Intakegesprek
Casus Julie (16 jaar)
Aanwezig op intake (MFC): Julie, mama, papa
Probleem bij Julie: weglopen thuis, spijbelen op school (4e jaar ASO, richting Economie-Moderne Talen)
Papa is werkzaam in de psychiatrische hulpverlening Mama heeft een eigen kledingzaak
Papa kiest voor betrokken en zachtaardig opvoeden
Mama vindt dat die stijl van opvoeden niet werkt voor Julie
De problemen zijn begonnen wanneer Julie 13 jaar was. Het meisje begon toen veel op te trekken met een jongen uit de
buurt van de school. Mama omschrijft de jongen als een slechte invloed op haar dochter, maar papa vindt hem best wel “een
ok gast”. Nu ze in het hoger secundair zit, lukt het niet meer om met het weinige studeerwerk goede punten te halen.
Het gezin heeft al contact opgenomen met het JAC, maar dat is op niets uitgedraaid. Julie ziet het probleem niet.
Casus Bart (15 jaar)
Bart zit in het derde jaar TSO, richting Industriële Wetenschappen. Hij heeft een zus, Emelie, 9 jaar.
Vader kampt met een problematisch gebruik van middelen. Hij heeft regelmatig teveel gedronken en kan er dan moeilijk zijn
voor de kinderen. Moeder is als leidinggevendewerkzaamineeninternationaal chemiebedrijf,bijgevolgvaakweg van huis.
Grootmoeder woont in en heeft een goede band met haar dochter en kleinkinderen. Haar schoonzoon doet niet genoeg zijn
best om te veranderen, vindt ze.
Bijna elke avond trekt Bart er op uit. Hij doet aan bingedrinking en de intoxicatie ontaardt regelmatig in vechtpartijen. Als hij
thuis komt, kan hij niets meer doen voor school. Het is een wonder dat hij ‘s morgens nog op tijd in de les geraakt. Bij het
vinden van gekleurde snoepjes vermoeden zijn ouders bijkomend druggebruik. Dat is voor de moeder erg verontrustend.
Het gezin zocht hulp bij het CLB, maar de onervarenheid van de psychologe heeft volgens mama niet veel opgebracht.
Aanmelding bij het MFC: Bart, moeder, vader en grootmoeder zijn op de intake. “Bart moet hulp zoeken, het is niet meer te
doen.”, aldus mama.
Casus Femke (17 jaar)
Vanuit jeugdpsychiatrie komt de vraag naar contextbegeleiding ifv autonoom wonen. Problematiek: hoogbegaafdheid,
eetstoornis, Femke vervalt telkens in extremen. Femke fungeert als steunfiguur voor haar vriendinnen in de hulpverlening.
Contextbegeleider doet de intake: Femke, ouders en broer zijn aanwezig.
Beide ouders zijn hoogbegaafd, broer (15j) is artistiek aangelegd en heeft een goede band met zus. Femke heeft een relatie
met een man van 28j. De jongeman werkt in vastgoed.
Femke komt zeer volwassen over, maar ziet het niet meer zitten om naar een gewone school te gaan. Ze wil haar diploma
‘secundair onderwijs’ halen via de examencommissie.
In het ziekenhuis volgt Femke een alternatieve dagbesteding: ‘s ochtends sluit ze aan bij de lessen fysica en wiskunde en mag
ze bijkomende oefeningen maken, ’s namiddags is Femke actief in de Oxfamwinkel op het gelijkvloers.
Casus Kelly
Aanmelding door vader Roger bij een voorziening die gezinnen begeleid.
Moeder Kim is een vrouw die een licht verstandelijke beperking heeft en werkt in een beschutte werkplaats. Vander Roger is
momenteel werkloos en helpt wat mee in het huishouden.
Met hun dochter Kelly ging alles goed tot ze naar het eerste middelbaar moest, dan is alles bergaf gegaan. Kelly heeft al 2
keer moeten zakken van richting en zit nu in het BSO. Door het frequent veranderen van klassen en school heeft ze weinig
vrienden. Ze maak veel ruzie op school en thuis maakt ze ook veel ruzie met haar mama.
Tussen de ouders van Kelly gaat het ook niet goed, de vader heeft al meerdere keren gedacht aan een scheiding maar heeft
dit nog nooit durven uitspreken.
Het gezin leeft op een OCMW uitkering en het kleine inkomen van de moeder.
Mama Kim wil eigenlijk het probleem niet echt inzien omdat ze bang is dat haar dochter zal worden afgenomen. Vader Roger
wil wel alle hulp aanvaarden.
, Casus Katja
Katja is een tiener van 17 jaar en heeft een drugsverslaving. Haar mama heeft daarom een aanmelding gemaakt bij jullie, een
voorziening die verslavingsproblematieken aanpakt en behandelt.
Volgens de mama van Katja blijkt ze erg beïnvloed te zijn door 2 vrienden van haar klas. Vroeger haalde ze goeie punten op
school en ging ze ook graag naar school, ze was een zeer leergierig meisje tot ze nieuwe vrienden leerde kennen. Haar
netwerk blijkt nu ook beperkt te zijn tot die 2 vrienden en ze is zeer teruggetrokken. Ze zal nooit uit zichzelf vertellen hoe het
met haar gaat of hoe haar dag op school was. Als je het haar vraagt zal ze er wel op antwoorden, maar zeer beperkt.
Katja heeft ook ene jongere broer, Jürgen, van 14 jaar. Tijdens zijn vrije tijd speelt hij veel op zijn PlayStation. Hierdoor leeft
hij ook afgezonderd. Toch maakt hij zich zorgen om zijn zus omdat ze vroeger soms mee kwam spelen en nu niet meer. Hij
wilt ook dat alles goed komt met zijn zus.
Haar mama voelt zich zeer machteloos tegenover deze situatie. Ze heeft er alles aan gedaan om haar dochter weer op het
rechte pad te krijgen, maar haar energie geraakt op. Ze heeft een fulltime job als verpleegkundige waardoor ze ook weinig
oog heeft op wat Katja allemaal doet. Op haar werk ervaart ze veel stress en ze wilt dat thuis kunnen ontladen. Door de
situatie met haar dochter blijft deze stress doorduren waardoor ze een uitweg zoekt in het drinken van alcohol.
Katja ziet nu ook in dat ze moet geholpen worden omdat de situatie thuis zo niet meer verder kan en ze zichzelf ook slecht
voelt.
Casus Nele
Er vind een intake gesprek plaats tussen jij als begeleider en Nele met haar gezin. Haar papa, mama, jongere broer en oma
zijn ook aanwezig.
Nele is een jongedame van 17 jaar, ze is geplaats door de jeugdrechter toen ze 15 jaar was in een psychiatrisch centrum. Ze is
ook al veel in contact gekomen met de politie. Nu komt ze in aanmerking voor een project rond begeleid zelfstandig wonen
en komt op intake gesprek bij jullie.
Nele is een rebels meisje, ze heeft veel gespijbeld, hangt in het park en heeft al meerdere keren gestolen. Haar vader ziet
hier geen probleem in. Haar mama vind dat dit gedrag niet door de beugel kan en dat haar ex-man te relaxed is tegenover
het gedrag van Nele.
De oma van Nele is een grote steun voor haar. Als ze soms naar haar oma mocht tijdens het weekend kon ze haar goed
gedragen en had haar grootmoeder geen enkel probleem met haar. Daarom wilt Nele zoveel mogelijk bij haar oma of papa
verblijven omdat haar mama te veel zaagt en van alles een probleem maakt.
Nele heeft ook een jongeren broer waarvoor ze graag zorgt, maar haar mama is bang dat Nele een slechte invloed heeft op
haar jongere broer.
Casus Jean Pierre
Je werkt als hoofdopvoeder in een psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis de psychiater heeft je gevraagd
aanwezig te zijn met het oog op een intake van iemand met een alcoholverslaving. De man in kwestie komt samen met zijn
vrouw.
De potentiële cliënt is Jean-Pierre, een man van 45 jaar met een alcoholverslaving. De man geeft aan dat hij de alcohol nodig
heeft om met werkstress om te gaan. hij vindt dat situatie escaleert en het nodig om er iets aan te doen. Een opname lijkt
voor hem een uitweg voor problemen die zich stellen. Hij neemt zijn eerste alcoholportie net voor de lunch, als aperitief, een
verzetje voor het harde werk dat reeds geleverd is. In de ochtend raakt hij geen alcohol aan, wat hijzelf ‘heel netjes’ vindt.
Maar vanaf het aperitief gaat het van kwaad naar erger. Tegen de avond heeft hij meestal zoveel gedronken dat hij niet meer
kan functioneren. Jean-Pierre moet heel veel organiseren om zijn werk volbracht te krijgen en het vraagt veel inspanning om
de concentratie te behouden.
Zijn werkomgeving kan veel opvangen, maar zijn collega’s worden de situatie moe. De eisen in het bedrijf zijn hoog en het
personeelsbestand laat niet toe dat sommigen het werk aan anderen moeten overlaten. Tegelijkertijd dient gezegd dat hij
door de collega’s graag gezien is. Hij vorm een beetje de lijm tussen veel personeelsleden, hij maakt al eens een lekker
gerechtje en zorgt voor een gezellige sfeer.
Jean-Pierre zijn familiale context is nog steeds constructief. Hij woont bij zijn vrouw Lieve en heeft 3 kinderen, Samantha (9),
Pol (7) en Sofie (4). Er wordt hem veel vergeven, in het bijzonder door zijn vrouw die ontzettend veel van hem houdt
tegelijkertijd stelt ze zich ernstige vragen bij de pedagogische context van de kinderen. Gezien zijn alcoholgebruik is hij vaak
afwezig door een dutje, maar het valt vooral op dat hij te weinig eisen stelt naar de kinderen toe. Ze mogen bijna alles. Bij
elke “toe papa” volgt een lieve glimlach en snoepjes, chips, tv-tijd, ...
Zijn vrouw steunt bijgevolg zijn wens tot opname, maar met schrik voor zijn afwezigheid thuis, het effect van de opname, de
behandeling, het effect op de kinderen om hun vader in deze context te bezoeken, tot zelf het moment waarop ze weer
samen moeten redden omdat de behandelingen afgelopen zijn, ...
