Garantie de satisfaction à 100% Disponible immédiatement après paiement En ligne et en PDF Tu n'es attaché à rien
logo-home
Samenvatting Alle leerdoelen van blok 2.5 €5,49   Ajouter au panier

Resume

Samenvatting Alle leerdoelen van blok 2.5

 18 vues  0 fois vendu
  • Cours
  • Établissement

Dit is een samenvatting van alle leerdoelen van blok 2.5 Deviantie en Criminaliteit in de Stad. Alles is uitgewerkt aan de hand van gelezen literatuur en de nabesprekingen van het PGO-systeem dat op de Erasmus Universiteit in Rotterdam wordt gebruikt. De samenvattingen zijn in geschreven. Met deze...

[Montrer plus]

Aperçu 4 sur 40  pages

  • 25 mars 2021
  • 40
  • 2019/2020
  • Resume
avatar-seller
Blok 2.5


Probleem 1 Kattenkwaad of criminaliteit?
1 | Wat is criminaliteit?
Definitie
Volgens Van Swaaningen (2010) is het begrip ‘criminaliteit’ moeilijk van een betekenis te
voorzien. Hij spreekt van een containerbegrip. De definitie hangt namelijk af van hoe de
samenleving in elkaar zin, hoe men de overheid zien en wat de heersende normen en
waarden zijn. Mensen hebben verschillende opvattingen, we hebben te maken met
verschillende culturen en tijden. De betekenis van ‘criminaliteit’ is dus voor iedereen anders.
Zelfs criminologen hebben niet dezelfde opvatting over het begrip. Becker (1963) beschrijft
dat mensen die regels overtreden worden gezien als outsiders. Ze hebben een andere
opvatting en willen zich daarom niet aan de regel houden. In het algemeen is iedereen het er
wel mee eens dat iets crimineel is als men er rechterlijk voor bestraft wordt (Van
Swaaningen, 2010). Becker (1963) probeert ook een definitie van ‘deviantie’ te geven. Er zijn
vier vormen van deviantie: statistisch, pathologisch, functioneel en relativistisch.

Statistische deviantie
Deze vorm is de simpelste volgens Becker (1963). Deviantie is iets dat erg afwijkt van het
gemiddelde. Deze definitie is te breed, want iemand die bijvoorbeeld met links schrijft (wat
weinig mensen doen), zou volgens deze visie ook deviant zijn.

Pathologische deviantie
Een andere visie op deviantie is dat het iets pathologisch of zieks is (Becker, 1963). Deze
vorm is iets minder simpel, maar wordt wel vaak gebruikt. Hierbij is het probleem dat het
niet duidelijk is wat gezond en wat ongezond gedrag is.

Functionele deviantie
In deze visie gaat het om de functionaliteit en disfunctionaliteit van een samenleving
(Becker, 1963). Er wordt gekeken naar processen en gebeurtenissen die een probleem
zouden kunnen vormen voor een goede stabiele samenleving, maar ook naar
gebeurtenissen die de stabiliteit juist bevorderen. In het eerste geval wordt er gesproken
van disfuntionaliteit en in het tweede geval van functionaliteit. Hierbij is het probleem dat
politieke bewegingen verschillende ideeën hebben over de doelen en functies van
processen, dus dat er niet makkelijk gezegd kan worden of iets functioneel is of niet.

Relativistische of sociologische deviantie
Volgens deze vorm is deviantie het onvermogen om je aan groepsregels te houden (Becker,
1963). De groepsregels moeten dan natuurlijk wel duidelijk zijn, want alleen dan kan er een
beslissing worden genomen over iemands gedrag. Een nadeel aan deze visie is, is dat voor
elke groep de regels anders zijn, dus dat er geen algemene definitie van deviantie is.

Ontwikkeling over tijd
In 1885 werd ‘criminaliteit’ door ene Garofalo geïnterpreteerd vanuit religies, bijvoorbeeld
de Tien Geboden (Van Swaaningen, 2010). Een aantal jaren later koppelde Durkheim het
begrip aan de cultuur en culturele ontwikkelingen. Hij vond dat crimineel gedrag een inbreuk
had op de collectieve moraal. Verder zag Durkheim criminaliteit als iets wat normaal was in
een samenleving, omdat men alleen de goede dingen zou kunnen zien als er ook iets slechts
was. Bonger voegde in 1932 ‘maatschappelijke schadelijkheid’ toe aan ‘inbreuk op de


Pedagogische Wetenschappen Erasmus Universiteit Rotterdam

, Blok 2.5

collectieve moraal’. De vraag is wanneer iets maatschappelijke schade is. Sellin zei in 1938
dat criminaliteit één van de vormen van regelovertredend gedrag is. Ook vond hij het
belangrijk dat er bij interpretatie rekening gehouden moest worden met cultuur.

Deviantie een gemeenschapsprobleem?
Volgens Becker (1963) wordt deviantie gecreëerd door de samenleving. Die maakt immers
de regels. Vanuit die regels wordt bepaald dat iemands gedrag deviant is. Hieruit kan
geconcludeerd worden dat deviantie door een individu wordt gecreëerd, maar door de
samenleving.

Criminaliseringsproces
Iets is pas crimineel als het gecriminaliseerd wordt (Van Swaaningen, 2010). Ten eerste moet
er een moreel probleem zijn. Dit wordt meestal aangedragen door een groepje mensen die
slachtoffer is geworden van eenzelfde soort misdaad. Zij worden de owners genoemd. Ten
tweede moet de rest van de samenleving hun mening ook als moreel probleem gaan zien.
Dit wordt het ownership genoemd. Dit kan worden bereikt worden met moral panics in de
media. Burgers voelen zich verontwaardigd over het voorval en sluiten zich aan bij de groep
slachtoffers. In de derde plaats bepaalt de politiek welke instantie het probleem moet gaan
oplossen. Dit is de politieke constructie.

Criminologie
Definitie
Volgens Newburn (2013) omvat criminologie de studie van criminaliteit, de studie naar
criminelen en de studie naar het justitiële systeem.

Kritiek
Er zijn vier vormen van kritiek op criminologie (Newburn, 2013). Ten eerste heeft
criminaliteit geen ontologische realiteit. Het is zó breed. In de tweede plaats zet criminologie
de mythe van criminaliteit voort. Dit houdt in dat er al zo lang wordt geprobeerd om
criminaliteit te verklaren, maar dat dat toch niet gaan lukken. Ten derde bestaat criminaliteit
uit veel kleine gebeurtenissen. Daarbij is vaak geen schade of zijn geen slachtoffers. Het
vierde punt van kritiek sluit hierop aan: veel grote misdadige gebeurtenissen worden juist
niet behandeld als criminaliteit, zoals belastingfraude.

Prevalentie jeugdcriminaliteit
Van de mensen die aangehouden of veroordeeld worden, is 37% jonger dan 21 jaar
(Newburn, 2013). Hiervan plegen jongens en jongvolwassen mannen de meeste criminaliteit.
De piekleeftijd van criminaliteit ligt tussen de 15 en 18 jaar. Wel hangt het heel erg van de
leeftijd af welk type criminaliteit het meeste voorkomt. Van alle sociale groepen zijn het
vooral mannen uit de arbeidersklasse, de lage klasse, die het vaakst een misdaad plegen.

Samenvatting
Criminaliteit is een containerbegrip (Van Swaaningen, 2010). Dat houdt in dat het zó veel
omvat, dat het niet te definiëren is. Deviantie, afwijkend gedrag, is een begrip dat dicht bij
criminaliteit staat. Er worden vier vormen van deviantie onderscheiden: statistische,
pathologische, functionele en relativistische deviantie (Becker, 1963). Een daad is pas
crimineel als er een moreel probleem gesignaleerd wordt, het door de hele samenleving als


Pedagogische Wetenschappen Erasmus Universiteit Rotterdam

, Blok 2.5

probleem gezien wordt en de politiek er een oplossing voor zoekt (Van Swaaningen, 2010).
Het vakgebied dat criminaliteit bestudeert, is de criminologie (Newburn, 2013). Ze
onderzoeken criminaliteit, criminelen en het justitiële systeem. Criminaliteit wordt voor een
groot deel gepleegd door jongens en jongvolwassen mannen uit de lage klasse (Newburn,
2013).

2 | Wat zijn de visies op criminaliteit?
Outsiderperspectief
De eerste visie is die van de outsider (Becker, 1963). Mensen bestempelen dingen als goed
en fout. Wanneer iemand in onze ogen de regels overtreedt, is diegene een outsider. Die
outsider kan de ‘normale’ mensen juist als outsiders zien, omdat deze een andere opvatting
over de situatie hebben. Sommige regels zijn formeel en worden gehandhaafd door de
overheid. Andere regels zijn informeel en worden bepaald en gehandhaafd door burgers
zelf. In welke mate iemand een outsider is, hangt af van de misdaad. Er is een verschil tussen
10 kilometer per uur te hard rijden en een moord plegen. In dit perspectief is de outsider
iemand die deviant of afwijkend is ten opzichte van de regels van de groep. Wat deviant
gedrag precies is, hangt af van de groep. Elke groep is anders.

Social harm-benadering
De social harm-benadering is bedacht door Henry en Milovanovic (Van Swaaningen, 2010).
Ze focussen zich op hoe schadelijk gedrag of een schadelijke situatie kan worden hersteld. Er
wordt gekeken vanuit het slachtoffer. Daarnaast is het natuurlijk ook de bedoeling dat de
daders opgepakt gaan worden. Het grote voordeel van deze benadering is dat het probleem
niet alleen eerst onderzocht wordt, maar dat er ook naar een oplossing wordt gezocht.

Consensusperspectief
Dit perspectief houdt in dat het voor iedereen duidelijk is wat criminaliteit is (Van
Swaaningen, 2010). Criminaliteit gaat tegen de universele moraal in. Dat is voor elke
persoon, voor elke tijd en in elke cultuur hetzelfde.

Conflictperspectief
Het conflictperspectief is ontstaan uit het consensusperspectief (Van Swaaningen, 2010). Het
bleek namelijk dat de interpretatie van criminaliteit niet meer universeel is. De betekenis is
veranderd over tijd, verschilt per plaats en per persoon. Vroeger was de doodstraf heel
gebruikelijk, terwijl het tegenwoordig nog slechts in een paar landen voorkomt. Volgens het
conflictperspectief is er dus conflict over wat criminaliteit is.

Multi-dimensionele benadering
In Van Swaaningen (2010) wordt de multidimensionele benadering van criminaliteit
beschreven. Het is een grafische weergave in de vorm van een piramide op elkaar. Hij is
bedacht door John Hagan, die, net als veel andere criminologen, een poging heeft gedaan
om ‘criminaliteit’ weer te geven. Hij verwerkte in de figuur de mate van overeenstemming
over schadelijkheid, de grondslag van criminaliteit en de adequate reactie. Wat later werd er
door links radicalisten het ‘criminaliteitsvierkant’ bedacht. Daarin werden vooral de actoren
binnen de criminaliteit verwerkt: overheidsdiensten, burgers, daders en slachtoffers. In de
figuur werden allerlei verbanden gelegd tussen factoren die meespelen in de criminaliteit.



Pedagogische Wetenschappen Erasmus Universiteit Rotterdam

, Blok 2.5

Tot slot construeerden Stuart Henry en Mark Lanier een prisma. Ze namen Hagan’s piramide
als basis. Hieronder is de figuur weergegeven:




Henry en Lanier gaan er bij de figuur vanuit dat 1) schade en slachtofferschap, 2) soort en
intensiteit van de reactie op criminaliteit en 3) overeenstemming over de eraan ten
grondslag liggende norm bij elke vorm van criminaliteit anders is (Van Swaaningen, 2010).
Schade en slachtofferschap staat gelijk aan de Individual Harm en de Social Harm, soort en
intensiteit van de reactie aan Conflict en overeenstemming aan Consensus. Een vorm van
criminaliteit als moord zit helemaal boven in de prisma. Het is zichtbaar, maar weinig
mensen worden getroffen. Daarbij is de kans op straf groot, omdat daar overeenstemming
over is. Meer onzichtbare criminaliteit, bijvoorbeeld een DDoS-aanval op een bank, valt
meer onderin de prisma. Er zijn veel slachtoffers en het is niet duidelijk hoe de misdaad
bestraft gaan worden.
Het model van Henry en Lanier laten in hun multi-dimensionele figuur zien dat criminaliteit
niet vast staat. Dat is te zien aan een veranderende machtsverhouding, veranderende
sociale normen en waarden en de mate van zichtbaarheid van een criminele actie. Alle
vormen van criminaliteit kunnen in het figuur van Henry en Lanier geplaatst worden.

Samenvatting
De visies op criminaliteit zijn het outsider-perspectief, de social harm-benadering en de
multi-dimensionele benadering. In het outsider-perspectief gaat men ervan uit dat
criminelen outsiders zijn, omdat ze zich niet aan de regels van de groep houden (Becker,
1963). Het deviante gedrag hangt dus af van de groep. De social harm-benadering van Henry
en Milovanovic richt zich op hoe criminele schade herstelt kan worden (Van Swaaningen,
2010). Tot slot laat de multi-dimensionele benadering zien dat criminaliteit ontzettend
veelzijdig is (Van Swaaningen, 2010). De prisma van Henry en Lanier geeft dit misschien nog




Pedagogische Wetenschappen Erasmus Universiteit Rotterdam

Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:

Qualité garantie par les avis des clients

Qualité garantie par les avis des clients

Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.

L’achat facile et rapide

L’achat facile et rapide

Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.

Focus sur l’essentiel

Focus sur l’essentiel

Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.

Foire aux questions

Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?

Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.

Garantie de remboursement : comment ça marche ?

Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.

Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?

Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur sannevanvugt1998. Stuvia facilite les paiements au vendeur.

Est-ce que j'aurai un abonnement?

Non, vous n'achetez ce résumé que pour €5,49. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.

Peut-on faire confiance à Stuvia ?

4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)

81849 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours

Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans

Commencez à vendre!
€5,49
  • (0)
  Ajouter