Summary
Samenvatting literatuur Criminalistiek en Forensisch DNA
- Course
- Institution
Dit document bevat een samenvatting van alle voor het vak Criminalistiek en Forensisch DNA opgegeven literatuur.
[Show more]
Seller
Follow
jannahv
Content preview
Criminalis ek en forensisch DNASamenva ng
,WEEK 1 EN 2: BIOLOGISCHE SPOREN EN DNA
DE ESSENTIES VAN FORENSISCH BIOLOGISCH ONDERZOEK, L. MEULENBROEK
HOOFDSTUK 2 – FORENSISCH ONDERZOEK VAN SPOREN VAN LICHAAMSVLOEISTOFFEN
Sporen van bloed, sperma en speeksel zijn als zodanig te iden ficeren en hiervan zijn doorgaans voor
vergelijkend DNA-onderzoek geschikte DNA-profielen te verkrijgen.
Biologische sporen hebben in de afgelopen jaren een centrale rol verworven in de bewijsvoering van
strafzaken. Voornamelijk sporen van bloed, sperma en speeksel zijn delictgerelateerd en daarom speelt
het onderzoek van die sporen een belangrijke rol bij het iden ficeren van mogelijke betrokkenen bij
een delict en bij een mogelijke reconstruc e.
Er worden doorgaans drie groepen biologische sporen onderscheiden:
1. Sporen van lichaamsvloeistoffen zoals bloed, sperma en speeksel;. Dit zijn sporen waarvan is
vast te stellen om welk type celmateriaal of vloeistof het gaat of waarvoor aanwijzen te
verkrijgen zijn.
2. Haren
De biologische sporen bloed, sperma, speeksel en haren noemt men ok wel de klassieke biologische
sporen.
3. Biologische sporen waarvan de aard niet is te bepalen. Van deze sporen is met de huidige
technieken niet vast te stellen, of zijn geen aanwijzingen te verkrijgen tot welk type
celmateriaal ze behoren. Veelal betreffen dit biologische contactsporen.
Naast deze drie groepen biologische sporen worden ook tanden/kiezen, bo en, spieren en weefsel
gebruik voor forensisch (DNA-)onderzoek. De sporen die worden verkregen uit dit biologisch
celmateriaal spelen voornamelijk een rol bij het iden ficeren van, onbekende, overleden personen;
Romanovs-casus.
Het onderzoek naar biologische sporen begint met de criminalis sche analyse van de stukken van
overtuiging. Uitgangspunt hierbij is de onderzoeksvraagstelling van de aanvrager van het onderzoek.
Na het opstellen van een onderzoeksplan worden de stukken van overtuigen aan onderzoek
onderworpen. Onderzoekers gaan op zoek naar de aanwezigheid van biologische sporen en proberen
de aard daarvan vast te stellen. In eerste instan e is dit onderzoek al jd gericht op het vinden van de
klassieke biologische sporen: bloed, sperma, speeksel en/of haren. De haren worden, indien aanwezig,
allereerst vastgesteld. A ankelijk van de onderzoeksvraag en de context van het onderzoek wordt dan
onderzoek gedaan naar de aanwezigheid van bloed, sperma en/of speeksel. Om deze sporen te vinden
hee de onderzoeker diverse soorten lichtbronnen, microscopen en chemische tests tot zijn
beschikking. Levert dit onderzoek geen of onvoldoende bruikbaar resultaat op, dan kan men
onderzoek naar biologische contactsporen overwegen.
Het onderzoek vindt plaats in speciaal daarvoor ingerichte laboratoria en stukken van overtuiging van
het slachtoffer en de dader worden in verschillende ruimten onderzocht om zo contamina e te
voorkomen.
Uit de veiliggestelde sporen wordt DNA geïsoleerd. De steeds betere DNA-technieken maken het
mogelijk dat een zeer geringe hoeveelheid sporenmateriaal al een DNA-profiel kan opleveren. Dit
,betekent niet dat het DNA-profiel al jd perse geschikt is om te vergelijken met andere DNA-profielen.
Of dit het geval is, hangt af van verschillende factoren; oa: de kwaliteit van het DNA-profiel. Dit wordt
weer bepaald door de condi es waaronder het spoor is aangetroffen, veiliggesteld en bewaard. Over
het algemeen zijn uit bloed, sperma en speeksel bruikbare DNA-profielen te verkrijgen.
DNA is zeer gevoelig voor vocht, direct zonlicht en warmte. Door deze invloeden kan DNA worden
afgebroken of kan de kwaliteit ervan afnemen.
Voor het bemonsteren, veiligstellen en bewaren gelden over het algemeen de volgende eisen:
- Voorkom verontreiniging van het spoor
- Droog de sporen aan de lucht en bewaar ze in een droge omgeving
- Bewaar de sporen koel maar niet in een koelkast of diepvries
- Bewaar de sporen buiten direct zonlicht en bij voorkeur in een donkere ruimte
Bloed
Bij het onderzoek van stukken van overtuiging naar biologische sporen zoals bloed maakt men gebruik
van scheerlicht en opera emicroscopen.
Om vast te stellen of een op bloed gelijkend spoor ook daadwerkelijk bloed is, test de onderzoeker het
spoor met een zogenaamde tetrabasetest. Met deze specifieke test voor het aantonen van bloed is
bloed te onderscheiden van bloed gelijkende substan es. Wanneer men vermoedt dat bloed is
verwijderd door bijvoorbeeld schoonmaakmiddelen of verf, is onderzoek met luminol een op e. Met
luminol is mogelijk om bloedsporen die met het blote oog niet zichtbaar zijn, zichtbaar te maken. De
tetrabasetest en luminol reageren ook op dierenbloed maar als het dierenbloed betre , zal daaruit
geen DNA-profiel kunnen worden gemaakt. De DNA-analysesystemen kunnen geen DNA-profiel uit
dierlijk bloed verkrijgen.
Tetrabasetest: om de aanwezigheid van bloed op stukken van overtuiging vast te stellen, gebruikt men
de tetrabasetest. Tetrabase is een stof die in aanwezigheid van hemoglobine reageert op de stof
peroxide. Het eiwit hemoglobine komt in zeer grote hoeveelheden voor in rode bloedcellen en niet in
andere lichaamscellen. Hierdoor is tetrabase geschikt om bloed aan te tonen. De tetrabasetest toont
bloed aan op alle mogelijk sporendragers; van kleding tot gebruiksvoorwerpen. De tetrabasetest kan
soms ook een vals-posi ef resultaat geven – de test gee aan dat er zich bloed bevindt op de
sporendrager maar dit is niet zo. Voorbeeld: geoxideerd metaal; chloor beva ende
schoonmaakmiddelen. De vals-posi eve resultaten zijn echter goed te herkennen en te onderscheiden
van posi eve reac es.
Wanneer het tetrabase-posi eve spoor geen DNA-profiel oplevert jdens het DNA-onderzoek dan kan
dit verschillende redenen hebben: te weinig celmateriaal in het bloedspoor; de kwaliteit van het DNA
in het bloedspoor is slecht; het bloed is a oms g van een dier.
De tetrabasetest voert men uit door een minimale hoeveelheid van het bloed gelijkende spoor dat op
een stuk van overtuiging is gevonden, over te brengen = te bemonsteren, op een testpapiertje. Aan het
monster voeg je een druppel tetrabase toe, vervolgens voegt men ook een druppel peroxide toe.
Wanneer het monster hemoglobine, en dus rode bloedcellen bevat, wordt een reac e in gang gezet en
ontstaat een blauwe kleur.
Tetrabase + peroxide = blauw ALS hemoglobine (rode bloedcellen) in het monster.
De tetrabasetest moet al jd worden uitgevoerd op een monster van het stuk van overtuiging en niet
op het stuk van overtuiging zelf.
, Luminol: in die gevallen waarbij met het blote oog geen bloed waarneembaar is, kan een onderzoek
met luminol uitkomst bieden. Met luminol kunnen minimale, latente bloedsporen zichtbaar worden
gemaakt. Een nadeel van onderzoek met luminol is dat het de minimale bloedsporen verdund en dus
schadelijk is voor de sporen. Daarom zoekt men eerst grondig met scheerlicht en daglicht voordat men
luminol gaat gebruiken. Luminol is een chemische stof die in aanwezigheid van hemoglobine, rode
bloedcellen, een blauw licht laat zien. Luminol is erg gevoelig in aanwezigheid van hemoglobine
daardoor is het mogelijk om heel kleine bloedsporen te vinden en ook kan men bloedsporen vinden
die in het verleden zijn geprobeerd weg te werken. Luminol reageert niet alleen op bloed maar ook op
veel andere dingen: jute, sisal, oxiderend metaal, verf, behangplaksel, sommige schoonmaakmiddelen
en bepaalde groenten en fruit. Een posi ef resultaat met de luminol-test moet dan ook al jd worden
beves gd met de specifiekere tetrabasetest. In het algemeen geldt dat luminol-posi eve sporen die
een nega ef resultaat geven met de tetrabasetest geen of te weinig bloed beva en en dus geen DNA-
spoor op zullen leveren.
Om de blauwach ge kleuring van de luminolreac e te zien, moet de ruimte waarin het onderzoek
plaatsvindt donker zijn. Daarom verduistert men eerst de te onderzoek ruimte om deze daarna te
benevelen met luminol. Op de plaatsen waar de blauwach ge kleur verschijnt, kan bloed aanwezig
zijn.
Bloedspoorpatroononderzoek: bloedsporen spelen een belangrijke rol bij het via DNA-onderzoek
iden ficeren van een mogelijke betrokkene bij een delict. Maar bloedsporen kunnen ook waardevolle
informa e verschaffen over wat zich al dan niet hee afgespeeld op de PD. Die informa e kan worden
verkregen door onderzoek van de uiterlijke kenmerken van de bloedsporen; groo e, vormen, rich ng.
Sperma
Bij het forensisch onderzoek van zedendelicten staat over het algemeen het onderzoek naar
spermasporen centraal. Hierbij onderzoekt men eerst of sperma kan worden aangetoond in de
bemonstering van het lichaam van het slachtoffer; zoals schede-uitstrijkjes. Is dit niet het geval dan
onderzoekt men de kleding en met name de onderbroek van het slachtoffer en eventuele andere
sporendragers zoals het beddengoed. De onderzoeker bekijkt de sporen bij daglicht. Zijn hierbij geen
sperma gelijke sporen waar te nemen of is het niet duidelijk of de waargenomen vlekken mogelijk
spermasporen zijn, dan vindt onderzoek van het stuk van overtuiging plaats met de zogenaamde
forensische lichtbron; de crimescope. Deze crimescope kan licht van verschillende golflengten
uitzenden. Door de crimescope in te stellen op een bepaalde golflengte en het hiermee belichte object
te bekijken door een speciale lich ilterbril, worden de sporen zichtbaar die interessant kunnen zijn
voor nader onderzoek. Of de gevonden sporen dan daadwerkelijk spermasporen zijn, moet worden
uitgewezen door nader onderzoek. Het spoor wordt eerst onderworpen aan een zure fosfatasetest. Dit
is een eerste indica eve test; een screeningstest, om te kijken of er spermacellen aanwezig zijn. Is dit
het geval, dan is sperma aangetoond. Zijn er geen spermacellen waar te nemen dan kan met het spoor
nog onderzoeken op mogelijke aanwezigheid van spermavloeistof met de prostaatspecifiek
an geentest; PSA-test.
Als een zedendelict wordt vermoed, onderzoekt een forensisch arts het lichaam van het slachtoffer. De
arts neemt, a ankelijk van de context van het misdrijf, hiertoe monsters van de schede, anus, mond,
nagelvuil en eventueel andere plaatsen van het lichaam. Bovendien worden er referen emonsters
genomen van hoofd- en schaamhaar veiliggesteld.
Microscopisch onderzoek: de jdens het forensisch medisch onderzoek afgenomen bemonsteringen;
zoals van de schede, anus en/of mondholte, worden microscopisch onderzocht. Hetzelfde geldt voor
sperma gelijkende sporen aangetroffen op stukken van overtuiging. Zijn microscopisch spermacellen
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller jannahv. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $9.55. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
59063 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 15 years now