Resume
summary molecular biology
- Cours
- G0O53C (G0O53C)
- Établissement
- Katholieke Universiteit Leuven (KU Leuven)
- Book
- Molecular Biology
A detailed summary of the course molecular biology G0O53C with figures.
[Montrer plus]
Livre connecté
Titre de l’ouvrage:
Auteur(s):
- Édition:
- ISBN:
- Édition:
Vendeur
S'abonner
Aperçu du contenu
Samenvatting moleculaire biologieHoofdstuk 1: Moleculaire biologie introductie
1. Definitie van moleculaire biologie
Moleculaire biologie is de studie van de genstructuur en hun functie op moleculair niveau.
Hoofdstuk 2: De moleculaire aard van genen
1. De moleculaire aard van genen
De onderzoeken die mogelijk de structuur van de genen kon blootleggen begon in 1869.
1869: F. Miescher isoleerde in dat jaar nucleï van witte bloedcellen. Hij ontdekte dat in de
nucleï een nieuwe fosfor bevattende verbinding aanwezig was. Hij noemde deze stof
nucleïne.
=> Nucleïne bestaat hoofdzakelijk uit chromatine, dat een complex is van DNA en
chromosomale eiwitten.
Einde van de 19de eeuw: Zowel DNA als RNA werden gescheiden van de proteïnen die
hen bonden aan de cel, waardoor het mogelijk werd om
verder chemische analyse te doen naar deze nucleïnezuren.
,Tegen 1930: Aangetoond dat RNA bestond uit een suiker (ribose), 4 basen
en een fosfaatgroep en dat DNA een andere suiker
(deoxyribose) bevatte. Voor de rest bestaat het ook uit 4
verschillende basen en een fosfaatgroep.
=> Proteïnen zijn het genetisch materiaal en niet het DNA.
In deze tekening zit een fout: De fosfaten zitten verkeerd gekoppeld. De 3’OH moet via
fosfaat aan 5’OH van het volgende nucleotide gekoppeld
worden.
1928: Griffith’s experiment: Het experiment van Griffith was een experiment met virulente
bacteriën dat voor het eerst werd uitgevoerd door de Britse bacterioloog Frederick
Griffith (1879 - 1941). Griffith beschreef aan de hand van de resultaten in 1928 dat
bacteriën bepaalde eigenschappen kunnen aannemen die ze in hun omgeving
aantreffen. Hij had daarmee het verschijnsel van genetische transformatie ontdekt. Dit
vormde een belangrijke stap naar de ontdekking van de rol van DNA bij de overdracht
van erfelijke eigenschappen.
In zijn experiment gebruikte Griffith twee verschillende stammen van pneumokok-
bacteriën (Streptococcus pneumoniae) op proefmuizen. De Duitse bacterioloog Fred
Neufeld (1869-1945) had eerder ontdekt dat de pneumokok-bacterie in drie stammen
(I, II en III) onderverdeeld kan worden en hoe deze stammen van elkaar
onderscheiden kunnen worden.
De stam met de naam II-R bleek niet dodelijk te zijn wanneer ze in een
proefmuis werd ingebracht: het afweersysteem van de muizen herkent de
bacterie en vernietigt ze.
, Bacteriën van de stam met de naam III-S omhullen zichzelf met een capsule
van polysacharide, waardoor ze onherkenbaar worden voor het
afweersysteem van de muis. Proefmuizen die deze stam toegediend kregen
stierven.
Tot Griffith zijn experiment beschreef dachten bacteriologen dat de stammen
vast stonden en dat een individuele bacterie ofwel tot de ene, ofwel tot de
andere stam behoort.
Griffith doodde bacteriën van de virulente III-S-stam door verhitting en bracht de dode
bacteriën ook in een proefmuis in. De muis overleefde dit, zodat duidelijk was dat de
bacteriën gedood waren. Verrassend genoeg bleek een mengsel van gedode virulente
bacteriën en onschadelijke bacteriën van de II-R-stam wel dodelijk te zijn. In het bloed
van de gedode muizen trof Griffith zowel bacteriën van de II-R- als van de III-S-stam
aan. Griffith concludeerde hieruit dat de onschadelijke stam was getransformeerd in
de schadelijke variant door in aanraking met de gedode schadelijke bacteriën te
komen.
1944: Avery, MacLeod en McCarthy leverde het missende element, van wat het
transformerende agens was. Zij voerde hiervoor eenzelfde transformatie test uit als
Griffith. Om na te gaan welke moleculen verantwoordelijk was voor de transformatie
deden zij volgende zaken:
Zij verwijderden de proteïnen via een extractie. Het mengsel kon nog steeds
zorgen voor transformatie.
Dan voerden zij verschillende enzymatische reacties uit. In een eerste reactie
voegde zij chemotrypsine en trypsine toe om de overgebleven proteïnen te
vernietigen. Het mengsel was nog steeds in staat om te transformeren. Hierna
voegde zij ribonuclease (RNase) toe, een enzym dat RNA afbreekt. Het
mengsel zorgde nog steeds voor transformatie, wat RNA en de proteïnen
uitsloot als transformerend agens.
In de laatste fase voegde zij deoxyribonuclease (DNase) toe, dat DNA afbreekt.
Vanaf dan kon het mengsel geen transformatie meer geven. Uit deze
resultaten trokken zij de conclusie dat DNA de genetische code moest
bevatten.
, De directe fysisch/chemische analyse ondersteunde de hypothese dat het gezuiverde
transformerend agens DNA is. Volgende methoden gebruikte zij:
Ultracentrifugatie: Dit gebruikte zij om de moleculaire massa te bepalen van
het transformerend agens. Het transformerend agens sedimenteerde zeer
snel, wat een hoge moleculaire massa suggereert, die typisch is voor DNA.
Elektroforese: Ze plaatse het transformerend agens in een elektrisch veld om
na te gaan hoe snel het hierin beweegt. De mobiliteit van het agens was
relatief hoog, wat ook karakteristiek is voor DNA (heeft een m/z ratio).
UV spectrometrie: Het absorptie spectrum van het transformerend agens
komt overeen met dat van DNA.
Elementaire chemische analyse: Dit leverde een N/P ratio van 1,67 op. Dit is
dezelfde N/P ratio als die van DNA, dat rijk is aan fosfor en stikstof. Voor
proteïnen is deze veel te laag, aangezien dit enkel rijk is aan stikstof. Zelfs een
kleine contaminatie met proteïnen zou de N/P ratio hebben doen stijgen.
1953: Watson en Crick publiceerde het dubbele helix model, vanaf toen waren de meeste
genetici het erover eens dat de genen waren opgebouwd uit DNA.
1950: Chargaff toonde aan dat de basen in het DNA niet in gelijke proporties voorkwamen,
zoals eerder bewijs suggereerden, en dat de basecompositie verschilde van soort tot
soort. Dit is iets wat men zou verwachten van genetisch materiaal.
1952: Hersley en Chase leverde nog extra bewijs dat DNA het genetisch materiaal was. Dit
deden ze met behulp van volgend experiment:
Zij gebruikte de bacteriofaag T2 die E.coli infecteert. Gedurende de infectie worden de
genen van het virus in de gastheer gebracht zodat deze het metabolisme van de cel
kunnen overnemen. Een bacteriofaag is opgebouwd uit DNA en uit proteïnen. De
vraag die nu reist is welk van beide dringt de cel binnen. Uit het onderzoek blijkt dat
hoofdzakelijk het DNA de cel binnendringt. Natuurlijk was het bewijs niet
ondubbelzinnig.
Het hersley en Chase experiment werd uitgevoerd door het DNA te labelen met 32P
(niet aanwezig in proteïnen) en 35S (niet aanwezig in DNA). => Radioactief
Ze lieten het genetisch materiaal de cel indringen en verwijderden dan de lege faag
omhulsels. Omdat ze wisten dat de genen de cel moesten binnendringen, was hun
vraag of 32P of 35S de cel was binnengedrongen. Als eerder is vermeld was het
hoofdzakelijk 32P.
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur julievanolmen. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €15,39. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
78252 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans