Samenvatting
Cognitie en gedrag samenvatting
- Vak
- Instelling
Samenvatting van 98 pagina's voor het vak Cognitie en Gedrag aan de UU (7,7 mee gehaald.)
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 98 pagina's
Voorbeeld 4 van de 98 pagina's
In winkelwagen
In winkelwagen
Verkoper
Volgen
Goedesamenvattingnl
Ontvangen beoordelingen
Voorbeeld van de inhoud
Cognitie en gedrag samenvatting 2Chapter 6: long-term memory structure
Comparing short-term and long-term memory processes
Het langetermijngeheugen (LTM) is het systeem dat verantwoordelijk is voor het langdurig opslaan
van informatie. Eén manier om LTM te beschrijven is als een ‘archief’ van informatie over
gebeurtenissen uit het verleden in ons leven en de kennis die we hebben geleerd.
LTM biedt zowel een archief waar we naar kunnen verwijzen als we gebeurtenissen uit het verleden
willen herinneren, als een schat aan achtergrondinformatie die we voortdurend raadplegen terwijl we
het werkgeheugen gebruiken om contact te maken met wat er op een bepaald moment gebeurt.
Bedenk dat een van de problemen met het kortetermijngeheugen (STM) waar de meeste onderzoeken
de nadruk op legden, de opslagfunctie ervan is: hoeveel informatie het kan vasthouden en voor hoe
lang. Dit leidde tot het voorstel van het werkgeheugen, met de nadruk op dynamische processen die
nodig zijn om complexe cognities te verklaren, zoals het begrijpen van taal, het oplossen van
problemen en het nemen van beslissingen.
Een soortgelijke situatie bestaat ook bij LTM. Hoewel het bewaren van informatie over het verleden
een belangrijk kenmerk van LTM is, moeten we ook begrijpen hoe deze informatie wordt gebruikt.
We kunnen dit doen door ons te concentreren op de dynamische aspecten van hoe LTM werkt,
inclusief hoe het samenwerkt met het werkgeheugen om onze voortdurende ervaring te creëren.
De wisselwerking tussen wat er in het heden gebeurt en informatie uit het
verleden is gebaseerd op het onderscheid tussen STM/WM en LTM. Vanaf
de jaren zestig werd er veel onderzoek gedaan dat erop gericht was
onderscheid te maken tussen korte termijn- en lange termijn processen.
Een klassiek experiment gericht op het onderzoeken van het onderscheid
tussen STM en LTM gebruikte een lijst die deelnemers moesten onthouden
van zoveel mogelijk woorden om een dynamische geheugenfunctie te meten
die de seriële positie curve wordt genoemd. De seriële positie curve geeft aan
dat het geheugen beter is voor woorden aan het begin van de lijst en aan het einde van de lijst dan
voor woorden in het midden.
,De bevinding dat deelnemers de woorden aan het begin van een reeks beter onthouden, wordt het
primacy-effect genoemd. Een mogelijke verklaring voor het primacy-effect is dat deelnemers aan het
begin van de reeks de tijd hadden om woorden te repeteren en deze over te dragen naar LTM.
Naarmate er extra woorden worden gepresenteerd, is er minder repetitie mogelijk voor latere
woorden.
Het betere geheugen voor stimuli die aan het einde van een reeks worden gepresenteerd, wordt het
recentheidseffect (recency effect) genoemd. De verklaring voor het recentheidseffect is dat de meest
recent gepresenteerde woorden nog steeds in STM staan en daarom gemakkelijk te onthouden zijn
voor deelnemers. Bovendien bleek dat wanneer er een korte vertraging tussen de gepresenteerde lijst
en de terugroep periode werd geïntroduceerd, het recentheidseffect verdween.
We kunnen ook onderscheid maken tussen STM en LTM door de manier te vergelijken waarop
informatie door de twee systemen wordt gecodeerd. Codering verwijst naar de vorm waarin stimuli
worden weergegeven.
Bepalen hoe een stimulus wordt weergegeven door het afvuren van neuronen is een fysiologische
benadering van coderen. Wanneer je coderen mentaal benadert, vraag je hoe een stimulus of een
ervaring in de geest wordt weergegeven.
CODE STM LTM
Visueel Houd een beeld in je hoofd om Visualiseren hoe je vriend eruit
een visueel patroon te zag toen je hem verraste op zijn
reproduceren dat je zojuist hebt verjaardag.
gezien.
Auditief De klanken van letters in je Een lied dat je al vele malen
hoofd weergeven, vlak nadat je eerder hebt gehoord en dat zich
ze hebt gehoord. keer op keer herhaalt in je
gedachten
Semantisch Woorden in een STM-taak in Je herinneren aan de algemene
categorieën plaatsen op basis plot van een roman die je
van hun betekenis. vorige week hebt gelezen.
Een experiment van Wickens, Dalezman en Eggemeier (1976) levert bewijs voor semantische
codering in STM. Het basisidee achter dit experiment was om proactieve interferentie te gebruiken
om semantische codering in STM aan te tonen. Bedenk dat proactieve interferentie verwijst naar een
afname van het geheugen dat optreedt wanneer eerder geleerde informatie het leren van nieuwe
informatie verstoort (hoofdstuk 5). In dit experiment werd verwacht dat proactieve interferentie zou
optreden wanneer woorden uit dezelfde categorie in een reeks pogingen zouden worden
gepresenteerd.
In de groep Beroepen waren de prestaties hoog in proef 1 en daalden vervolgens in proef 2 en 3. In
proef 4 worden echter de namen van vruchten gepresenteerd, die uiteraard uit een andere semantische
categorie komen. Bijgevolg is de proactieve interferentie die werd opgebouwd toen de beroepen in de
eerste drie tests werden gepresenteerd, niet langer aanwezig en nemen de prestaties daarom toe in
proef 4. Deze toename in prestaties wordt het loslaten van proactieve interferentie (release of
proactive interference) genoemd.
,Aan het einde van hoofdstuk 5 zagen we dat de prefrontale cortex, de pariëtale cortex en de
visuele/temporale cortex betrokken zijn bij het werkgeheugen.
Er zijn aanwijzingen dat STM en LTM in de hersenen gescheiden zijn, maar ook enig bewijs voor
overlap. Het sterkste bewijs voor scheiding wordt geleverd door neuropsychologische onderzoeken.
In 1953 onderging Henry Molaison (patiënt H.M.) een experimentele procedure die bedoeld was om
zijn ernstige epileptische aanvallen te elimineren. De procedure, waarbij een groot deel van H.M.’s
mediale temporale kwab (inclusief de hippocampus) aan beide kanten van zijn hersenen werd
verwijderd, slaagde erin zijn aanvallen te verminderen, maar had als onbedoeld resultaat dat zijn
vermogen om nieuwe lange termijn herinneringen te vormen werd geëlimineerd. . Het
kortetermijngeheugen van H.M. bleef intact.
Het geval van H.M. leidde tot inzicht in de rol van de hippocampus bij het vormen van nieuwe, lange
termijn herinneringen. Bovendien suggereerde het feit dat zijn STM intact bleef dat korte- en lange
termijn herinneringen worden bediend door afzonderlijke hersengebieden.
Een ander beroemd geval, dat tot dezelfde conclusie leidde, is het geval van Clive Wearing. Het
dragen van gecontracteerde virale encefalitis, die delen van zijn mediale temporale kwab vernietigde,
waaronder opnieuw de hippocampus en ook de amygdala. Door zijn hersenbeschadiging herinnert
Wearing zich wat er net is gebeurd, maar vergeet al het andere.
Er zijn ook mensen (niet veel) met het tegenovergestelde probleem: ze hebben een normaal
langetermijngeheugen, maar een slecht kortetermijngeheugen. Een voorbeeld is patiënt K.F. die bij
een motorongeluk schade had opgelopen aan het gebied net boven de auditieve cortex (de perisylvian
cortex).
Deze gevallen wijzen op een dubbele dissociatie tussen STM en LTM. Dit bewijs ondersteunt het idee
dat STM en LTM worden gemedieerd door verschillende mechanismen, die onafhankelijk kunnen
werken.
Enige voorzichtigheid is hier echter geboden. De bevindingen van Shallice en Warrington (1970) met
betrekking tot patiënt K.F. vormen een serieus probleem voor het modale geheugenmodel (hoofdstuk
5). Bedenk dat in dit model informatie via het kortetermijngeheugen naar het langetermijngeheugen
wordt overgebracht. Meer specifiek hangt in dit seriële verwerkingsmodel de opslag in het
langetermijngeheugen van cruciaal belang af van de controleprocessen (repetitie) van de
voorafgaande fase van het kortetermijngeheugen. Een mogelijke verklaring voor hoe K.F. intact LTM
kan hebben terwijl STM aangetast is, wordt gegeven door het uit meerdere componenten bestaande
WM-model van Baddeley en Hitch (1974). Het is mogelijk dat de fonologische lus van K.F.
beschadigd was, maar dat zijn visueel-ruimtelijke schetsblok en episodische buffer, die ook gekoppeld
zijn aan LTM, nog grotendeels intact waren. Met andere woorden: een deel van de LTM-opslag had
via een meer visuele of semantische route kunnen plaatsvinden in plaats van via een
auditieve/fonologische route. Deze hypothese werd getest door Baddeley, Papagno en Vallar (1988)
bij patiënt P.V. met vergelijkbare beperkingen als K.F. Ze lieten zien dat P.V. was ondanks een zeer
beperkt aantal cijfers in staat nieuwe, betekenisvolle woordparen te leren, maar geen onbekend
verbaal materiaal (zoals een andere taal). Ze concludeerden dat hoewel een intacte fonologische lus op
korte termijn nodig is voor het verwerven van nieuwe woordenschat, deze niet nodig is voor het
vormen van associaties tussen items waarvan de betekenis al bekend is.
Ranganath en Blumenfeld (2005) kwamen tot een vergelijkbare conclusie, maar vertrokken vanuit een
ander perspectief, waarbij ze benadrukten dat men heel voorzichtig moet zijn met het maken van
conclusies over dissociaties tussen STM en LTM, omdat deze vaak worden beoordeeld met zeer
verschillende taken en studiemateriaal.
, Dus als iemand een korte cijferreeks heeft, kan hij/zij een probleem hebben met het STM-systeem in
het algemeen, of, en dit is misschien waarschijnlijker, hij/zij heeft een tekort in auditieve codering en
het fonologische repetitieproces in het bijzonder. schadelijk voor STM, maar veel minder voor LTM.
Het feit dat de scheiding tussen STM en LTM niet zo eenvoudig is als vaak wordt gesuggereerd,
wordt ook ondersteund door enkele recente onderzoeken naar hersenscans.
Ranganath en D'Esposito (2001) onderzochten of de hippocampus, waarvan we weten dat deze
cruciaal is voor het vormen van lange termijn herinneringen, feitelijk ook een rol zou kunnen spelen
bij het vasthouden van informatie voor korte perioden. Een voorbeeld gezicht werd gedurende één
seconde gepresenteerd, gevolgd door een vertraging periode van zeven seconden. Vervolgens werd
een test gezicht gepresenteerd en de taak van de deelnemer was om te beslissen of dit overeenkwam
met het voorbeeld gezicht. Sommige deelnemers zagen elk gezicht voor de eerste keer (nieuwe
gezicht conditie) en sommigen zagen gezichten die ze voorafgaand aan het experiment hadden gezien
(bekende gezicht conditie). De resultaten geven aan dat de activiteit in de hippocampus toenam
naarmate de deelnemers nieuwe gezichten in hun geheugen hielden tijdens de vertraging van zeven
seconden, maar de activiteit veranderde slechts in geringe mate voor de bekende gezichten. Op basis
van dit resultaat concludeerden Ranganath en D'Esposito (2001) dat de hippocampus betrokken is bij
het behouden van nieuwe informatie in het geheugen tijdens korte vertragingen.
Resultaten zoals deze, plus de resultaten van vele andere experimenten, laten zien dat de hippocampus
en andere mediale temporale kwabben ook een rol spelen in STM.
Episodic and semantic memory
Episodisch en semantisch geheugen maken beide deel uit van het expliciete/declaratieve geheugen,
omdat de inhoud ervan bewust kan worden opgeroepen of 'verklaard'. Terwijl episodisch geheugen
verwijst naar het geheugen voor specifieke ervaringen uit het verleden, verwijst semantisch geheugen
naar het geheugen voor feiten.
Tulving (1985) suggereerde dat, afgezien van het verschil in soorten herinnerde informatie, episodisch
en semantisch geheugen ook kunnen worden onderscheiden op basis van het soort ervaring dat met
elk type ervaring gepaard gaat.
Volgens Tulving (1985) is de bepalende eigenschap van de ervaring van het episodisch geheugen dat
er sprake is van mentaal tijdreizen (mental time travel): de ervaring van terugreizen in de tijd om
opnieuw verbinding te maken met gebeurtenissen uit het verleden. Als je je een voorval herinnert, heb
je het gevoel dat je het opnieuw beleeft. Tulving beschrijft deze ervaring van mentaal tijdreizen als
zelfkennis of herinneren. Hoewel dit klinkt alsof het episodisch geheugen gelijkwaardig is aan het
autobiografisch geheugen (zie hoofdstuk 8), is dit niet het geval. Naast de autobiografische
herinnering aan iemands persoonlijke ervaringen uit het verleden verwijst het episodisch geheugen
inderdaad ook naar wat wordt gemeten bij laboratoriumtaken waarbij bewuste herinnering of
herkenning van eerder gepresenteerd materiaal vereist is. Dat wil zeggen dat deelnemers bij dergelijke
taken ook terug in de tijd moeten reizen (naar de coderings- of leerperiode) om te bepalen welke items
ze eerder hebben bestudeerd, gezien of gehoord.
De ervaring van semantisch geheugen houdt daarentegen in dat je toegang krijgt tot kennis over de
wereld die niet gebonden hoeft te zijn aan het herinneren van een persoonlijke ervaring of een
specifieke coderings-/studieperiode. Deze kennis kan bestaan uit feiten, woordenschat, cijfers en
concepten.
Er is gesuggereerd dat "semantische herinneringen worden gecreëerd door een proces waarin
episodische herinneringen uit hun oorspronkelijke context worden 'gestript' en in de loop van de tijd
en gedurende meerdere herhalingen worden geabstraheerd of 'semanticiseerd'". Tulving (1985)
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
√ Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, Bancontact of creditcard voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Goedesamenvattingnl. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,62. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 77858 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen