Samenvatting Making Sense of Media and Politics van Wolfsfeld (alle hoofdstukken)
0 view 0 purchase
Course
Media, Society and Politics (L_NCBACIW21)
Institution
Vrije Universiteit Amsterdam (VU)
Book
Making Sense of Media and Politics
Deze uitgebreide samenvatting behandelt de belangrijkste principes en concepten uit het boek Making Sense of Media and Politics van Wolfsfeld. Het document is gestructureerd per hoofdstuk en bevat uitleg van kernbegrippen zoals politieke macht en media, framing, agenda setting, bias in nieuwsmedia,...
Samenvatting boek: ‘Making sense of media and politics’
(Wolfsfeld)
Introductie
De vijf principes binnen politieke communicatie:
• Politieke macht kan meestal worden vertaald naar macht over alle vormen
van media.
• Wanneer autoriteiten de controle over de politieke omgeving verliezen,
verliezen ze ook de controle over de media.
• Elk politiek verhaal dat verschijnt in welke mediavorm dan ook is biased.
• De media zijn meer dan wat dan ook toegewijd aan het vertellen van een
goed verhaal, wat grote invloeden kan hebben op politieke processen.
• De belangrijkste effecten van de nieuwsmedia op burgers zijn vaak
onbedoeld en onopgemerkt.
Hoofdstuk 1: political power and power over the media
Traditionele nieuwsmedia staat centraal in dit hoofdstuk. Een vuistregel om te
onthouden: ‘Journalisten rennen achter machtige politici aan, terwijl zwakke
politici achter journalisten aanrennen.’
Het eerste principe binnen politieke communicatie: “politieke macht kan
vertaald worden in macht over alle vormen van media.”
Een reden waarom journalisten machtige politici nieuwswaardiger vinden, is dat
deze mensen waarschijnlijk meer impact hebben op het land en de wereld. Ook
kan de relatie tussen journalisten en politieke leiders worden beschouwd als een
competitieve symbiose:
- Symbiotische relatie: beiden hebben elkaar nodig om hun doelen te
bereiken.
- Competitieve relatie: beiden willen zoveel mogelijk krijgen zonder veel
prijs te geven
Hoe krachtiger een leider is, hoe beter de informatie is die hij/zij te ‘verkopen’
heeft.
Nieuwsmedia hebben een voorkeur in conflicten, net zo sterk als een voorkeur in
macht. Journalisten proberen een balans in de berichtgeving te behouden,
waarbij de oppositie ook een kans krijgt om te reageren.
Debatten blijven toch iets inherent elitairs behouden: politieke groepen en
bewegingen buiten de elite worden zelden uitgenodigd om deel te nemen. Balans
bestaat vaak tussen Republikeinse en Democratische leiders. Dit proces is vorm
van indexering.
Indexering = de media focussen zich vooral op wat deze elites zeggen en doen.
Als noch de regering, noch de oppositie over een onderwerp praat, zal de pers
het vaak ook negeren.
De afhankelijkheid van elite-opvattingen kan gevolgen hebben voor het publieke
debat. Sommige beweren dat dit is hoe representatieve democratie zou
moeten werken: de gekozen leiders nemen het voortouw. Maar ware
1
,democratieën vereisen een onafhankelijke pers die een breed scala aan
standpunten presenteert.
In de landen met geen democratie of een mindere democratie is dit beeld nog
duidelijker. Het meest interessant zijn democratische landen met vrije
verkiezingen, maar waar journalisten wel worden vervolgd, geïntimideerd of
gearresteerd voor hun berichtgeving (Turkije als voorbeeld).
Digitale media
Digitale media = alle vormen van media waar onprofessionele ‘user generated
content’ (UGC) creëren.
De hoofdvraag is: of professionele journalisten betrokken zijn bij het construeren
van het verhaal.
Het korte antwoord is: dat politieke macht ook voordeel heeft op de invloed in
digitale media, maar niet zoveel als bij traditionele media.
De manieren waarop politieke machtige voordeel hebben op de invloed in digitale
media:
- Zij kunnen zich een grote groep medewerkers veroorloven die voor het
web werken.
- Het feit dat machtige politici nieuwswaardiger zijn, slaat ook over op de
digitale media.
- De meeste mensen die iets posten over de politiek op sociale media,
reageren vaak op verhalen die ze gezien hebben in de traditionele media.
Het digitale tijdperk heeft ook problemen veroorzaakt voor diegene met macht:
- Politieke actoren kunnen makkelijker complottheorieën en andere vormen
van desinformatie verspreiden over politieke leiders.
- Het wordt steeds moeilijker om geheimen te bewaren voor politieke
leiders.
Het idee dat macht leidt tot toegang tot media is niet beperkt tot politici. Er zijn
ook individuen, organisaties en bedrijven die van nature nieuwswaardig zijn,
onder andere omdat ze enorme middelen hebben die hen in staat stellen een
grote impact op de samenleving te hebben (bijv. Microsoft of Google). Je hoort
ook sneller nieuws uit rijke landen/staten dan uit de armere delen van de wereld.
Een van de belangrijkste regels van internationaal nieuws is dat er altijd een
stroom van informatie is van de ‘haves’ naar de ‘have-nots’ en slechts een
druppeltje in de andere richting. Deze zin betekent dat informatie vaak vanuit de
machtige en rijke landen of groepen (de "haves") naar de minder machtige en
arme landen of groepen (de "have-nots") stroomt. De machtige landen hebben
de middelen en invloed om wereldwijd aandacht te trekken, waardoor hun nieuws
vaak wordt verspreid naar andere delen van de wereld. Andersom gebeurt dit
een stuk minder.
Er zijn drie deuren die toegang bieden tot het komen in het nieuws:
- De voordeur: gereserveerd voor de vips (mensen met politieke macht).
Deze mensen worden vaak behandeld met respect en hebben een
bepaalde invloed op hoe ze in het nieuws gebracht worden.
- De achterdeur: gereserveerd voor zwakkere politieke actoren die alleen
nieuwswaardig zijn als ze iets buitengewoons of afwijkends doen. Als je
niet belangrijk bent, moet je interessant worden.
2
, - De zijdeur: een andere manier voor zwakkere politieke actoren om in het
nieuws te komen, door middel van ‘burgerlijke ongehoorzaamheid’.
De voordeur
Machtige en rijke actoren hebben het voordeel dat ze ‘spin-doctors’ kunnen
inhuren. Dit betekent dat politieke macht ook kan worden vertaald naar macht
over de nieuwe internetmedia.
Spin-doctors = experts in het promoten van verhalen van nieuwsmedia. Ze
maken journalisten het werk gemakkelijker door toegang tot informatie en
evenementen te bieden, technische details zoals belichting en camerahoeken te
regelen, en zelfs persberichten op te stellen die nauwelijks bewerkt hoeven te
worden.
Niet elk nieuwsmedium maakt positieve uiting over zulke aankondigingen.
Genoeg traditionele nieuwsmedia tonen hun politieke voorkeur of framen de
verhalen van politieke leiders. Journalisten zijn ook altijd op zoek naar politieke
schandalen.
Maar politieke macht kan ook van belang zijn wanneer het aankomt op ‘damage
control’
De achterdeur
Protesten zijn een goed voorbeeld van nieuwsverhalen die via de achterdeur
binnenkomen. Veel van deze protesten vallen echter onder ‘the law and order
frame’. Er zullen dan maar weinig verhalen zich focussen op de reden van het
protest.
Law and order frame = als duizenden mensen vredig protesteren en er maar
één gewelddadige gebeurtenis plaatsvindt, dan zal die gebeurtenis centraal
staan in het nieuws.
Een ander nadeel aan ‘de achterdeur’ is dat als jij op een opvallende manier in
het nieuws komt, door bijvoorbeeld in een ijsberenpak te demonstreren tegen
klimaatverandering, dan kun je dat pak niet meer uittrekken. De focus zal
voornamelijk liggen op het pak en als je het uittrekt en weer normale kleren
aantrekt, dan zul je niet meer nieuwswaardig zijn.
De zijdeur
Een manier om media van drama te voorzien, zonder legitimiteit volledig op te
offeren. Burgerlijke ongehoorzaamheid hangt af van drie factoren:
- De mate van geweld die autoriteiten gebruiken tegen de groep
- De mate waarin mensen zich identificeren met de zaak
- De mate van geweld dat de zwakkere politieke actoren gebruiken
De politieke context en de breedte van steun kunnen een groot verschil maken in
de traditionele media en hoe de bredere gemeenschap reageert op sociale
media.
Een vertakking van het eerste principe is het principe van cumulatieve
ongelijkheid. Politieke actoren die de meeste toegang tot het nieuws nodig
hebben, zijn degene die het het moeilijkst vinden om die toegang te verkrijgen.
De actoren met veel politieke macht zijn minder afhankelijk van nieuwsmedia
dan anderen.
3
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller chayennekerkvliet. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $8.13. You're not tied to anything after your purchase.
