Door: M.G.D. de Vrijer
Studentnummer: 4795829
Datum: 20/06/2021
Opleiding: HBO Bachelor Social Work
1
,Module: Portfolio fase 3
Inhoudsopgave:
VGB FPA2 op 05-01-2021........................................................................................................................ 25
Medewerkers............................................................................................................................................ 25
Algemene gegevens................................................................................................................................. 35
Gegevens EVC aanbieder.................................................................................................................... 35
Kenschets van de kandidaat................................................................................................................. 35
Doelstelling van de kandidaat............................................................................................................... 35
Conclusie en aanbeveling..................................................................................................................... 35
Verantwoording......................................................................................................................................... 36
De toegepaste landelijke standaard...................................................................................................... 36
De EVC-procedure en de gehanteerde instrumenten...........................................................................36
Inleiding:
Ik ben Martijn de Vrijer, ik ben 36 jaar en vader van een dochter van 2 jaar en een zoon van 3 maanden.
Ik ben 12 jaar werkzaam als groepsleider bij Fivoor, een forensisch psychiatrische kliniek. Tijdens mijn
werk binnen Fivoor heb ik de MBO opleiding SPW 4 afgerond en de post HBO opleiding Forensische
psychiatrie. Binnen Fivoor heb ik eerst 6 jaar in de TBS kliniek gewerkt op diverse afdelingen en werk nu
6 jaar op een forensisch psychiatrische afdeling(FPA). Ik ben opzoek naar een nieuwe uitdaging en meer
diepgang in mijn werk en heb daarom ervoor gekozen om de opleiding Social Work te gaan volgen bij
NCOI. Dit is een verkort traject waarbij ik door middel van een EVC (eerder verworven competenties)-
traject vrijstellingen heb verkregen. Mijn uiteindelijke doel met het behalen van mijn diploma is een
ambulante baan in de GGZ, met regelmatige tijden, zodat ik meer thuis kan zijn bij mijn gezin.
Ik heb voor de opdracht portfolio fase 3 de doelen uit portfolio fase 1 planmatig uitgevoerd.
Voor het onderdeel professionele ontwikkeling heb ik een beroepssituatie beschreven waarop ik heb
gereflecteerd middels het model van Korthagen. Vanuit dit reflectiemodel heb ik twee
handelsalternatieven geformuleerd.
Ik heb 2 activiteiten beschreven waaraan ik mijn eindkwalificatie heb gekoppeld en de bijbehorende
competenties bewijs. Dit doe ik door per indicator te beschrijven welke rol deze speelde binnen het
proces van de activiteit.
Voor het onderdeel persoonlijke ontwikkeling heb ik 3 doelen uitgewerkt op basis van de STARR
methodiek. Aansluitend heb ik 2 nieuwe doelen geformuleerd voor fase 4 van het portfolio.
Ik heb een SWOT-analyse gemaakt om inzichtelijke te maken waar mijn sterke en zwakke
eigenschappen liggen. Aanvullend beschrijf ik kansen binnen mijn werk die de eigenschappen
bevorderen en bedreigingen die mijn ontwikkeling tegenhouden.
Er is tot slot een persoonlijk dilemma uitgewerkt en een persoonlijk statuut beschreven.
2
,Hoofdstuk 1: Reflectie op basis van reflectiemodel van korthagen.
Fase 1 Handelen:
Op de FPA is een voor mij oud bekende patiënt teruggeplaatst die ik al eerder heb begeleid, patiënt W.
Het is een grote imposante man, met een LVB diagnose en schizofrenie. Hij heeft veel
geweldsincidenten gepleegd tegen stafleden bij diverse instellingen en ook tegen patiënten die bij hem
op de groep verblijven. Door zijn LVB niveau is hij snel overvraagd en overprikkeld. Als hij het niet meer
snapt, wekt dit irritatie bij hem op. Dit zorgt ervoor dat hij geweld gaat gebruiken.
Ik ben de persoonlijk begeleider van W. De stafleden op de FPA zijn bang van patiënt W en weten niet
hoe ze hem moeten begeleiden op het moment dat hij iets doet wat niet mag. Dit zorgt ervoor dat
collega's situaties uit de weggaan en er wordt aan mij gevraagd of ik een stappenplan kan maken voor
dit soort situaties.
Ik heb zelf al diverse meldingen gemaakt samen met mijn team, omdat de patiënt te gevaarlijk is voor
deze afdeling en het afwachten is op een heftig incident. De patiënt doet heftige uitspraken over collega's
neersteken en in elkaar slaan. Vanuit het multidisciplinaire team krijg ik te horen dat er overleg is om
hem over te plaatsen, maar de verantwoordelijkheid wordt voornamelijk bij mij als pb-er neergelegd om
de omstandigheden en de begeleiding van de patiënt zo vorm te geven dat hij niet agressief wordt. Dit
voelt voor mij als een zware druk en ik ben van mening dat dit niet de oplossing is.
Ik ga een stappenplan maken over hoe om te gaan met patiënt W. als hij begrenst moet worden. Ik
presenteer dit aan het team en ik probeer zoveel mogelijk uitleg te geven en situaties te schetsen zodat
de collega's per scenario weten hoe ze kunnen/moeten handelen.
Ik wil mij ook hard maken voor het team en ik geef meerdere malen per week aan dat de patiënt
onhandelbaar is en hij de groep medepatiënten en stafleden ontwricht .
Het stappenplan wordt in gebruik genomen. Patiënt W komt uiteindelijk op kamerprogramma, wat inhoud
dat hij op kamer verblijft met gesloten deur. Hij mag af en toe naar buiten onder begeleiding voor een
luchtmoment. Het contact tussen hem en de staf verslechterd door het kamerprogramma. Hij is moeilijk
te sturen en elk moment dat hij uit zijn kamer gaat is het moeilijker om hem weer terug in zijn kamer te
krijgen. Dit maakt dat ik regelmatig deze signalen doorspeel naar de andere disciplines en benadruk dat
3
, we hem niet op de afdeling kunnen houden. De dag waarop ik voor het laatst met hem gewerkt heb,
merkte ik veel spanning bij hem. Hij sloot een andere collega buiten in het contact en onderhield alleen
contact met mij. De andere collega wekte irritatie bij hem op en ik koos ervoor om haar op afstand te
laten meekijken terwijl ik één op één met hem de momenten op de groep begeleid. Tijdens de overdracht
tussen de vroege en de late dienst blijkt dat er een flex-medewerker met een vast staflid mijn dienst zou
overnemen. De flex-medewerker heeft de overdracht van mij gekregen, omdat de vaste medewerker wat
later was.
Ik heb geprobeerd om op allerlei manieren de-escalerend te werken en ik heb getracht om de signalen
vanuit de groep zo goed mogelijk door te geven zodat de ernst van de situatie duidelijk werd en gezien
werd dat patiënt W. niet geschikt was voor de FPA. In de avond nadat ik de overdracht had gedaan,
heeft patiënt W op drie collega's proberen in te steken met een mes. Er zijn wat lichte verwondingen
veroorzaakt bij de collega's, maar gelukkig geen heftig letsel.
Fase 2 Terugblikken:
Als ik terugkijk op de situatie voel ik mij schuldig over het feit dat het incident is gebeurt en denk ik
regelmatig over wat ik beter had kunnen doen.
Ik ben over diverse grenzen heen gegaan in deze casus. Ik voelde mij ongehoord door de
hoofdbehandelaar, waardoor er voor mij een onveilige situatie ontstaat. Ik kreeg het gevoel dat we er als
team alleen voor staan met deze casus. De andere kant was dat ik mij als persoonlijk begeleider ook
gezien voelde in het feit dat ik vertrouwd werd met het schrijven van een plan en het vertrouwen dat ik
mijn collega's kon helpen sterker in hun schoenen te staan tegenover patiënt W.
Bij het terugblikken op deze situatie, merk ik dat ik ook nonchalanter werd in de omgang met patiënt W.
en dat ik daardoor keuzes maakte die hoog risico met zich meebrachten. Zoals zelf de groepsmomenten
begeleiden.
Mijn doel was om de groep en de collega's te beschermen tegen patiënt W. door signalen af te geven en
hen handvaten te bieden bij het begeleiden van patiënt W. Ik heb achteraf gezien de casus teveel naar
mijzelf toegetrokken en had meer moeten aansturen om de casus teambreed te dragen. De casus heeft
mij veel energie gekost en het voelt uiteindelijk als falen dat ondanks alle plannen en de-escalerend
werken het toch is misgegaan.
Fase 3 bewustwording van essentiële aspecten:
Bij deze casus heb ik bemerkt dat ik teveel zelf wil doen. Ik vind het moeilijk om zaken uit handen te
geven en zeker als er een beroep op mijn expertise en ervaring wordt gedaan. In dit geval een patiënt
die ik al wat beter ken en waar ik ervaring mee heb ik het begeleiden van patiënt W.
Ik voer wel alles in overleg uit, maar als ik merk dat andere het niet willen uitvoeren, ben ik snel geneigd
het uit handen te nemen en zelf te doen.
Ik haal uit deze casus ook kwaliteiten van mij. Ik zet door, ik sta voor mijn team, Ik vertrouw op mijn
observaties en ik zoek naar mogelijkheden binnen diverse situaties.
Vanuit de organisatie heb ik gemist dat we serieus genomen waren in onze observaties. Ik heb zeer
regelmatig aangegeven dat we moeten ingrijpen in deze situatie, omdat er een incident zal gaan
gebeuren en zo is het ook gegaan. Naar mijn idee hadden ze meer met het team kunnen meedenken
over welke alternatieven er zijn.
De angst die heerste onder collega's bij het begeleiden van patiënt W., geeft voor mij ook aan dat de
organisatie iets moet doen met de weerbaarheid van collega's. Dit kan in de vorm van cursussen de-
escalerend werken en meer trainingen aanbieden in de vorm van fysieke weerbaarheid.
Fase 4 handelingsalternatieven:
Ik had meer mijn gevoel over deze casus kunnen delen met het team, met de nadruk op wat het met mij
doet. Ik heb de impressie bij mijn collega's gegeven dat ik het overzicht had en wist wat we moesten
doen. Dit was niet altijd zo en koste mij heel veel energie. Ook omdat ik veel taken die betrekking hadden
op patiënt W. heb overgenomen en daardoor mentaal uitgeput raakte.
Het voordeel van meer open zijn over mijn gevoel is dat de last wat meer gedeeld word en heb ik niet het
gevoel dat het allemaal op mijn schouders rust.
Het nadeel, vooral in deze casus is dat mensen op mij bouwde en als ik laat weten het ook niet te zien
zitten, mensen misschien nog meer handelsverlegen worden en de patiënt meer de regie pakt.
Hetzelfde geld voor de communicatie naar mijn leidinggevende. Ik heb daarbij wel regelmatig melding
gemaakt, maar heb niet mijn gevoel daarbij gedeeld. Ik had dit meer kunnen doen, zodat de
4
Los beneficios de comprar resúmenes en Stuvia estan en línea:
Garantiza la calidad de los comentarios
Compradores de Stuvia evaluaron más de 700.000 resúmenes. Así estas seguro que compras los mejores documentos!
Compra fácil y rápido
Puedes pagar rápidamente y en una vez con iDeal, tarjeta de crédito o con tu crédito de Stuvia. Sin tener que hacerte miembro.
Enfócate en lo más importante
Tus compañeros escriben los resúmenes. Por eso tienes la seguridad que tienes un resumen actual y confiable.
Así llegas a la conclusión rapidamente!
Preguntas frecuentes
What do I get when I buy this document?
You get a PDF, available immediately after your purchase. The purchased document is accessible anytime, anywhere and indefinitely through your profile.
100% de satisfacción garantizada: ¿Cómo funciona?
Nuestra garantía de satisfacción le asegura que siempre encontrará un documento de estudio a tu medida. Tu rellenas un formulario y nuestro equipo de atención al cliente se encarga del resto.
Who am I buying this summary from?
Stuvia is a marketplace, so you are not buying this document from us, but from seller martijndevrijer. Stuvia facilitates payment to the seller.
Will I be stuck with a subscription?
No, you only buy this summary for $9.38. You're not tied to anything after your purchase.