Summary
Samenvatting blok 3 - motivatie, zelfregulatie en prestatie - probleem 3 - deel 2
- Course
- Institution
blok 3.3 motivatie, zelfregulatie en prestatie. samenvatting van probleem 3 deel 2
[Show more]
3 reviews
By: wouter1411 • 1 year ago
By: shfrericks • 1 year ago
By: gingerschouten • 3 year ago
Seller
Followsabinesprengers1
Reviews received
Content preview
Blok 3.3 Motivatie, zelfregulatie en prestatieProbleem 3 – autonomy and willpower
Deel 2 – ego-depletion
Bronnen:
- Baumeister (1998): ego depletion
- Galliot (2007): self-control relies on glucose as a limited energy source
- Hagger (2016): a multilab preregistered replication of the ego-depletion effect
- Job (2010): ego-depletion; is it all in your head?
- Moller (2006): choice and ego-depletion
Leerdoelen:
- Wat is ego-depletion?
- Wat is het verband met wilskracht en zelfregulatie?
- Welke beïnvloedende factoren zijn er?
- Hoe herstel je ego-depletion?
Baumeister (1998): ego depletion
Abstract
Keuze, actieve respons, zelfregulatie en andere wilskrachtprocessen putten allemaal uit een
gemeenschappelijke innerlijke bron. In experiment 1 stopten mensen die zichzelf dwongen radijs te
eten in plaats van chocolade sneller bij onoplosbare puzzels dan mensen die geen zelfcontrole over
het eten hoefden uit te oefenen. In experiment 2 veroorzaakte het maken van een persoonlijke
keuze om attitude-relevant gedrag uit te voeren een vergelijkbare afname in persistentie. In
experiment 3 leidde het onderdrukken van emoties tot een daling in de prestaties van oplosbare
diagrammen. In experiment 4 maakte een initiële taak die een hoge zelfregulatie vereiste mensen
meer passief. Deze resultaten suggereren dat de capaciteit van de self voor actieve volition beperkt is
en dat een reeks verschillende, ongerelateerde handelingen een gemeenschappelijke hulpbron
delen.
Veel cruciale functies van de zelf omvatten volition; het maken van keuzes, verantwoordelijkheid
nemen, initiëren en inhiberen van gedrag en het maken van actieplannen en deze plannen uitvoeren.
In dit onderzoek worden hypotheses over ego depletion getest. Het idee achter ego depletion is dat
de self’s act of volition gebaseerd zijn op een beperkte bron, vergelijkbaar met kracht of energie, en
dat daarom de act of volition een nadelige invloed heeft op de daaropvolgende volition. Ego
depletion verwijst naar een tijdelijke vermindering in het vermogen of de bereidheid tot het nemen
van vrijwillige actie door eerdere oefeningen van volition.
Ego depletion
Opeenvolgende inspanningen van zelfregulatie wordt gekenmerkt door verslechterde prestaties,
hoewel de inspanningen ongerelateerde gebieden betroffen. Bevindingen suggereren dat
inspanningen van zelfcontrole een psychische kost met zich meebrengen en schaarse hulpbronnen
uitputten.
De auteurs suggereren het volgende. Een belangrijk deel van de zelf is een beperkte bron die
gebruikt wordt voor alle acts of volition. Omdat veel van zelfregulatie gepaard gaat met het
weerstand bieden aan verleiding en daarom motivationele responses overriden, zal deze self-source
gedrag op dezelfde manier beïnvloeden als motivatie. Motivaties kunnen sterk of zwak zijn, en
, sterkere impulses zijn moeilijker te beperken; daarom opereert de executieve functie van de zelf
vermoedelijk ook op een sterke of zwakke manier. Het uitoefenen van deze kracht in zelfcontrole put
deze kracht uit en vermoeit het tijdelijk, maar hersteld zich vermoedelijk weer na een periode van
rust.
Er zijn 3 verschillende modellen over de aard van zelfregulatie, die verschillende voorspellingen
hebben over de effectiviteit van zelfcontrole na een uitoefening van zelfcontrole in een
ongerelateerd gebied.
1. Zelfregulatie als skill: in dit model ontwikkelen mensen deze vaardigheid om zichzelf te
reguleren over langere periodes. Skill is redelijk contant over herhaaldelijke trials, dus er zou
weinig tot geen verandering in effectiviteit van zelfcontrole moeten zijn op 2 inspanningen
binnen korte tijd.
2. Zelfregulatie als knowledge structure: zelfcontrole opereert als een mastery schema dat
gebruik maakt van informatie over het wijzigen van de eigen reacties of states. Op basis van
dit model moet een initiële handeling van zelfcontrole het schema primen, waardoor latere
zelfcontrole mogelijk wordt. Eenmaal geactiveerd, blijft het systeem een tijdje aanstaan,
waardoor verdere zelfcontrole makkelijker wordt.
3. Zelfregulatie als energy: in deze opvatting houden handelingen van zelfregulatie een vorm
van inspanningen in die energie verbruikt en daarom het beschikbare aanbod uitput. Tenzij
de bron erg groot is, put inspanning de bron uit waardoor volgende zelfcontrole taken
minder goed gaan.
Deze drie modellen voorspellen dus respectievelijk geen verandering, een toename en een afname in
de effectiviteit van zelfcontrole na een eerste handeling van zelfcontrole.
Experiment 1
Zelfcontrole werd gemanipuleerd door hongerige te instrueren om alleen radijs te eten, terwijl ze
werden geconfronteerd met de geur en het zicht van chocolade. Ze moesten dus een verleiding
weerstaan om 1 actie te doen, terwijl ze een vergelijkbare, maar minder wenselijke actie uitvoerden.
Vervolgens werd zelfcontrole gemeten in een ongerelateerde taak, door middel van een onoplosbare
puzzel.
Resultaten: de resultaten bieden ondersteuning voor de hypothese van ego depletion. Het
weerstaan van de verleiding blijkt een psychische kost geproduceerd te hebben, in de zin dat
participanten daarna eerder opgaven bij frustratie op de puzzeltaak. De resultaten passen het best
bij het strength model (energy).
Experiment 2
Dit ging over de vraag of dezelfde bron die was uitgeput door het weerstaan van de verleiding, zou
worden uitgeput door een act of choice. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een klassieke
manipulatie; hoge keuze tegenover lage keuze om counter-attitudinal gedrag te vertonen. De
hypothese was dat het maken van een keuze om deel te nemen aan counter-attitudinal gedrag, de
volitional resource zou uitputten. Frustratie werd weer gemeten in dezelfde onoplosbare puzzel.
Mensen moesten een counterattitudinal speech houden onder hoge- of lage keuze condities. Ook
was er een conditie waarin mensen een proattitudinal speech moesten houden waarin ze tegen een
toename van collegegeld waren. kiezen voor proattitudinal gedrag zou geen dissonantie
veroorzaken, maar zal de zelf wel tot op zekere hoogte uitputten, omdat het nog steeds een daad
van keuze en verantwoordelijkheid nemen inhoudt.
Resultaten: de resultaten ondersteunen weer het energy model en suggereren dat acts of choice
dezelfde beperkte bron gebruiken als voor zelfcontrole. Participanten die akkoord gingen met een
The benefits of buying summaries with Stuvia:
Guaranteed quality through customer reviews
Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.
Quick and easy check-out
You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.
Focus on what matters
Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!
Frequently asked questions
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
Satisfaction guarantee: how does it work?
Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.
Who am I buying these notes from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller sabinesprengers1. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy these notes for $3.25. You're not tied to anything after your purchase.
Can Stuvia be trusted?
4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)
67232 documents were sold in the last 30 days
Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now