Anxiety – angstoornissen
2/18/2023
- Butcher
EUR – Assesment materiaal
V77
(Butcher- anxiety disorders)(Panic, anxiety,
obsessions, and their disorders)
,Anxiety/angst à Een algemeen gevoel van angst over mogelijke toekomstige gevaren à
Angst = een alarm reactie die ontstaat als reactie op rechtstreeks gevaar.
Hedendaags heeft het DSM een groep aandoeningen/stoornissen geïdentificeerd -ook wel
bekent als de Angststoornissen -deze delen duidelijke symptomen van klinisch significante
angst of ongerustheid.
Angststoornissen veroorzaken enorme problemen op persoonlijk, economische en
gezondheidsvlak voor degene die eraan ‘lijden’.
Angststoornissen worden geassocieerd met het feit dat ze ene verhoogde invloed hebben
op een aantal medische aandoeningen zoals: Asthma, Chronische pijn, Hypertensie (hoge
bloeddruk), Artritis, hart -en vaataandoeningen en Prikkelbaar Darm Syndroom. Ook zijn
personen met een angststoornis frequente gebruikers van medicatie.
Obsessive Compulsive disorder (OCD)/Obsessieve Compulsieve Stoornis (OCS) =
dwangstoornis = een persistente en vaak voorkomende intrusieve gedachten of beelden die
ervaren worden als onaangenaam en ongepast. Mensen die ‘lijden’ aan zulke obsessies
proberen deze te weerstaan of te onderdrukken, of te neutraliseren door een andere
gedachte of actie.
Deze dwangen zijn gedragingen die telkens herhaald worden (zoals handen wassen)
waarover de persoon het gevoel heeft deze te moeten doen als reactie/respons op de
obsessies. Dwanghandelingen worden soms verricht als langdradige rituelen -deze
gedragingen hebben als doel het voorkomen of het reduceren van angst of voorkomen dat
een gevreesd resultaat zich voordoet.
Kijkend naar de geschiedenis, werden spanningen en dwangstoornissen gezien als klassieke
Neurotische stoornissen. Ook al vertonen personen met Neurotische stoornissen
onaangepast en zelfvernietigend gedrag, zijn zij niet verward, gevaarlijk of niet ‘in-touch’
met de realiteit.
Freud’s visie m.b.t. Neurotische stoornissen
Voor Freud, ontwikkelde deze Neurotische stoornissen zich wanneer intrapsychische
conflicten, significante spanning produceerde. Spanning was, in Freud in formulatie, een
teken van innerlijke strijd of conflict tussen primitieve verlangen (van het id) en het verbod
om deze uit te drukken/te uitten (van het ego & superego). Soms werd deze spanning
overdreven/te zeer geuit (zoals in deze stoornissen die we kennen als angs-toornissen).
Bij bepaalde andere Neurotische stoornissen geloofde hij echter dat de spanning/angst
misschien niet duidelijk zou zijn, noch voor de betrokken persoon, noch voor anderen, als
psychologische afweermechanismen deze zouden kunnen afwenden of maskeren.
§ De term ‘Neurosis’ werd uit het DSM gehaald in 1980. Ter aanvulling, in DSM-III,
werden bepaalde stoornissen die niet overduidelijke symptomen vertoonde van
angst/spanning werden heringedeeld als dissociatieve of somatoforme stoornissen
(een aantal stoornissen werden ook opgenomen in de stemming stoornissen categorie).
, Dissociatieve stoornis = Dissociatie is het belangrijkste en centrale kenmerk. Hierbij heb je
het gevoel dat je losraakt van jezelf, of van je omgeving. Het verschil tussen wat echt is en
wat niet is moeilijk te onderscheiden.
Somatoforme stoornis = Een psychische aandoening waarbij iemand onbewust één of
meerdere lichamelijke klachten ontwikkeld waarvoor geen medische reden gevonden kan
worden.
• OCS/Dwangstoornis wordt niet meer gezien als een angststoornis. In plaats hiervan,
staat het nu op de lijst in een nieuwe DSM-5 categorie genaamd: Obsessive-
compulsive and Related disorders.
DSM-5 à Waarom wordt OCD/OCS niet langer meer gezien als een angststoornis?
De reden voor het verplaatsen van OCS naar een nieuwe categorie was het feit dat het
symptoom; angst/spanning gebruikelijk gezien niet gebruikt wordt als indicator voor het
vaststellen van de ernst van OCS. Voor personen met een vorm van OCS waarbij symmetrie
gerelateerde obsessies en dwangen een rol spelen, is angst/spanning niet eens zo’n
opvallend/prominent symptoom.
Ook is het zo dat angst/spanning voorkomt binnen en groot aantal stoornissen, dus de
aanwezigheid van een beetje angst/spanning is geen valide reden om OCS te zien als een
Angststoornis. Zo is het dat Stein t al. (2010) schreef dat “de sterk stereotiepe, gedreven,
repetitieve en niet-functionele kwaliteit van dwangmatig gedrag OCS onderscheidt van de
soorten vermijding die voorkomen bij andere angststoornissen”.
Een andere reden voor het verplaatsen van OCS naar een nieuwe categorie is dat
Neurobiologische onderbouwingen van OCS laten zien dat dat ze nogal verschillen van die
van angststoornissen, focusserend op frontaal-striatale neurale circuits inclusief de de
orbitofrontale cortex, anterieure cingulate cortex & striatum (vooral de caudate nucleus).
Onderzoeken gaande over OCS gerelateerde stoornissen zoals lichaamsdysmorfe stoornis
(obsessie over waargenomen of niet bestaande tekortkomingen m.b.t. de fysieke
verschijning) en Trichotollomanie (chronisch haar trekken) suggereert ook gedeelde
betrokkenheid van de frontale-striatale neurale circuits. Ten slotte reageren andere
angststoornissen op een breder scala aan medicamenteuze behandeling dan OCS, die lijkt
selectief te reageren op selectieve serotonine-heropname-remmers.
