Summary
Volledige samenvatting: Functionele Neuroanatomie
- Course
- Institution
Volledige samenvatting van alle 5 de taken van Functionele Neuroanatomie
[Show more]
Seller
Follow
elinedubbink
Content preview
TAAK 1: Functional Neuroanatomy of Voluntary Motor ControlBear, M.F., Connors, B.W., & Paradiso, M.A. (2007). Brain Control of Movement. In:
Neuroscience: Exploring the Brain (3rd Ed.). Baltimore: Williams & Wilkins
Alle delen van het zenuwstelsel, anders dan de hersenen en het ruggenmerg, vormen het
perifere zenuwstelsel (PNS). De PNS heeft twee delen: de somatische PNS en de viscerale
PNS.
1. Alle sterven spinale zenuwen die de huid, de gewrichten en de spieren die onder vrijwillige
controle staan, innerveren, maken deel uit van het somatische PNS. De somatische
motorische axonen, die spiercontractie bevelen, zijn afgeleid van motorneuronen in het
ventrale ruggenmerg. De cellichamen van de motorneuronen liggen in het CZS, maar hun
axonen bevinden zich meestal in het PNS.
De somatische sensorische axonen, die innerveren en informatie verzamelen van de huid,
spieren en gewrichten, komen het ruggenmerg binnen via de dorsale wortels. De
cellichamen van deze neuronen liggen buiten het ruggenmerg in clusters, die de dorsale
wortelganglia worden genoemd. Er is een dorsale wortelganglia voor elke
ruggenmergzenuw.
2. Het viscerale PNS, ook wel het onvrijwillige, vegetatieve of autonome zenuwstelsel (ANS)
genoemd, bestaat uit de neuronen die de interne organen, bloedvaten en klieren innerveren.
Viscerale sensorische axonen brengen informatie over de viscerale functie naar het CZS,
zoals de druk en het zuurstofgehalte van het bloed in de slagaders. Viscerale motorvezels
bevelen de samentrekking en ontspanning van spieren die de wanden van de darmen en de
bloedvaten vormen (gladde spieren genoemd), de snelheid van hartspiercontractie en de
secretoire functie van verschillende klieren. Het viscerale PNS regelt bijvoorbeeld de
bloeddruk door de hartslag en de diameter van de bloedvaten te reguleren.
→ De somatische of viscerale sensorische axonen die informatie naar het CZS brengen, zijn
afferent. De axonen die uit het CZS komen om de spieren en klieren te innerveren, zijn efferent.
Afferente neuronen: dragen naar Efferente neuronen: dragen van
De laterale ventrikels zijn gerelateerd aan: de cerebellaire cortex en de basale telencephalon
De derde ventrikel is gerelateerd aan: de thalamus en de hypothalamus
Het cerebellaire aquaduct is gerelateerd aan: het tectum en het midbrein tegmentum
Het vierde ventrikel is gerelateerd aan: het cerebellum, de pons en de medulla
Learning goal 1.1: Central motor pathways
There are many parallel pathways going from the brain to the spinal cord, each with a different origin,
spinal trajectory, and function. Give a short overview. Then discuss the special position of the
pyramidal track (look in Chouinard & Paus for more details on its origin). Discuss also how the
rubrospinal track parallels the pyramidal track.
Axonen vanuit de hersenen dalen door het ruggenmerg af
langs twee hoofdgroepen van banen. Eén groep bevindt zich
in de laterale kolom van het ruggenmerg en de andere in de
ventromediale kolom. De laterale pathways zijn betrokken
bij de vrijwillige beweging van de distale spieren en staan
onder directe controle van de cortex. De ventromediale
pathways zijn betrokken bij de controle van houding en
voortbeweging en staan onder controle van de hersenstam
, Laterale pathways: Deze banen regelen vrijwillige,
precieze bewegingen van de armen, benen, en handen.
Ze staan onder directe controle van de motorische
cortex in de hersenen.
Ventromediale pathways: Deze banen regelen de
houding, balans en voortbeweging. Ze staan onder
controle van de hersenstam en helpen het lichaam
stabiel te houden tijdens bewegingen
DE LATERALE PATHWAYS
De laterale pathway is een zenuwbaan die essentieel is voor
het aansturen van vrijwillige, precieze bewegingen, vooral van de ledematen, en bestaat uit het
corticospinale en rubrospinale kanaal.
Het corticospinale kanaal, ook wel piramidale kanaal, begint in de primaire motorische
cortex, waar de signalen voor beweging ontstaan. Deze zenuwvezels dalen af door de
hersenstam en kruisen in de medulla naar de andere kant van het lichaam, waarna ze via het
ruggenmerg eindigen bij motorneuronen die spieren in de ledematen aansturen. Dit kanaal is
cruciaal voor fijne en nauwkeurige bewegingen, zoals die van handen en vingers. Een kleiner
kanaal, het rubrospinale kanaal, start in de rode kern van de middenhersenen, kruist zich in de
pons en voegt zich bij het corticospinale kanaal. Net als het corticospinale kanaal kruist het
rubrospinale kanaal naar de andere kant van het lichaam en daalt dan af naar het ruggenmerg,
waar het de motorneuronen bereikt. Het rubrospinale kanaal ondersteunt vooral grove
bewegingen en helpt bij het aansturen van de spieren in de armen. Samen vormen deze banen
de laterale pathway, die essentieel is voor bewuste en gecontroleerde bewegingen van de
ledematen.
• De corticospinale baan heeft een grotere rol bij mensen in tegenstelling tot het rubrospinale
kanaal → Het rubrospinale kanaal heeft geen driehoekige structuur
De effecten van laterale route laesies. Experimentele laesies in zowel corticospinale als
rubrospinale kanalen bij apen maakten het niet
mogelijk om gefractioneerde bewegingen van de
armen en handen te maken; dat wil wil zeggen, ze
konden hun schouders, ellebogen, polsen en
vingers niet zelfstandig bewegen. Alleen al laesies
in de corticospinale kanalen veroorzaakten een
bewegingstekort dat net zo ernstig was als dat
waargenomen na laesies in de laterale
kolommen. Interessant is echter dat veel functies
geleidelijk weer opdoken in de maanden na de
operatie. → Deze resultaten suggereren dat de
corticorubrospinale route in de loop van de tijd in
staat was om het verlies van de corticospinale
kanaalinput gedeeltelijk te compenseren.
DE VENTROMEDIALE PATHWAYS
De ventromediale banen bevatten vier afdalende banen die ontstaan in de hersenstam en
eindigen bij de spinale interneuronen die de proximale en axiale spieren aansturen. De
ventromediale banen gebruiken sensorische informatie over balans, lichaamshouding en de
visuele omgeving om reflexmatig balans en lichaamshouding te behouden.
I. De vestibulospinale tractaten. De vestibulospinale en tectospinale tractus functioneren
om het hoofd in balans te houden op de schouders terwijl het lichaam door de ruimte
beweegt en om het hoofd te draaien als reactie op nieuwe sensorische prikkels. De
, vestibulospinale tractaten ontspringen in de vestibulaire kernen van het merg, die
sensorische informatie doorgeven van het vestibulaire labyrint in het binnenste van de
ruimte (figuur 14.4a). Het vestibulaire labyrint bestaat uit met vloeistof gevulde kanalen en
holtes in het slaapbeen die nauw verbonden zijn met het slakkenhuis. De beweging van de
vloeistof in dit labyrint, die de beweging van het hoofd begeleidt, activeert haarcellen die de
vestibulaire kernen een signaal geven via hersenzenuw VIII. Een component van de
vestibulospinale tractus projecteert bilateraal (beide kanten) langs het ruggenmerg en
activeert de cervicale spinale circuits die de nek- en rugspieren controleren en zo de
beweging van het hoofd sturen. Stabiliteit van het hoofd is belangrijk omdat het hoofd onze
ogen bevat en het stabiel houden van de ogen, zelfs als ons lichaam beweegt, ervoor zorgt
dat ons beeld van de wereld stabiel blijft. Een ander onderdeel van de vestibulospinale
tractus projecteert ipsilateraal (aan dezelfde kant) tot in het lumbale ruggenmerg. Het helpt
ons een rechte en evenwichtige houding te behouden door strekmotorneuronen van de
benen te faciliteren → gebalanceerd postuur.
II. De tectospinale tractus. De tectospinale tractus ontspringt in de superieure colliculus van
de middenhersenen, die directe input ontvangt van het netvlies. Naast de retinale input
ontvangt de superieure colliculus projecties van de visuele cortex en afferente axonen
dieomatosensorische en auditieve informatie dragen. Uit deze input construeert de
colliculus superior een kaart van de wereld om ons heen; stimulatie op één plaats in deze
kaart leidt tot een oriënterende respons die het hoofd en de ogen in beweging brengt zodat
het juiste punt in de ruimte wordt afgebeeld op de fovea. Activering van de colliculus door
het beeld van een hardloper die naar het tweede honk sprint, zou er bijvoorbeeld voor zorgen
dat de werper zijn hoofd en ogen op deze belangrijke nieuwe stimulus richt.
III. De pontine en medullaire reticulospinale tractaten. De reticulospinale banen bestaan uit
twee belangrijke banen die ontstaan in de reticulaire formatie van de hersenstam: de
pontine (mediale) reticulospinale baan en de medullaire (laterale) reticulospinale baan.
• De pontine reticulospinale baan versterkt reflexen die het lichaam tegen de
zwaartekracht ondersteunen. Door de strekspieren in de benen te faciliteren, helpt deze
baan een staande houding te behouden door weerstand te bieden tegen de
zwaartekracht. Dit is essentieel voor motorische controle, aangezien de neuronen in de
ventrale hoorn van het ruggenmerg hierdoor vooral de lengte en spanning van spieren
behouden (het behouden van de spanning van de spieren)
• De medullaire reticulospinale baan werkt omgekeerd door de
antizwaartekrachtspieren vrij te maken van reflexcontrole, wat flexibiliteit in beweging
mogelijk maakt (het loslaten van de
spieren).
→ Beide banen worden gecontroleerd door
signalen die vanuit de cortex naar beneden worden
gestuurd. Een evenwicht tussen deze twee banen
is cruciaal voor soepele bewegingen. Bijvoorbeeld,
bij het gooien van een bal zorgt de motorcortex
ervoor dat de spieren zowel direct worden
geactiveerd als bevrijd worden van reflexcontrole
via de ventromediale banen. Hierdoor kan de
cortex nauwkeurig vrijwillige bewegingen en gedrag
aansturen.
, Gazzaniga, M.S., Ivry, R.B., Mangun, G.R. (2014). Cognitive Neuroscience: The Biology of the
Mind (4th Ed.). New York: W.W. Norton.
Hoger in de hiërarchie vinden we veel neurale structuren van het motorische systeem die zich in
de hersenstam bevinden. De 12 hersenzenuwen, die essentieel zijn voor reflexen die te maken
hebben met ademhalen, eten, oogbewegingen en gezichtsuitdrukkingen, ontstaan in de
hersenstam. Veel kernen in de hersenstam, zoals de vestibulaire kernen, de reticulaire formatie
en de substantia nigra, sturen directe projecten naar het ruggenmerg. Deze motorische paden
worden gezamenlijk de extrapiramidale banen genoemd, de vezels die direct van de cortex naar
de ruggenmergsegmenten reizen. Extrapiramidale banen zijn een primaire bron van indirecte
controle over de activiteit van het ruggenmerg en moduleren houding, spierspanning en
bewegingssnelheid; ze ontvangen input van subcorticale en corticale structuren
Learning goal 1.2: Cerebral motor system
Several cortical regions are involved in motor control. Start with clarifying terminology: what is
primary motor cortex, what is motor cortex (Bear p. 454), secondary and association motor
cortex, and what is the definition of motor area in Chouinard & Paus?
Bear, M.F., Connors, B.W., & Paradiso, M.A. (2007). Brain Control of Movement. In:
Neuroscience: Exploring the Brain (3rd Ed.). Baltimore: Williams & Wilkins
Hoewel de corticale gebieden 4 en 6 motorische cortex worden genoemd, is het belangrijk om
te erkennen dat bijna de hele neocortex betrokken is bij de controle van vrijwillige beweging.
Doelgerichte beweging is afhankelijk van kennis over waar het lichaam zich in de ruimte bevindt
en waar het naartoe wil en van de selectie van een plan om daar te komen. Zodra een plan is
geselecteerd, moet het in het geheugen worden bewaard tot het juiste moment. Tenslotte
moeten er instructies worden gegeven om het plan uit te voeren.
• De motorische cortex is een afgebakend gebied van de frontale kwab. Gebied 4 ligt net voor
de centrale sulcus van de precentrale gyrus en gebied 6 ligt net voor gebied 4 → Gebied 4
wordt ook wel de primary motor cortex, of M1 genoemd.
Penfield vond twee somatotopisch georganiseerde motorkaarten in gebied 6: één in een laterale
regio die hij het premotorische gebied (PMA) noemde en één in een mediaal gebied dat het
aanvullende motorgebied (SMA) wordt genoemd. Deze twee gebieden lijken vergelijkbare
functies te vervullen, maar op verschillende groepen spieren. Terwijl de SMA axonen uitzendt die
distale motorische eenheden rechtstreeks innerveren, verbindt de PMA voornamelijk met
reticulospinale neuronen die proximale motoreenheden innerveren.
Distale motorische eenheden zijn motorische eenheden die de spieren aansturen in de
uiteinden van het lichaam, zoals handen, vingers, voeten en tenen. Ze zorgen voor fijne en
precieze bewegingen, bijvoorbeeld bij het grijpen van een voorwerp.
Proximale motorische eenheden daarentegen sturen de spieren aan die dichter bij het midden
van het lichaam liggen, zoals schouders, heupen en romp. Ze zijn belangrijk voor grotere,
stabiliserende bewegingen en helpen bij het behouden van houding en balans.
Kort gezegd: distale motorische eenheden zorgen voor fijne motoriek in de ledematen, terwijl
proximale motorische eenheden helpen met stabiliteit en grotere bewegingen dichtbij de
romp
De posterieure pariëtale cortex en de prefrontale cortex zijn belangrijk voor het plannen en
uitvoeren van bewegingen. De posterieure pariëtale cortex helpt om een mentaal beeld van
het lichaam en zijn positie in de ruimte te vormen, door gebruik te maken van informatie uit
zintuigen zoals tast, proprioceptie en zicht. Dit beeld is essentieel om goed te begrijpen waar het
lichaam zich bevindt ten opzichte van de omgeving.
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller elinedubbink. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $5.67. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
55628 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now