traditionele illusie van perspectief. Hierdoor wordt de kijker direct geconfronteerd met een totaalbeeld van het
object, wat resulteert in een onmiddellijke sensorische bewustwording van het geheel.

Deze benadering van het tonen van meerdere perspectieven tegelijkertijd benadrukt de rol van het medium
(schilderkunst) in het overbrengen van de boodschap. Cubisme maakt duidelijk dat de manier waarop een
boodschap wordt gepresenteerd en gecommuniceerd, in dit geval door middel van het medium van
schilderkunst, net zo belangrijk is als de inhoud zelf. Het medium (schilderkunst) wordt dus de boodschap,
aangezien de artistieke technieken en keuzes de manier waarop de boodschap wordt ontvangen en
geïnterpreteerd, fundamenteel beïnvloeden. Dit concept van "the medium is the message" wordt door cubisme
op een visuele en artistieke manier geïllustreerd.

Vergelijking inheemse bevolking en wij

McLuhan betoogt dat de inundatie met nieuwe informatie en eindeloze nieuwe patronen van informatie,
veroorzaakt door elektrische media, zowel de inheemse bevolking van Ghana als westerse samenlevingen
verlamt en desoriënteert. Hij suggereert dat de impact van technologische veranderingen en nieuwe media ons
net zo onvoorbereid en overweldigd kan laten voelen als de inheemse bevolking van Ghana die geconfronteerd
wordt met geletterdheid.

De vergelijking tussen ons en de inheemse bevolking van Ghana benadrukt dus de universele uitdagingen en
gevolgen van technologische veranderingen en de manier waarop nieuwe media onze perceptie, interacties en
culturele structuren kunnen transformeren, ongeacht de specifieke culturele context.

,Adorno

1. Waarom heeft Adorno kritiek op de manier waarop de grammofoonplaat gebruikt wordt?

Voor de komst van de plaat was muziek onderdeel van het sociale leven, mensen kwamen samen om live naar
muziek te luisteren. Door de komst van de grammofoonplaat is muziek onderdeel geworden van het dagelijkse
leven. Hierdoor dient het enkel dagelijks nut en staat het niet langer in het teken van de mens en van
artisticiteit.


2. Hoe beïnvloedt de grammofoonplaat de relatie tussen muziek en tijd?

De tijd van muziek is niet het moment waarin het afgespeelt wordt en ook niet de historische stijl die het eerst
had. Door muziek vast te leggen in een plaat zet het de tijd van de muziek stil. Door het uit de live productie te
halen en het repliceerbaar en herhaalbaar te maken wordt dimensionale muziek plat en levenloos. Het wordt
een object in plaats van een kunstvorm

3. Wat is volgens Adorno de belangrijkste rechtvaardiging van de grammofoonplaat? (vanaf p. 59)

Muziek was voorheen vastgelegd door tekst en wordt door de grammofoonplaat nu zelf tekst. Hierdoor verlies
je de interactie met muziek maar hopelijk blijft hierdoor muziek ook als laatste ‘taal’ over, door het in
eeuwigheid vast te leggen. Vastleggen voor later van verdwenen kunst. Hij ziet een opname niet als een
vervanging voor notatie maar als vervanging voor het performance.

Wat is de mening van Adorno over de toegankelijkheid van muziek? Je moet je leven toewijden aan moeilijke
dingen, het is belangrijk om hier toegang tot de hebben maar hij noemt het niet.

De drie minuten popsong zijn ontstaan door de plaat. Adorno zou zeggen dat dit een probleem is, dat mensen
zich gaan onderwerpen aan de duur van een plaat in plaats van nadenken over een uitgebreide vorm van
muziek.

Artworks only become true, het idee dat iets pas duidelijk wordt over kunst als je het vastlegt. Wat ziet hij als
waarheid is enorm complex, zodra kunst dood is kan het pas waar zijn. Kunst wordt een les/een testament van
een bepaalde periode. Het kan ons iets vertellen over de tijd waarin het afspeelt. Pas als het dood is kan het
een waarheidsclaim maken.

Adorno schrijft moeilijk omdat hij je wil laten nadenken. Hij wil dat muziek ingewikkeld is en kraakt daarom veel
populaire muziek af. Moeilijke kunst wil hij bereikbaar maken, echter is dit onmogelijk.

1. Artistieke verdwijnt op plaat
2. Sociaal leven (liveness) -> dagelijks leven (Prive)
3. Spontaniteit (& uniekheid?) verdwijnt
4. Muziek wordt opgeknipt en kun je op elk moment stoppen



In zijn essay ‘The form of the Phonographic Record’1 beschrijft Theodor W. Adorno de grammofoonplaat als niet
veel meer dan een foto, beide bewaard in wat hij noemt ‘herbaria of artificial life’, oftewel albums.2 Volgens
Adorno transformeert de grammofoonplaat muziek tot een object, ‘As an artistic product of decline, it is the
first means of musical presentation that can be possessed as a thing’.3 Hierdoor wordt muziek losgekoppeld van
live producties en wordt het een product van de ‘daily need’. De behoefte om muziek te bezitten is echter niet
oorspronkelijk menselijk. Dit stamt volgens Adorno uit een tijdperk dat: ‘. . . cynically acknowledges the
dominance of things over people through the emancipation of technology from human requirements and


1
Theodor W. Adorno, ‘The Form of the Phonograph Record’, trans. by Thomas Y. Levin, October Vol. 55 (1990), P. 56-61
2
Adorno, ‘The Form’, P. 58
3
Adorno, ‘The Form’, P. 58

, human needs . . .’.4 De plaat draait als een object in zijn eigen baan, waar de behoeften pas ontstaan als het
object al in beweging is, losstaand van de menselijke behoeften en enkel in het teken van reclame. In andere
woorden, ook al heeft reclame ons overtuigd dat we platen nodig hebben is het volgens Adorno geen antwoord
op een menselijke behoefte.

Tevens is de plaat gespaard gebleven van ‘the artisanal transfiguration of artistic specificity’,5 oftewel er is geen
muziek gemaakt specifiek voor de plaat. Zodoende is de grammofoonplaat simpelweg beperkt tot het
reproduceren en bewaren van muziek, waarbij de muziek gevangen in een platte plaat, zijn oorspronkelijke
diepte en expressiviteit verliest.

Desondanks ontstaat er binnen muziek op de grammofoonplaat ook een nieuwe dimensie die materialiteit
overstijgt en een brug slaat tussen muziek en schrijven. Adorno ziet in deze verbinding ‘the most profound
justification’ van de plaat.6 Waar traditionele muzieknotatie tekort schiet, doordat het alleen te begrijpen is
door een gelimiteerde publiek, hoopt hij dat het schrift van de grammofoonplaat muziek een universele taal
maakt. ‘. . .through the curves of the needle on the phonographic record, music approaches decisively its true
character as writing’,7 muziek, voorheen slechts overgebracht door schrift, is door de grammofoonplaat in
essentie schrift.



Hoorcollege aantekeningen

Wat is een medium?

Betekenissen uit de klas: Een middel om informatie over te brengen (informatie mediëren ofwel veranderen),
object waar informatie op staat, de inhoud van een medium is het medium.

- Middel/midden
- Communicatiemiddel, een persoon wil iets overbrengen
- Media als platform, als het informatie naar mensen brengt en mensen verbind. Fake nieuws, meer
aandacht voor de gevolgen van media
- Medium als materiaal, beeldende kunsten of muziek, het geen waarin de kunstenaar werkt, Bob Ross
of componisten die op een bepaalde manier componeren.
- Tussen geest en materie, werkt als een tussenweg tussen de geesten en ons, bijvoorbeeld een
ouhijabord
- Media is gelijk aan technologie, een uitbreiding van onszelf, bijvoorbeeld een waterflesje, iets wat ons
helpt iets te bereiken

Is muziek een medium? ‘Is’ of ‘als’ medium?

Ja, dat hangt af in welke context het gebruikt wordt. Performance wetenschappen, omvormen van theater
wetenschappen. Wat is wel theater wat is geen theater. Schagner, zegt dat we moeten kijken naar iets als een
performance, het is geen theatershow maar heeft wel aspecten van een theatershow. Dit kan ook zo met
muziek.

- Materiaal, artistiek medium, bijvoorbeeld een symphonie orkest
- (Communicatie)middel, muziek die gebruikt wordt om te communiceren op bijvoorbeeld het slagveld,
achtergrondmuziek, gebrauchsmusik,

In hedendaagse muziek wordt sommige muziek als media gebruikt:

- John Cage, muziekcomponist/filosoof die ons doet nadenken over wat muziek is, imaginary landscape,
musici die radios moeten tunen op basis van de muziek terwijl je niet weet wat er op dat moment op
de radio speelt, dit zorgt voor een moment van willekeur. Een medium (radio) wordt hier ingezet om
muziek te maken
4
Adorno, ‘The Form’, P. 56
5
Adorno, ‘The Form’, P. 57
6
Adorno, ‘The Form’, P. 59
7
Adorno, ‘The Form’, P. 59

The benefits of buying summaries with Stuvia:

Guaranteed quality through customer reviews

Guaranteed quality through customer reviews

Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.

Quick and easy check-out

Quick and easy check-out

You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.

Focus on what matters

Focus on what matters

Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!

Frequently asked questions

What do I get when I buy this document?

You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.

Satisfaction guarantee: how does it work?

Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.

Who am I buying these notes from?

Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller noadaamen. Stuvia facilitates payment to the seller.

Will I be stuck with a subscription?

No, you only buy these notes for $7.68. You're not tied to anything after your purchase.

Can Stuvia be trusted?

4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)

67474 documents were sold in the last 30 days

Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now

Start selling
$7.68
  • (0)
  Add to cart