Een complete samenvatting van Encyclopedie van de Criminologische wetenschappen. Bevat alle hoofdstukken die we gezien hebben in de lessen in het schooljaar . Lessen gegeven door Wim Hardyns.
-> ENCYCLOPEDIE VAN DE CRIMINOLOGISCHE WETENSCHAPPEN
DEEL 1: WETENSCHAPPELIJKE PUBLICATIES
DEEL 2:...
ENCYCLOPEDIE VAN DE CRIMINOLOGISCHE
WETENSCHAPPEN
DEEL 1: WETENSCHAPPELIJKE PUBLICATIES
Er bestaat een onderscheid tussen:
• Primaire bronnen: origineel materiaal dat nog niemand heeft geïnterpreteerd of geëvalueerd.
Voorbeeld: juridisch bronnenmateriaal
• Secundaire bronnen: zij evalueren de primaire. Ze bieden een goed geordend en gecondenseerd
overzicht van de bestaande kennis die in de primaire werd beschreven. Voorbeeld: rechtsleer
• Tertiaire bronnen: hulpmiddelen om primaire/secundaire publicaties terug te vinden of een inleiding te
geven tot een bepaald voorwerp. Voorbeeld: encyclopedie
Dit onderscheid is één van de criteria om de kwaliteit te beoordelen maar deze drie overlappen elkaar.
Kwaliteit = hoge betrouwbaarheid, volledigheid en nauwkeurigheid
Een volgend onderscheid wordt gemaakt tussen bronnen die gebruikt worden om een onderwerp te
verkennen en de bronnen die gebruikt worden voor diepgaande kennis. Dit onderscheid wordt gemaakt aan
de hand van informatiebehoefte.
Een derde onderscheid gaat over de verschillen op gebied van inhoudelijke oriëntering:
• Theoretisch: focus op in kaart brengen van wetenschappelijke theorieën, premissen en/of modellen
• Empirisch: focus op onderzoeksresultaten met betrekking tot bepaald thema
• Methodologisch: focus op belangrijkste principes van onderzoeksmethodes om fenomeen te
onderzoeken.
Losbladige werken zijn een eindigend fenomeen in de wereld van publicaties. De bladzijden worden los
geleverd en periodiek vervangen of aangevuld. Dit zorgt ervoor dat het steeks kan worden geoptimaliseerd of
te updaten. Deze werken zijn veelal gericht naar de praktijk.
1. BASISWERKEN
A. INLEIDING
Basiswerken bieden een snelle toegang tot informatie of tot vindplaatsen van die informatie. Deze bronnen
spelen een rol in de oriënterende fase (= fase voorafgaand aan opsporen van oorspronkelijke literatuur).
Wat doen ze?:
• Terminologie leren kennen
• Overzicht krijgen van theorieën, onderzoeken,…
• Idee krijgen van aard en omvang van publicaties
Er bestaat een onderscheid tussen 4 soorten basiswerken:
• Woordenboeken
• Encyclopedieën
• Handboeken
• Annual Reviews
Het onderscheid ligt in de soort informatie die ze verschaffen.
Extra: ook hier nemen de digitale versies de papieren over.
1
, B. WOORDENBOEKEN
Wat doen ze?:
• Exacte betekenis van woorden achterhalen
• Woorden op verantwoorde manier vertalen
è Woordenboeken beperken zich tot taalkundige en omschrijving van de betekenissen (ze verschaffen geen
zakelijke inlichtingen).
è Een woordenboek die aan de eisen van volledigheid en wetenschappelijke precisie voldoet is onmogelijk
(maar toch zijn ze noodzakelijk voor het opzoeken van betekenissen van woorden, uitdrukkingen en
vertalingen).
è Er is een onderscheid tussen verklarende- en vertaalwoordenboeken. In beide types heb je dan nog eens
een onderscheid tussen algemene en bijzondere.
• Verklarende: opzoeken wat een woord betekent of controleren wat het betekent à hulp bij begrijpen
o Algemeen
o Bijzonder: richten zich op een specifiek thema
• Vertaal: vertaling woorden in één of meerdere talen
o Algemeen
o Bijzonder: idem
-> Algemeen verklarende woordenboeken
è Het bekendste voorbeeld is het Van Dale-woordenboek.
=>Het is het meest gezaghebbende Nederlandse woordenboek die al 165 jaar de woordenschat
beschrijft. De selectie gebeurt zeer streng en een woord kan pas opgenomen worden in een nieuwe
editie als het 3 jaar wordt gebruikt in het Nederlandse taalgebied.
è De door een woordenboek verschafte informatie betreft:
• Betekenis
• Vorm
• Spelling
• Herkomst
• Grammaticale kenmerken
• Stillistische kenmerken
• Gebruiksmogelijkheden van woorden en woordbindingen
Wanneer is het woordenboek descriptief?
à in het opnemen van woorden, betekenissen en verbindingen.
Wanneer is het woordenboek normatief?
à in het kwalificeren daarvan.
Het heeft een:
• Informatieve functie
• Pedagogisch-didactische functie
• Documentaire functie
• Boekfunctie (door de veelheid aan voorbeeldzinnen, spreekwoorden, citaten,…)
-> Bijzonder verklarende woordenboeken
è is een woordenboek dat begrippen binnen een bepaald vakgebied alfabetisch of systematisch weergeeft en
verklaart.
2
,-> Algemene vertaalwoordenboeken
è Deze worden gebruikt om bij het lezen of schrijven in een andere taal woorden op te zoeken.
-> Bijzondere vertaalwoordenboeken
è zijn woordenboeken waarin je de vertaling van begrippen of woorden met betrekking tot een bepaald
vakgebied kan opzoeken.
C. ENCYCLOPEDIEËN
è Encyclopedieën doen wat woordenboeken niet doen.
Zij geven:
• Beschrijvingen van zaken
• Vertellen waaruit ze bestaan
• Hoe functioneren ze
• Hoe worden ze gemaakt
• …
è Ook kunnen ze historische feiten en geografische wetenswaardigheden geven.
è Ze worden vaak als een minderwaardige bron beschouwd, terwijl dit onterecht is. Ze kunnen worden
gebruikt om een globaal beeld over een bepaald onderwerp te krijgen. Ze worden dus het best gebruikt als
eerste oriëntatie.
Voordelen:
• Basisinformatie over allerlei onderwerpen
• Verwijzing naar verdere literatuur
• Namen- en trefwoordregister
• Helpen bij het formuleren van zoveel mogelijk trefwoorden
Nadelen:
• Artikelen worden gepubliceerd volgens de stand van kennis op dat moment
MAAR omdat alsmaar meer encyclopedieën online worden uitgegeven, verdwijnt ook dit probleem.
Er bestaat een onderscheid tussen algemene- en vakencyclopedieën. Onder de laatste categorie bestaat nog
een onderscheid tussen mulitdisciplinaire en disciplinaire encyclopedieën.
-> Algemene encyclopedieën
è geven de stand van weten en kennis weer over zowat alle domeinen maar bieden vaak maar een eerste
oriëntatie.
è ook Wikipedia kan worden gezien als een algemene encyclopedie. Echter is de betrouwbaarheid hiervan
zeer discutabel.
Waarom is dit?
è in tegenstelling tot een traditionele encyclopedie wordt deze geschreven door iedereen die dat wilt.
Bij een traditionele encyclopedie worden alle artikels gecheckt door personen met een zekere autoriteit over
de materie.
Enkele problemen:
• Niveau van sommige teksten is betrouwbaar, maar dat geldt niet voor alle artikels
• Gebruikers trachten pagina’s te beschadigen of vervalsen
• Artikels over obscure onderwerpen zijn door weinig vrijwilligers gemaakt en lopen het gevaar gekleurd
te zijn door de persoonlijke passie van die vrijwilligers
=> MAAR ondanks de onbetrouwbaarheid blijft de populariteit ervan wel toe te nemen. Voor wetenschappelijk
onderzoek blijft Wikipedia een weinig betrouwbare bron.
3
,-> Vakencyclopedieën (of bijzondere encyclopedieën)
è dit zijn de gespecialiseerde encyclopedieën. Zij beperken zich tot de kennis uit een specifiek
wetenschapsgebied. Ze geven de stand van weten en kennen weer op een bepaald domein.
Er is een onderscheid tussen:
• Disciplinair (één): slaan slechts terug op één enkel kerndomein en zijn vaak uit grotere encyclopedieën
gedistilleerd.
Extra: binnen het criminologische gebied zijn deze soorten schaars.
• Multidisciplinair (groep): dit zijn meerdelige uitgaven waarvan elk deel ofwel een hele
wetenschappelijke discipline ofwel een onderdeel van een discipline grondig belicht.
Het zijn ofwel speciaal voor de reeks geschreven werken ofwel geautoriseerde heruitgaven van
vroegere publicaties waaraan bibliografie, korte studie over trefwoord en biografische nota over auteur
worden toegevoegd.
D. HANDBOEKEN
è Het raadplegen van een handboek is meer geschikt in een later stadium van de oriënterende fase, wanneer
je op zoek bent naar meer uitgebreide informatie over het onderwerp.
è Ze behandelen op een systematische en grondige manier een bepaalde problematiek (ze zijn een product
van de tijd). Ze zijn een overzichtswerk waarin onderwerpen algemeen aan bod komen vanuit verschillende
invalshoeken.
è Een nadeel is dat ze geen specifieke informatie bieden over een onderwerp.
è Ze zijn goed bruikbaar voor het onderwijs omdat ze pedagogisch zijn opgevat. Echter zijn ze zo minder
bruikbaar voor wetenschappelijk onderzoek.
è In handboeken vindt je een systematisch overzicht van een onderwerp. In een leerboek vindt je enkel een
didactische behandeling van de stof. Deze zijn gebaseerd op wetenschappelijke boeken en artikelen en dienen
in de eerste plaats voor het onderwijs aan studenten. Ze bevatten meestal geen uitgebreide literatuurlijst (=
dus geen wetenschappelijke publicatie!).
è Er bestaan ook handboeken verschenen die een overzicht geven van een deelgebied uit een discipline.
-> Algemeen criminologische handboeken
è bestrijken het volledige criminologische vakgebied of minstens meerdere domeinen binnen dit
criminologisch vakgebied.
è Deze zijn vaak Amerikaanse origine en overwegend sociologisch van invalshoek.
è Inhoudelijk kunnen ze veel van elkaar verschillen maar meestal kan je er terecht voor:
• Een fenomenologie/criminografie/epidemiologie van misdaadfenomenen, globaal en in zijn diverse
subtyperingen
• Verklaringen voor misdaadfenomenen (etiologie)
• Algemene beschrijving van sociale reactievormen tegenover misdaad (met onder meer verschillende
vormen van bestraffing en behandeling)
è De relatieve aandacht voor elk van deze thema’s kan sterk verschillen. Ook worden vaak andere thema’s
behandeld.
-> Handboeken naar disciplinaire invalshoeken, deelgebieden of specifiek theoretische invalshoeken
è Handboeken vallen ook op een andere manier te classificeren:
• Disciplinaire invalshoek (bv. rechtspsychologisch)
• Deelgebied
• Specifiek theoretische invalshoek (bv. jeugdcriminologie)
4
, E. ANNUAL REVIEWS (OF YEARBOOKS)
è Hierin tref je de meest uitgebreide informatie aan. Hierin zijn toonaangevende overzichtsartikelen
opgenomen. Deze geven de stand van zaken aan met betrekking tot een bepaald onderwerp door analyse en
samenvatting van relevante literatuur. Ze werken de beschikbare informatie jaarlijks bij per trefwoord.
è Ze beperken zich (in tegenstelling tot encyclopedieën) tot de beste en belangrijkste publicaties op dat
domein (zijn ofwel speciaal geschreven daarvoor of geselecteerd uit recent gepubliceerde stukken). Hun bereik
kan breed zijn of beperkt tot één specifiek onderwerp.
2. BOEKEN
A. INLEIDING
è Boeken worden éénmalig gepubliceerd. Soms verschijnen er meerdere edities met kleine aanpassingen
maar er worden geen fundamentele veranderingen aangebracht.
è Een boek is volumineus en behandelt een bepaalde materie zeer grondig (in tegenstelling tot een
tijdschrift).
è Het nadeel is de lage actualiteitswaarde, het duurt meestal lang voor een boek is gepubliceerd.
è Er bestaat een onderscheid tussen:
• Monografieën: handelen over een beperkt onderwerp, maar doen dit op een grondige wijze. Het
verschil met handboeken is dat ze eerder kwantitatief zijn en niet kwalitatief. Ze zijn kleiner en
behandelen meer gespecialiseerde onderwerpen.
• Verzamelwerken of readers: de hoofdstukken zijn telkens door een andere auteur geschreven.
Coördinatie tussen deze auteurs en hun geschriften is noodzakelijk en dit wordt waargenomen door de
redacteurs en editors.
Extra: komen steeds meer voor.
è Samen maken deze 2 deel uit van een reeks of serie (= verzameling van boeken rond hetzelfde thema en/of
met dezelfde uiterlijke vormgeving). Ze verschijnen op verschillende momenten in de tijd.
B. VERZAMELWERKEN (READERS) EN CONFERENCE PROCEEDINGS
è geredigeerde boeken. Ze bestaan uit losse hoofdstukken van verschillende auteurs rond één thema. Deze
worden samengesteld door een redacteur, die een reeks auteurs uitnodigt rond een bepaald onderwerp een
bijdrage te leveren, of die een aantal bijdragen die ter gelegenheid van een bepaald gebeuren werden
geschreven, bundelt.
è Wanneer ze worden gebundelt naar aanleiding van een congres, wordt conference proceedings genoemd.
-> verzamelwerken of readers
è eigen hieraan is dat het initiatief wordt opgenomen door redacteurs. Dit is te zien aan ‘ed of eds’.
è Hun taak bestaat uit het verzamelen en kritisch becommentariëren van de bijdragen, het integreren van
deze bijdragen in een logisch geheel, en het technisch redactiewerk.
è De inhoud van de bijdragen in een reader correspondeert dus niet noodzakelijk met de visie die de
redacteurs er zelf op nahouden.
è Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen:
• algemeen-criminologisch readers
• readers naar discipline
• readers naar deeldomeinen/stromingen
5
, -> conference proceedings
dit zijn een speciaal soort verzamelwerken. Meestal worden ze samengesteld door de organisatoren van het
congres, die er dan de redactie van uitmaken.
Ze bevatten de meest recente gegevens zoals die op de dag van het congres bekend waren. ze zijn moeilijk
verkrijgbaar omdat ze vaak pas lange tijd na het congres uitkomen. Ze worden namelijk meestal in boekvorm
uitgegeven.
C. MONOGRAFIEËN
è een wetenschappelijk boek waarin één onderwerp grondig wordt bestudeerd. Ze zijn kleiner en behandelen
gespecialiseerde onderwerpen.
In tegenstelling tot readers zijn ze integraal geschreven door auteurs, die gezamenlijk tekenen voor de inhoud
van het werk.
D. SERIES OF REEKSEN
è verzameling van boeken rond hetzelfde thema en/of met dezelfde uiterlijke vormgeving.
-> the International Library of Criminology, Criminal Justice and Penology
è een bibliotheek die bestaat uit een serie van readers die bijna alle domeinen van de criminologie beslaan.
Elke reader bevat de meest toonaangevende tijdschriftsartikelen die rond een onderwerp werden
gepubliceerd.
=> Extra: deze artikels zijn afkomstig uit specifieke criminologische tijdschriften of uit tijdschriften over de
sociale wetenschappen.
-> Opzet van de serie
è Uitgever Dartmouth was diegene die initiatief nam in de jaren ’90 om thematische readers samen te stellen.
Zijn doelstellingen waren niet gering.
è De werkwijze van de uitgever en de hoofdeditors was altijd hetzelfde. Per thema werd een internationaal
gerenommeerde autoriteit gevraagd om als gasteditor een selectie van de voor het desbetreffende onderwerp
meest relevante tijdschriftsartikels te maken. Ook werden ze gevraagd om een inleiding hiervoor te schrijven.
è De serie is voor criminologen een onmisbaar instrument geworden. Die selecties bevatten de meest
representatieve en ook meest gekende artikelen over een onderwerp die je wilt bestuderen.
è Meestal worden de artikelen in een aantal specifieke hoofdstukken onderverdeeld maar dit is niet altijd het
geval.
-> andere voorbeelden van reeksen
è een voorbeeld is ‘criminology and justice studies’ van de uitgeverij Routledge. Deze reeks gaat over
oorzaken en gevolgen van criminaliteit.
è Het groene gras is een wetenschappelijke boekenreeks op gebied van criminologie die opgezet is om
kennis te delen tussen de wetenschap in Nederland en België. Ook om een platform te bieden voor jonge
onderzoekers.
èDe reeks is multidisciplinair (waarbij criminologie boven andere disciplines staat).
è De reeks Veiligheidsstudies stelt zich tot doel kwaliiteitsvolle, niet periodieke publicaties onder te brengen
die van belang zijn voor de studie van de politie, justitie en andere veiligheidsactoren.
è Alle bijdragen zijn wetenschappelijk onderbouwd en onderworpen aan peer review (= wordt gestuurd door
onafhankelijke academische editorial board, en verricht door interne en/of externe referees).
6
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur amélievandekerkhove. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €12,39. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
