Aleida Assmann – Memory, Individual and Collective
- Vier ‘formats’ van herinnering:
o Individuele herinneringen.
o Sociale herinneringen.
o Politieke herinneringen.
o Culturele herinneringen.
- Sprake van een ‘memory boom’ in politiek en maatschappij -> meer wetenschappelijke
interesse voor het onderwerp:
o Breakdown van de ‘grand narratives’ door einde Koude Oorlog -> nieuwe basis voor
geschiedenis.
o Postkoloniale situatie waarin mensen hun eigen cultuur en geschiedenis proberen te
ontdekken.
o Posttraumatische situatie van Holocaust en wereldoorlogen -> na periode van
verstening meer aandacht voor.
o Vergaan van generatie ooggetuigen -> vastleggen.
o Digitale revolutie -> efficiëntere manieren om informatie en herinneringen te
verzamelen.
- Twee categorieën: individueel en collectief.
o Assmann -> niet genoeg, individueel omvangt meer dan alleen persoonlijke
herinneringen.
- Individuele herinneringen:
o Neurologen -> menselijk geheugen zeer onbetrouwbaar.
o Schacter -> ‘seven sins of memory’.
o Herinneringen vormen de mens.
o Proust -> deel van herinneringen slaapt totdat het getriggerd wordt.
o ‘Episodic memory’ -> autobiografische herinneringen.
Gelimiteerd tot één perspectief.
Fragmenten.
Gelinkt aan een breder netwerk van herinneringen, creëren dus ook sociale
banden.
Veranderlijk.
- Sociale herinneringen:
o Halbwachs -> Herinneringen zijn gevormd, ontwikkeld en behouden door
uitwisseling met anderen.
o Herinneringen worden breed gedeeld (familie, vrienden, leeftijdsgenoten).
o Ervaringen creëren gelijk frame van waarden, normen en eigenschappen. Generaties
vormen een eigen profiel.
- Politieke herinneringen:
o Politieke en culturele herinneringen transgenerationeel.
o Politieke herinneringen gemedieerde herinneringen -> symbolen, media en
praktijken.
o Sterker in etnisch homogene groepen en naties.
o Geschiedenis wordt herinnering als deze in vormen van gedeelde kennis en
collectieve identificatie wordt gegoten.
o Overdragen van generatie op generatie.
o Politieke herinnering vooral nationale herinnering -> wat de natie sterker maakt en
het zelfbeeld versterkt.
, o Collectieve nationale herinneringen -> historische momenten van triomf of verlies,
heroïsche of martelaar narratief.
o Organiseren van collectieve herinneringen;
Evenementen.
Monumenten.
Visuele herinneringen.
Gedeelde ‘rituelen’.
- Culturele herinneringen:
o Gevormd door combinatie van herinneren en vergeten.
o Culturele functie van het bewaren van herinneringen in musea en bibliotheken.
o Geen cirkelende gedeelde kennis.
o Transnationaal en transgenerationeel.
- Nieuw onderscheid om discussie over collectief geheugen te omzeilen.
- ‘We’ is een constructie ven bepaalde grenzen en inclusie en exclusie.
Ludmilla Jordanova – Public History
- Public history = pupular history. Ontwikkeld voor grote groepen mensen.
- Publieksgeschiedenis betrekt veel aspecten van geschiedenis -> academische geschiedenis,
grote publiek, verleden op zichzelf.
- Musea belangrijk voor begrijpen van houding tot het verleden.
- Voorwerpen in musea zijn echter wel behandeld/aangepast.
o Selectieprocedure, management en interpretatie blijven onzichtbaar voor groot
publiek.
- Musea vormen de manier waarop publiek naar het verleden kijkt en hoe zij nieuwsgierig zijn
naar het verleden.
o Generaliserende manier van overbrengen informatie.
Alledaags leven van vroeger ‘vies of gevaarlijk’.
o Verleden versimpelen/meer zwart wit.
Verhaal van helden en slechteriken.
- Publieksgeschiedenis in musea heeft veel invloed op historisch besef van het publiek.
- Publieksgeschiedenis als een parapluterm -> inclusief gebouwen, schilderijen enzovoort die
niet bedoeld waren als vorm van publieksgeschiedenis.
- Verleden als bruikbaar gezien -> geschiedenis als open en bruikbaar.
- Nostalgie -> verlangen naar ongrijpbaar verleden, vaak vorm van fantasie ingezet.
- Monumenten en herdenkingsplaatsen -> vaal geen ruimte voor de volledige geschiedenis.
Niet ontworpen als ‘geschiedenis’ maar geworden na oprichting.
o Oprichters hebben eigen specifieke agenda.
- Publieksgeschiedenis kent andere genres dan academische geschiedenis.
- Concept en ‘practices’ van publieksgeschiedenis zijn zelf geschiedenis.
- Publiek -> bredere interesse en participatie dan academie en gespecialiseerde publicaties.
- Publieksgeschiedenis als politiek middel:
o Displays promoten bepaalde belangen.
o Bepaald uitgangspunt.
o Veel musea gesponsord -> bepaald doel.
- Issues bij het inhuren van historici:
o Krijgen historici wel genoeg vrijheid om te schrijven en te concluderen wat zij willen?
o Krijgen historici wel toegang tot alle documenten en archiefstukken die nodig zijn?
Frank van Vree – Een onverteerd verleden. Nederland en zijn koloniale geschiedenis.
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller myrthekuiper. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $9.66. You're not tied to anything after your purchase.