Ik heb in mijn eindwerk de werking van alle pijnstillers uitgelegd. Bovendien heb ik uitgelegd wat pijn is en hoe het waargenomen wordt in de hersenen. Verder heb ik ook de neurale circuits besproken die betrokken zijn bij het waarnemen van pijn.
Wat is pijn?
Pijn is een emotionele, onplezierige en sensorische ervaring die gepaard gaat met mogelijke of
feitelijke weefselbeschadiging. Het is een signaal dat er ergens in het lichaam beschadiging is. Dit is
een onaangenaam gevoel dat zeurend, kloppend, stekend en krampend kan zijn. Bij pijn worden de
pijnreceptoren van pijnzenuwen geprikkeld. Wanneer een pijnzenuw geprikkeld wordt gaat er een
signaal naar het ruggenmerg en vervolgens gaat het signaal naar de hersenen. De bewustwording
van de pijn vindt in de hersenen plaats.
Hoe reageert ons lichaam op pijn?
Het menselijk lichaam beschikt over nociceptoren dit zijn zenuwuiteinde die gespecialiseerd zijn in
het waarnemen van prikkels die een schadelijke invloed op het organisme kunnen hebben. De mens
beschikt over 2 soorten nociceptoren namelijk de snelle A-delta en de iets tragere C-vezels. Zij zijn
verantwoordelijk voor het waarnemen van onze pijn in het weefsel en onze organen. Deze
zenuwuiteinden zijn gevoelig voor bepaalde dingen zoals temperatuur, druk en hoeveelheden
lichaamseigen stoffen die vrijkomen op de plaatsen waar de pijnprikkels ontstaan of worden
waargenomen. Stel dat je een steek krijgt van een naald, dan zal je dankzij de snelle A-delta eerst een
stekende pijn waarnemen gevolgd door een brandend gevoel dat komt door de iets tragere C-vezel.
De stekende pijn van de A-delta is iets goed, het is een beschermingsmechanisme die ons
waarschuwt dat er weefselschade is, maar het brandend gevoel is het gevolg van een iets langer
ongemak. Men heeft ontdekt dat deze kale zenuwuiteinden niet helemaal gelijk zijn verdeeld over
ons lichaam. Zo heeft onze mond er meer dan onze hersenen waardoor pijn in de hersenen
moeilijker wordt waargenomen dan in de mond zoals bij tandpijn, wat we vrij meteen voelen. Deze
kale zenuwuiteinden werken als volgt, de A-delta en de C-vezel geven de informatie of transporteren
de informatie van de pijnprikkel door naar het achterste van ons ruggenmerg. Op de plaats waar de
pijnprikkel is ontstaan komen er vervolgens bepaalde hoeveelheden neurotransmitters vrij (zie deel
Neurotransmitters). Achteraf wordt deze informatie door de A-delta getransporteerd naar de
zenuwbanen aan de tegenovergestelde kant van het lichaam omdat prikkels nu eenmaal van rechts
naar links gaan van onze hersenen en omgekeerd. De volgende stap in de waarneming van pijn is de
verdere overdracht van pijninformatie naar hogere hersencentra. Het signaal kan de hersenen
binnenkomen via de spinothalamische tractus. Deze tractus projecteert via de middenhersenen en
medulla naar de thalamus, die verder projecteert naar de somatosensorische cortex en het limbische
systeem wat zich bevind in de hersenschors. dit allemaal is ons centraal pijnregelsysteem. Als de
pijnprikkel nu eenmaal sterk genoeg is vanuit ons ruggenmerg en thalamus dan bereikt deze onze
hersenshors. Alleen vanaf dan zijn we bewust dat er pijn heerst. Onze prikkels kunnen verzwakt of
versterkt worden naargelang de hoeveelheid neurotransmitters die vrijkwamen en welke soort, dit
wordt allemaal in het centraal zenuwstelsel gemoduleerd. De langzamere pijnprikkels die van C-
vezels afkomstig zijn worden ook vanuit de tegenovergestelde zijde van ons ruggenmerg
getransporteerd, maar passeren of schakelen dan over op verlengde delen van ons ruggenmerg om
dan pas de thalamus te bereiken. Deze overdracht van informatie over prikkels kan worden geremd
of gestimuleerd door afdalende pijnbanen vanuit de hersenen naar het ruggenmerg. Ons lichaam
activeert deze door neurotransmitters te produceren zoals opiaatachtige stoffen genaamd
endorfines, ook zijn andere stoffen betrokken zoals serotonine en adrenaline. Kort gezegd is pijn
afhankelijk van de hoeveelheid neurotransmitters en over welke soort het gaat net als hoe ze
verdeeld zijn over ons lichaam.
, (textbookofpain, sd)
Neurotransmitters
Neurotransmitters zijn endogene chemische boodschappers die signalen overbrengen via een
chemische synaps, van de ene neuron naar de andere "doel"-neuron, spiercel of kliercel Sommige
neurotransmitters zijn prikkelend en vergemakkelijken de overdracht van boodschappen, terwijl
andere remmende neurotransmitters zijn en de overdracht belemmeren. Deze chemische
boodschappen zijn van cruciaal belang bij de modulatie van pijn.
Activatie van een prikkelende neurotransmitterreceptor resulteert in een elektrische boodschap die
door een neuron naar het axonuiteinde reist, waar de afgifte van neurotransmitters plaatsvindt.
Prikkelende neurotransmitters zijn gewoonlijk verantwoordelijk voor het leveren van energie,
motivatie, mentale cognitie, en andere processen die hersen- en lichaamsactiviteit vereisen.
De activering van remmende neurotransmitters werkt echter de effecten van de activering van
prikkelende receptoren tegen. Deze neurotransmitters zijn in het algemeen verantwoordelijk voor
het opwekken van de slaap en het uitfilteren van onnodige prikkelende signalen. Er moet een
voldoende hoeveelheid neurotransmitters zijn, evenals stimulerende en remmende systemen die in
sequentie met elkaar werken, om een passende reactie te verkrijgen. Bijvoorbeeld, stimulerende
neurotransmitters die werken zonder een remmend systeem leiden tot pijn.
Nociceptoren zijn gespecialiseerde sensorische receptoren die verantwoordelijk zijn voor het
omzetten van pijnprikkels in elektrische signalen, die via neurotransmitters naar het centrale
zenuwstelsel gaan. Verschillende neurotransmitters zijn betrokken bij het overbrengen van de
pijnberichten. Glutamaat, substantie P en serotonine zijn echter de belangrijkste neurotransmitters
die in verband worden gebracht met het voelen van pijn.
(springer, sd)
Eigen verweer tegen pijn
Het menselijk lichaam beschikt over zijn eigen natuurlijke pijnstillers. Een voorbeeld hiervan is
endorfine. Endorfine is een door het lichaam geproduceerde opioïde peptide met pijnstillende
eigenschappen die als neurotransmitter fungeert. Endorfines worden geproduceerd door de
hypothalamus tijdens lichamelijke inspanning, opwinding, pijn, pittig eten, liefde en een orgasme. Ze
lijken heel erg op opiaten in hun vermogen om pijnstillend te werken evenals een gevoel van euforie
teweeg te brengen. Er bestaan 3 soorten endorfines met verschillende aminozuursequenties
namelijk α-endorfine, β-endorfine en γ-endorfine.
De functie van endorfines kan in algemene termen worden gesteld, maar kan ook specifiek worden
opgesplitst en geobserveerd per type endorfine. In het algemeen wordt ervan uitgegaan dat het
vrijkomen van endorfine verband houdt met de reactie van het lichaam op pijn. Er is vastgesteld dat
de verlichting van de pijn die wordt ervaren als gevolg van het vrijkomen van endorfines groter is dan
die van morfine. β-endorfine (een endogeen opioïde) is een van de neurochemische stoffen die
betrokken zijn bij door inspanning veroorzaakte euforie (runner's high). Van de drie typen endorfine
zijn de bèta-endorfines het meest bestudeerd en gangbaar, zij zijn verantwoordelijk voor het
merendeel van de functionele eigenschappen van endorfine in het algemeen en van alle endorfines
in het bijzonder.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper LucaBultinck. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €10,39. Je zit daarna nergens aan vast.
