100% satisfaction guarantee Immediately available after payment Both online and in PDF No strings attached
logo-home
Samenvatting Overriding parents’ medical decisions for their children: a systematic review of normative literature – R.J. McDougall & L. Notini, 2013. Master Orthopedagogiek - Rijksuniversiteit Groningen - In the Best Interest of the Child $4.34   Add to cart

Summary

Samenvatting Overriding parents’ medical decisions for their children: a systematic review of normative literature – R.J. McDougall & L. Notini, 2013. Master Orthopedagogiek - Rijksuniversiteit Groningen - In the Best Interest of the Child

2 reviews
 98 views  7 purchases
  • Course
  • Institution

Uitgebreide samenvatting van het artikel: Overriding parents’ medical decisions for their children: a systematic review of normative literature – R.J. McDougall & L. Notini, 2013. Dit artikel is tentamenliteratuur voor het vak In the Best Interest of the Child, behorende bij de master Orthoped...

[Show more]

Preview 2 out of 4  pages

  • November 15, 2020
  • 4
  • 2020/2021
  • Summary

2  reviews

review-writer-avatar

By: ernajozina • 2 year ago

review-writer-avatar

By: berbernijholt • 2 year ago

avatar-seller
Samenvatting ‘Overriding parents’ medical decisions for
their children: a systematic review of normative
literature – R.J. McDougall & L. Notini, 2013.
Vertaling titel: Overheersende medische beslissingen van ouders voor hun kinderen: Een
systematische review van normatieve literatuur.

Inleiding
In veel gevallen worden beslissingen over medische behandelingen genomen voor kinderen, zonder
conflicten tussen familie en gezondheidswerkers. In een belangrijke minderheid van de gevallen
doen zich echter wel verschillende mate van conflicten voor. Ethici hebben een aantal van deze
conflicten geanalyseerd. In dit artikel wordt een overzicht van de ethische literatuur over conflicten
tussen gezondheidsmedewerkers en ouders over medische besluitvorming voor kinderen gegeven,
waarbij de nadruk specifiek ligt op omstandigheden waarin de beslissingen van ouders zouden
moeten worden overschreven door gezondheidsmedewerkers. De vraag is dan ook: ‘Wanneer
gezondheidsmedewerkers en ouders het oneens zijn over de juiste behandeling van een kind, onder
welke omstandigheden is het ethisch verantwoord dat de gezondheidsmedewerker de wensen van
de ouders terzijde schuift?

Zoekmethode
Er is digitaal naar literatuur gezocht op de sleutelwoorden als ‘pediatrisch’, ‘kind’, adolescent’,
‘tiener’, ‘jongere’, ‘jongeren, ‘zorgverlener’, ‘arts’. Er zijn uit 4 databases onderzoeken geselecteerd.

Resultaten
Uit de database en het zoeken naar anthologieën voldeden 49 publicaties aan de inclusiecriteria (41
tijdschriftartikelen en 8 anthologiehoofdstukken). Het handmatig doorzoeken van de referentielijsten
van deze artikelen en anthologiehoofdstukken leverde nog 23 extra publicaties op, waarmee het
totale aantal opgenomen publicaties op 72 kwam. Vervolgens werden er 20 geselecteerd die een
gedetailleerde ethische kader bevatten. De beoordeling van de kwaliteit van de publicaties werden
gedaan met een bevredigende benadering van kwaliteitsbeoordeling, gebaseerd op het academische
peer review-proces (artikel moest peer-reviewed zijn).

9 Ethische kaders
Uit de beoordeling kwamen 9 verschillende ethische kaders die de omstandigheden schetsen waarin
een gezondheidsmedewerker gerechtvaardigd is om de medische besluitvorming van ouders voor
kinderen te negeren.

Ethisch kader 1: Schade-principe (Harm-principle)
Diekema stelde het schadeprincipe op. Hij stelt dat de beste belangen moeilijk te definiëren kunnen
zijn, anders kunnen worden opgevat door ouders en gezondheidsmedewerkers en niet als de norm
kan worden toegepast in de praktijk. Volgens het schadeprincipe is een gezondheidsmedewerker
ethisch gerechtvaardigd om overheidsingrijpen te zoeken wanneer de beslissing van de ouders ‘de
kans op ernstige schade aanzienlijk vergroot in vergelijking met andere opties’. Diekema stelt dat
relevante schade verder gaat dan het fysieke, inclusief het domein van de toekomstige autonomie
van het kind. Diekema stelt 8 voorwaarden voor waaraan moet zijn voldaan voordat het gebruik van
een overheidsinterventie wordt overwogen om medische behandeling van kinderen boven ouderlijke
bezwaren:
1. Door de weigering loopt het kind een ‘aanzienlijk risico op ernstige schade’
2. De schade is dreigend
3. De geweigerde tussenkomst is nodig om de schade te voorkomen

1

, 4. De geweigerde interventie is bewezen werkzaam
5. De verdachte voordelen-lasten verhouding van de geweigerde interventie is significant
gunstiger dan die in verband met de voorkeursoptie van de ouders
6. Geen enkele andere optie zou ernstig letsel bij het kind voorkomen op een manier die meer
acceptabel is voor de ouders.
7. De staat zou ingrijpen in ‘alle andere soortgelijke situaties’ ongeacht de aard van de redenen
van de ouders
8. De meeste ouders zouden het erover eens zijn dat de tussenkomst van de staat redelijk was.

Ethisch kader 2: Beperkte ouderlijke autonomie
Dit concept draait om de basisbehoeften van een kind en wordt de beperkte ouderlijke autonomie
genoemd. Ross stelt dat ouders beperkt moeten worden in de recht om beslissingen te nemen voor
het kind, wanneer ze niet voorzien in de basisbehoeften van hun kind. Ross pleit voor de
ontoereikendheid van de norm voor beste belangen als leidraad, op basis van het feit dat gezinnen
groepsdoelen hebben die los staan van de zelfgerichte doelen en belangen van elk lid. Ouders
kunnen de belangen van het kind in gevaar brengen op voorwaarde dat ze de basisbehoeften van het
kind niet opofferen, ten gunstige van een groepsdoel of de belangen van een ander gezinslid. Er zijn 3
criteria waaraan moet worden voldaan om staatsinterventie in de besluitvorming van ouders te
rechtvaardigen:
1. Medische experts zijn het erover eens dat de behandeling niet-experimenteel is en wel
geschikt is voor het kind.
2. Weigering van die belangen (waarvan de werkzaamheid en de kans op succes is bewezen)
zou resulteren in het ontnemen van de basisbehoeften van het kind.
3. Het verwachte resultaat van de behandeling geeft het kind een kans op een normale
gezonde groei of een leven dat de moeite waard is om geleefd te worden, beoordeeld vanuit
het eigen perspectief van het kind.
Miller noemt op vergelijkbare wijze de beperkte ouderlijke autonomie en de basisbehoeften van
kinderen als fundamentele concepten met betrekking tot conflictsituaties.

Ethisch kader 3: Beste belangen
Kopelman is een voorstander van de norm voor het beste belang in de pediatrische context en stelt
in een aantal artikelen dat het beste belang het fundamentele concept is bij de medische
besluitvorming van ouders. Het gaat hier om het handelen om het welzijn van het individu maximaal
te bevorderen. Volgens Kopelman is het niet de juiste drempel voor een overheidsinterventie als
ouders niet gekozen hebben voor de behandeloptie die in het belang van het kind is. In plaats
daarvan speelt de keuze van de ouders voor een schadelijke of onredelijke optie een rol. De staat
moet bewijzen dat het kind ernstige schade heeft geleden of dreigt te lijden. Zodra de drempel is
bereikt hiervan, kijken de rechtbanken in het belang van het kind om te bepalen wat het met het
kind moet doen. Naast schade wordt ook redelijkheid aangevoerd om de omstandigheden te
definiëren die overheidsinterventie vereisen. De staat mag zich alleen inmengen als ouders een
beslissing nemen die geen enkele redelijke ouder onder dezelfde of vergelijkbare omstandigheden
zou nemen.
Het nastreven van de optie die de voordelen maximaliseert en de lasten van het kind minimaliseert,
is een ‘ideaal’, maar de feitelijk gekozen optie moet de beperkte middelen en de behoeften van
anderen binnen het netwerk van de relaties van het kind weerspiegelen. Zo’n optie wordt
omschreven als ‘in het belang van het kind’.

Ethisch kader 4: Keuze uit medisch gezien redelijke alternatieven
In het beginsel van belangenbehartiging stellen Buchunan en Brock verder dat de behandeling die
ouders voor hun kind kiezen binnen het bereik van medisch verantwoord moet zijn. McCullough
beschouwt dit idee als centraal in ethische rechtvaardigingen voor het doorbreken van ouderlijke
beslissingen. Volgens McCullough zijn ouders ethisch niet vrij om alle medisch redelijke alternatieven

2

The benefits of buying summaries with Stuvia:

Guaranteed quality through customer reviews

Guaranteed quality through customer reviews

Stuvia customers have reviewed more than 700,000 summaries. This how you know that you are buying the best documents.

Quick and easy check-out

Quick and easy check-out

You can quickly pay through credit card or Stuvia-credit for the summaries. There is no membership needed.

Focus on what matters

Focus on what matters

Your fellow students write the study notes themselves, which is why the documents are always reliable and up-to-date. This ensures you quickly get to the core!

Frequently asked questions

What do I get when I buy this document?

You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.

Satisfaction guarantee: how does it work?

Our satisfaction guarantee ensures that you always find a study document that suits you well. You fill out a form, and our customer service team takes care of the rest.

Who am I buying these notes from?

Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller xjeaninexx. Stuvia facilitates payment to the seller.

Will I be stuck with a subscription?

No, you only buy these notes for $4.34. You're not tied to anything after your purchase.

Can Stuvia be trusted?

4.6 stars on Google & Trustpilot (+1000 reviews)

75323 documents were sold in the last 30 days

Founded in 2010, the go-to place to buy study notes for 14 years now

Start selling
$4.34  7x  sold
  • (2)
  Add to cart