BPV Opdracht 9
Reageert op onvoorziene en crisissituaties.
17-01-2019
Ik had deze dag een avonddienst samen met mijn collega M.
Om 16:15 begon ik met het bereiden van het eten.
Rond 16:30 viel plotseling de stroom uit, waardoor we niet verder konden
met koken.
Mijn collega is navraag gaan doen bij de buren, maar ook daar bleek de
stroom te zijn uitgevallen.
Gelukkig was het buiten nog redelijk licht, en gingen de noodlampen aan
in de woonkamer en in de gangen.
Dit zou een paar uur kunnen duren, dit was nog onduidelijk voor iedereen.
Omdat de stroom was uitgevallen, konden we niet verder met het koken.
We besloten om brood uit de vriezer te halen, zodat we iedereen van een
maaltijd konden voorzien.
Terwijl we bezig waren met het klaarmaken van de boterhammen,
hoorden we een harde bonk in de gang.
We renden er allebei meteen naartoe, en daar vonden we Mw van de B op
de grond.
Al snel kwamen we er achter dat Mw niet zelf op kon staan.
We controleerden of Mw letsel had opgelopen door de val, we konden zo
snel niets vinden. Wel was er al snel een dikke bult op het achterhoofd te
voelen.
Mijn collega bleef bij Mw, en ik ging naar de woonkamer om een stoel te
gaan halen.
Samen hebben we mw in de stoel geholpen, en vervolgens naar de
woonkamer gereden.
Daar hebben we Mw verder onderzocht op letsel, maar we konden niets
vinden.
We zochten naar een cold pack, maar konden deze helaas niet vinden.
Ik bleef bij Mw, en mijn collega ging een cold pack halen bij de buren.
Mijn Collega heeft toen de verpleegkundige dienst gebeld, en de dochter
van Mw.
Mw heeft toen 2 paracetamols gekregen, en ik ben begonnen met het
koelen van het hoofd.
Ook is er een VIM ingevuld.
Ondertussen is mijn collega verder gegaan met het bereiden van de
boterhammen, zodat alles voor de andere bewoners gewoon door kon
gaan.
Mw gaf pijn aan op de plek waar de bult zat, ik probeerde Mw wat gerust
te stellen en legde uit wat er gebeurd was.
Mw wilde steeds gaan staan om weer te gaan lopen, ik legde uit dat ze
nog beter even kon blijven zitten, zodat ik kon koelen.
Na 10 min merkte ik dat Mw niet goed meer wist wat er gebeurd was, en
werd wat onrustig.
Ik pakte een boekje uit de kast, zodat mw er wat in kon bladeren.
Hier werd Mw wat rustiger van, en kon ik nog wat langer blijven koelen.
, Ongeveer 20 min na de val, belde de verpleegkundige nog even terug om
te vragen hoe het ging. Gelukkig merkte we dat het goed ging, Mw gaf
alleen nog wel pijn aan op de plek waar de bult zat.
Mw mocht gewoon eten en drinken, en we moesten goed blijven
observeren.
Mw heeft die avond 2 boterhammen gegeten en 2 bekers drinken leeg
gedronken.
Samen met Mw heb ik een stukje gelopen, dit ging ook goed. Wel hebben
we er extra op gelet dat Mw niet zonder rollator ging lopen.
Savonds bij het omkleden van Mw, hebben we nogmaals een controle
gedaan op ander letsel. Maar we konden niks vinden. Ook gaf Mw nergens
meer pijn aan.
Aan het einde van mijn dienst heb ik samen met mijn collega het voorval
nog eens besproken, we waren er allebei best van geschrokken.
Mijn collega heeft het voorval aan de nachtdienst doorgegeven, zodat die
ervan op de hoogte was.
De teamleider had ook nog even gebeld, om te vragen hoe het ging, en of
het niets te maken had met de stroomuitval, maar dit was gelukkig niet
het geval omdat er voldoende noodverlichting was in de gang.
De volgende ochtend heb ik zelf gewerkt, en heb ik Mw verzorgd.
Volgens de nachtdienst was alles goed gegaan die nacht.
Mw had tot 10:00 geslapen, en gaf aan zich goed te voelen, en goed te
hebben geslapen.
De bult was een stuk minder dik, en de plek zag wat blauw/paars.
Dezelfde avond gaf Mw aan bij een andere collega, dat ze wat stijf was bij
het lopen. Waarschijnlijk van het vallen.
Mw heeft toen 2 paracetamols gekregen.
De dag erna gaf Mw geen pijn meer aan, en het lopen ging beter.
Wat ik hier zelf van geleerd heb, is dat ik er nu beter op let dat Mw met de
rollator loopt.
Soms is dat lastig omdat je er niet altijd bij kan blijven.
Maar de momenten dat ik het zie dan probeer ik er zeker rekening mee te
houden.