Garantie de satisfaction à 100% Disponible immédiatement après paiement En ligne et en PDF Tu n'es attaché à rien
logo-home
Recherché précédemment par vous
Recherché précédemment par vous
logo
Uitgebreide samenvatting Grondslagen van de Chemie KULAK €11,89
Ajouter au panier
Accédez rapidement à
Aperçu
  2.  
  3. Katholieke Universiteit Leuven (KU Leuven)
  4.  
  5. Burgerlijk Ingenieur
  6.  
  7. Grondslagen van de chemie

Resume

Uitgebreide samenvatting Grondslagen van de Chemie KULAK

3 revues
 257 vues  11 fois vendu

Perfect om integraal uit te leren. In KULAK, gegeven door prof. Stijn van Cleuvenbergen: valt perfect samen met leerdoelen en cursus. Medeleerlingen hebben hier ook uit geleerd met goede resultaten.

Aperçu 10 sur 64  pages

Infos sur le Document

  • Oui
  • 9 janvier 2022
  • 64
  • 2021/2022
  • Resume

Sujets

Livre connecté

book image

Titre de l’ouvrage:

Auteur(s):

  • Édition:
  • ISBN:
  • Édition:

École, étude et sujet

Tous les documents sur ce sujet (1)

3  revues

review-writer-avatar

Par: oleksandradomanova • 1 année de cela

review-writer-avatar

Par: juliehimpens • 1 année de cela

review-writer-avatar

Par: r6simen20 • 2 année de cela

Vendeur

avatar-seller
SmwBoy123

Avis reçus

Aperçu du contenu

Grondslagen van de Chemie

Academiejaar 2021-2022 Mike Oxlong

Inhoudsopgave
1 Bouwstenen vd Materie 5
1.1 Mengsels . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
1.2 Wetten van chemische reacties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
1.3 Atoomtheorie v Dalton . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
1.4 Eerste kennismaking met de structuur vh atoom . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
1.4.1 Experiment v Thomson: ontdekking van het elektron . . . . . . . . . . . . . . . . . 5
1.4.2 Experiment van Rutherford: ontdekking vd atoomkern . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1.5 Kenmerken van atomen en stoichiometrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1.6 Energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1.7 Equivalentie massa-energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

2 Naamvorming in de anorganische chemie 8

3 Chemische reacties en reactievergelijkingen 10

4 De atoomstructuur 10
4.1 Golven en elektromagnetische straling . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
4.2 De kwantumhypothese v Planck . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
4.3 Foto-elektrisch effect van Einstein . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 11
4.4 Atomaire spectra . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
4.5 Atoommodel van Bohr . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
4.6 Golfeigenschappen van het elektron: De Broglie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13
4.6.1 Besluit De Broglie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
4.7 Onzekerheidsprincipe van Heisenberg . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
4.8 Atoomorbitalen en de energie van een atoom volgens kwantummechanica . . . . . . . . . 15
4.8.1 Schrödingerverglijking: golffuncties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15
4.8.2 De kwantumgetallen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
4.8.3 De vorm van atoomorbitalen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
4.9 De elektronenconfiguratie van de elementen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
4.9.1 De energie van orbitalen in meer-elektronsystemen . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
4.9.2 Spinkwantumgetal s en elektronspin . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20
4.9.3 Het uitsluitingsprincipe van Pauli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
4.9.4 Het Aufbau-principe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
4.9.5 Elektronenconfiguratie van ionen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21
4.10 Te kennen formules . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

5 Het periodiek systeem van Mendelejev 22
5.1 Het periodiek systeem der elementen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
5.1.1 Perioden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
5.1.2 Groepen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
5.1.3 Blokken . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.1.4 Afwijkingen in het PSE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2 De periodieke eigenschappen van elementen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2.1 De atoomstraal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2.2 De ionstraal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2.3 De ionisatie-energie IE . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2.4 Elektronenaffiniteit EA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23
5.2.5 Elektronegativiteit EN . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

, 5.2.6 Metalen, niet-metalen en diagonaalrelaties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

6 De chemische binding: Bindingstypes, het Lewis model en moleculaire geometrie 25
6.1 Bindingstypes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
6.1.1 De ionbinding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
6.1.2 De zuiver covalente binding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25
6.1.3 De polair covalente binding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
6.1.4 De metaalbinding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.2 Bindingstoestand en bindingsvermogen in covalente verbindingen . . . . . . . . . . . . . . 27
6.2.1 De bindingstoestand . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.2.2 Het bindingsvermogen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.3 De Lewisformules . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.3.1 Werkwijze . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.3.2 Uitzonderingen op het stabiel octet . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.3.3 Formele ladingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
6.4 Het resonantieconcept . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
6.5 De moleculaire geometrie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28

7 De chemische binding: Hybridisatie en molecuulorbitaaltheorie 29
7.1 Enkelvoudige en meervoudige bindingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
7.1.1 Enkelvoudige bindingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
7.1.2 Tweevoudige bindingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29
7.1.3 Drievoudige bindingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
7.2 Molecuulorbitaaltheorie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
7.2.1 Beschrijving van de moleculaire binding voor het H+ 2 molecule . . . . . . . . . . . 31
7.2.2 Vorming van enkele homonucleaire moleculen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
7.2.3 Eenvoudige heteronucleaire diatomische moleculen . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.2.4 Molecuulorbitalen in poly-atomische moleculen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33
7.2.5 MO, kleurstoffen en spectroscopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

8 Intermoleculaire krachten 35
8.1 Ion-dipoolkrachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
8.2 Vanderwaalskrachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
8.2.1 Dipool-dipoolkrachten of Keesom-krachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 35
8.2.2 Dipool-geïnduceerde dipoolkrachten of Debye-krachten . . . . . . . . . . . . . . . . 35
8.2.3 London dispersiekrachten (geïnduceerde dipool-geïnduceerde dipool) . . . . . . . . 35
8.3 Waterstofbruggen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
8.4 Relatieve sterkte intermoleculaire krachten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36

9 Gassen 36

10 Warmte en eerste hoofdwet van thermodynamica 36
10.1 Het systeem en de omgeving . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
10.2 Inwendige energie, arbeid en warmte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
10.2.1 Inwendige energie U . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
10.2.2 Uitwisseling van warmte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
10.2.3 Uitwisseling van arbeid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
10.3 Eerste hoofdwet van de thermodynamica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
10.3.1 De inwendige energie (U) als toestandsfunctie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
10.4 Enthalpie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
10.4.1 De enthalpie (H) als toestandsfunctie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
10.5 Calorimetrie bij constante druk en volume . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
10.5.1 Warmtecapaciteit C . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
10.6 Enthalpieverandering bij fasetransities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
10.7 Enthalpieveranderingen in chemische processen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39
10.7.1 Standaardomstandigheden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 39

0
Mike Oxlong 2/64

, 10.7.2 Wet van Hess: combinaties van enthalpieveranderingen van reacties . . . . . . . . 40
10.7.3 Standaard vormingsenthalpie ∆H°f . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.7.4 Standaard reactie-enthalpie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.8 Enthalpietypes . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.8.1 Verbrandingsenthalpie ∆H°c . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.8.2 Bindingsenthalpie ∆H°b . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.8.3 Roosterenthalpie: de Born-Haber cyclus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
10.9 Invloed van de temperatuur op de reactie-enthalpie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40

11 Tweede en derde hoofdwet van de thermodynamica 41
11.1 Microscopische definitie entropie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 41
11.1.1 Verschillende vormen van entropie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
11.1.2 Kwalitatief voorspellen van entropieveranderingen . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
11.2 Macroscopische definitie entropie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
11.2.1 Isotherme expansie van een ideaal gas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
11.2.2 Van microscopische naar macroscopische definitie v entropie . . . . . . . . . . . . . 43
11.3 De tweede hoofdwet van de thermodynamica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
11.4 De derde hoofdwet van de thermodynamica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
11.5 Entropieverandering bij fasetransities . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44
11.6 Entropieveranderingen in chemische processen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
11.6.1 Standaard molaire entropie Sm 0
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
11.6.2 Standaard reactie-entropie Sreactie . . . . . . . . .
0
. . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
11.7 Orde uit wanorde: belang van ∆Somgeving . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
11.8 Vrije energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
11.9 Reactievrije energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
11.9.1 Standaard vrije vormingsenergie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
11.9.2 Standaard vrije reactie-energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
11.10Invloed van de temperatuur op de reactievrije E . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
11.11Vrije energie en arbeid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47

12 Het chemisch evenwicht 47
12.1 Dynamisch karakter chemisch evenwicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.2 Beschrijving van chemisch evenwicht . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.2.1 Evenwichtsconstante . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.3 Reactiequotiënt en de richting vd reacties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.4 Thermodynamische benadering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.4.1 Verband tussen standaard reactievrije E en K . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
12.4.2 Verband tussen reactievrije E en Q . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
12.5 Het principe van Le Chatelier . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
12.5.1 Invloed van het veranderen van de [ ] van 1 vd stoffen . . . . . . . . . . . . . . . . 48
12.5.2 Invloed van veranderen van de [ ] van alle aanwezige stoffen (Volumeverandering) . 48
12.5.3 Principe van Berthollet . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
12.5.4 Invloed van T-verandering: de Van ’t Hoff vgl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48

13 Fysische eigenschappen van oplossingen 49
13.1 Thermodynamische aspecten bij oplossen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49

14 Zuren en basen 49
14.1 ZB volgens Arrhenius . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
14.2 Definitie volgens Brønsted-Lowry . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.3 Relatieve sterkte ZB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.4 Moleculaire structuur en de sterkte van zuren in H2 O . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.4.1 De polariteit ve binding . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.4.2 De bindingssterkte . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.4.3 De lading . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.5 De auto-ionisatie van water . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50

0
Mike Oxlong 3/64

, 14.6 pH-schaal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
14.7 pKA en pKB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.8 pH van een opl van een SZ of SB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.9 pH van een opl van een ZZ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.10pH van een opl ve ZB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.11pH van een opl van een zout . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.11.1 Zouten afgeleid ve SZ en ZB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.11.2 Zouten afgeleid van een ZZ en ZB . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.12pH van opl van mengsels van Z en B . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
14.13pH van buffers . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
14.13.1 Buffercapaciteit en bruikbare gebied . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
14.13.2 pH, pKA en mate van protonering . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 52
14.14ZB-titraties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
14.14.1 ZB-indicatoren . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54

15 Oplosbaarheid van zouten 54
15.1 Oplosbaarheid S . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
15.2 Oplosbaarheidsproduct van zouten Ksp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
15.3 Verband tussen S en Ksp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
15.4 Invloed van het gemeenschappelijk ion-effect op Ks . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
15.5 Oplosbaarheid en activiteit . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
15.6 Toepassingen van het oplosbaarheidsproduct . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
15.6.1 Neerslagtitraties . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
15.6.2 Bepaling van Ksp . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
15.7 Oplosbaarheid en complexe ionen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55

16 Redoxreacties - elektrochemie 55
16.1 Elektrochemische cellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 55
16.1.1 Celpotentiaal . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.2 Thermodynamische aspecten redox . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.2.1 Celpotentiaal, max. arbeid en vrije energie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.2.2 Spontaniteit redox . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.2.3 Celpotentiaal en K . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.3 Invloed [ ] op redox . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.3.1 De Nernstvgl . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
16.3.2 Methode van de halfcellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
16.3.3 Concentratiecellen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
16.3.4 Invloed pH . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
16.3.5 Invloed complexvorming . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
16.4 Elektrolyse . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
16.4.1 Werking van een elektrolytische cel . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58

17 Chemische kinetica 58
17.1 Reactiesnelheid . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
17.2 Snelheidsvergelijkingen en reactieorde . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
17.2.1 Integrale vorm vd snelheidsvgl. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
17.3 Chemische kinetica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
17.3.1 Botsingsfrequentie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59
17.3.2 Minimale botsingsenergie en T . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
17.3.3 Invloed van oriëntatie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
17.3.4 Invloed van een katalysator . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
17.4 Reactiemechanismen . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 62
17.5 Verband kinetica en thermodynamica . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
17.6 Omzettingen in een vrije energie - landschap . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64



0
Mike Oxlong 4/64

,1 Bouwstenen vd Materie
Definitie atoom een op zichzelf staand voorwerp die evenveel p+ als e− bezit

1.1 Mengsels
Heterogene mengsels de eigenschappen zijn niet overal gelijk, bv. zand en water, kan gescheiden
worden door filtratie
Homogene mengsels verdeling vd zuivere stoffen is zo fijn dat deze op moleculaire schaal niet onder-
scheidbaar zijn bv. wodka, scheiding door destillatie

1.2 Wetten van chemische reacties
Wet van behoud v massa (Lavoisier) in een gesloten systeem is de totale massa vd chemische stoffen
die aan de reactie deelnemen gelijk aan de totale massa van de reactieproducten | niet altijd correct
zie Einstein 1.7
Wet van constante massaverhouding (Proust) Wanneer 2 of meer enkelvoudige stoffen met elkaar
reageren ter vorming van een samengestelde stof, reageren deze stoffen steeds in een vaste massa-
verhouding.
bv. 8g zuurstofgas reageert altijd met 1g waterstofgas
Wet van de veelvuldige verhoudingen (Dalton) Wanneer 2 elementen meer dan 1 verbindingen
kunnen vormen, zullen de massa’s van het eerste en het tweede element in die verbindingen zich
verhouden als kleine gehele getallen.
Wet van de constante volumeverhoudingen (Gay-Lussac) Wanneer verschillende gassen met el-
kaar reageren, verhouden de volumes zich als gehele getallen tov elkaar en hetzelfde geldt voor de
gasvormige reactieproducten.
Hypothese van Avogadro Gelijke volumes van verschillende gassen bevatten onder identieke omstan-
digheden van temperatuur en druk eenzelfde aantal moleculen of atomen.

1.3 Atoomtheorie v Dalton
• Alle materie is samengesteld uit kleine ondeelbare deeltjes genaamd atomen | Er bestaan nog quarks
• Alle atomen van eenzelfde element hebben dezelfde grootte, massa en eigenschappen | Isotopen
hebben verschillende eigenschappen
• Atomen behouden hun identiteit tijdens een chemische reactie, ze kunnen dus niet worden gecreëerd
of vernietigd | Kijk naar radioactief verval en atoomsplitsing
• Verbindingen ontstaan door associatie van atomen in welbepaalde vaste verhoudingen van gehele
getallen. | Er bestaan niet-stoichiometrische verbindingen. bv. N2 O3 , Ag2 S . . .

1.4 Eerste kennismaking met de structuur vh atoom
Vorige paginas zijn bijna allemaal niet helemaal juist

1.4.1 Experiment v Thomson: ontdekking van het elektron
Crookes-buis een glazen buis met platina elektroden en gevuld met een bepaald gas werd geleidelijk
aan vacuüm gepompt terwijl een groot potentiaalverschil over de elektroden werd aangebracht.
Er ontstaat een kathodestraling die loopt van de negatieve kathode naar de positieve anode.
Wanneer de straling op de fosforescerende binnenwand valt wordt deze waargenomen als zichtbaar
licht.



1.4.1
Mike Oxlong 5/64

,Figuur 1: Experiment van Thomson: ∆V geeft het aangelegde elektrisch veld over de afbuigelektroden
weer. In vacuümbuizen geldt altijd KNAP niet KPAN




Figuur 2: Het gewijzigd experiment toont aan dat de kern positief geladen is. De polariteit van de
elektrode is verwisseld in vgl met vorig exp.


1897: Thomson maakt een kleine opening in de positieve elektrode
| 1 Dwars op de looprichting van de kathodestralen monteert hij 2 afbuigelektroden waarover hij een
elektrisch veld kan aanleggen:
• De positie van de groene vlek kan veranderd worden dmv een elektrisch veld
• De afbuiging gebeurt in de richting van de positieve elektrode
• De mate van afbuiging is afhankelijk van de sterkte en richting van het el. veld
• De afbuiging is onafhankelijk van het soort gas
Hieruit kan besloten worden dat de groene vlek wordt veroorzaakt door een bundel negatief geladen
deeltjes aangezien ze versnellen in de richting van de positieve kathode.
Lading en massa vd deeltjes is altijd zelfde → elementaire deeltjes → e−


2 Thomson voert het experiment nog eens uit maar maakt nu een gat in de negatieve elektrode :
• De positie van de vlek kan wederom worden veranderd
• De afbuiging gebeurt in de richting van de negatieve elektrode en is veel minder
• De afbuiging is wel afhankelijk van het soort gas id buis.
→ p+
Krentenbolmodel Het atoom bestaat uit negatief geladen elektronen die zijn ingebed in een diffuse
positief geladen wolk.
1.4.2
Mike Oxlong 6/64

,1.4.2 Experiment van Rutherford: ontdekking vd atoomkern
Rutherford stelde in 1911 voor om een uiterst dunne bladgoudfolie te beschieten met hoogenergetische
positieve deeltjes afkomstig van radioactieve RaBr2 .
→ α straling
De overgrote meerderheid ging recht door de folie, een klein deel werd sterk afgebogen en een nog
kleiner deel kaatste terug. De zeldzame terugkaatsing is enkel wanneer een positief α deeltje en een
atoomkern botsen. Rutherford schatte de diameter van atoomkern door verhouding teruggekaatste/niet-
teruggekaatste deeltjes.


Later ontdekt hij dat bij het beschieten van zwaardere gassen met α-deeltjes éénwaardig positief geladen
deeltjes vrijkomen met een massa gelijk aan die v het waterstofatoom. →
• p+ is elementaire drager van positieve lading van het atoom
• Vanaf dan gaat men ervan uit dat het waterstofatoom bestaat uit 1 p+ en 1 e−
Nieuw planetair atoommodel bijna de ganse massa v/h atoom is geconcentreerd in de kern waarrond
elektronen rondzweven in een ijle massa.

1.5 Kenmerken van atomen en stoichiometrie
Allemaal niet speciaal en gemakkelijk zie boek.
Isotopen isotopen verschillen in aantal n0 en hebben dus een verschillend massagetal
Relatieve atoommassa’s worden berekend door het gemiddelde van de verhouding van de isotopen in
de natuur.
De molfractie Xi van een bestandsdeel i is gelijk aan de verhouding van het aantal mol v bestandsdeel
op aantal mol v mengsel.
Massafractie Yi idem voor molfractie
Molariteit 6= molaliteit → molariteit = V ,
n
molaliteit = m
n



1.6 Energie
Ook eens lezen in boek niet speciaal
Wet van behoud van energie (Wet van Mayer) energie kan worden omgezet in de ene vorm naar
de andere maar kan noch vernietigd nog geschapen worden.
Potentiële energie natuur streeft altijd naar ↓ Epot
Chemische potentiële energie = elektrostatische potentiële energie vb. batterij Tijdens chemische
reacties verandert de relatieve positie van p+ en e− → elektrostatische potentiële energie verandert
1.6

Wanneer elektronen en protonen naderen daalt de potentiële energie en komt er dus energie vrij!
Chemische reacties gaan altijd gepaard met verandering in Epot
• Je kan energie opslaan door verbindingen te laten reageren met verbindingen met grotere
potentiële energie. 1.6
• Als de producten een lagere Epot hebben dan de reagentia daalt de potentiële energie en komt
er E vrij. 1.6




1.7
Mike Oxlong 7/64

, Figuur 3: Verband tussen elektrostatische kracht en afgeleide grootheden


1.7 Equivalentie massa-energie
Einstein
∆E
E = mc2 ⇔ ∆m =
c2
Wanneer bij een chemische reactie energie vrijkomt wil dit zeggen dat de producten massa verliezen. ↔
Lavoisier
→ Bij chemische reacties is het massaverlies zodanig klein dat Lavoisier kan aangenomen worden. Bij
radioactief verval waarbij zeer veel energie vrijkomt is dit minder het geval.


2 Naamvorming in de anorganische chemie
Metalen zijn elektropositief → ze vormen gemakkelijk kationen en vormen metaalroosters
Niet-metalen • zijn elektronegatief → vormen gemakkelijk anionen (behalve H)
• zijn doorgaans slechte geleiders voor warmte en elektriciteit
Complexe ionen een complex ion is een metaalion dat wordt omgeven door liganden, moleculen of
ionen die een vrij elektronenpaar ter beschikking hebben. → liganden zijn de groepen die zijn
gebonden op het centraal atoom. bv. Ag+ (aq) + 2 NH3 (aq) ←−→ [Ag(NH3 )2 ]+
Naamgeving complexe ionen aantal liganden + naam liganden + naam centraal kation/anion
vb.diamminezilver zie vb.2
Derest: zie boek niet zo speciaal




2
Mike Oxlong 8/64

, Figuur 4: Grafiek van potentiële energie bij reacties, zie laatste pagina




Figuur 5: Een voorbeeld van een reactie waar energie opgeslaan wordt bij verbindingen die reageren met
verbindingen met hogere Epot




Figuur 6: Bij een verbranding hebben de reagentia vrijwel altijd een lagere potentiële energie



2
Mike Oxlong 9/64

, 3 Chemische reacties en reactievergelijkingen
zie boek




Figuur 7: Oscillerende, elektrische en magnetische velden planten zich voort in de ruimte aan constante
snelheid c



4 De atoomstructuur
De klassieke fysica en chemie waren op veel vlakken fout. Planck, Einstein en nog andere zorgden voor
de kwantumrevolutie die een heel andere kijk gaf op de wetenschappen.

4.1 Golven en elektromagnetische straling
Golf is een verstoring of trilling die zich op periodieke wijze voortplant in een medium van een oor-
sprongspunt naar verder afgelegen punten.
Elektromagnetische golven zie figuur, worden opgewekt door periodiek bewegende elektrische ladin-
gen. Deze beweging veroorzaakt trillingen van het elektrisch- en magnetisch veld en deze planten
zich voort in de ruimte, ze hebben geen medium nodig. Specifiek aan EM golven:
De golflengte λ de afstand tussen 2 corresponderende punten van 2 opeenvolgende cycli.
De frequentie ν is het aantal golftoppen die per tijdseenheid passeert.
amplitude A is de helft van de afstand tussen de top en het dal.

c=λ·ν

Het elektromagnetisch spectrum is een verzamelnaam voor alle golflengten (frequenties) van EM
straling en wordt onderverdeeld in verschillende domeinen: radiogolven, microgolven, infrarood,
zichtbaar, UV . . .
Interferentie wanneer verschillende golven met elkaar interageren in tijd en ruimte. Golven kunnen
elkaar versterken of verzwakken.




4.2
Mike Oxlong 10/64

Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:

Qualité garantie par les avis des clients

Qualité garantie par les avis des clients

Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.

L’achat facile et rapide

L’achat facile et rapide

Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.

Focus sur l’essentiel

Focus sur l’essentiel

Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.

Foire aux questions

Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?

Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.

Garantie de remboursement : comment ça marche ?

Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.

Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?

Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur SmwBoy123. Stuvia facilite les paiements au vendeur.

Est-ce que j'aurai un abonnement?

Non, vous n'achetez ce résumé que pour €11,89. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.

Peut-on faire confiance à Stuvia ?

4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)

52510 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours

Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans

Commencez à vendre!
€11,89  11x  vendu
  • (3)
Ajouter au panier
Ajouté