Resume
Levenscyclus 2 samenvatting compleet
- Cours
- Établissement
- Book
Samenvatting van taak 7 tot 11. Alles is onderbouwd met figuren van de campbell. Met vragen die zijn opgesteld in de PGO les.
[Montrer plus]
Livre connecté
Titre de l’ouvrage:
Auteur(s):
- Édition:
- ISBN:
- Édition:
Plus de résumés pour
-
Samenvatting 'Evolutie & Biodiversiteit' Deeltoets 1
-
Samenvatting 'Moleculaire biologie' Deeltoets 1
-
Samenvatting DT2 moleculaire biologie
Vendeur
S'abonner
sannedekleijn
Aperçu du contenu
Taak 7Vragen:
Zaadkieming:
1. Wat is er nodig om een zaadje te laten kiemen?
Water, vocht en licht
2. Welke zaailingsstadiums zijn er en leg ze uit?
Zaadkieming wordt geinitieerd door imbibition, de opname van water vanwege het lage
waterpotentieel van het droge zaad. Imbibition zorgt ervoor dat het zaad uitzet en zijn vacht
scheurt en veroorzaakt veranderingen in het embryo waardoor het de groei kan hervatten.
Na hydratatie verteren enzymen de opslagmaterialen van het endosperm of de zaadlobben
en worden de voedingsstoffen overgebracht naar de groeigebieden van het embryo.
Het eerste orgaan dat uit het ontkiemende zaad tevoorschijn komt, is de radikel, de
embryonale wortel. De ontwikkeling van een wortelstelsel verankert de zaailing in de grond
en voorziet deze van water dat nodig is voor celuitbreiding. Een kant-en-klare toevoer van
water is een voorwaarde voor de volgende stap, het verschijnen van de scheutpunt in de
drogere omstandigheden die bovengronds worden aangetroffen. In tuinbonen vormt zich
bijvoorbeeld een haak in de hypocotyl en duwt de
groei de haak boven de grond (figuur 38.9a). Als reactie
op licht wordt de hypocotyl rechtgetrokken, scheiden
de zaadlobben zich af en verspreidt de delicate
epicotyl, nu blootgesteld, zijn eerste echte bladeren (in
tegenstelling tot de zaadlobben of zaadbladeren). Deze
bladeren zetten uit, worden groen en beginnen voedsel
te maken door fotosynthese. De verschrompelde,
energiearme zaadlobben die voedsel leverden voor het
zich ontwikkelende embryo worden afgeworpen.
Sommige eenzaadlobbigen, zoals maïs en andere
grassen, gebruiken een andere methode om grond af
te breken als ze ontkiemen (Figuur 38.9b). Het
coleoptiel duwt omhoog door de grond en de lucht in.
De scheutpunt groeit door de tunnel die wordt
verschaft door de coleoptiel en breekt door de punt
van de coleoptiel bij het uitkomen
3. Welke factoren hebben invloed op de kiemrust?
Zaadrust zorgt ervoor dat zaden alleen ontkiemen als de omstandigheden voor overleving
van zaailingen optimaal zijn. Het doorbreken van de kiemrust vereist vaak
omgevingsfactoren, zoals temperatuur- of verlichtingsveranderingen. Dit is per soort
verschillend.
De vereiste voor specifieke aanwijzingen om de rustperiode van het zaad te doorbreken,
verhoogt de kans dat ontkieming plaatsvindt op een tijdstip en plaats die het meest voordelig
is voor de zaailing. De zaden van veel woestijnplanten ontkiemen bijvoorbeeld pas na een
flinke regenval. Als ze na een lichte motregen zouden ontkiemen, zou de grond snel te droog
kunnen worden om de zaailingen te ondersteunen. Waar natuurlijke branden veel
, voorkomen, hebben veel zaden intense hitte of rook nodig om de rust te doorbreken:
zaailingen zijn daarom het meest overvloedig nadat vuur concurrerende vegetatie heeft
opgeruimd. Wanneer de winters streng zijn, kunnen zaden langdurige blootstelling aan kou
vereisen voordat ze ontkiemen; zaden die in de zomer of herfst worden gezaaid, zullen
daarom pas in de volgende lente ontkiemen, wat zorgt voor een lang groeiseizoen voor de
volgende winter. Veel kleine zaden hebben licht nodig voor ontkieming, een aanpassing die
voorkomt dat ze ontkiemen wanneer ze zo diep in de grond worden begraven dat hun
energiereserves uitgeput zouden zijn voordat hun plumules zonlicht zouden kunnen
bereiken. Sommige zaden hebben vachten die moeten worden verzwakt door chemische
aanvallen als ze door het spijsverteringskanaal van een dier gaan en dus meestal een lange
afstand worden gedragen voordat ze uit uitwerpselen ontkiemen.
Omgevingsfactoren
4. Welke invloed hebben omgevingsfactoren op, en hoe gaat de plant ermee om? (warmte,
licht/donker, vocht en jaargetijden)
Bij te weinig licht zullen de stengels langer worden en komen er kleinere blaadjes.
5. Hoe neemt de plant de omgevingsfactoren waar?
Receptie
Signalen worden eerst gedetecteerd door receptoren, eiwitten die in reactie op een
specifieke stimulus van vorm veranderen. De receptor die betrokken is bij de etiolering is een
type fytochroom, een lid van een klasse van. In tegenstelling tot de meeste receptoren die in
het plasmamembraan zijn ingebouwd, bevindt het type fytochroom dat bij de etiolatie
fungeert, zich in het cytoplasma. Onderzoekers hebben de behoefte aan fytochroom in de
etiolatie aangetoond door middel van studies van de tomaat, een naaste verwant van de
aardappel. De aurea-mutant van tomaat, die een verlaagd fytochroomgehalte heeft, wordt
minder groen dan wildtype tomaten bij blootstelling aan licht. (Aurea is Latijn voor "goud. Bij
afwezigheid van chlorofyl zijn de gele en oranje hulppigmenten, carotenoïden genaamd,
duidelijker). Dergelijke experimenten gaven aan dat fytochroom functioneert bij lichtdetectie
tijdens de etiolering.
fototropisme = naar het licht groeien.
Fotoperiode Ritme seizoen (lang/ kort)
Fotonastie = circadiaan ritme dag/ nacht
Fytochroom= seizoenen waarnemen, kieming activeren, knop rust beinvloeden schaduw
ontwijken.
transductie
Receptoren kunnen gevoelig zijn voor zeer zwakke omgevings- of chemische signalen.
Sommige de-etioleringsreacties worden veroorzaakt door extreem lage lichtniveaus, in
bepaalde gevallen zo weinig als het equivalent van een paar seconden maanlicht. De
transductie van deze extreem zwakke signalen omvat secundaire boodschappers, kleine
moleculen en ionen in de cel die het signaal versterken en van de receptor naar andere
eiwitten overbrengen die de respons uitvoeren (Figuur 39.40). Concept 9.30 besprak
verschillende soorten tweede boodschappers (zie figuren 9.120 en 9140). Hier onderzoeken
we de specifieke rollen van twee soorten tweede boodschappers in de etiolering:
calcrumionen (C¹) en cyclische GMP (CGMP).
, Veranderingen in cytosolische Ca-
niveaus spelen een belangrijke rol bij
fytochroomsignaaltransductie. De
concentratie van sytosolie: Ca is over
het algemeen erg laag (ongeveer 10
M), maar activering van fytochroom
leidt tot de opening van Cal-kanalen
en een 100-voudige afknotting van
de cytoselische Ca-spiegels. Als
reactie op licht ondergaat
fytochroom een vormverandering
die leidt tot de activering van
guanylylcyclase, een enzym dat de
second messenger cyclische GMP Bloth Cat produceert en GMP moet worden geproduceerd
voor een volledige de-etioleringsreactie. De injectie van cGMP in bijvoorbeeld
tomatenbladcellen induceert slechts een gedeeltelijke de-etioleringsreactie.
Respons
Uiteindelijk reguleren tweede boodschappers een of meer cellulaire activiteiten. In de
meeste gevallen hebben deze reacties betrekking op de verhoogde activiteit van bepaalde
enzymen. Er zijn twee hoofdmechanismen waarmee een signaalroute een enzymatische stap
in een biochemische route kan versterken: transcriptionele regulatie en post-translationele
modificatie. Transcriptionele regulatie verhoogt of verlaagt de synthese van mRNA dat
codeert voor een specifiek enzym. Post-translationele modificatie activeert reeds bestaande
enzymen.
6. Hoe neemt een zaadje de omgevingsfactoren waar?
Hetzelfde als een plantje?
Groei en bloei:
7. Hoe kan een plant wel groeien maar niet bloeien?
De overgang naar een bloemig meristeem wordt getriggerd door een combinatie van
omgevingsfactoren (zoals daglengte) en interne signalen.
Bloei kost de plant extra energie. Wanneer de plant niet genoeg licht of voeding krijgt zal hij
dan ook niet gaan bloeien. Reproductie is in dit geval minder belangrijk dan overleven.
Planthormonen:
8. Welke planthormonen zijn er en wat is het effect op de plant en het zaadje?
ABA geproduceerd in alle cellen met Plastiden.
Betrokken bij: kiemrust en reacties op waterstress.
GA: geproduceerd in Jonge bladeren, top meristeem, embryo's
Betrokken bij → stengel verlenging, Bloei en kieming
Auxine geproduceerd in plantentop.
, Betrokken bij: Stengel verlenging, Apicole dominantie, wortel ontwikkeling(stekken),
Synthetische vormen gebruikt als herbicide, positieve gravitropie en Vrucht ontwikkeling.
Cytokinine geproduceerd in wortels, embryo's en vruchten
Betrokken bij celdeling, uitstel van afsterven, Inhibitie van apicale dominantie,
Bloemontwikkeling, kieming en Embiyo entwikkeling
Ethyleen geproduceerd in stengelknoppen (nodes), rijpend fruit, stervend weefsel
Betrokken bij: Bladval, Vruchtrijping, Apicale dominantie, Bloei en Stress response
9. Hoe worden planthormonen aangemaakt en hoe werken ze en wat is de reactie van de plant
en het zaadje (waar, wanneer en werkt dit uit bij ABA en GA)
Hoewel plantenhormonen in zeer lage concentraties worden geproduceerd, kan een kleine
hoeveelheid hormoon een diepgaand effect hebben op de groei en ontwikkeling van planten.
Vrijwel elk aspect van plantengroei en -ontwikkeling staat tot op zekere hoogte onder
hormonale controle. Elk hormoon heeft meerdere effecten, afhankelijk van de plaats van
werking, de concentratie en het ontwikkelingsstadium van de plant. Omgekeerd kunnen
meerdere hormonen een enkel proces beïnvloeden. De reacties van plantenhormonen
hangen gewoonlijk af van zowel de hoeveelheden van de betrokken hormonen als hun
relatieve concentraties. Het zijn vaak de interacties tussen verschillende hormonen, in plaats
van hormonen die afzonderlijk werken, die groei en ontwikkeling beheersen. Deze interacties
zullen duidelijk worden in het volgende overzicht van de hormoonfunctie.
auxine
Het idee dat er chemische boodschappers in planten voorkomen, kwam voort uit een reeks
klassieke experimenten over hoe stengels reageren op licht. Zoals je weet, groeit de scheut
van een kamerplant op een vensterbank naar het licht toe. Elke groeireactie die ertoe leidt
dat plantenorganen naar of van prikkels afbuigen, wordt een tropisme genoemd (van het
Griekse tropas, beurt). De groei van een scheut naar het licht toe of er vanaf wordt
fototropisme genoemd, de eerste is positief fototropisme en de laatste is negatief
fototropisme.
In natuurlijke ecosystemen, waar planten overvol kunnen zijn, leidt fototropisme de groei
van scheuten naar het zonlicht dat de fotosynthese aandrijft. Deze reactie is het gevolg van
een differentiële groei van cellen aan weerszijden van de shoot; de cellen aan de donkere
kant strekken zich sneller uit dan de cellen aan de heldere kant.
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur sannedekleijn. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €8,46. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
Peut-on faire confiance à Stuvia ?
4.6 étoiles sur Google & Trustpilot (+1000 avis)
66579 résumés ont été vendus ces 30 derniers jours
Fondée en 2010, la référence pour acheter des résumés depuis déjà 14 ans