On Display: Instagram, the Self, and the City
John D. Boy, Justus Uitermark
, On Display: Instagram, the Self, and the City, by John D. Boy and Justus Uitermark, New
York, Oxford University Press, 2024, xi+183pp.
Introductie
“the platform had reached two billion monthly active users” (p.4).
Instagram: het delen van je mooiste foto’s en meme’s met vrienden… Versterkt dit culturele
en maatschappelijke problemen? Dit soort vraagstukken valt binnen het interessegebied van
de auteurs van On Display. Het doel van dit boek is om culturele problemen te begrijpen in
plaats van deze simpelweg te weerspiegelen. De tijd die op sociale mediaplatformen zoals
Instagram wordt doorgebracht, heeft persoonlijke gevolgen en vormt nieuwe relaties,
subculturen en ruimtes.
De Boy en Uitermark (2024) hanteren een agnostische benadering, wat betekent dat
ze onbevooroordeeld naar deze kwesties kijken. Een centraal thema in het boek is de rol van
sociale media als instrument voor algemene statuscompetitie. Op Instagram zijn er specifieke
beloningen, zoals likes en volgers, die binnen de gemeenschap waardevol zijn, maar voor
buitenstaanders weinig betekenis hebben omdat ze buiten de sociale mediawereld geen
directe invloed hebben.
Instagram-gebruikers kunnen twee verschillende rollen vervullen: centraal of
ondersteunend. Een centrale rol houdt in dat gebruikers actief zichtbaar en invloedrijk zijn op
het platform, met een groot aantal volgers. Ondersteunende gebruikers vervullen een meer
passieve rol door berichten te liken en te delen, zonder zelf in de schijnwerpers te staan.
De Boy en Uitermark bouwen voort op klassieke sociologen zoals Bourdieu en Elias,
omdat zij de continuïteiten blootleggen in de manier waarop sociale relaties en het zelfgevoel
worden gevormd. Vervolgens worden er interviews afgenomen om dit te illustreren. Zij hebben
gebruikers binnen de stedelijke grenzen van Amsterdam geïnterviewd. Daarnaast sluit hun
werk aan bij studies van wetenschappers die het belang van status benadrukken bij het
begrijpen van online socialiteit. Hoewel het boek On Display geen specifiek beoogd
lezerspubliek noemt, is het aannemelijk dat de doelgroep bestaat uit algemene lezers die
geïnteresseerd zijn in de impact en het begrip van sociale media, evenals beleidsmakers die
zich bezighouden met de rol van sociale media in de samenleving.
Het argument
Een belangrijk punt binnen het boek is dat online interacties vaak gebrekkig is geanalyseerd
door verouderde psychologische verklaringsmodellen, waarbij de ware dynamiek van sociale
media niet goed vastgelegd wordt. Het idee hierbij is dat de meeste bestaande literatuur zich
richt op de effecten van sociale media, wat meestal verkregen is door statistische analyses
van enquête gegevens, oftewel kwantitatief onderzoek. Dit staat echter in scherp contrast met
wat De Boy en Uitermark gaan doen, namelijk het gebruik van kwalitatieve methoden om de
situaties en omstandigheden te belichten die het gebruik van Instagram vormgeven.
Volgens dit boek dient Instagram als een veld dat sociale relaties en het zelfbeeld bemiddelt.
Dit vormt de hoofdthese van het boek. Wat het gebruik van Instagram zo complex maakt, zijn
de gemengde effecten: enerzijds kan het mensen opbeuren, anderzijds kan het hen ook
neerhalen.
De auteurs hopen dat het boek inzichten biedt die op lange termijn relevant blijven.
Volgens hen bestaat er geen enkele eenvoudige oplossing voor de problemen rondom sociale
media. Een contextuele en relationele benadering kan helpen om de afwegingen van
verschillende voorstellen beter te begrijpen en voorkomt dat discussies over beleidsingrepen
vastlopen in onrealistische of simplistische ideeën.
2
John D. Boy, Justus Uitermark
, On Display: Instagram, the Self, and the City, by John D. Boy and Justus Uitermark, New
York, Oxford University Press, 2024, xi+183pp.
Introductie
“the platform had reached two billion monthly active users” (p.4).
Instagram: het delen van je mooiste foto’s en meme’s met vrienden… Versterkt dit culturele
en maatschappelijke problemen? Dit soort vraagstukken valt binnen het interessegebied van
de auteurs van On Display. Het doel van dit boek is om culturele problemen te begrijpen in
plaats van deze simpelweg te weerspiegelen. De tijd die op sociale mediaplatformen zoals
Instagram wordt doorgebracht, heeft persoonlijke gevolgen en vormt nieuwe relaties,
subculturen en ruimtes.
De Boy en Uitermark (2024) hanteren een agnostische benadering, wat betekent dat
ze onbevooroordeeld naar deze kwesties kijken. Een centraal thema in het boek is de rol van
sociale media als instrument voor algemene statuscompetitie. Op Instagram zijn er specifieke
beloningen, zoals likes en volgers, die binnen de gemeenschap waardevol zijn, maar voor
buitenstaanders weinig betekenis hebben omdat ze buiten de sociale mediawereld geen
directe invloed hebben.
Instagram-gebruikers kunnen twee verschillende rollen vervullen: centraal of
ondersteunend. Een centrale rol houdt in dat gebruikers actief zichtbaar en invloedrijk zijn op
het platform, met een groot aantal volgers. Ondersteunende gebruikers vervullen een meer
passieve rol door berichten te liken en te delen, zonder zelf in de schijnwerpers te staan.
De Boy en Uitermark bouwen voort op klassieke sociologen zoals Bourdieu en Elias,
omdat zij de continuïteiten blootleggen in de manier waarop sociale relaties en het zelfgevoel
worden gevormd. Vervolgens worden er interviews afgenomen om dit te illustreren. Zij hebben
gebruikers binnen de stedelijke grenzen van Amsterdam geïnterviewd. Daarnaast sluit hun
werk aan bij studies van wetenschappers die het belang van status benadrukken bij het
begrijpen van online socialiteit. Hoewel het boek On Display geen specifiek beoogd
lezerspubliek noemt, is het aannemelijk dat de doelgroep bestaat uit algemene lezers die
geïnteresseerd zijn in de impact en het begrip van sociale media, evenals beleidsmakers die
zich bezighouden met de rol van sociale media in de samenleving.
Het argument
Een belangrijk punt binnen het boek is dat online interacties vaak gebrekkig is geanalyseerd
door verouderde psychologische verklaringsmodellen, waarbij de ware dynamiek van sociale
media niet goed vastgelegd wordt. Het idee hierbij is dat de meeste bestaande literatuur zich
richt op de effecten van sociale media, wat meestal verkregen is door statistische analyses
van enquête gegevens, oftewel kwantitatief onderzoek. Dit staat echter in scherp contrast met
wat De Boy en Uitermark gaan doen, namelijk het gebruik van kwalitatieve methoden om de
situaties en omstandigheden te belichten die het gebruik van Instagram vormgeven.
Volgens dit boek dient Instagram als een veld dat sociale relaties en het zelfbeeld bemiddelt.
Dit vormt de hoofdthese van het boek. Wat het gebruik van Instagram zo complex maakt, zijn
de gemengde effecten: enerzijds kan het mensen opbeuren, anderzijds kan het hen ook
neerhalen.
De auteurs hopen dat het boek inzichten biedt die op lange termijn relevant blijven.
Volgens hen bestaat er geen enkele eenvoudige oplossing voor de problemen rondom sociale
media. Een contextuele en relationele benadering kan helpen om de afwegingen van
verschillende voorstellen beter te begrijpen en voorkomt dat discussies over beleidsingrepen
vastlopen in onrealistische of simplistische ideeën.
2
