Samenvatting hoorcollege 7
Hoofdstuk 17
Rechtsbescherming
Handhaving van het EU-recht en het verzekeren van rechtsbescherming
zijn niet uitsluitend taken van het Hof van Justitie van de Europese Unie
(het Hof).
Ook de nationale rechter heeft op deze gebieden een belangrijke taak te
vervullen.
Het Verdrag van Lissabon verplicht daarom de lidstaten ervoor te zorgen
dat particulieren over de nodige rechtsmiddelen beschikken betreffende
EU-aangelegenheden (art. 19 lid 1 alinea 2 VEU)
o Over rechtsmiddelen beschikken = De mogelijkheid hebben om zich
tot de rechter te wenden.
Particulieren hebben beperkte mogelijkheden om bij het Hof aan te
kloppen.
Als zij zich niet tot het Hof kunnen wenden als hun door de EU toegekende
rechten geschonden zijn, is het van groot belang dat zij deze rechten via
de nationale rechter kunnen handhaven (art. 47 Handvest).
Een particulier (en dus ook een particuliere onderneming) heeft verschillende
rechtsingangen in bepaalde gevallen:
1. De lidstaten scheden rechten die voortvloeien uit de vrijverkeerbeginselen.
2. De Commissie neemt besluiten op basis van het Europese
mededingingsrecht die gericht zijn tot een bepaalde onderneming.
3. De Commissie neemt besluiten op basis van het Europese
mededingingsrecht die gericht zijn tot een lidstaat.
1. Lidstaten schenden de rechten die voortvloeien uit de vrijverkeerbeginselen
Stel dat bedrijf A de import van het product van bedrijf B verbiedt.
o De Commissie en land B zijn van mening dat dit verbod in strijd is
met art. 34 VWEU.
o De Commissie kan dan op grond van art. 258 VWEU een procedure
starten tegen land A.
o Ook land B kan een dergelijke procedure starten op basis van art.
259 VWEU.
Wat kan in deze situatie bedrijf A of bedrijf B doen?
o De beide bedrijven kunnen in de eerste plaats een klacht indienen
bij de Commissie en bij hun ministerie voor economische zaken.
o Een klacht bij de Commissie kan ertoe leiden at de Commissie op
basis van art. 258 VWEU een procedure tegen land A zal starten.
o Particulieren en lidstaten kunnen de Commissie overigens niet
dwingen om een dergelijke procedure te beginnen.
o De Commissie is volledig vrij om haar eigen prioriteiten te stellen.
De betreffende bedrijven kunnen ook overwegen om zelf een procedure te
beginnen.
o Zij kunnen dat niet doen bij het Hof, maar zij kunnen de zaak wel
aan de rechter van land A voorleggen, eventueel via een
korgedingprocedure.
o Dankzij de voorrang van EU-recht en de directe werking van de
vrijverkeerbeginselen, heeft de rechter van land A tot taak om de
maatregelen van land A die in strijdt zijn met art. 34 VWEU buiten
toepassing te laten.
o Dit geldt uiteraard niet als de maatregelen van land A voor een
exceptie in aanmerking komen in verband met
volksgezondheidsbelangen.
Hoofdstuk 17
Rechtsbescherming
Handhaving van het EU-recht en het verzekeren van rechtsbescherming
zijn niet uitsluitend taken van het Hof van Justitie van de Europese Unie
(het Hof).
Ook de nationale rechter heeft op deze gebieden een belangrijke taak te
vervullen.
Het Verdrag van Lissabon verplicht daarom de lidstaten ervoor te zorgen
dat particulieren over de nodige rechtsmiddelen beschikken betreffende
EU-aangelegenheden (art. 19 lid 1 alinea 2 VEU)
o Over rechtsmiddelen beschikken = De mogelijkheid hebben om zich
tot de rechter te wenden.
Particulieren hebben beperkte mogelijkheden om bij het Hof aan te
kloppen.
Als zij zich niet tot het Hof kunnen wenden als hun door de EU toegekende
rechten geschonden zijn, is het van groot belang dat zij deze rechten via
de nationale rechter kunnen handhaven (art. 47 Handvest).
Een particulier (en dus ook een particuliere onderneming) heeft verschillende
rechtsingangen in bepaalde gevallen:
1. De lidstaten scheden rechten die voortvloeien uit de vrijverkeerbeginselen.
2. De Commissie neemt besluiten op basis van het Europese
mededingingsrecht die gericht zijn tot een bepaalde onderneming.
3. De Commissie neemt besluiten op basis van het Europese
mededingingsrecht die gericht zijn tot een lidstaat.
1. Lidstaten schenden de rechten die voortvloeien uit de vrijverkeerbeginselen
Stel dat bedrijf A de import van het product van bedrijf B verbiedt.
o De Commissie en land B zijn van mening dat dit verbod in strijd is
met art. 34 VWEU.
o De Commissie kan dan op grond van art. 258 VWEU een procedure
starten tegen land A.
o Ook land B kan een dergelijke procedure starten op basis van art.
259 VWEU.
Wat kan in deze situatie bedrijf A of bedrijf B doen?
o De beide bedrijven kunnen in de eerste plaats een klacht indienen
bij de Commissie en bij hun ministerie voor economische zaken.
o Een klacht bij de Commissie kan ertoe leiden at de Commissie op
basis van art. 258 VWEU een procedure tegen land A zal starten.
o Particulieren en lidstaten kunnen de Commissie overigens niet
dwingen om een dergelijke procedure te beginnen.
o De Commissie is volledig vrij om haar eigen prioriteiten te stellen.
De betreffende bedrijven kunnen ook overwegen om zelf een procedure te
beginnen.
o Zij kunnen dat niet doen bij het Hof, maar zij kunnen de zaak wel
aan de rechter van land A voorleggen, eventueel via een
korgedingprocedure.
o Dankzij de voorrang van EU-recht en de directe werking van de
vrijverkeerbeginselen, heeft de rechter van land A tot taak om de
maatregelen van land A die in strijdt zijn met art. 34 VWEU buiten
toepassing te laten.
o Dit geldt uiteraard niet als de maatregelen van land A voor een
exceptie in aanmerking komen in verband met
volksgezondheidsbelangen.
