College 1
Er zijn verschillende
opvoedingsoriëntaties, die vaak
cultuur gebonden zijn. Zo heb je de
individualistische oriëntaties, dan is
de focus vooral op zelfstandigheid en
autonomie. En dan is er nog de
relationele/collectivistische oriëntatie,
dat houdt in dat er vooral focus is op
relaties met anderen en meer
afhankelijkheid.
Rogoff, B., Dahl, A., & Callanan, M. (2018). Over levenservaringen van kinderen.
Het artikel vindt dat er in het veld van ontwikkelingsonderzoek meer focus moet zijn op
het begrijpen van de ervaringen en praktijken van kinderen in de dagelijkse omgeving
van hun leven. De ontwikkelingen van kinderen vindt plaats in en door dagelijkse
ervaringen, die culturele ervaringen zijn. Cultuur heeft betrekking op de manier van
leven, inclusief hun manier van denken en oriëntatie, die worden gedeeld door leden van
de gemeenschap en waarbij individuen bijdragen aan het in stand houden van de cultuur.
Cultuur wordt gevormd door individuen en cultuur vormt individuen. Daarom vraagt het
meer aandacht voor het bestuderen van de
levenservaringen van kinderen.
Super, C. M. & Harkness, S. (1986). Developmental
niche theorie
Het artikel beschrijft 3 onderdelen van de
ontwikkelingsniche van kinderen. Deze 3 subsystemen
houden elkaar in harmonie en zorgen ervoor dat een
individu kan ontwikkelen in de cultuur.
1. De fysieke en sociale setting waarin een kind leeft
(setting): De setting zorgt voor hoe kinderen kunnen interacteren met
anderen en zo kunnen oefenen.
2. De opvoedpraktijken (customs): Met opvoedgewoontes bedoelen ze dingen
die worden gedaan zonder daar bewust over na te denken en zitten dus diep
geworteld in de cultuur.
3. De visie van de opvoeder (Caretaker psychology): De visie heeft betrekking
op hoe opvoeders denken over de ontwikkeling en de opvoeding van het
kind. De opvoedvisie van de ouders biedt een structuur in de ontwikkeling
van kinderen.
Velez‐Agosto, N. M., Soto‐Crespo, J. G., Vizcarrondo‐Oppenheimer, M., Vega‐
Molina, S., & Coll, C. G. (2017). Cultuur hoort thuis in het microsysteem
Dit artikel beargumenteerd waarom in Bronnfenbrenner’s bioecologische theorie cultuur
niet in het macrosysteem, maar in het microsysteem hoort. Volgens de socio-culturele
theorie van Vygotsky bemiddelt cultuur de menselijke ervaring en transformeert de
menselijke activiteit. Volgens de ecocultural theory van Thomas Weisner biedt de
culturele gemeenschap een traject voor ontwikkeling. Rogoff beschrijft ontwikkeling als
transformatie voor van deelname aan sociaal-culturele activiteiten. Door deze theorieën
en perspectieven is het duidelijk dat cultuur een centrale rol heeft in het dagelijks leven,
daardoor hoort het thuis in het microsysteem en niet in het macrosysteem.
, College 2
Brubaker, R., & Cooper, F. (2000). Verschillende begrippen identiteit
Volgens de auteurs zijn er twee verschillende vormen van identiteit die vaak door elkaar
worden gehaald. Zo is er een categories of practice en een categories of analyses. Bij de
eerste wordt er vooral bedoeld wat doen mensen en de homogeniteit in groepen en
tegenstellingen met andere groepen. Het wordt gezien als de harde identiteit en wordt
gezien als de dagelijkse betekenis. Met categories of analyses wordt bedoeld dat
identiteiten binnen groepen kunnen wisselen gedurende de tijd. Er is hierbij meer
aandacht voor diversiteit en deze betekenis van identiteit wordt vooral gebruikt in
theoretische discussies.
Volgens het artikel zouden er drie nieuwe alternatieven moeten komen voor het begrip
identiteit:
- Identificatie en categorisatie: Hoe wordt je geïdentificeerd en hoe wordt er
bepaald wat je identiteit is.
- Zelfbegrip en sociale locatie: Begrijpen wie je bent, afhankelijk van de
context.
- Groepering en verbondenheid: ‘Sense of belonging’ voelen naar een
bepaalde groep toe en ook het gevoel dat je verschilt van anderen groepen.
Sokol, J. T. (2009). Identiteitsontwikkeling in fases in het leven
College 2
Erik Erikson’s psychosociale theorie is een
ontwikkelingstheorie die stelt dat er 8 stadia zijn waarin een
psychosociaal conflict moet worden opgelost om zo te
ontwikkelen. Als in een stadia een conflict is opgelost dan
heeft dat invloed op de identiteitsontwikkeling. Hij nam hierin
de invloed van cultuur mee en geloofde dat een individu niet
los gezien kan worden van z’n sociale context.
Identificatie in kindertijd (6-11): Begint als kinderen zichzelf
als individu kunnen zien, begint met het kopiëren van
anderen. Eindigt wanneer kinderen uniek willen zijn en meer
afstand van hun ouders voelen.
Identiteitsvorming tijdens pubertijd (12-24): Wordt
gekenmerkt door de zoektocht naar zelfcategoristatie en de zin in de wereld. Is belangrijk
voor het gevoel om ergens bij te horen. Er is een identiteitscrisis in deze fase, gevoel van
verlies en verwarring.
Identiteitsontwikkeling als volwassenen (25-verder): Verschuiving van
identiteitsproblemen naar intmiteitsproblemen, banden met anderen. Nieuwe ervaringen
hebben nog steeds invloed op identiteitsontwikkeling.
Sözeri, S., Kosar Altinyelken, H., & Volman, M. (2022) Gevoel van erbij horen en
identificatie bij Turks-Nederlandse jongeren
Wat is de hoofdvraag?
Veel Turks-Nederlandse gaan naar de moskee, dit is een manier om te zorgen dat ze een
gevoel van behoren krijgen tot de islam en voor hun identiteitsontwikkeling. In deze
