Dit document bevat de volgende literatuur (college 9 gedrags- en opvoedingsproblemen SPO pre-master orthopedagogiek te groningen):
- S. te Meerman: ADHD - a critical update for educational professionals
- S. te Meerman: Reïficatie - hoe het ADHD concept het onderwijs dreigt te verarmen
De onders...
Samenvatting literatuur college 9.
Psychopathologie/ oplossingsgericht werken.
- ADHD: a critical update for educational professionals. Sanne te Meerman
- Reïficatie: hoe het ADHD concept het onderwijs dreigt te verarmen. Sanne
te Meerman
- Knot-Dickscheit, J., A.M.N. Huyghen, H.J.M Janssen, W.J. Post, I. Haakma en
H. Groetens (red.): Orthopedaogiek maakt verschil. Hoofdstukken: 8, 12,
14, 15, 16, 17, 19, 20, 21, 22 en 23.)
Zie hiervoor het samenvatting “college 2, 3, 4”. Hierin is de
samenvatting van dit boek opgenomen. De literatuur is hetzelfde.
ADHD: a critical update for educational professionals
- Sanne te Meerman
Abstract
In dit artikel worden zes overwegingen m.b.t. ADHD getoond. ADHD is een van de
meest vroege psychiatrische diagnose bij kinderen. Deze ‘need to knows’ laten
zien hoe misplaatst deze conceptualisaties van onhandelbaar gedrag tot stand is
gekomen. Er worden voorbeelden gegeven over hoe leraren onjuiste informatie
hebben, en alternatieve manieren gegeven hoe er gekeken moet worden naar
neuropsychologische onderzoeken. Een juist begrip van ADHD kan educatieve
instellingen (zoals scholen) helpen om dure uitbestedingen m.b.t.
gedragsproblemen te voorkomen. Het zou moeten worden gezien als een
primaire missie richting professionele socialisatie.
Introductie
Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is een van de syndromen die in
de DSM staan vermeld. In de DSM-5 staat ADHD vermeld als een neuro-
ontwikkelingsstoornis met aanhoudende gedragsproblemen patronen met
verschillende onoplettendheid en/of hyperactiviteit/impulsiviteit. Het gedrag
moet niet karakteriserend zijn voor de ontwikkelingsleeftijd van het kind, en moet
begonnen zijn voor het twaalfde levensjaar met minimale duur van zes maanden.
ADHD is de meest voorkomende (door ouders gemelde) diagnose richting
kinderen in de USA. Sinds de ingang van de DSM is deze gestegen van 3% in
1994 naar 20% in 2014. Hoeveelheid kinderen met medicatiegebruik voor ADHD
gaat met deze ontwikkeling mee.
David Kupfer noemt deze stijging m.b.t. kinderen met ADHD een ‘unreal
epidemic’. Keith Conners geeft aan dat dit een nationale ramp is gericht op de
gevaren van deze stijging.
Probleemstelling: er wordt aangegeven dat leraren zich onzeker voelen over de
omgang met kinderen met ADHD en aarzelen om de verantwoordelijkheid van
leerlingen met gedragsproblemen te accepteren.
Doel: daarom worden er zes ‘need to knows’ gepresenteerd om de misplaatste
concepties uit de lucht te halen. Onderzoek is gericht op leraren en andere
educational professionals, maar vooral ook beleidsmakers van scholen e.d.
, 1. Geboorte maand is belangrijk
Verschillende studies hebben aangetoond dat relatieve leeftijd significant
bepalend is voor de ADHD-diagnose en behandeling ervan. De jongste kinderen
in de klas hebben twee keer zo waarschijnlijk de kans om de diagnose van ADHD
(en medicatie) hiervoor te ontvangen. Wanneer een kind druk en rusteloos is,
moet de leraar de relatieve leeftijd ter overweging nemen bij het beoordelen van
zijn of haar gedrag. Het zien van ADHD als oorzaak van onoplettendheid en
hyperactiviteit is in feite een logische misvatting omdat het circulair is.
2. Er is geen enkele oorzaak van ADHD
Er is geen enkele objectieve test om de aanwezigheid van ADHD vast te stellen,
omdat ADHD een gedragsbeschrijving is gebaseerd op criteria die gevoelig zijn
voor subjectiviteit en cognitieve bias. Het zien van ADHD als een brein defect wat
het problematische gedrag veroorzaakt, kan verleidelijk zijn. Ondanks dat worden
verschillende factoren geassocieerd worden met ADHD, echter kunnen deze
factoren op elkaar inwerken maar zorgen lang niet altijd voor de oorzaak ervan.
Verschillende factoren (zoals slaaptekort, omgeving, eenzame opvoeding, lage
sociale omgeving, enzovoorts) kunnen een rol spelen wanneer een bepaald kind
hyperactief en onoplettend gedrag vertoond, maar dit hoeft nog niet oorzaak van
ADHD te zijn.
3. Meeste kinderen met ADHD-gedrag hebben ‘normale’ hersenen
De classificaties van de DMS voor ADHD kunnen nuttig zijn voor onderzoek en
vergelijkingsmateriaal van kinderen met en zonder ADHD (case-control studies).
Echter zijn deze verschillen (tussen wel of geen ADHD hebben) niet op elk kind
van toepassing: de binnen-groep variatie is zeer groot, terwijl de verschillen van
de tussengroep klein zijn.
Een ADHD-diagnose is een slechte voorspeller voor de grootte van het brein en
andersom.
Bovendien verwijzen dergelijke individuele verschillen niet naar een vaste
toestand van het brein, maar naar een langzame ontwikkeling die zich later in
het leven inhaalt. De onderzoeken zullen handig kunnen zijn voor biologen, maar
dit mag niet gegeneraliseerd worden naar kinderen die gediagnosticeerd zijn (is
een urgent probleem/nadeel).
4. De genetische oorzaak van ADHD kan overschat zijn
Claims van ADHD-erfelijkheid zijn soms net zo hoog en schijnbaar nauwkeurig als
0.77. Echter variëren deze claims sterk en zijn zij onderwerp van discussie
vanwege methodologische problemen m.b.t. tweelingen, familiale en
adoptiestudies die worden gebruikt voor het berekenen van de erfelijkheid
coëfficiënt. De omgeving kan namelijk bij tweelingen niet uitgesloten worden
omdat homozygote tweelingen vaak meer op dezelfde manier worden behandeld.
Onderzoek naar het gelijktijdig voorkomen van ADHD in gezinnen hebben
extreme moeilijkheden om zich te scheiden van genetische invloeden van
omgevingsfactoren (zoals armoede, opvoedingsstijl en echtscheiding). Het is
belangrijk om te weten dat de genetische factor een mogelijk vals gevoel geeft
m.b.t. de vermeende (genetische) oorzaak van het gedrag van een kind en de
gewenste genezing (medicatie).
5. Medicatie komt de meeste kinderen op lange termijn niet ten goede
Les avantages d'acheter des résumés chez Stuvia:
Qualité garantie par les avis des clients
Les clients de Stuvia ont évalués plus de 700 000 résumés. C'est comme ça que vous savez que vous achetez les meilleurs documents.
L’achat facile et rapide
Vous pouvez payer rapidement avec iDeal, carte de crédit ou Stuvia-crédit pour les résumés. Il n'y a pas d'adhésion nécessaire.
Focus sur l’essentiel
Vos camarades écrivent eux-mêmes les notes d’étude, c’est pourquoi les documents sont toujours fiables et à jour. Cela garantit que vous arrivez rapidement au coeur du matériel.
Foire aux questions
Qu'est-ce que j'obtiens en achetant ce document ?
Vous obtenez un PDF, disponible immédiatement après votre achat. Le document acheté est accessible à tout moment, n'importe où et indéfiniment via votre profil.
Garantie de remboursement : comment ça marche ?
Notre garantie de satisfaction garantit que vous trouverez toujours un document d'étude qui vous convient. Vous remplissez un formulaire et notre équipe du service client s'occupe du reste.
Auprès de qui est-ce que j'achète ce résumé ?
Stuvia est une place de marché. Alors, vous n'achetez donc pas ce document chez nous, mais auprès du vendeur chrnos. Stuvia facilite les paiements au vendeur.
Est-ce que j'aurai un abonnement?
Non, vous n'achetez ce résumé que pour €2,99. Vous n'êtes lié à rien après votre achat.
