Zeer uitgebreide uitgewerkte rode loper / geneeskundige methodiek over Uterovaginale prolaps. Deze rode loper was onderdeel van het opstellen van een verpleegplan, welke beoordeeld is met een 10.
1. Begripsbepaling
Een Uterovaginale prolaps, of verzakking, is een aandoening waarbij door een
verzwakking van de bekkenbodem de structuren in het kleine bekken van de
vrouw lager zijn komen te liggen dan normaal. Men spreekt van een prolaps
(verzakking) als één of meer organen van het kleine bekken vanuit de normale
positie naar beneden of voorwaarts zijn verplaatst. Er kan sprake zijn van een
prolaps van de vaginavoorwand (cystocele, waarbij de blaas en/of de urethra
uitzakt), de vagina-achterwand (rectocele, waarbij rectum uitzakt), of enterocele
waarbij het peritoneum met dunne darm uitzakt), of een prolaps van de uterus
en/of de vaginatop. Een combinatie hiervan komt het meest voor.
2. Epidemiologie
De exacte mate van voorkomen van een vaginale prolaps is door verschillende
redenen moeilijk te bepalen. Ten eerste zijn er bijvoorbeeld verschillende
classificatiesystemen die gebruikt worden voor de diagnose. Daarnaast zijn er
natuurlijk veel verschillende studies geweest, waarvan een deel alleen de
symptomatische prolapsen meetelt, en een ander deel zowel de
symptomathische als de asymptomatische gevallen. Hierdoor zijn er
verschillende cijfers beschikbaar. Als laatste is het niet te zeggen hoeveel
vrouwen er met een vaginale prolaps zijn die het niet door hebben, of hiermee
niet naar de arts gaan.
In een studie door het United States National Health and Nutrition Examination
Survey (NHANES), werden 1961 vrouwen tussen de 20 en de 80 jaar oud
ondervraagd. De onderzoekers hebben een symptomatische prolaps gedefinieerd
als een positief antwoord op de vraag: “Heeft u last van vaginaal uitpuilen of valt
er iets uit in het vaginale gebied dat u kunt zien of voelen?” Aan de hand van
deze vraag gaf 2,9% van de vrouwen aan last te hebben van een
symptomatische prolaps.
Een hoger voorkomen van symptomatische prolaps komt voort als we kijken naar
de hoeveelheid vrouwen in de verenigde staten die een operatie ondergaan om
een prolaps te herstellen. Jaarlijks worden daar ongeveer 200.000 prolaps
operaties uitgevoerd. Als we naar deze cijfers kijken krijgt 11 tot 19% van de
vrouwen te maken met een symptomatische prolaps. Natuurlijk gaat lang niet
iedereen die te maken krijgt met een prolaps voor een operatie. De
daadwerkelijke cijfers liggen dus nog hoger.
In een studie van het Women’s Health Initiative, die aan de hand van lichamelijk
onderzoek de ondersteuning van de bekkenorganen beoordeelde bij
postmenopauzale vrouwen, liet zien dat in deze doelgroep 41% van de vrouwen
met intacte baarmoeder last van een prolaps. Bij vrouwen waarvan de
baarmoeder verwijderd was bedroeg dit aantal 38%. De kans dat een prolaps
ernstige hinder veroorzaakt, ligt veel lager (11%) (Slieker 2009b).
, 3. Etiologie
Een vaginale prolaps treedt op wanneer de ondersteunende structuren van de
bekkenbodem verzwakken, waardoor de organen in het bekken naar beneden
zakken in, of uit de vagina. De oorzaak van een verzakking is vaak
“multifactorieel”. Dit betekent dat de prolaps meestal een gevolg is van een
combinatie van oorzaken. De belangrijkste oorzaken van een vaginale prolaps
zijn:
Zwakte van de Bekkenbodemspieren
Genetische aanleg: Erfelijke factoren kunnen bijdragen aan zwakke
bindweefsels en spieren, waardoor het risico op prolaps toeneemt.
Veroudering: Als men ouder wordt verzwakken de spieren en bindweefsels
van de bekkenbodem. Vooral na de menopauze wordt de bekkenbodem
minder stevig, door een afname van het hormoon oestrogeen.
Bevalling(en)
Vaginale bevallingen, vooral als er sprake is van meerdere of moeilijke
bevallingen, kunnen de bekkenbodemspieren en -weefsels beschadigen. Deze
zullen niet altijd weer compleet herstellen. Ook kunnen grote baby's of langdurige
persfasen tijdens de bevalling de kans op een prolaps vergroten.
Verhoogde druk in de buik
Als gevolg van langdurig verhoogde intra-abdominale druk kunnen de
bekkenbodemspieren verzwakken. Veroorzakers voor deze verhoogde druk in de
buik zijn:
Obesitas: Overgewicht verhoogt de druk op de bekkenorganen en de
bekkenbodemspieren.
Chronisch hoesten: Aanhoudende hoest door roken of longziekten verhoogt
de intra-abdominale druk.
Chronische constipatie: Regelmatig persen bij constipatie kan de
bekkenbodemspieren verzwakken.
Andere risicofactoren
Zwaar tillen: Regelmatig zwaar tillen of lichamelijk zware beroepen kunnen
ook bijdragen aan verzwakte bekkenbodemspieren.
Hormonale veranderingen: Hormonale veranderingen, vooral tijdens en na
de menopauze, kunnen de sterkte en elasticiteit van de bekkenbodem
beïnvloeden.
Chirurgische ingrepen: Eerdere bekken- of buikoperaties kunnen de
bekkenbodemstructuren verzwakken.
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller J1508. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $7.60. You're not tied to anything after your purchase.
