Resume
Uitgebreide samenvatting anatomie en fysiologie
- Cours
- Établissement
Uitgebreide samenvatting van alle verplichte literatuur van anatomie en fysiologie
[Montrer plus]
2 revues
Par: wesleyversteeg93 • 9 mois de cela
Par: yorickvankeeken • 10 mois de cela
Vendeur
S'abonner
Adleme
Avis reçus
Aperçu du contenu
InhoudHoofdstuk 1 cellen en weefsels..............................................................................................................2
Hoofdstuk 2 circulatie...........................................................................................................................17
Hoofdstuk 4 Ademhaling......................................................................................................................31
Hoofdstuk 5 Nieren..............................................................................................................................37
Hoofdstuk 6 Zenuwstelsel....................................................................................................................42
Hoofdstuk 7 hormoonstelsel................................................................................................................53
Hoofdstuk 10 Voedsel en spijsvertering...............................................................................................61
Hoofdstuk 11 Beweging........................................................................................................................77
Hoofdstuk 13 een gezond lichaamsgewicht bereiken en houden........................................................84
Non-comminucable diseases................................................................................................................91
Obesitas en overgewicht......................................................................................................................92
Cardiovasculaire ziekten.......................................................................................................................94
Diabetes...............................................................................................................................................97
1
,Hoofdstuk 1 cellen en weefsels
Binnen de humane biologie worden twee wetenschappelijke disciplines onderscheiden:
- Fysiologie: bestudeert de verrichtingen van het menselijk lichaam en de functies van de
verschillende onderdelen.
- Anatomie: beschrijft hoe organen ten opzichte van elkaar zijn gelegen en hoe de
bloedvoorziening van deze organen verloopt.
___________________________________________________________________________
Kenmerken van het leven:
- Metabolisme (stofwisseling): het vermogen om bepaalde stoffen om te zetten in andere
stoffen met als doel het verrichten van een of andere vorm van arbeid. (fysieke arbeid in
spieren, elektrische arbeid in hersenen, chemische arbeid in groei).
- Groei: een volumevergroting van het lichaam doordat in het lichaam zelf nieuwe
bouwstenen worden gevormd.
- Voortplanting: het aantal individuen neemt toe, wat noodzakelijk is voor het voortbestaan
van de soort.
- Adaptie: het vermogen om zich aan te passen aan veranderde levensomstandigheden.
- Prikkelbaarheid: het vermogen om te reageren op prikkels vanuit de buitenwereld of vanuit
het menselijk lichaam zelf.
- Prikkelverwerking: de inwendige reacties blijven vaak niet beperkt tot een bepaalde plaats,
maar kunnen door het gehele lichaam worden doorgegeven en verwerkt.
- Beweging: het lichaam en de lichaamsonderdelen veranderen van vorm en plaats.
Animale functies: functies die het lichaam in staat stellen te reageren op plotselinge veranderingen
van de omgeving, zoals prikkelbaarheid, prikkelverwerking en beweging.
Vegetatieve functies: functies die de groei, ontwikkeling en het voorbestaan van het individu en de
soort mogelijk maken: opname van voedsel en zuurstof, celstofwisseling, uitscheiding, groei en
voortplanting.
___________________________________________________________________________
Hiërarchische opbouw:
Cel: de kleinste levende zelfstandige eenheid waaruit het organisme is opgebouwd. Bij meercellige
organismen zoals de mens is er sprake van een sterke specialisatie van de cellen aanvankelijk
uniforme cellen hebben zich geleidelijk op verschillende wijzen ontwikkeld met het oog op een
bepaalde functie ze hebben een bepaalde vorm gekregen.
Weefsel: een groep cellen met dezelfde vorm en functie. Bevat meestal karakteristieke tussencelstof.
Orgaan: verschillende samenwerkende weefsels waardoor het geheel een bepaalde functie
uitoefent. Het hart zorgt bijvoorbeeld voor de circulatie van bloed.
Orgaanstelsel: een groep samenwerkende organen, belast met het uitvoeren van een bepaalde
functie. Het spijsverteringskanaal wordt bijvoorbeeld gevormd door mond, oesofagus, maag,
darmen, pancreas en galblaas.
2
,Organisme: het menselijk lichaam dat uit verschillende samenwerkende orgaanstelsels is
opgebouwd.
___________________________________________________________________________
Het menselijk lichaam als eenheid:
Als gevolg van specialisatie van de cellen van het menselijk lichaam kan niet iedere cel alle functies
uitoefenen; hij is afhankelijk van andere delen van het organisme. Voor onderlinge samenhang en
coördinatie van functies van verschillende organen zijn transport en regulatie nodig. Dat gebeurt
door het zenuwstelsel en hormoonstelsel ze zorgen voor de integratie van verrichtingen van de
organen en de orgaanstelsels en laten alle organen en orgaanstelsels op de juiste wijze
samenwerken.
Het zenuwstelsel is in staat om signalen met een hoge snelheid door het gehele lichaam te sturen,
waardoor de werking van de organen plotseling versneld of vertraagd wordt.
Het hormoonstelsel werkt langzamer, wat verklaard kan worden door het feit dat de hormonen, die
door specifieke hormoonklieren of bepaalde weefsels worden afgescheiden, via het bloed elders in
het lichaam hun regulerende werking uitoefenen. In veel gevallen hebben hormonen een
stimulerende werking op bepaalde organen.
Homeostase: het streven van het lichaam naar het constant houden van het inwendige milieu van
het lichaam, waartoe ook het bloed behoort.
Vochtbalans: de opgenomen hoeveelheid water moet gelijk zijn aan de hoeveelheid vocht die
dagelijks met de urine, zweet, feces en via ademhaling het lichaam verlaat.
Water zorgt ook voor de warmteregulatie door transpiratie en door warmte van de plaats waar het
wordt geproduceerd (lever, spieren) te vervoeren waarbij enkele hormonen een belangrijke rol
spelen.
Verstoorde vochtbalans: bij een sterk vochtverlies zullen de nieren minder urine produceren om het
evenwicht zoveel mogelijk te kunnen handhaven. Bij extreem vochtverlies kan de productie van urine
zelfs geheel stoppen anurie (bijvoorbeeld door een massale bloeding). Als gevolg stijgt de
concentratie van allerlei afvalstoffen in het bloed met ernstige consequenties uremie.
Een te hoog watergehalte (waterintoxicatie) kan komen door het drinken van grote hoeveelheden
water (hyperhydratie) of door overmatige afgifte van het hormoon ADH waardoor waterretentie
ontstaat. In gevorderde gevallen kan dit leiden tot verwardheid, convulsies en eventueel coma.
Elektrolytenbalans: de mens moet dagelijks een bepaalde hoeveelheid elektrolyten opnemen.
Zouten zijn in oplossing altijd ionen. Er zijn positieve ionen (kationen) zoals H +, Na+, K+ en Ca2+ en
negatief geladen ionen (anionen) zoals Cl- (chloride) en HCO3- (bicarbonaat). Bepaalde elektrolyten
heeft het lichaam slechts in beperkte hoeveelheden nodig sporenelementen, bijvoorbeeld fluor,
jood, koper, zink en kobalt.
De functie van elektrolyten:
- Bouwstof bijvoorbeeld calcium-en magnesiumzouten in de botten en ijzer in hemoglobine
in de erytrocyten.
- Osmolariteit: het evenwicht dat moet bestaan in de samenstelling van lichaamsvloeistoffen
(bloed, lymfe, weefselvocht) en cytoplasma.
3
, - Bestanddelen van hormonen en enzymen bijvoorbeeld jood in de schildklierhormonen T3
en T4.
- Impulsgeleiding.
- Spiercontractie.
pH
Waterstofionen kunnen met praktisch alle organische verbindingen reageren, waarbij veel schade
kan worden aangericht. Daarom moet de concentratie in het bloed constant worden gehouden.
Zuur: een stof die waterstofionen kan afstaan.
Sterk zuur: een zuur waarbij alle moleculen splitsen wanneer het in water wordt opgelost.
Zwak zuur: een zuur waarbij niet alle moleculen splitsen wanneer het in water wordt opgelost.
Base: een stof die waterstofionen kan binden.
Sterke base: een stof die vrijwel alle aanwezige waterstofionen kan binden.
Zwakke base: een stof die niet alle aanwezige waterstofionen kan binden.
De volgende factoren voorkomen dat de pH van het bloed ondanks de vorming van koolzuur en
melkzuur, te veel verandert:
- pH buffers: stoffen die bij een verandering van de concentratie waterstofionen in het bloed
de pH constant kunnen houden.
- Ademhaling: bij uitademing wordt koolstofdioxide uit het bloed verwijderd.
- Urineproductie: een overschot aan H+ ionen kan met de urine geloosd worden.
Een oplossing is zuur als in die oplossing meer H+ ionen voorkomen dan in zuiver water. Dit kan alleen
maar als er een zure stof in het water is opgelost die H + ionen heeft afgestaan.
Een oplossing is basisch of alkalisch als er minder H + ionen in voorkomen dan in zuiver water. Dit kan
alleen als er in het water een basische stof is opgelost, immers heeft die stof H + ionen uit het water
gebonden.
Buiten de arteriële bloedbaan kan de pH wel buiten de grenzen van 7,35 en 7,45 komen. De pH in de
maag is bijvoorbeeld ongeveer 2,0 door de aanwezigheid van zoutzuur.
De pH van arterieel bloed ligt altijd tussen de 7,35 en 7,45 licht alkalisch.
Acidose: bij een pH lager dan 7,35 zijn er zoveel meer H + ionen in het bloed dat eiwitten beschadigd
kunnen raken.
Alkalose: bij een pH groter dan 7,45 worden er juist meer H + ionen van de bloedeiwitten afgehaald,
wat ook al snel levensbedreigend is.
Respiratoire acidose: komt voor bij patiënten met ademhalingsproblemen die niet in staat zijn om
alle CO2 uit te ademen waardoor de concentratie hiervan in het bloed zal stijgen en de pH dus zal
dalen. De patiënt zal dit proberen te compenseren door sneller en dieper te ademen en meer zuur
via de nieren te lozen. Na 24 uur gaan de nieren de base bicarbonaat produceren.
Respiratoire alkalose: meestal het gevolg van een te snelle ademhaling (hyperventileren).
4
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur Adleme. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €7,99. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
66579 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans